ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    SF B.A.P ALL DAEHYUN

    ลำดับตอนที่ #13 : คอฟฟี่ ช๊อป [coffee shop] DAEHYUN x.......?

    • อัปเดตล่าสุด 1 ก.ค. 56


    Music Pafe'
       
    Music Pafe'  


       สายลมอุ่นๆกำลังพลัดผ่านร่างกายของเด็กหนุ่มร่างบางของ จอง แดฮยอน ท่ามกลางถนนสายใหญ่กลางเมืองที่ทอดยาวทำให้แดฮยอนคิดถึงฝ่ามืออุ่นๆที่ค่อยกุมมือของเขาเอาไว้เวลาที่มีสายลมพลัดผ่านเขาแบบนี้ ร่างของแดฮยอนสอดสายตาไปรอบๆคิดถึงบรรยากาศดีที่มีให้กันระหว่างเขากับคนๆหนึ่งที่เขารัก ใบหน้าหน้าเรียวสวยของแดฮยอนเงยหน้ารับแสงอาทิตย์อ่อนจากดวงอาทิตย์ ก่อนจะคิดถึงเรื่องราวในอดีตที่มีล้นเหลือ



    'แดฮยอนเงยหน้าให้พระอาทิตย์แบบนั้นอยากสายตาเสียเหรอไง'


         
        เพียงแค่คิดก็เกิดรอยยิ้ม
    ขึ้นมาบนใบหน้าสวยๆของร่างบาง คิดถึงคำพูดที่คอยห่วงใยเขามันก็ทำให้ใจเขาพองโตอย่างไม่น่าเชื่อ

     

    'ตี๊ดๆ'

       
       
      เสียงข้อความเตือนว่ามีข้อความเข้าทำให้ร่างบางเลิกคิดถึงเรื่องราวในอดีตและมาคิดถึงข้อความบนหน้าจอมือถือแทน



    'ที่เดิมนะ อย่าสายละ!!'



    ใบหน้าสวยยืนมองข้อความแล้วยิ้มอย่างกับคนบ้าให้กับความเจ้ากี้เจ้าการของเจ้าของข้อความที่ส่งมา ละสายตาจากโทรศัพท์พร้อมเก็บโทรศัพท์กลับเข้ากระเป๋ากางเกงตัวเก่งเดิมและออกเดินทางต่อที่นัดหมาย

    .
    .
    .

    .

    COFFEE SHOP


    แดฮยอนสอดสายตาไปทั่วร้านเพื่อหาใครบางคนที่นัดไว้ และก็เจอเจ้าของหัวใจของเขาที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ แดฮยอนเดินเข้าไปหาคนนั้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม


    "สวัสดีครับ" ร่างบางเอ่ยทักเจ้าของร่างสูงที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสืออยู่โดยไม่เงยหน้ามามอง


    "กาแฟผมยังไม่หมด ยังไม่เติมครับ" ร่างบางหัวเราะกับคำเอ่ยทักของร่างสูง


    "ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ"


    "ขอโทษครับ ผมนัดคนอีกคนไว้ที่ร้านนะครับ" ตอบโดยไม่คิดที่จะเงยหน้าขึ้นมามองเลยสักนิด


    "คนนั้นใช่ผมไหมครับ"

       ร่างสูงเงยหน้าจากหนังสือทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น ก่อนจะจ้องคนตรงหน้าที่เขาคิดถึงมาตลอด หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานเป็นระยะเวลา4ปี เพราะเขาต้องไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส


    ร่างลุกขึ้นยืนก่อนเข้าไปกอดคนตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ร่างบางกอดตอบคนรักของเขาก่อนจะลูบหลังเบาๆ


    "พี่คิดถึงผมไหมครับ แต่ผมคิดถึงพี่มากเลยนะ"


    "................."


      ร่างสูงเงียบไม่มีคำเอ่ยตอบคำถามร่างบาง แต่หยดน้ำใสๆค่อยร่วงลงมาจากดวงตาคู่สวย แดฮยอนรู้สึกถึงความชื้นที่ไหล่และอ้อมกอดที่รัดแน่นขึ้น


    "พี่รู้ไหมผมมานั่งรอพี่ที่ร้านนี้ทุกวันเลยนะ ร้านที่เราเจอกันครั้งแรก บอกรักกันครั้งแรก"


    "................" 


    "พี่จะตอบผมหน่อยเหรอ"


    "................"


    "งั้นผมกลับแล้วนะ พี่คงไม่คิดถึงผมแน่เลย มีสาวฝรั่งมาแทนที่ผมแล้วเหรอ" แดฮยอนพูดอย่างติดตลกก่อนจะค่อยๆคลายอ้อมกอดอย่างช้า เพื่อแกล้งร่างสูงที่ยืนกอดเขาอยู่


    "คิดถึงสิ คิดถึงมากๆด้วย"


    "...........''


    ''พี่คิดถึงแดฮยอนใจจะขาดอยู่แล้ว อยากจะกอดใจแทบขาดแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเราอยู่ห่างไกลกัน"


    "ถึงตัวจะห่างไกลแต่หัวใจเราอยู่ใกล้กันไม่ใช่เหรอครับ"


    ''พี่เห็นพาสต้าทีไรพี่คิดถึงแดฮยอนทุกทีเลยนะ'' คำพูดของร่างสูงที่พูดออกไป ทำให้ร่างบางยืนอมยิ้มก่อนจะค่อยหัวเราะเบาๆ


    ''พี่ไม่ชอบกินพาสต้าไม่ใช่เหรอครับ?''


    ''เมื่อก่อนไม่ชอบแต่เพราะแดฮยอนชอบ พี่ก็เลยชอบด้วย''


    ''จริงๆผมก็ไม่ค่อยชอบดื่มกาแฟนเท่าไหร่นะ แต่เพราะกาแฟมันทำให้ผมคิดถึงพี่''

    .
    .
    .

    ''คิดถึงนะครับ..พี่ฮิมชาน^^''

     
    ---------------------------------------------

        ร่างคู่รักคู่หนึ่งที่เดินจูงมือกันตามท้องถนน เป็นภาพที่น่ารักสำหรับคนรอบข้างที่มองมา มือของทั้งคู่ที่กุมมือกันแน่นทำให้เขาทั้งคู่มั่นใจว่าจะไม่มีวันปล่อยมือคู่นี้ไปเด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์ทำให้ต้องผิดใจกันหรือคนรอบข้างมาทำให้ไหวหวั่นก็ตาม พวกเขาจะไม่มีวันปล่อยมือเด็ดขาด พวกเขาจะเดินจูงมือไปด้วยกัน หัวใจของทั้งคู่ผูกรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันและจะไม่มีวันแยกจากกันเด็ดขาด


    '' แดฮยอน '' 


    ฮิมชานเรียกคนรักของเขาทันทีที่มาถึงสะพานริมแม่น้ำ ร่างบางหันมามองเขาด้วยความสงสัย


    ''มีอะไรครับพี่ฮิมชาน''


    ''จำได้ไหมว่าที่นี้เป็นความทรงจำอะไรของพวกเรา''


    ''จำได้สิครับ มันเป็นที่ที่พวกเราจูบกันครั้งแรกไง''


    ''งั้นวันนี้่เรามาย้ำเตือนความทรงจำวันนั้นหน่อยไหมครับที่รัก''


    ''เอ่อ...''


    ร่างสูงไม่รอคำตอบ ค่อยๆก้มใบหน้าลงมาอย่างช้าๆก่อนจะประกบริมฝีปากของเขาลงไปกับริมฝีปากของร่างบางอย่างอ่อนโยน มันไม่ใช่จูบที่เร่าร้อนแต่มันเป็นจูบของความคิดถึง ความรักที่มีให้กัน


    ''พี่ฮิมชานรักแดฮยอนนะครับ''


    ''ผมก็รักพี่เหมือนกัน''

    .
    .
    .
    .
    .

    THE END :)

    ---------------------------------------------

    เรากลับมาแล้ววววว ถือว่าฟิคเรื่องนี้เป็นของขวัญวันเกิดของแดฮยอน (แม้จะเลยวันเกิดมาแล้วก็ตาม)

    ส่วนเรื่องอื่นรอไปก่อนนะ เราไม่คิดออก ก็แบบสมองตันอะ คิคิ

    แล้วจะมาอัพใหม่ ทุกๆเทศกาลนะ บ๊ายบายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

     

    :)  Shalunla




     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×