ลำดับตอนที่ #13
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : คอฟฟี่ ช๊อป [coffee shop] DAEHYUN x.......?
สายลมอุ่นๆกำลังพลัดผ่านร่างกายของเด็กหนุ่มร่างบางของ จอง แดฮยอน ท่ามกลางถนนสายใหญ่กลางเมืองที่ทอดยาวทำให้แดฮยอนคิดถึงฝ่ามืออุ่นๆที่ค่อยกุมมือของเขาเอาไว้เวลาที่มีสายลมพลัดผ่านเขาแบบนี้ ร่างของแดฮยอนสอดสายตาไปรอบๆคิดถึงบรรยากาศดีที่มีให้กันระหว่างเขากับคนๆหนึ่งที่เขารัก ใบหน้าหน้าเรียวสวยของแดฮยอนเงยหน้ารับแสงอาทิตย์อ่อนจากดวงอาทิตย์ ก่อนจะคิดถึงเรื่องราวในอดีตที่มีล้นเหลือ
'แดฮยอนเงยหน้าให้พระอาทิตย์แบบนั้นอยากสายตาเสียเหรอไง'
เพียงแค่คิดก็เกิดรอยยิ้มขึ้นมาบนใบหน้าสวยๆของร่างบาง คิดถึงคำพูดที่คอยห่วงใยเขามันก็ทำให้ใจเขาพองโตอย่างไม่น่าเชื่อ
'ตี๊ดๆ'
เสียงข้อความเตือนว่ามีข้อความเข้าทำให้ร่างบางเลิกคิดถึงเรื่องราวในอดีตและมาคิดถึงข้อความบนหน้าจอมือถือแทน
'ที่เดิมนะ อย่าสายละ!!'
ใบหน้าสวยยืนมองข้อความแล้วยิ้มอย่างกับคนบ้าให้กับความเจ้ากี้เจ้าการของเจ้าของข้อความที่ส่งมา ละสายตาจากโทรศัพท์พร้อมเก็บโทรศัพท์กลับเข้ากระเป๋ากางเกงตัวเก่งเดิมและออกเดินทางต่อที่นัดหมาย
.
.
.
.
COFFEE SHOP
แดฮยอนสอดสายตาไปทั่วร้านเพื่อหาใครบางคนที่นัดไว้ และก็เจอเจ้าของหัวใจของเขาที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ แดฮยอนเดินเข้าไปหาคนนั้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"สวัสดีครับ" ร่างบางเอ่ยทักเจ้าของร่างสูงที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาอ่านหนังสืออยู่โดยไม่เงยหน้ามามอง
"กาแฟผมยังไม่หมด ยังไม่เติมครับ" ร่างบางหัวเราะกับคำเอ่ยทักของร่างสูง
"ผมขอนั่งด้วยคนนะครับ"
"ขอโทษครับ ผมนัดคนอีกคนไว้ที่ร้านนะครับ" ตอบโดยไม่คิดที่จะเงยหน้าขึ้นมามองเลยสักนิด
"คนนั้นใช่ผมไหมครับ"
ร่างสูงเงยหน้าจากหนังสือทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น ก่อนจะจ้องคนตรงหน้าที่เขาคิดถึงมาตลอด หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานเป็นระยะเวลา4ปี เพราะเขาต้องไปเรียนต่อที่ฝรั่งเศส
ร่างลุกขึ้นยืนก่อนเข้าไปกอดคนตรงหน้าอย่างรวดเร็ว ร่างบางกอดตอบคนรักของเขาก่อนจะลูบหลังเบาๆ
"พี่คิดถึงผมไหมครับ แต่ผมคิดถึงพี่มากเลยนะ"
"................."
ร่างสูงเงียบไม่มีคำเอ่ยตอบคำถามร่างบาง แต่หยดน้ำใสๆค่อยร่วงลงมาจากดวงตาคู่สวย แดฮยอนรู้สึกถึงความชื้นที่ไหล่และอ้อมกอดที่รัดแน่นขึ้น
"พี่รู้ไหมผมมานั่งรอพี่ที่ร้านนี้ทุกวันเลยนะ ร้านที่เราเจอกันครั้งแรก บอกรักกันครั้งแรก"
"................"
"พี่จะตอบผมหน่อยเหรอ"
"................"
"งั้นผมกลับแล้วนะ พี่คงไม่คิดถึงผมแน่เลย มีสาวฝรั่งมาแทนที่ผมแล้วเหรอ" แดฮยอนพูดอย่างติดตลกก่อนจะค่อยๆคลายอ้อมกอดอย่างช้า เพื่อแกล้งร่างสูงที่ยืนกอดเขาอยู่
"คิดถึงสิ คิดถึงมากๆด้วย"
"...........''
''พี่คิดถึงแดฮยอนใจจะขาดอยู่แล้ว อยากจะกอดใจแทบขาดแต่ก็ทำไม่ได้เพราะเราอยู่ห่างไกลกัน"
"ถึงตัวจะห่างไกลแต่หัวใจเราอยู่ใกล้กันไม่ใช่เหรอครับ"
''พี่เห็นพาสต้าทีไรพี่คิดถึงแดฮยอนทุกทีเลยนะ'' คำพูดของร่างสูงที่พูดออกไป ทำให้ร่างบางยืนอมยิ้มก่อนจะค่อยหัวเราะเบาๆ
''พี่ไม่ชอบกินพาสต้าไม่ใช่เหรอครับ?''
''เมื่อก่อนไม่ชอบแต่เพราะแดฮยอนชอบ พี่ก็เลยชอบด้วย''
''จริงๆผมก็ไม่ค่อยชอบดื่มกาแฟนเท่าไหร่นะ แต่เพราะกาแฟมันทำให้ผมคิดถึงพี่''
.
.
.
''คิดถึงนะครับ..พี่ฮิมชาน^^''
---------------------------------------------
ร่างคู่รักคู่หนึ่งที่เดินจูงมือกันตามท้องถนน เป็นภาพที่น่ารักสำหรับคนรอบข้างที่มองมา มือของทั้งคู่ที่กุมมือกันแน่นทำให้เขาทั้งคู่มั่นใจว่าจะไม่มีวันปล่อยมือคู่นี้ไปเด็ดขาด ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์ทำให้ต้องผิดใจกันหรือคนรอบข้างมาทำให้ไหวหวั่นก็ตาม พวกเขาจะไม่มีวันปล่อยมือเด็ดขาด พวกเขาจะเดินจูงมือไปด้วยกัน หัวใจของทั้งคู่ผูกรวมกันเป็นหนึ่งเดียวกันและจะไม่มีวันแยกจากกันเด็ดขาด
'' แดฮยอน ''
ฮิมชานเรียกคนรักของเขาทันทีที่มาถึงสะพานริมแม่น้ำ ร่างบางหันมามองเขาด้วยความสงสัย
''มีอะไรครับพี่ฮิมชาน''
''จำได้ไหมว่าที่นี้เป็นความทรงจำอะไรของพวกเรา''
''จำได้สิครับ มันเป็นที่ที่พวกเราจูบกันครั้งแรกไง''
''งั้นวันนี้่เรามาย้ำเตือนความทรงจำวันนั้นหน่อยไหมครับที่รัก''
''เอ่อ...''
ร่างสูงไม่รอคำตอบ ค่อยๆก้มใบหน้าลงมาอย่างช้าๆก่อนจะประกบริมฝีปากของเขาลงไปกับริมฝีปากของร่างบางอย่างอ่อนโยน มันไม่ใช่จูบที่เร่าร้อนแต่มันเป็นจูบของความคิดถึง ความรักที่มีให้กัน
''พี่ฮิมชานรักแดฮยอนนะครับ''
''ผมก็รักพี่เหมือนกัน''
.
.
.
.
.
THE END :)
---------------------------------------------
เรากลับมาแล้ววววว ถือว่าฟิคเรื่องนี้เป็นของขวัญวันเกิดของแดฮยอน (แม้จะเลยวันเกิดมาแล้วก็ตาม)
ส่วนเรื่องอื่นรอไปก่อนนะ เราไม่คิดออก ก็แบบสมองตันอะ คิคิ
แล้วจะมาอัพใหม่ ทุกๆเทศกาลนะ บ๊ายบายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น