คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : MarkBam ::มากกว่าเพื่อน::ฟิคแอบมบ - 4 End. [ อีดิทคำผิด]
friendship
Mark part:
“แบมแบม รู้ไหมันรอนายมานานแ่ไหน” ผมเินเ้าไปใล้แบมแบมที่เอาแ่ยืน้มหน้าหันหลัให้ผม ไหล่เล็ๆที่สั่นเพื้อมอยู่นั้นำลัร้อไห้อยู่ผมึเ้าไปอเอวแบมแบมไว้าผมเยไหล่เล็ที่ยอมให้ผมทำ
“.............”
“แบมฟัมาร์นะ”
“มาร์อบแบม อบแบมมานานแล้ว”
“มาร์มึเมาแล้ว”ผมส่ายหน้าเบาๆ แบมแบมพยายามแะมือผมออ ผมไม่ปล่อยมือออหรอถ้าผมยัพูสิ่ที่อยาพูไม่หม
“ูไม่ไ้เมา”
ผมหมุนัวแบมแบมให้มามอหน้าผมรๆแล้วเ็ราบน้ำาบนหน้าแบมแบมอออย่าเบามือที่สุ
“อโทษนะที่ทำให้แบมแบม้อร้อไห้เพราะัน”แบมแบมมอหน้าผมทั้น้ำา ผมพยายามไม่ร้อามแบมแบมแ่รู้สึหัวาเริ่มร้อนแผ่ว
“แบมแบมฟัันให้ีนะ นายอาะไม่รู้ว่านายเริ่มอบันั้แ่เมื่อไหร่ แ่ันอบนาย อบมาั้นานแล้ว อบั้แ่เอนายรั้แรที่ย้ายมาอยู่้าบ้านัน ึ่นาย็ไม่เยสนใไม่เยเห็นันอยู่ในสายา แ่ัน็ยัอบ อบมานถึอนนี้ ันพยายามเ้าใล้นายอยาสนิทับนาย แ่เราสนิทันนันิว่าเราลายเป็นเพื่อนสนิทที่ันไม่อยาทำลายมิรภาพนี้ ันึออห่าวามสัมพันธ์ที่มันะเินเพื่อนอเรา ัน็ิว่านาย็ิเหมือนัน ันึไปบับเวนี้เผื่อว่าันะเลิอบนายไ้ แ่ไม่เลยแบมแบมยิ่ออห่านายันยิ่ิถึยิ่เ็บปวมา ันเลิอบนายไม่ไ้แบมแบม และที่นายเห็นันทะเลาะับเวนี้นั้น ันบอเลิเาเอ เพราะันิว่ามันไม่แฟร์สำหรับเวนี้ที่ให้หัวใับันแ่ันไม่สามารถให้เธออบไ้เพราะหัวใวนี้มันให้นายไปั้นานแล้ว ถ้าวามสัมพันธ์ระหว่าเราทำให้นายทรมานอยาให้นายรู้นะแบมแบมว่าัน็ทรมานไอ้มาร์นนี้็เ็บปวไม่แพ้ัน”ไม่ไหวแล้วผมลั้นน้ำาที่หยลแ้มทั้สอ้าไม่ไ้แล้ว
“ใรบอล่ะว่าันไม่เยสนใเ็้าบ้านนนั้น ันแ่ำลัหลอัวเออยู่ไม่ให้ัวเอิเินเพื่อนับนาย แ่ัน็ทำไม่ไ้เหมือนัน ....มาร์....อโทษนะ”
“ไม่หรอ ้ออบุสิถึะถูที่นาย็รู้สึเหมือนับัน” เราำลัเ็น้ำาอันและันเบาๆราวับปลอบโยนวามรู้สึที่มี่อันที่มันลอยอยู่รอบๆาย ผมึแบมแบมเ้ามาอแน่นราวับลัวว่าแบมแบมะหายไป แบมแบม็อผมอบเ่นเียวันราวับโหยหามานานแสนนาน
***
“เฮ้ย ปรับวามเ้าใันแล้ว็แ่เหอะ ฮิ้ว” ฮิ้ว พ่อ!! พวผมสอนผะออาันเมื่อเห็นไอ้พวเพื่อนที่ทำท่าเหมือนเมาอพับหลับเป็นายเมื่อี้ยืนหน้าสลอนเป็นแถวส่เสียร้อแวมา นแบมแบมทำอะไรไม่ถูหน้าที่แสไฟิ่หน้าบ้านส่อมาระทบเริ่มึ้นสีระเรื่อริมฝีปาที่ัเม้มนแเอาแ่้มหน้าุนแทบะิอ ผมึเอื้อมมือไปับแ้มนิ่มทั้สอ้าให้มอหน้าผม
“มาร์รัแบมนะ”
“ูบเลย ูบเลย หอมเลย หอมเลย” เสียพวไอ้แ็พาันบมือโห่แวไม่หยุ อย่าับเราำลัแ่านยัไอย่านั้น แบมแบมแสอาารัเินนอหยิแ้มย้วยๆนั่นไม่ไ้
ผมอยาบอให้นรหน้าไ้รับรู้วามรู้สึอผมผ่านสัมผัสที่ผมมอบให้ผม่อยโน้มริมฝีปาพรมูบริมฝีปาเรียวเล็อย่าอ่อนโยนแ่เนิ่นนานแบมแบมอบรับสัมผัสผมเบาๆ่อนเราะถอนริมฝีปาออาัน
Bam Part:
“อ้าว ูบแล้ว็้อเ้าหอิวะไอ้มาร์ห้อว่าอยู่นะเว้ย รอไรอยู่วะ”มาร์ทำหน้าเหลอหลาเินสินะ ผมไ้แ่หัวเราะปนอายให้ับพวเพื่อนที่เอาแ่แวพวผมอยู่นั่นแหละ ส่วนมาร์็เอาแ่อผมไม่ปล่อยสัที
“ปล่อยไ้แล้ว” มาร์ยอมปล่อยผม่อนผมรู้สึเย็นๆที่อึ้มมอูสายสีเินที่สะท้อนแสมันือสร้อยที่เหมือนับที่ผมื้อให้มาร์เลย อย่าบอว่ามันเอามาืนไม่ั้นผมโรธริ้วย ยัไม่ไ้พูอะไรมาร์็ึสร้อยที่ห้อยอออมาให้ผมูเหมือนสร้อยที่อผม ที่เาบอว่าลืมอะลับไปเอาือนี่เอเหรอ...เินสิรับแบบนี้
“ั้ใะให้ั้นานละ ห้ามถอเ็ารู้ไหม”
“อืม ไม่ถออยู่แล้ว นาย็เหมือนัน”
ภาพประอบเพื่อวามฟิน
เราสอนหัวเราะัน มาร์เอาแ่ยีหัวผมนฟูิว่าผมะยอมเหรอ ผมเลยระโี่หลัมันนมันเแทบล้มแ่็ยัับผมี่หลัไว้แน่น
“ยัไม่ไ้เป่าเ้วันเิเลย” มาร์พาผมเ้ามาในบ้านเห็นเพื่อนๆนั่ปั้นยิ้มเลียร์สถานที่เรียบร้อยแถมนั่เป็นระเบียบอี มันแปลๆนะผมยัอสสัยไม่ไ้ว่าพวเาวาแผนันมารึเปล่า
“เมื่อี๊อพรอะไร”
“ไม่บอ”
“บอหน่อยอยารู้”
“บอ็ไม่ศัิ์สิทธิ์สิ”
“เออ ไม่อยารู้แล้ว” ผมทำหน้าบึ้หันไปอีทา
!!!!
ู่ๆมาร์็หอมแ้มฟอให่ แถมระิบบอ้าหูผมอี (อยารู้ืนนี้นอนห้อันสิ)-////-
“ไอ้ลาม” ไอ้มาร์เอผมถีบเลยรับ นี่นาเป็นแฟนันวันแรเนี่ย ผมะทนวามหื่นมันไ้นานแ่ไหนันเียว
“ทำไร็เรใเพื่อนๆบ้าพวูยัอยู่ ไม่ใ่มีแ่พวมึสอนนะเว้ย เห็นในโสอย่าูบ้า” เป็นใรไม่ไ้พี่แ็นสั้นไรับน้อยใไปอยอแ เลยเอรอยทีนประทับอเลย555 เื่อเถอะรับไม่นานสอนนี้้อบันแน่
“พอๆๆพวมึลับันไ้แล้วูะอยู่ับแฟนเว้ย”
“ไอ้มาร์เี๋ยวนี้มึล้าไล่พวูแล้วเหรอวะ รู้ี้ไม่่วยมัน็อื้อ..” ไอ้แ็โนไอ้มาร์ปิปาลาออไป้านอเรียบร้อย นอื่นๆึทยอยลับบ้านรวมทั้ผม
“แบมแบมะลับแล้วเหรอ”
“อืม ่วแล้ว”
“นอนที่นี่็ไ้นะ”ผมหรี่ามอไอ้มาร์ว่ามันิไม่ีับผมรึเปล่า
“ถ้าระแว็ไม่้อนอน็ไ้”
“ ไปนอนไ้แล้ว ันะไปนอนบ้าน” ผมเินออมาาบ้านมาร์่อนะไ้ยินเสียมาร์เรียึหันไปมอ
“แบมแบม”
“............”
“ฝันีนะ”
-///-
***
Mark Part:
อ่า วามรัผมเริ่ม้นอนไหนนะ ำไ้ไหมรับที่อนนั้นผม่วยแบมแบมานัเลปาอยนั่นแล้วแบมแบมถามว่ารู้ัเาไ้ยัไแล้วผม็อบไปว่าเพราะอยู่ห้อเียวัน ริๆแล้ววามรัอผมมันเิึ้นั้แ่อนที่เห็นเ็ผู้ายัวเล็ๆนหนึ่เินลารถยน์ันเล็ที่เพิ่ย้ายเ้ามาในบ้านที่ิับผมประมาอนเราอายุ10วบไ้มั้รับ อนนั้นเราสอนเรียนนละโรเรียนันและแบมแบม็ไม่ไ้รู้ัผม ไม่สิแบมแบมไม่เยเห็นหน้าผมสัรั้ ทำไมเหรอรับ เพราะแบมแบมเป็นเ็เ็บัวไม่่อยสุสิับใรมานั็เลยไม่่อยมีเพื่อน เวลาเินผ่านันเวลาไปเรียนหรือลับบ้านผม็อยาเ้าไปทั แ่็นั่นแหละรับแบมแบมน่ะไม่เยสนใอะไรรอบัวเลยเอาแ่เิน้มหน้า้มาลอเวลา ผมทำไ้แ่มอามหลัแบมแบมเท่านั้น
แ่หลัานั้นไ้ไม่ี่เือนผม็้อย้ายบ้านมาในเมือ เวลาผ่านไปหลายปีผมิว่าแบมแบมอาะเป็นวามรัแบบป็อบปี้เลิฟนผมิว่าลืมแบมแบมไ้แล้ว ถ้าวันนั้นไม่เห็นนๆนั้นอีนที่หน้าาล้ายแบมแบมมาวามน่ารั สใส ที่ทำให้นมอหยุมอไม่ไ้นั้น ผมอยาหัวเราะให้ัวเอัๆนั่นแบมแบมริๆ ทั้ที่ิว่าไม่ไ้เอันแล้ว มันเหมือนพรหมลิิเลยว่ามั้ย เมื่อแบมแบมย้ายบ้านมาใล้บ้านผม แถมยัไ้เรียนโรเรียนเียวันอีอนนั้นเราอยู่ั้นมัธยม้นปี3 เหมือนสวรร์ให้โอาสมาร์้วนนนี้เลยว่ามั้ยรับ ในเมื่อผมไ้รับโอาสผมะไม่ปล่อยมันไปอีรั้ ันั้นผมึเริ่มเ้าหาแบมแบมเริ่มาย้ายที่นั่าหน้าห้อไปหลัห้อะไ้แอบมอแบมแบมไ้ัไ เวลาแบมแบมโนเพื่อนแล้ามประสาเ็ใหม่ผม็้ออย่วยโยารเป็นระเป๋าั์ให้พวไอ้แ็สัน ไอ้แบอม ไอ้ินยอ และไอ้ยอแ3เือนเ็มมันถึเลิแล้แบมแบม เห็นไหมรับผมเป็นนีนะ แถมยัเป็นนโรแมนิ้วย เวลาถึวันริสมาสอีฟหรือวันวาเลนไทน์่วนั้นแบมแบมะฮอมาไ้อวัเยอะแยะเ็มไปหม ส่วนอวัอผมหรอแุ่๊าปี๊ะูที่ทำเอับมือแม้มันไม่สวยแ่ผมั้ใทำมาๆเลยนะนิ้วมือมีแ่รอยเ็ม ผมอยาอบุไอ้เปี๊ยนัเลนั่นที่ทำให้ผมล้าที่ะเ้าไป่วยแบมแบมและไ้รู้ััวนอเามาึ้นและรัมาึ้นว่าเิม้วย้ำ ถึแม้แบมแบมะเยบใรผม็ยัรอ ยัหวัว่าสัวันแบมแบมะอบผมบ้า
อนนี้ฝันผมเป็นริแล้วรับ แม่ โร มีวามสุ (หน้าบานมาอนนี้)
“แบมแบมมึฟัเพลไรอ่ะ”
“ปลายทา” มาร์ึหูฟัแบมแบม้าหนึ่มาใส่ฟั
“อบเพลนี้เหรอ”
“อืม วามหมายี”
“ูอบเพลมายว่ะ”
“ทำไมถึอบล่ะ”
“ถ้ามึอบเพลปลายทาเพราะวามหมาย ู็อบมายเพราะ....มึ....ไ”
“ไอ้บ้า อย่าทำให้เินิวะ” นับวันมันยิ่อบแล้ทำผมเิน ถึอนนี้็ยัไม่ินสัที #พี่มาร์ารม์ี
“พวน้อมัวีบันอยู่นั่นแหละะถ่ายมั้ยรูปบเนี่ย เพื่อนนอื่นยืนนไส้เลื่อนหมเนี่ย” เสียะโนอ่าภาพที่ทำเอาพวผมสอ้อวิ่ไปรวมัวบนแสนเพื่อถ่ายรูปบารศึษามัธยมปลายอย่าเร็วี๋ เพราะหน้าพี่แโหมา
“มาๆๆพวเราถ่ายรูปเป็นที่ระลึันหน่อย 1 2 3”
มีนบอว่า ารพบัน ือ วาสนา
าราัน ือ โะา
และารลับมา ือ พรหมลิิ
ผมเื่อรับเพราะว่า.....
BAMBAM you are my destiny.
The End.
เอ็นอยรีิ้ อบุลูนผู้พลัถิ่นเ้ามาินแนมาร์แบมนะะ^^
ความคิดเห็น