รัตติกาลรักเจ้าชายแวมไพร์

      สวัสดีค่ะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกที่เขียนเป็นชิ้นเป็นอันของเราเลยน่ะ หลังจากช่วงนี้รอคะแนนแกทแพทกับ 9 วิชาสามัญออก ว่างๆเลยมานั่งแต่งนิยายดู  ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ 

     *** คอมเมนต์กันด้วยน้าาา มันเป็นกำลังใจอย่างดีในการแต่งต่อให้จบเลยแหละ

     *** ถ้าชอบก็อย่าลืมกดเป็นแฟนคลับกันน้าจะได้มาคุยกัน แอด my id เรามาด้วยก็ได้น้า มาคุยกันๆ

----------------------------------------------------------ตัวอย่างๆๆๆๆๆ---------------------------------------------------------------------

“ ถึงแล้ว มื้อกลางวันนี้เธอทานข้าวที่นี่แหละ รับรองว่าไม่มีใครเห็นเธอแน่นอน ”

“ ห๊ะ อะไรกัน ที่นี่มัน...”

“ ปราสาทรอลเลนน์ ” ยังไม่ทันสิ้นเสียงหญิงสาวเขาก็พูดแทรกขึ้นมาอย่างทันควัน

“ ฉันพูดถูกไหมหล่ะ ที่นี่ไม่มีใครเห็นเธอแน่นอน ”

“ แต่ฉันนึกว่านายจะพาฉันออกจากเขตต้องห้าม แต่นี่นายพาฉันเข้ามาในนี้ทำไม” เมื่อโกรธขึ้นมา สรรพนามที่ใช้เรียกรอลเลนน์ก็เปลี่ยนไปทันที เพราะเธอเองก็ไม่ใช่คนที่จะยอมให้ใครมารังแกง่ายๆเหมือนกัน

“ เธอเรียกฉันว่านายแล้วฟังดูน่ารักดี ต่อไปนี้เรียกแบบนี้น่ะ ” รอลเลนน์ไม่สนใจคำต่อว่าของลิลินแม้สักนิด แต่กลับพูดเล่นอย่างสบายอารมณ์