คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : MY Sweet BaBy [2]
*** มาช้าไปหน่อยนะค่ะ สำหรับตอนนี้ ตอนนี้มายจะเปิดเทอมแล้วอ่ะค่ะ มันเลยมีกิจกรรมหลายอย่าง วันนี้เลยรีบมาอัพเพราะว่าอาทิตย์หน้าเกือบทั้งอาทิตย์ตอนไปทำกิจกรรมที่มหาลัยอ่ะค่ะเลยคิดว่าคงไม่ได้มีเวลามาอัพซักเท่าไรยังไง มายก็ดีจัยนะค่ะที่ทุกคนติดตามฟิกของมาย ดีจัยจริงๆค่ะ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นนะค่ะ***
“ขวาหน่อยครับ คุณจุนซุ.. สวยครับโอเคครับ 1 2 3” แชะ!!! จุนซุนายแบบชื่อดังกำลังโพสท่าถ่ายแบบอย่างคล่องแคล่ว ไม่ขัดเขิน สมกับเป็นมืออาชีพ ร่างบางไม่เคยทำให้ใครเสียเวลาเลย ไม่เคยเรื่องมากหรือทำให้ทีมงานหัวปั่นเหมือนนายแบบดังๆหลายๆคน
“โอเค ครับ เสร็จแล้วครับ คุณจุนซุ” ช่างภาพบอกกับ นายแบบดังหลังจากที่ถ่ายภาพสุดท้ายเสร็จแล้ว ทีมงานทุกคนปรบมือให้ร่างเล็กกึกก้อง เพราะทำงานกับคิม จุนซุนี่สบายใจที่สุดเลย
“ขอบคุณที่กรุณานะครับ ทุกคน” จุนซุโค้งตัวขอบคุณทีมงานอย่างมรมารยาท วันนี้เค้ามาถ่ายแบบให้เสื้อผ้าแบนร์ดังของเกาหลี ซึ่งเจ้าของก็ไม่ใช่ใคร เป็นรุ่นน้องคนสนิทของเค้านั่นเอง!!! จุนซุ เดินเข้าห้องแต่งตัวเพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้า....วันนี้เค้าก็มีนัดกับรุ่นน้องคนสนิทคนนี้ด้วย
“เอ่อ...ขอโทษนะครับคุณ!!!!เฮ้ย!!!” จุนซุรีบหยิบเสื้อมาบังหน้าอกตัวเองอย่างรวดเร็วเมื่ออยู่ดีๆก็มีผู้ชายหน้าตาดีคนนึงพรวดพราดเข้ามาในห้องแต่งตัวของเค้า ขณะที่จุนซุกำลังเปลี่ยนเสื้อ
“มะ..มีอะไร!!!” ร่างบางถามเสียงห้วนก่อนจะเคลี่อนตัวเข้าไปหลังม่านที่ใช่เป็นที่กั้นห้องเสื้อผ้า แล้วโผล่หน้ามานิดนึงเพื่อนถามชายหนุ่มคนนี้
“คือ ...ริกกี้วานผมให้มารับคุณครับ เค้าไม่ว่าง” จุนซุขมวดคิ้ว ชายคนนี้รู้จักริกกี้ รุ่นน้องเค้าด้วยหรอ!!!
“หรอ....แปบล่ะกัน ฉันขอเปลี่ยนเสื้อก่อนนะ” จุนซุพูดแต่ชายหนุ่มก็ยังไม่ออกไปจากห้อง จนจุนซุต้องตะคอกเสียงดัง
“ฉันบอกให้นายไปข้างนอก!!!!” เสียงแหลมๆแว้ดขึ้นมาอย่างอารมณ์เสีย ไอ้ผู้ชายบ้ากามเอ๊ย...หน้าตาก็หล่อดีอยู่หรอก ทำไมถึงได้ บ้ากามขนาดนี้นะเนี่ย!!! ส่วนคนที่อยู่ข้างนอกนั้น หน้าตาราวกับไม่มีสติอย่างหนัก
“คนหรือนางฟ้าว่ะเนี่ย.....สวยเป็นบ้า!!!” ชายหนุ่มรำพึงอย่างพอใจในรูปร่างของนายแบบหนุ่มหน้าหวาน อยากได้มาควงเล่นซักวันสองวันจะได้ไหมเนี่ย ชายหนุ่มคิดตามประสาคนเจ้าชู้!!!
“จะไปหรือยัง ยิ้มบ้าอะไรอยู่ได้!!!” จุนซุพูดเสียงแข็งเพราะเค้าออกมาตั้งนานแล้ว แต่ไอ้บ้านี่ยืนยิ้มอยู่ได้ ไม่มองหน้าเค้าเลย!!!
“อ่อ ครับๆๆ เชิญครับ” ชายหนุ่มผายมือไปข้างหน้าเป็นการให้เกรียติ์จุนซุให้เดินนำหน้าไปก่อน แต่เหตุผลที่แท้จริงของชายหนุ่มคือ ก้นเอสไลน์ของจุนซุต่างหากล่ะ 555+
ขณะอยู่บนรถ จุนซุก็เอ่ยถามชายหนุ่มอย่างสงสัย
“นายเป็นอะไรกับริกกี้หรอ” คนน่ารักหันไปถาม สารถีที่ตอนนี้กำลังขับรถอยู่
“อ่อ ผมอ่ะหรอ ผมเป็นลูกพี่ลูกน้องกับริกกี้ครับ” ชายหนุ่มตอบคนน่ารักก่อนจะพยายามระงับหัวใจที่กำลังเต้นอย่างแรงจนเกินจะต้านทานเพียงแค่เห็นหน้าของจุนซุเท่านั้น
“หรอ แล้วนายชื่อไรอ่ะ ฉันชื่อ คิม จุนซุนะ” จุนซุยิ้มอย่างน่ารักไปให่พี่ชายของรุ่นน้องคนสนิทของตัวเอง ทำเอาชายหนุ่มสมาธิแทบแตกกันเลยที่เดียว
“ผมชื่อ ชอง ชางมินครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณจุนซุ” ชางมิน?? ชอง ชางมิน ห๊า!!!!! อย่าบอกนะว่าตานี่เป็น น้องชายของตายุนโฮ พ่อของมินฮวาน!!! ตายแล้ว ทำไมโลกมันถึงได้กลมดิก ขนาดนี้เนี่ย !!!! จุนซุคิดอย่างตกใจ
“เอ่อ แล้วริกกี้ให้คุณพาผมไปไหนครับ” ชางมินยิ้มก่อนจะตอบออกมาว่า...
“ไปทานข้าวที่บ้านผมนะครับ วันนี้ที่บ้านผมมีเรื่องพิเศษๆนะครับ!!!”
“บ้านคุณ!!!!!!!! ไม่เอา ไม่ไปๆๆๆๆ” จุนซุโวยวายเสียงดังจนชางมินหันมามองอย่างแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าคนน่ารักเป็นอะไร
“ทำไมล่ะครับ พ่อแม่ผมไม่ดุหรอกครับ คุณจะได้ไปเจอริกกี้ด้วยไงครับ ริกกี้คิดถึงคุณนะครับ เห็นเอาแต่บ่นว่าไม่ได้เจอคุณตั้งนานเพราะคุณไม่ยอมไปเยี่ยมเค้าที่อังกฤษเลย” ชางมินพูด จุนซุมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะถอนหายใจออกมา ยูชอนเอ๊ยยยยย ทำไมเรา 2 คนตอนมีส่วนเกี่ยวข้องกับคนบ้านนี้ด้วยนะ จุนซุยอมจำนนกับเหตุผลของชางมิน ในขณะที่ในใจคิดถึงยูชอนเพื่อนรัก โดยไม่รู้เลยว่า ตอนนี้ยูชอนก็กำลังเผชิญกับสถานการ์ณ์ที่เลวร้ายเช่นกัน
“ทดลองเป็นภรรยาคุณหรอครับ!!!!!!!!” เสียงหวานๆของยูชอนตะโกนขึ้นอย่างตกใจ อะไรกัน อยู่ดีๆยุนโฮก็เดินเข้ามาบอกเค้าว่า จะรับมินฮวานเป็นลูก แต่เค้าต้องทดลองเป็นภรรยายุนโฮเสียก่อน
“ใช่...กับมินฮวาน ฉันรับเค้าเป็นลูกได้อย่างไม่ตะขิดตะขวงใจเท่าไรเพราะเค้าหน้าตาคล้ายฉัน แต่กับนาย ฉันไม่มั่นใจว่าไปเคยมีอะไรกับนายตอนไหน เพราะฉะนั้น ถ้าอยากให้ลูกมีพ่อก็ทำตามที่ฉันบอก” ยุนโฮพูดอย่างเป็นต่อ เค้ารู้ว่าเพื่อมินฮวานแล้ว ยูชอนไม่มีทางปฏิเสธตัวเองแน่ๆ คราวนี้ล่ะยูชอน นายจะได้รับรู้ว่า การที่จะเป็นเมียชองยุนโฮเนี่ย มันลำบากแค่ไหน
“คุณไม่ต้องทำขนาดนี้หรอกครับ ผมแค่อยากให้มินฮวานได้เห็นหน้าพ่อก็เท่านั้นเองครับ” ยูชอนเอ่ยเสียงสั่น อะไรกันเนี่ย!!! ทำไมเค้าต้องมาทำแบบนี้ด้วยนะ
“อะไรกัน ยูชอน เรา 2 คนนะ มีลูกด้วยกันแล้วนะ นายจะคิดมากทำไมกัน” ยุนโฮรี่ตามองอย่างจับผิด ร่างบางเมินหน้าไปที่อื่น ก่อนจะ...
“แต่ผมไม่เหมาะสมจะเปนภรรยาคุณหรอกครับ...” ยุนโฮยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ ทำไมจะไม่เหมาะกัน สวยขนาดนี้นะ ยูชอน ฉันละชอบนายจริงๆ
“ฉันก็ไม่ได้นายมาเป็นภรรยาชั้น ฉันแค่ให้นายทดลองงานแค่นั้นเอง” ยูชอนมองร่างสูงอย่างคาดไม่ถึง ถ้าเค้ารับข้อเสนอนี้เค้าก็มีแต่เสียกับเสียเท่านั้นเองล่ะซิ
“ทดลองงานงั้นหรอ...” ยูชอนทวนคำอย่างไม่แน่ใจว่าไอ้ที่ว่าทดลองงานของยุนโฮนั่นหมายถึงอะไรกันแน่
“ก็ทดลองงานไง นายไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวฉันในฐานะภรรยา แต่ฉันมีสิทธิ์ในตัวนายในฐานะสามี โอเคไหมล่ะ ยูชอน” ร่างบางยืนฟังอย่างตระหนก คำพูดของยุนโฮฟาดใส่หน้าเค้าอย่างแรง ตอนนี้รู้สึกว่า เค้าโดนยุนโฮดูดศักดิ์ศรีออกจากตัวเองไปหมดแล้ว ไม่เหลืออะไรอีกแล้วงั้นหรอยูชอน
“คุณ...อย่ามาล้อเล่นนะครับ ผมไม่ยอมหรอกนะครับ” ยูชอนทำใจแข็งเพื่อจะเถียงร่างสุงตรงหน้า แต่ยุนโฮเพียงยิ้มเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปข้างนอกซักพักแล้วกลับมาพร้อมมินฮวานที่กำลังกอดคอร่างสูงอยู่
“มินฮวานครับ....คุณแม่เค้าจะไม่ให้ป๋ะป๊ากับ มินฮวานอยู่ด้วยกันครับ คุณแม่เค้าจะพามินฮวานกลับอเมริกาครับ หนูจะว่าอย่างไงครับ มินฮวาน” ยูชอนมองผู้ชายตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา นี่ยุนโฮเอามินฮวานมาอ้างกับเค้างั้นหรอ
“คุณแม่ฮะ...คุณแม่โกรธอะไรป๋าป๊าหรอฮะ มินฮวานอยากอยู่กะป๋ะป๊านะฮะคุณแม่ มินฮวานอยากมีพ่อนะฮะ...”เด็กน้อยเดินเข้าไปกอดขายูชอนที่กำลังยืนอึ้งแล้วร้องไห้งอแง ยูชอนทรุดตัวนั่งแล้วกอดลูกน้อยของตนอย่างสงสาร ทำไมชอง ยุนโฮถึงได้โหดร้ายขนาดนี้นะ ...
“โอ๋ๆๆๆ เงียบน้าลูกน้าครับ อย่าร้องไห้นะครับมินฮวาน” ยูชอนลูบศรีษะกลมๆของมินฮวานเบาๆเพื่อปลอบโยน ก่อนจะมองหน้ายุนโฮด้วยดวงตาแดงช้ำ ซึ่งยุนโฮก็มองตอบอย่างยียวน
“โอเครับ คุณยุนโฮผมรับข้อเสนอของคุณเพื่อลูกของผม” ยูชอนพูดแสนจะแผ่วเบา ยุนโฮมองอย่างเหนือกว่า ยูชอนมองร่างสูงถึงแม้จะไม่มีน้ำตาแต่เค้าก็เสียใจ
“เย้!!!! คุณแม่จะมาอยู่กับป๋ะป๊าแล้วใช่ไหมฮะ มินฮวานดีจัยจังเลย มินฮวานจะมีทั้งพ่อทั้งแม่แล้ว เย้ๆๆๆ” เด็กน้อยกระโดดโลดเต้นไปทั่วห้อง โดยไม่ได้สังเกตสีหน้าของผู้เป็นแม่เลย ยูชอนได้แต่ยิ้มน้อยๆที่เห็นลูกชายมีความสุข
“โอเคนะยูชอน .....ต่อไปนี้นายคือ เมียของฉัน แต่ฉันไม่ใช่สามีของนายนะจ๊ะ ที่รัก” ยุนโฮดึงยูชอนมาหอมแก้มเบาๆแล้วเดินหัวเราะออกไป ร่างบางมองตามอย่างแค้นใจ นี่มันอะไรกันเนี่ย !!!!
ที่ห้องโถงของบ้าน ตอนนี้สมาชิกทุกคนมารวมตัวกันเรียบร้อยแล้วเพื่อจะฟังเรื่องสำคัญที่ประมุขของบ้านอย่าง ชอง คังซอก ประกาศ ชางมิน ลากจุนซุเข้ามาอย่างทุลักทุเลเพราะร่างเล็กไม่ค่อยอยากเข้ามาเท่าไร
“พี่จุนซุ!!!! คิดถึงจังเลยครับ” ริกกี้วิ่งเข้าไปกระโดดกอดจุนซุอย่างคิดถึง ก่อนจะแนะนำจุนซุให้ทุกคนรู้จัก
“คุณลุง คุณป้าฮะ นี่พี่จุนซุ พี่ชายที่ริกกี้สนิทด้วยครับ พี่เค้าเป็นนายแบบดังนะครับ น่ารักไหมครับ” ริกกี้จับจุนซุหมุน1 รอบก่อนจะแนะนำสรรพคุณของพี่ชายตัวเล็ก
“น่ารักจังเลยนะค่ะคุณ...” คุณนายใหญ่ของบ้านยิ้มให้จุนซุอย่างเอ็นดู ร่างบางโค้งตัวให้ทุกคนเพื่อเป็นการทำความเคารพ
“เฮ้อ หน้าตาอย่างนี้อยากได้มาเป็นลูกสะใภ้จังเลยค่ะ คุณพี่ใหญ่....น่ารักพอๆกับหนูยูชอนเลยนะค่ะ” คุณนายเล็กของบ้านพูดทำเอาจุนซุสะดุ้งสุดตัว นี่มันอะไรกันเนี่ย !!!!
“555 เรื่องของเด็กๆเค้านะค่ะ คุณน้องเล็ก” คุณนายใหญ่กับคุณนายเล็กของบ้านหัวเราะอย่างอารมณ์ดีก่อนจะเรียกสาวใช้ให้ไปตาม ครอบครัวของลูกชายคนโตให้ลงมา
“วันนี้มีอะไรกันหรอครับ คุณป้าใหญ่” ริกกี้ถามอย่างอยากรู้
“ป้ามีอะไรจะเซอร์ไพส์นะจ๊ะ....” คุณนายทั้ง 2 ยิ้มให้กันอย่างรู้กัน ก่อนจะมีเด็กชายคนนึงวิ่งลงมาจากชั้นบนอย่างรวดเร็ว
“เบาๆลูก มินฮวาน!!! เดี๋ยวล้มนะครับ มินฮวาน!!!” ยูชอนที่วิ่งตามลูกชายลงมา ร้องเตือนลูกอย่างใจหายเมื่อเห็น ลูกชายตัวเล็กวิ่งลงบันไดมาอย่างรวดเร็ว ขาสั้นๆเกือบจะก้าวพลาดหลายครั้ง จนเค้าต้องเตือนอย่างใจหาย
“คุณปู่ฮะ...มินฮวานมีอะไรจะบอกคุณปู่ คุณย่าใหญ่ คุณย่าเล็กด้วยล่ะฮะ “ เด็กน้อยเอ่ยอย่างอารมณดี จนผู้เป็นบุพการีต้องเอ่ยถามอย่างสนใจ
“อะไรหรอครับ มินฮวาน” แต่ยังไม่ทันที่จะได้พูดอะไร ริกกี้ก็เอ่ยท้วงออกมาก่อน
“เดี๋ยวนะฮะ คุณลุง เด็กคนนี้เป็น....”
“ผมเป็นลูกของ ป๋ะป๊ายุนโฮครับ พี่สาวคนสวย ...” เด็กชายพูดจบก็ยิ้มแฉ่งออกมาอย่างน่ารัก ริกกี้อึ้งไปเค้าเนี่ยนะพี่สาว 555 เด็กอะไรน่ารักจังเลย
“ลูกของพี่ยุนหรอครับเนี่ย แล้วไหนแม่ของหนูละจ๊ะ มินฮวานใช่ไหม..” ริกกี้ย่อตัวนั่งลงข้างๆเด็กชายก่อนจะถามถึงคุณแม่
“นั่นไงครับคุณแม่ของมินฮวาน คุณแม่ยูชอนฮะ พี่สาว....” มินฮวานชี้ไปที่ยูชอนที่ยืนหอบอยู่เพราะวิ่งตามลูกเมื่อกี้
“โอ้ น่ารักมากๆเลยนะครับ คุณลุง พี่ยุนไปหามาได้จากไหนเนี่ย!!!!” ยูชอนหน้าแดงกับคำพูดของริกกี้ที่ดูจะชอบ 2 แม่ลูกนี่มากๆ ยูชอนยิ้มบางๆก็จะหันไปสะดุดตากับคนที่ยืนอยู่หลังชางมิน
“จุนซุ!!!” ร่างบางเรียกเพื่อนเสียงดัง จนทุกคนต้องหันไปมอง คิม จุนซุ ออกมาจากที่กำบังชั่วคราวแล้วยิ้มเจื่อนๆให้เพื่อนรักตัวเอง
“ยะ..ยูชอน หวัดดี..” ตอนนี้คนทั้งหมดหันมาให้ความสนใจกับ จุนซุและยูชอนแทน
“อ้าว คุณ 2 คนรู้จักกันหรอครับ...” ชางมินถามอย่างแปลกใจ ยูชอนมองเพื่อนก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
“ใช่ครับ เราเป็นเพื่อนสนิทกันครับ” ทุกคนพยักหน้ารับรู้ ตอนนี้มินฮวานเมื่อเห็นว่าคุณน้าคนสวยอยู่ด้วยก็รีบวิ่งเข้าไปกอดทันที
“โลกมันกลมจริงๆค่ะ คุณพี่ คราวนี้เราคงมีสะใภ้เล็กกับสะใภ้ใหญ่เป็นเพื่อนสนิทกันมั้งครับเนี่ย 555” คุณนายทั้ง 2 ซุบซิบกันอย่างพอใจ คราวนี้ว่าที่สะใภ้ทั้ง 2 ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ
“หัวเราะอะไรกันครับ คุณพ่อคุณแม่” ยุนโฮเดินล้วงกระเป๋ากางเกงลงบันไดมาอย่างอารมณดี ยูชอนหันไปมองน่างสุงอย่างไม่สบอารมณเท่าไร
“พี่ยุนโฮ ไปมีแฟนน่ารักขนาดนี้ไม่เคยบอกน้องเลยนะ” ริกกี้ทำปากยื่นอย่างงอนๆ ยุนโฮยิ้มให้ริกกี้อย่างอ็นดูก่อนจะดึงตัวยูชอนมาโอบไหล่ไว้
“ทุกคนครับผมมีอะไรจะบอกครับ...” ร่างสูงพูดเสียงดังเรียกให้ทุกคนไปสนใจตัวเองและร่างเล็กน่ารักอีกคน ...
“มีอะไรกันหรอยุนโฮ” ประมุขของบ้านถามลูกชายตัวเอง แต่ไม่ทันที่ยุนโฮจะพูดอะไรก็มีเสียงเล็กๆของมินอวานที่ขี่หลังชางมินอยู่ดังขึ้นมาเสียก่อน
“ป๋ะป๊ากะคุณแม่ จะกลับมาอยู่ด้วยกันฮะ” เด็กน้อยพูดอย่างยินดี ทำเอาทุกคนอึ้งไปตามๆกัน
“จริงหรอลูก!!” คุณหญิงใหญ่ถามถามดีใจมาก ยุนโฮยิ้มรับส่วนยุชอนพยายามที่จะยิ้มแต่ว่ามันยิ้มไม่ค่อยออกเท่าไรเลย จุนซุมองเพื่อนอย่างสงสัย เพราะดูจากหน้าเพื่อนแล้วมันน่าจะอยากร้องไห้มากกว่าดีใจซะอีก
“ครับคุณแม่ ต่อไปนี้ ยูชอนจะมาอยู่กับผมในฐานะภรรยา ทดลองนะ...” ยุนโฮพูดเสียงดังแต่ท้ายประโยคกลับลดเสียงให้ยูชอนเป็นฝ่ายได้ยินคนเดียว ร่างบางก้มหน้าเพื่อกล้ำกลืนน้ำตาที่เกิดจากความเจ็บปวดเพราะผู้ชายคนนี้ ทุกคนดีใจกับการตัดสินใจของยุนโฮมีแต่เพียงชางมินกับจุนซุเท่านั้นที่ดูเหมือนจะแคลงใจในการกระทำของทั้งคู่ .....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
***ตอนนี้เป็นไงบ้างค่ะสนุกไหมเอ่ย มายว่ามันงงๆอ่ะค่ะ 55 สำหรับคนที่สงสัยว่าทำไมยุนถึงจำมิกไม่ได้อ่ะหรอค่ะ มายยังไม่เฉลยหรอกค่ะ ถ้าอยากรู้ก็อย่างลืมติดตามนะค่ะ ขอบคุณค่ะ***
ความคิดเห็น