[FIC] Marry You [Krystal x Taeyeon]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Cause it's a beautiful night

We're looking for something dumb to do

Hey baby

I think I wanna marry you







 

เนื้อเรื่อง

 

’กลับมาแต่งงานนะลูก ถือว่าแด๊ดขอร้องนะ ทำเพื่อแด๊ดสักครั้ง’









 

หญิงสาวร่างเล็กต้องกำกระดาษในมือจนแน่น จากนั้นก็ทรุดตัวลงนั่งที่หน้าประตูห้อง แล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลรินออกมาจากดวงตาทั้งสองข้าง

 

เธอคิดไว้แล้วว่าต้องมีวันนี้ วันที่พ่อที่ตามใจเธอตั้งแต่เล็กจนโต ต้องบังคับกัน...

 

และไม่ทำตามก็ไม่ได้ ในเมื่อมันเป็นคำขอเดียวจากผู้เป็นพ่อ

~กริ้งงงงงงงงงงงงงง ~


 

เสียงนาฬิกาปลุกดังมาร่วมครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ร่างที่อยู่ใต้ผ้าห่มก็ทำท่าเหมือนจะไม่ได้ยิน เพราะยังนอนหลับตาพริ้มไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆ

 

“ย๊า จอง ซูจอง ตื่นเดี๋ยวนี้นะ” เจสสิก้าเดินเข้ามาในห้องนอนของน้องสาวคนเดียว ที่มันดันตั้งนาฬิกาปลุกไว้ดังลั่นบ้าน แต่เจ้าตัวกลับนอนหลับสบายอุราอยู่ในตอนนี้ จนทำให้คนที่นอนขี้เซาอย่างเธอต้องตื่นขึ้นมาในเวลานี้ ตกลงใครมันขี้เซากว่ากันระหว่างเธอกับคริสตัล? ชักสงสัยแล้วสิ
 

นี่ถ้าหากน้องมันไม่บอกให้เธอปลุกตอน 10 โมงเช้าก็คงจะไม่เดินเข้ามาปลุกหรอกนะ เสียงนาฬิกาปลุกมันดังตั้งแต่ครึ่งชั่วโมงที่แล้ว ก็นึกว่าน้องมันจะตื่น ที่ไหนได้มันปล่อยให้ดังไปเรื่อยๆ สรุปคือคนเป็นพี่อย่าง จอง เจสสิก้า ก็ต้องลุกขึ้นมาปลุกเองอยู่ดี 

 

“นี่” เจสสิก้าพยายามเขย่าตัวน้องที่กำลังหลับเป็นตายอยู่ในตอนนี้ ถ้าเกิดโจรปล้นบ้าน คงจะโดนยกเค้าไปหมดถ้าคริสตัลจะนอนกินบ้านกินเมืองแบบนี้อะนะ ยัง…มันยังไม่ยอมตื่น “ถ้าไปสายแล้วแทงกูงอนขึ้นมาไม่รู้ด้วยนะ”
 

เพียงแค่จบคำพูดของพี่สาวร่างของคริสตัลที่นอนอยู่เมื่อสักครู่ก็เด้งขึ้นมาลุกนั่งโดยอัตโนมัติ
 

“ออนนี่กี่โมงแล้ว” คริสตัลเอ่ยถามพี่สาวพลางขยี้ตา
 

“จะ 11 โมงแล้ว”
 

“หา…” คริสตัลตาโตหายง่วงเป็นปลิดทิ้งทันที แล้วลุกขึ้นวิ่งไปเปิดตู้เสื้อผ้าเลือกชุดอย่างเร่งด่วน “ถ้าไปสายโดนพี่แทยอนโกรธแน่ๆ”
 

มันก็รู้ตัวนี่เนอะ เจสสิก้าได้แต่ยื่นมองน้องที่กำลังวิ่งเข้าห้องน้ำไป พลางส่ายหัวแล้วหันหลังเดินกลับห้องของตัวเอง

ตอนนี้คริสตัลกึ่งเดินกึ่งวิ่งเข้าไปในสนามบินนานาชาติอินชอน สายตาคมกวาดมองหาบุคคลที่ต้องมารับในวันนี้ ตอนนี้เลยเวลาเครื่องแลนดิ้งมาเกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว แล้วสายตาก็ไล่ดูเวลาลงจอดของเที่ยวบินที่ต้องการ ปรากฏว่าตอนนี้เครื่องมีการดีเลย์ไป 45 นาที

เมื่อเห็นดังนั้นคริสตัลจึงเป่าปากอย่างโล่งอก เพราะถ้ามารับคุณนายช้าคงต้องโดนงอนกันข้ามวันเป็นแน่ ข้อหาที่ไม่ใส่ใจกัน

รอเพียงไม่นาน ก็เห็นใครบางคนที่คุ้นตาเดินเข็นกระเป๋าหน้ามุ้ยออกมาจากช่องผู้โดยสารขาเข้าระหว่างประเทศ คริสตัลจึงได้แต่โบกมือและส่งยิ้มให้

จากนั้นก็เดินตรงเข้าไปกอดและช่วยเข็นกระเป๋าออกมาไว้ยังรถที่จอดอยู่

เพียงเข้ามานั่งในรถคนตัวเล็กก็กอดเธอเอาไว้แน่น จนคริสตัลต้องเอ่ยถามออกมา
 

“พี่แทยอนเป็นอะไรคะ ร้องไห้ทำไม” คริสตัลเอ่ยถามคนรักของเธอ

“พี่ต้องแต่งงานกับคนที่แด๊ดหาไว้ให้” แทยอนเอ่ยพลางเสียงสั่นน้ำตาไหลออกมาเป็นสาย สะอื้นในอ้อมกอดของคริสตัล จนคริสตัลต้องลูบหัวของแทยอนเป็นการปลอบโยน

“แล้วพี่จะแต่งมั้ยคะ?” คริสตัลเอ่ยถาม

“พี่ไม่อยากแต่ง แต่แด๊ดบอกว่าขอร้อง เป็นคำขออย่างเดียวที่เกิดมาแด๊ดไม่เคยขออะไรพี่เลย”

“แล้วพี่จะทำยังไงคะ” 

“พี่ไม่รู้พี่ไม่อยากแต่ง พี่รักซูจอง เราไปหาแด๊ดกันนะ” คนเป็นพี่เอ่ยด้วยน้ำตาแล้วผละออกจากอ้อมกอดมองหน้าเธอ เห็นแบบนี้แล้วคริสตัลก็สงสารคนรักจับใจเลยทีเดียว

“ไม่ดีมั้งคะ แด๊ดพี่แทยอนดุจะตาย” คริสตัลว่า “เดี๋ยวเราไปหาอะไรทานก่อนแล้วค่อยคิดดีกว่าค่ะ หรือพี่แทยอนจะเอากระเป๋าไปเก็บที่คอนโดก่อน”

“พี่ไม่อยากกินอะไร เราสั่งมากินที่ห้องเถอะนะ” แทยอนเอ่ยเสียงเบา แต่น้ำตาก็ยังไหลไม่ยอมหยุด

เมื่อเข้ามาในห้องพักที่เป็นคอนโดส่วนตัวของแทยอนและคริสตัลที่ร่วมกันซื้อแล้ว คริสตัลก็ต้องได้แต่กอดปลอบคนรักของเธอที่ร้องไห้ไม่ยอมหยุดเสียที
 

ร้องไห้จนข้าวปลาไม่ยอมกิน
 

“พี่แทยอนจะไม่ยอมไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งจริงๆเหรอคะ”
 

คริสตัลเอ่ยถามเมื่อวางโทรศัพท์จากผู้เป็นแม่ของแทยอนที่โทรเข้ามา เมื่อลูกสาวไม่ยอมรับโทรศัพท์จึงโทรเข้ามาที่เบอร์ของเธอแทน
 

“พี่ไม่อยากแต่งนี่นา ทำไมซูจองถึงไม่หวงพี่เลยล่ะ”
 

“ก…ก็พี่ตัดสินใจแล้ว คริสจะทำอะไรได้ล่ะคะ” คริสตัลเอ่ยพลางลูบหัวคนเป็นพี่เบาๆ แล้วกดจูบลงที่หน้าผาก ปล่อยให้แทยอนได้ร้องไห้จนพอใจ
 

ตอนนี้คริสตัลได้แต่กอดปลอบแทยอนที่ร้องสะอื้นหนักขึ้นเรื่อยๆ ลูบหัวลูบหน้าเท่าไหร่ก็ไม่ยอมหยุด สองมือก็กำเสื้อเชิ้ตสีขาวที่คริสตัลใส่อยู่จนยับยู้ยี้ ส่วนตรงไหล่ก็เปียกชื้นไปด้วยคราบน้ำตาของแทยอน

“ทานข้าวมั้ยคะ” คริสตัลเอ่ยถามคนเป็นพี่ที่ตั้งแต่มาถึงเกาหลีก็ยังไม่ได้ทานอะไรเลย จนตอนนี้เวลาล่วงเลยไปจนเกือบสองทุ่มแล้ว คริสตัลได้แต่ยกมือขึ้นดูนาฬิกาข้อมือ

“ไม่เอา พี่ไม่หิว” แทยอนยังคงสะอื้นในอ้อมกอดของคริสตัล

“หืม เดี๋ยวกระเพาะถามหานะ” เอ่ยพลางใช้นิ้วโป้งเช็ดน้ำตาให้คนเป็นพี่

“ดีสิ จะได้ไม่ต้องไปงานแต่งงาน” แทยอนเอ่ยพลางบู้หน้าที่ยังมีคราบน้ำตา

“ร้องไห้อีกแล้ว” คริสตัลค่อยๆเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าอ่อนวัยของคนเป็นพี่ที่ใบหน้าอ่อนกว่าอายุจริงอยู่หลายปี “เดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่สวยนะรู้มั้ย เป็นเจ้าสาวก็ต้องสวยๆสิคะ ไม่ร้องนะ คนดี” คริสตัลดึงแทยอนเข้ามา กอดปลอบอีกครั้ง

“ช่างสิ” แทยอนเอ่ยออกมาเหมือนเด็กเอาแต่ใจ “ไม่ได้อยากแต่งอยู่แล้ว” 

“อืม ตาบวมหมดแล้ว” คริสตัลเอ่ยพลางกดจูบเบาๆลงที่เปลือกตาของแทยอน จากนั้นก็เลื่อนลงไปที่ริมฝีปากบาง ค่อยๆกดจูบอย่างช้าๆ จากนุ่มนวลกลายเป็นร้อนแรง จนแทยอนเหมือนจะขาดอากาศหายใจ คริสตัลจึงผละออก แล้วกดจูบลงไปอีกครั้ง

“อยู่กับพี่ทั้งคืนเลยนะ พี่ไม่อยากนอน” แทยอนเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าอ้อนวอน

“แล้วพรุ่งนี้จะไปแต่งงานไหวเหรอคะ”

“ไม่ไหวก็ไม่ต้องไป” แทยอนว่า

“จะดีเหรอคะ” 

“ซูจอง” เอ่ยชื่อคนรักแล้วน้ำตาก็ไหลลงมาอีกรอบ “พาพี่หนีเถอะนะ พี่ไม่อยากแต่ง”

“เอางั้นเลยเหรอคะ” คริสตัลขมวดคิ้วทำท่าครุ่นคิด “พี่แทยอนดูการ์ดแต่งงานหรือยังคะ?”

“ไม่ดู” แทยอนว่าแล้วเบ้หน้า “พาพี่หนีเถอะนะ ไปอยู่ที่ไหนก็ได้ที่มีแต่เราสองคน” แทยอนยังคงรบเร้าโดยการเขย่าแขนคริสตัล

“ถ้าคริสพาเจ้าสาวตัวเองหนีงานแต่งพรุ่งนี้เนี่ย แด๊ดพี่แทยอนต้องเอาคริสตายแน่ๆ”

“ช่างแด๊ดสิ เราก็แค่...” แทยอนหยุดคำพูดแล้วหันไปมองหน้าคริสตัลทันที “เอ๊ะ! เมื่อกี้ซูจองว่าไงนะ” แทยอนหันไปถามคนรัก ที่ตอนนี้กำลังส่งยิ้มให้อยู่ไม่ยอมตอบคำถาม
 

จนแทยอนต้องลุกออกจากตักของคริสตัลแล้วเดินไปยังโต๊ะเขียนหนังสือที่มีซองสีฟ้าอ่อนๆ วางเอาไว้หลายใบ จากนั้นก็ค่อยๆหยิบการ์ดสีเดียวกับซองออกมาดูช้าๆ
 

แล้วดวงตาเรียวค่อยๆโตขึ้นเมื่ออ่านชื่อของบุคคลที่เป็นเจ้าของงานแต่งงาน

 

‘Taeyeon & Krystal’

 

และยังไม่ทันที่แทยอนจะเดินไปถามเอาคำตอบจากคริสตัล ที่หน้าประตูห้องก็มีเสียงกดกริ่งขึ้นมาเสียก่อน คริสตัลจึงเดินไปเปิดประตู โดยมีแทยอนเดินตามไปติดๆ


 

“Hi”
 

แอมเบอร์ยืนอยู่หน้าประตูพลางยกมือขึ้นทักทาย โดยมีซันนี่มุดแขนของแอมเบอร์เพื่อเข้ามาในห้อง 
 

“เห็นเงียบๆ ตกลงจะเลี้ยงฉลองสละโสดกันมั้ยเนี่ย” ซันนี่เอ่ยถาม

“แทงกูอา คิดถึงอ่ะ” แล้วซันนี่ก็เดินเข้าไปกอดแทยอน

แล้วบุคคลที่อยู่หน้าประตูก็ค่อยๆ ทยอยเดินเข้ามาภายในห้องโถงของห้องกัน โดยที่มือของแต่ละคนหอบหิ้วถุงเครื่องดื่มและอาหารติดมือมาด้วยคนละถุงสองถุง

“พี่แทยอน สวัสดีค่ะ” ลูน่าเอ่ยทักทายแทยอนแล้วเดินเข้าไปกอด

“แทงกู” ทิฟฟานี่เดินเข้าไปกอดแทยอน “ยินดีด้วยนะเพื่อนรัก”  

“พี่แทยอน สวัสดีค่ะ” —>ซอลลี่

“แทยอน ยินดีด้วยนะ” —> วิคตอเรีย

แล้วทุกๆคนก็ค่อยๆ เดินเข้าไปกอดแทยอนทีละคน

“แทยอนนูน่า ยินดีด้วยนะ” —> คีย์

“น้องสาว สละโสดวันนี้ไม่เมาไม่เลิกลา” —>ฮีชอล

“นูน่า น่าเสียดายจัง โดนซูจองชิงตัดหน้าไป” —>เซฮุน

“ย๊า น้องสาวสละโสดต้องฉลอง” —>อีทึกอปป้า

“แทงกู ทำไมตาบวม ร้องไห้เพราะดีใจหรือไง” —>ฮโยยอน

“นี่พี่บินมาจากญี่ปุ่นเลยนะ” —> จุนซูอปป้า

“ย๊า ทำไมทำหน้าแบบนั้น คนสวย” —> ดงเฮอปป้า

“ยินดีด้วยนะ คุณเพื่อน” —>โนอึล

“แทยอน ออนนี่” —> ยุนอา

“ออนนี่ ยินดีด้วยนะคะ” —>ซอฮยอน

“แทยอนอา ทำไม่ทำหน้าเหมือนไม่อยากแต่งงาน ถ้าเธอไม่แต่ง ฉันแต่งแทนนะยะ” —> ยูริ

“ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยแทงกู นั่นๆ ห้ามร้องๆ ไม่เอาๆ” —> ซูยองเดินเข้าไปกอดแทยอน ที่กำลังเบะปากทำท่าจะร้องให้

“ลากฉันมาทำไมเนี่ย ฉันจะนอน” เจสสิก้าเดินตาปรือเข้ามาคนสุดท้าย

แทยอนได้แต่หันไปมองหน้าพี่สาวของคนรัก ที่มีตำแหน่งเป็นเพื่อนสนิทของเธอด้วยเหมือนกัน แล้วตวัดสายตาขึ้นมองคริสตัลที่ยังคงส่งยิ้มให้เธอด้วยสายตาตัดพ้อ จากนั้นก็เอ่ยออกมา

“มีใครบอกฉันได้บ้างว่ามันเกิดอะไรขึ้น” แทยอนมองหน้าทุกคนทีละคน เพื่อต้องการคำตอบ

“เดี๋ยวนะ อย่าบอกนะว่า แทงกูยังไม่รู้เรื่อง” เจสสิก้ากันไปถามน้องสาวสุดที่รัก คริสตัลจึงส่งยิ้มแห้งๆให้พี่สาว

“พี่ต้องการคำอธิบาย” แทยอนเอ่ยกับคริสตัล แล้วเดินออกไปที่ระเบียงนอกห้อง 

บุคคลทั้งหมดจึงเงียบ และหันไปมองคริสตัล หลังจากที่แผ่นหลังของคริสตัลหายออกไปที่ระเบียงด้านนอกแล้ว ทุกคนก็หันไปคุยกันอย่างสนุกสนานเหมือนเดิม พร้อมทั้งช่วยกันเตรียมอาหารและเครื่องดื่มสำหรับปาร์ตี้คื่นนี้ด้วย

“ปล่อย” 

แทยอนพยายามแกะมือของคนรักออกจากเอวบางของตนเอง ในขณะที่คริสตัลพยายามจะกอดเธอจากด้านหลัง แต่คริสตัลก็ไม่ยอมปล่อย แล้วก็กอดแน่นขึ้นกว่าเดิม เมื่อแทยอนยอมให้กอดแล้ว จึงใช้คางเกยที่ไหล่บางแล้วเอ่ยออกมาเบาๆ เหมือนกระซิบ

“คริสขอโทษ”

“นี่คือรู้เรื่องกันหมดมีพี่ไม่รู้อยู่คนเดียว” แทยอนเอ่ยประชดประชัน

“สนุกกันมากใช่ไหม ที่เห็นพี่เป็นตัวตลก”

“คริสขอโทษ ไม่ได้ตั้งใจนะคะ แค่อยากเซอร์ไพร์ส” คริสตัลพูดเสียงอ่อย

“เหอะ…ถ้าพี่แต่งงานกับคนอื่นไปจริงๆจะสนุกไม่ออก”

“ถ้าพี่แทยอนแต่งกับคนอื่น คริสไม่ยอมหรอกค่ะ นี่แต่งกับคริส คริสเลยยอม” คริสตัลค่อยๆ หมุนตัวของคนรักให้มาเผชิญหน้ากัน

เมื่อได้มองแววตาที่แน่วแน่มั่นคงของคนรัก แทยอนก็แทบให้อภัยจนหมดสิ้น แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาช้าๆ ด้วยความตื่นตันใจ

“อย่าร้องสิคะ คริสขอโทษ” คริสตัลค่อยๆใช้หลังมือเช็ดน้ำตาให้แทยอน

“พี่ควรต้องรู้ทุกอย่าง”

เมื่อได้ฟังดังนั้นคริสตัลจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้คนรักของเธอฟัง ตั้งแต่ตอนที่แด๊ดของพี่แทยอนเรียกเธอเข้าไปพบ และให้จัดการเรื่องงานแต่งงาน เพราะแด๊ดของแทยอนหวังว่าลูกสาวเพียงคนเดียวจะกลับมาบริหารกิจการโรงแรมของครอบครัว เพราะตอนนี้แทยอนดื้อไม่ยอมกลับมาทำงานที่บ้าน มัวแต่เป็นศิลปินแต่งบทกวีอยู่ที่ฝรั่งเศษ ทำตัวล่องลอยไปมา คนเป็นพ่อเลยเป็นห่วง และที่สำคัญคริสตัลกำลังจะเรียนจบ จึงคิดว่าน่าจะให้ทั้งคู่แต่งงานกันซะ เพราะรักกันมานานตั้งแต่ไฮสคูล ถึงแม้ว่าคริสตัลจะเป็นผู้หญิง แต่ในเมื่อเป็นคนที่ลูกรัก ครอบครัวก็ไม่เคยบังคับและเห็นทั้งคริสตัลและแทยอนมาตั้งแต่เด็กๆ

นั่นแหละเรื่องราวมันมีแค่นั้น! 

แต่เนื่องจากความขี้เล่นของแด๊ด คิม แจจุง และ ออมม่าคิม แตฮี จึงจัดการวางแผนโดยทำเป็นขอร้องแกมบังคับลูกสาวคนเดียวให้แต่งงานกะว่าจะเซอร์ไพร์สเล่นๆ และให้คนสนิทของแทยอนทุกคนปิดปากเงียบ โดยที่ทุกคนก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี เพราะเรื่องแกล้งคนอื่นน่ะงานถนัด ถนัดกว่าทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันกันเสียอีก..

เมื่อฟังที่คริสตัลเล่าจบแล้ว แทยอนก็ได้แต่ทำหน้าตาเหยเก ตกลงคือฝีมือของพ่อและแม่ของเธอเองอย่างนั้นเหรอ แล้วทุกคนก็ช่วยกันปิดกันหมด ปล่อยให้เธอร้องไห้แทบบ้าอยู่คนเดียวเป็นอาทิตย์ คอยดูนะแทยอนจะโกรธไม่พูดด้วยเลยซักคน

“เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ” คริสตัลเอ่ยบอกกับคนรักของเธอ

“ปล่อยให้พี่ร้องไห้เสียใจอยู่คนเดียวเนี่ยนะ สนุกกันมากหรือไง” แทยอนเอ่ยออกมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งเพราะโกรธจริงๆ

“คริสขอโทษ”

“ไม่ต้องมาขอโทษเลยนะ ตัวดีเลยช่วยแด๊ดกับออมม่าแกล้งพี่” แทยอนกำลังพยายามทุบไหล่คนรัก อย่างไม่ยั้งมือ โดยที่คริสตัลได้แต่ยกมือห้าม “นี่รู้มั้ยว่าถ้าพี่ตาบวมแล้วแต่งหน้าไม่สวยขึ้นมา ตอนถ่ายรูปต้องรับผิดชอบด้วยนะ” 

“คริสก็บอกไปแล้วนี่คะ ว่าพี่แทยอนอย่าร้อง ก็ไม่เชื่อ” คริสตัลว่า

“แล้วพี่จะรู้มั้ยล่ะ”

“ก็การ์ดแต่งงานส่งไปให้เลือก พี่แทยอนไม่ได้ดูเหรอคะ? ว่าชื่อใคร คริสก็นึกว่าดูแล้ว” คริสตัลบอกออกไปตามความจริง

แทยอนจึงหยุดทุบคริสตัลแล้วนิ่งคิด เรื่องการ์ดแต่งงานหลากหลายสีที่เธอไม่คิดจะสนใจมันเลย

“เอ่อ…” แทยอนแทบพูดไม่ออก เพราะส่วนหนึ่งมันความผิดของเธอเต็มๆ ที่ไม่ยอมสนใจ

“คือแด๊ดแจจุงแค่จะแกล้งพี่แทยอนแค่วันสองวันเองนะคะ แล้วพอพี่แทยอนไม่ยอมดูการ์ดแต่งงาน ก็เลยยาว” เกือบจะดีแล้วไง แต่พอคริสตัลพูดออกมาแบบนี้แทยอนก็ปรี้ดขึ้นมาอีกครั้ง

“ก็เลยแกล้งกันต่อใช่ไหม” ตอนนี้แทยอนเปลี่ยนเป็นมาดึงหูของคริสตัลแทน



 

“โอ้ย...ยังไม่ได้แต่งเลย โหดจริง” 
 

เสียงหนึ่งเอ่ยออกมาจากหลังผ้าม่านที่กั้นระหว่างประตูข้างในห้องและระเบียง แทยอนและคริสตัลจึงได้แต่หันไปมอง ไม่รู้ว่าทั้งหมดมาแอบดูกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ขนาดเจสสิก้าที่หน้าตาง่วงเต็มที่ยังมายืนให้กำลังใจกับเขาด้วย

“มาแอบดูกันตั้งแต่เมื่อไหร่” แทยอนเอ่ยถาม

“พวกเราก็อยากมาดูโมเม้นต์คริสแทบ้างอะไรบ้างไง” ซันนี่ว่า แล้วทุกคนก็พยักหน้าเออออ แล้วก็ต้องหลบกันเข้าไปด้านในโดยเร็วเมื่อแทยอนทำท่าว่าจะเดินไปเอาเรื่องบุคคลทั้งหมด แต่ก็โดนคริสตัลดึงเอาไว้เสียก่อน

“ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ” คริสตัลบอกแล้วดึงแทยอนเข้ามากอด

“ทำไงดี รูปพรีเวดดิ้งยังไมได้ถ่ายเลย” แทยอนเอ่ยออกมาเหมือนพวกวิตกกังวลจนคริสตัลต้องหัวเราะออกมา ทีตอนกลางวันบอกให้ไปถ่ายรูปก็ไม่ยอมเชื่อ ไม่อย่างนั้นคงจะรู้ตั้งนานแล้ว แฟนใครเนี่ย เอาแต่ใจชะมัด

“คริสส่งรูปที่คริสแอบถ่ายตอนพี่แทยอนหลับไปให้แอมเบอร์ทำเป็นอัลบั้มแล้วค่ะ แล้วก็รูปเซลก้าที่เราถ่ายสองคน”

“รูปไหน?” แทยอนเอ่ยถามออกมา คริสตัลจึงยื่นรูปถ่ายจากไอโฟนให้แทยอนดู

“รูปนี้พี่ไม่ได้แต่งหน้านะ คิ้วหาย” แทยอนว่าพลางเบ้หน้า “กะจะแกล้งพี่หรือไง” ว่าไม่ว่าเปล่าแทยอนยังหยิกไปที่แขนของคริสตัล ให้คนเป็นน้องได้ร้องโอยออกมา

“สำหรับคริสรูปตอนไหนแฟนคริสก็สวยที่สุดแล้วค่ะ” คริสตัลบอกคนรักของเธอ แทยอนจึงสงบแล้วยกมือขึ้นลูบไล้ใบหน้าใสของคริสตัล

“ถ้าพี่ต้องแต่งงานกับคนอื่นจริงๆ ซูจองจะว่ายังไง” แทยอนเอ่ยถาม

“คริสบอกแล้วว่าไม่มีทางยอมค่ะ คริสรักพี่แทยอน เราแต่งงานกันนะคะ” เอ่ยจบก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋าเสื้อคลุม แล้วยื่นแหวนเพชรเม็ดเล็กๆ เอาไว้ตรงหน้าแทยอน “ขอโทษที่ทำให้เสียใจอยู่หลายวันนะคะ และขอโทษที่แต่งงานโดยไม่ได้บอกกล่าวก่อน พี่แทยอนจะแต่งงานกับคริสมั้ยคะ”

“พี่เลือกได้หรือไง” แทยอนเอ่ยแล้วยิ้มออกมา

“ว่าไงคะ จะแต่งมั้ย” คริสตัลถามย้ำอีกครั้ง

“แต่งค่ะ” แทยอนยื่นมือข้างซ้ายให้คริสตัลสวมแหวนที่นิ้วนางให้

“แต่..”

“หืม?”

“แต่งเสร็จห้ามมีอะไรกับพี่สองเดือน เป็นการลงโทษที่ให้ความร่วมมือแด๊ดแกล้งพี่ โอเค๊?” 

เอ่ยจบแทยอนก็เดินเข้าไปข้างในเพื่อร่วมปาร์ตี้สละโสดกับเพื่อนๆ ปล่อยให้คริสตัลได้แต่เต้นเร้าๆ กรีดร้องอยู่คนเดียวที่ริมระเบียงห้อง

“ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยย” คริสตัลยกมือค้างในขณะที่คนรักของเธอเดินเข้าไปในห้องแล้ว “พี่แทยอนอย่าทำแบบนี้ ฮือๆๆๆๆ TT ”





 

จากนั้นก็ต้องเดินเข้าไปร่วมสนุกกับคนอื่นๆอยู่ดี







 

…ทั้งที่ในใจของคริสตัลอยากจะร้องไห้ก็ตามที...

END