ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : [HUNBAEK AND LODAE] แบคฮยอนคนขี้ลืม
"ไอ้แบค ไอ้แบค มึงลืมอะไรไปปะ" แดฮยอนถามน้องชายตัวเองที่นอนเกือกกลิ้งบนเตียงของเขา
"ลืมอะไรไม่มีนี่"
"ลืม"
"ลืมอะไรไม่ลืม"
"ลืม"
"ไม่ลืม!!"
"เออๆ ไม่ลืมก็ไม่ลืม" ใครเป็นแฟนมันช่างน่าสงสารแม่งวันเกิดแฟนมันยังลืม
ผมลืมอะไร ไม่ลืมนะ หรือลืม สรุปผมลืมไม่ลืม ตอบ!! (ใครจะตอบมึงละ)
'กริ๊ก!!!!!'
"ว่าไง"
"พี่อยู่ไหน"
"บ้านดิ"
"พี่ลืมอะไรรึเปล่า"
"หืมลืมไรละ"
"วันนี้ วันที่เท่าไร เดือนอะไร"
"12 เมษา ไง"
"แล้วๆ มันเป็นวันอะไร"
"เป็นวันไง"
"ปิ๊ด!!"
เซฮุนตัดสายหนีผมอะ ผมทำอะไรผิด อ๊ะ 12 เมษา คุ้นๆเนอะ ไม่คุ้นละชัดเลย วันเกิดโอเซฮุน เวรตะไรแล้วไอ้แบคฮยอน
ผมรีบวิ่งไปที่รถทันทีเพื่อจะไปหาเซฮุน
"แกจะไปไหนอะ ดึกดื่นเล้วนะ" แดฮยอนเรียกเเบคฮยอนไว้
"ผมจะไปหาเซฮุน"
"รีบไปซะ"
แบคฮยอนรีบขับรถอย่างเร็วมาบ้านเซฮุน ไม่โดนรถส้อยไปแด.ก ก็บุญแล้วแบคฮยอนขี่รถไม่แข็ง ไปไหนมีโอ เซฮุนตลอด
สารถีที่ดีส่งเขาเช้าเย็นไม่บ่นสักคำ แต่ดูเขาดิวันเกิดแค่นี้ดันจำไม่ได้ แย่จริงๆ
แบคฮยอนกดออด รอเจ้าของบ้านเดินมาเปิด
SEHUN SAY
เซ้ง!! คนรูปหล่อ หน้าตาดี ใครๆก็หลง กันมาตกม้าตายเพราะแฟนลืมวันเกิด อยากจะร้องไห้ซะจริงเลย
ไง หน้าบึ้งเป็นตูดเลย" น้องชายยังปากหมาอีก
"เงียบไปเลยไอ้จุนฮง"
"พี่แบคลืมวันเกิดอะดิ" เซฮุนว่างมือทั้งสองข้างบนไหล่จุนฮงดังหมับ พร้อมเขย่าแรงๆทำเอาหัวของจุนฮงเอนไปมาตามแรงนั้น
"มึงยังจำวันเกิดกูได้เลย ดูพี่แบคฮยอนไม่เคยจำวันเกิดกูสักปี ไม่เหมือพี่แดฮยอนจำทุกอย่างของมึงได้หมด กูอิจฉา!!"
'ออด!!!!'
"ใครมาดึกดื่นแบบนี้วะเนี่ย มารยาทน่ะมีไหมวะ!!"
เซฮุนเดินมากะชากประตูอย่างอารมณ์เสีย ก็กะจะด่าให้เละแต่ติดว่าคนที่กดออดคือ แบคฮยอน
"พี่มาได้ยังไง" เซฮุนถามแบคฮยอนอย่างเริ่มอารมณ์จะเสีย
"พี่ขับรถมา" ขับรถมาทั้งที่ยังขี่ไม่แข็งเนี่ยนะ
"พี่ขับมาทำไม พี่รู้ไหมมันดึกมาแล้ว พี่ขี่รถก็ไม่ค่อยจะแข็ง ถ้าโดนชนจะทำยังไง ทำไมไม่คิดบ้าง จะไปไหนทำไมไม่โทรมาผมเป็นห่วงพี่รู้ไหมอย่าทำแบบนี้อีกเข้าใจไหมครับ" ประโยคหลังเซฮุนเดินเข้ามากอดแบคฮยอนหลวมๆ
"พี่ขอโทษนะ ที่ลืมวันเกิดนาย"
ไม่ได้โกรธ......แค่น้อยใจนิดหน่อย
"พี่แย่มากเลย วันเกิดแฟนตัวเองแท้ๆ ยังลืมได้เลยอะT^T "
โอเคร ผมไม่น้อยใจแล้วครับ ลืมไปได้ไงว่าแบคฮยอนขี้ลมขนาดไหน ขนาดวันเกิดเขาเองยังลืมแล้วนับปะสาอะไรกับวันเกิดผม ไม่เหลือ
"พี่ขอโทษนะ"
"พี่แค่โทรมาบอกขอโทษผมก็ได้ ไม่ต้องขับรถทั้งที่ตัวเองขับไม่แข็งาหรอกครับ รู้ไหม"
"อือ" แบคฮยอนตอบเสียงอู้อี้ น่ารักชะมัด
"ไหนละของขวัญวันเกิดผมอะ" เซฮุนแกล้งถามหาของขวัญถึงจะรู้ว่าไม่มีแน่ๆ
"นี่ไง" แบคฮยอนยื่นแขนตัวเองที่มีริ้บปิ้นอันโตผูกไว้
เซฮุนก้มหน้าไปกระซิบหูแบคฮยอน ที่ทำให้แบคฮยอนเขินหน้าแดงเป็นลูกตำลึง โครตน่ารัก! อยากอุ้มเข้าบ้านเดี๋ยวนี้เลย ใครสอนให้น่ารักแบบนี้ครับ เดี๋ยวห้ามใจไม่ไหวละก็.........
"ยั่วผมเหรอ"
"บ้า!! พี่ให้โบว์นาย"
"ผมก็ยังไม่ได้พูดอะไร พี่คิดละสิ"
"คิดอะไร" แบคฮยอนทุบอกเซฮุนเบาๆ
"ไม่คุยกับนายละพี่กลับบ้านดีกว่า"
"ผมไปส่ง"
"พี่เอารถมา" เซฮุนมองแบคฮยอนอย่างดุๆ
"ไม่ต้องกลับละ นอนนี่ละ"
"ไม่เอา" แบคฮยอนยู้ปากอย่างน่ารัก
"นอนนี้ละ ดึกละ ตอนเช้าผมไปส่ง" จุนฮงมองพี่ตัวเองง้อกันไปมา และความคิดก็ปรากฎในสมอง พี่แบคฮยอนนอนนี้พี่แดฮยอนก็อยู่คนเดียว งั้นเขาไปอยู่เป็นเพื่อนละกันนะกลัวพี่แดฮยอนเหงา(?)
"รถพี่ละ"
"เดี่ยวก็มีคนขับไปคืน ดูเหมือนคนขับจะพร้อมนานแล้วด้วย " เซฮุนแขวะจุนฮงที่ยืนแอบดูเขาตั้งแต่ต้นจนจบ จุนฮงเลยยกกำบั้นขึ้นมาขู่
"ปะไปนอนกัน"
"เห็นเป็นวันเกิดนายหรอกนะ ถึงนอนด้วย"
"คร๊าบบบบ"
ทางด้านแดฮยอน
ดึกป่านนี้คงไม่กลับแล้วมั้ง ปิดประตูเลยละกัน
'ออด!!' ระหว่างที่แดฮยอนกำลังจะปิดประตู เสียงออกทำให้แดฮยอนต้องชะงัก
"นายมาทำไมจุนฮง" แดฮยอนเปิดประตูก็พบกับแฟนจอมเนียนสุดของตัวเอง
"เอารถมาคืนไงครับ"
"แบคฮยอนละ"
"พี่เซฮุนไม่ให้มา"
"เสร็จแล้วก็กลับไปสิ" จุนฮงเดินมากอดแดฮยอนอย่างรวดเร็ว
"ปล่อยเลย"
"ผมนอนด้วยคนสิ"
"ไม่ กลับไปเลย"
"พี่จะให้ผมเป็นก้างพี่เซฮุนกับพี่แบคหรือไง"
"ชิ ยอมวันนึงก็ได้ ถ้าไม่ใช่วันเกิดเซฮุนอย่าหวังได้มานอนบ้านพี่เลย"
"คร๊าบบบบ"
"นายต้องนอนพื้น"
"ครับ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ค่อยแอบย่องขึ้นเตียงตอนดึกก็ได้เนอะ
--------------------------------------------------------------
:) Shalunla
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น