over love เกลียดกันนัก สลับร่างมารักกันซะเลย

บทที่ 1

"อะไรนะพ่อ จะย้ายบ้านเหรอ ทำไมล่ะ ย้ายไปไหน เมื่อไหร่ ทำไมต้องย้ายด้วยล่ะ" 

อะไรกันเนี่ย คงไม่จริงใช่มั้ยT^T     ฉันคืออากิสาวน้อยผู้น่ารัก วัย17 ปี อยู่อาศัยในเมืองใหญ่ของประเทศไทยกับบิดาผู้รักชาติ 

แต่วันนี้ฉันต้องมาช็อคเมื่อพ่ออันเป็นที่รักมาบอกกับฉันโดยกระทันหันว่าต้องย้ายบ้านT^T
 
นิพนธ์ไม่รู้จะอธิบายอย่างไร เมื่อเขาได้รับคำสั่งให้ย้ายไปทำหน้าที่ที่อื่น

"พ่อขอโทษนะอากิที่มันกระทันหันเกินไปสำหรับลูก แต่เราไปกันแค่สามเดือนเอง มันคือคำสั่งพ่อจำเป็นจริงๆ"

"แล้วเราจะไปเมื่อไหร่คะพ่อ"

"เอ่อ... วันจันทร์หน้าน้จ๊ะ ^^" " นิพนธ์ตอบอย่างหนักใจ

"OoO!!!! วันจะ..จันทร์เหรอคะ งั้นก็อีกสามวันน่ะสิ" อากิรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังจมดิ่งลงสู่ขูมนรก


รุ่งเช้าของวันศุกร์ อากิไปโรงเรียนด้วยอาการผิดปกติ จนทำให้เพื่อนๆสงสัยอดที่จะไถ่ถามกันไม่ได้

"เอ้ย!!! อากิ เป็นอะไรของแกน่ะ   ฉันเห็นแกเป็นอย่างนี้ตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว มีอะไรที่ยังไม่บอกฉันรึเปล่า"  มิกะสาวน้อย

วัย17 ปีเพื่อนรักของฉันเองมีนิสัยผาดโผนซึ่งมันไม่เหมาะกับหน้าตาที่น่ารักของยัยนั่นเลยซักนิด

"อื้อๆ มีมิ ก็ว่าเหมือนกันนะนี่มันไม่ไม่ใช่นิสัยของอากิจังนี่หน่า" นี่ก็อีกคน มีมิ น้องสาวฝาแฝดของยัยมิกะ
 
ไม่รู้ว่าสองคนนี้เป็นฝาแฝดกันได้ยังไง นิสัยต่างกันลิบลับคนนึงผาดโผน อีกคนแอ๊บแบ๊ว ถ้าใครแยกยัยสองคนนี้

ไม่ออกฉันว่า เตรียมตัวไปเกิดใหม่ได้แล้วล่ะ

" เปล่า ฉันไม่ได้ป็นอะไรซักหน่อยนา"

"โกหกให้เนียนหน่อย แกไม่เคยเป็นอย่างนี้แล้วยังจะบอกว่าเปล่าอีก" มิกะจับพิรุจได้

ยัยนี่จริงเลยดันมาจับพิรุจได้อีก ทำไงดีล่ะเนี่ยฉ้านนนน

"บอกก็ได้ ^^" เอ่อ..คือว่าฉัน....ฉันปวดท้องน่ะไปก่อนนะ" อากิทำท่าจะหนีแต่ก็โดนดึงแขนเอาไว้

"บอก...ความ...จริง....มาเดี๋ยวนี้นะยัยงั่ง!!!ไม่งั้นเธอ.....ตาย" ซาโต้นายป็นพ่อฉันหรือไงยะทำไมต้องขึ้นเสียงกับฉัน

ด้วยล่ะ ปล่อยฉันไปเถอะนะ

"ยัยงั่งเธอจะบอกฉันมาดีๆหรือต้องให้ใช้กำลังหะ"

"เอาล่ะบอกความจริงก็ได้ คือว่าวันจันทร์หน้านี้ฉันต้องย้ายบ้านไปภูเก็ตน่ะ"

"โด่!! นึกว่าเรื่องอะไรก็แค่ย้ายบ้านไปภูเก็ต^_^" 

"เดี๋ยวว่าไงนะ!!!ย้ายไปภูเก็ตเหรอ!!!!"ทุกคนพูดพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมายด้วยความตกใจ

"แกล้อเล่นรึเปล่า" มิกะถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

"T^T พวกแกเห็นว่าฉันล้อเล่นหรือไงเล่า"อากิบอกอย่างเศร้าๆ

"ถ้าอย่างนั้นมิมิว่าเราพาอากิจังไปเที่ยวกันในเวลาที่เหลือดีกว่ามานะเศร้ากันอย่างนี้ดีมั้ยคะ"

"ก็ดีเหมือนกัน ถือเป็นการเลี้ยงอำลาละกัน^^ " มิกะปลอบใจเพื่อนๆ

"เอางี้เราไปเที่ยวสวนสยามกันเหอะ ฉันเป็นเจ้ามือเอง" ซาโต้บอกกับทุกคน

"ซาโต้คุงน่ารักจังเลย มา มากอดที " มีมิวิ่งเจ้นไปกอดซาโต้

"เอ้ย!!! ยัยมิกะเอาน้องสาวเธอออกไปจากฉันทีT^T"

"เสียใจย่ะ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เจอกันนะ ไปกันเถอะอากิ บายนะซาโต้"

"เอ้ย ยัยบ้าช่วยฉันก่อนนนนนนนน"

เออใช่ ลืมแนะนำหมอนั่นไปได้ยังไงนะ ซาโต้หนุ่มสุด hot  ของโรงเรียน มีศักดิ์เป็นพี่ชายของฉันเพราะครอบครัวของ

เราเป็นญาติกัน ทำให้เราสองคนสนิทกันมากทั้งยังโตมาด้วยกัน แม้ว่าหมอนี่จะหน้าตาหล่อขั้นเทพก็เถอะแต่ฉันก็ไม่

เคยหวั่นไหวเลยซักนิดเดียว เพราะภายนอกทุกคนจะดูว่าหมอนี่หล่อ ดูดี แต่ทุกคนไม่เคยรู้เลยว่าภายใต้ความหล่อของ

หมอนี่เป็นยังไง มีแต่ฉันคนเดียวที่รู้ว่าหมอนี่นะมัน....ติงด๊อง บ้า ชัดๆ บรรยายไม่ได้จริงๆ

วันเสาร์เวลา 11 โมง ณ สวนสยาม  

"ฉันเหนื่อยแล้วอ่ะ พวกแกเล่นกันไปก่อนฉันกับมิกะไปห้องน้ำแป๊บนึง" หลังจากบอกอากิกับมิกะก็เดินออกไป

" ไม่ต้องรีบนะอากิจัง มีมิอยากอยู่สองคนกับซาโต้คุงนานๆ^3^"

"อื้อ"

"เอ้ย!! อย่าทิ้งฉันไว้กับยัยนี่ดิ" ซาโต้โวยวาย

"เอาน่าซาโต้คุงมาเล่นน้ำกันเถอะนะ"

"ปล่อยนะ ยัยบึก ปล่อยยยย"

  อีกฟากของสวนสยาม

"หยุดนะเว้ยไอ้เคน ถ้าจับได้ฉันเตะแกแน่" เสียงตะโกนมาแต่ไกลทำให้สองสาวที่กำลังยืนอยู่กำลังจะหันไปมอง 

แต่เธอก็ต้องล้มลงซะก่อน เพราะมีบุคคลหนึ่งวิ่งชนเธอเข้าอย่างจัง

"เอ้ย!!!"

ทั้งสองล้มลงไปกองกับพื้น และล้มทับปากไปประกบกับกันอย่างพอดิบพอดี  เมื่ออากิหายตกใจเธอจึงรีบลุกขึ้นทันที 

พร้อมทั้งเอากำปั่นงามๆของเธอประทับลงบนหน้าชายหนุ่มผู้นั้น

"โอ้ย" เสียงร้องของชายหนุ่มดังขึ้น

"เอ้ยไอ้เคนเป็นไงบ้างวะ" ชายหนุ่มอีกคนที่มาด้วยกันรีบเข้าไปพยุงเพื่อนของเขา

"ฉันไม่เป็นไร นี่เธอมันจะมากไปแล้วนะ"