รัฐศาสตร์: เรียนไปทำไม(วะ)

คุณเคยรู้สึกว่าตัวเองเลือกคณะผิดบ้างไหม? เคยคิดบ้างไหมว่าถ้ามันเกิดขึ้นกับตัวเองจะต้องทำอย่างไร หรือแก้ไขอย่างไร? ใช่แหละ หลายคนอาจจะตอบว่าก็ลาออกจากคณะนั้นๆแล้วไปสมัครเข้าเรียนคณะที่ตนเองชอบสิ ไม่เห็นจะยาก ซึ่งมันก็จริงอยู่ แต่นั่นก็เป็นเพียงทางเลือกสำหรับคนที่รู้ตัวได้เร็ว จึงถอนตัวในทันทีได้ไม่ยากนัก แต่สำหรับหลายๆคนมันไม่ใช่แบบนั้น เพราะกว่าพวกเขาจะรู้ตัวว่าไม่โปรดปรานคณะที่ตนเองเลือกสมัครเข้ามาก็ปาเข้าไปในช่วงปีที่ 3 หรือปีที่ 4 ของการเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว หากพวกเขาไม่มีเงินถุงเงินถังหรือสายป่านที่ยาวเพียงพอที่จะไปจ่ายค่าเทอม/ค่าเรียนสำหรับเริ่มต้นชีวิตใหม่ในคณะที่ตนเองชื่นชอบก็ต้องจำทนเรียนต่อไปให้จบ แล้วฝืนทำงานในสายงานนั้นไปตลอดชีวิต 

คณะรัฐศาสตร์ก็เหมือนกัน เป็นคณะที่ถ้ามาเรียนแล้ว คนที่ชอบก็จะชอบไปเลย ถ้าใครมาเรียนแล้วไม่ชอบก็จะโคตรของโคตรทุกข์ใจไปเลย ส่วนหนึ่งเป็นวิชาที่ค่อนข้างต้องอ่านหนังสือเยอะ และมีข้อสอบเน้นเขียนบรรยายซึ่งอาจารย์มักจะให้วิเคราะห์สถานการณ์สมมติ หรือ ออกแบบทางออกของปัญหาตามโจทย์ที่กำหนดให้ คนที่มาเรียนแล้วไม่อินกับการเมือง มาเรียนแล้วก็จะไม่อิน ทำข้อสอบแต่ละครั้งเหมือนจะต้องไปออกรบ อ่านหนังสือหามรุ่งหามค่ำ อดนอนเพราะกลัวจะเขียนคำตอบไม่ตรงตามแนวทางที่อาจารย์คาดหวังในตัวชี้วัดรายวิชา 

บางคนเรียนไปแล้วสติแตก อ่านปรัชญามากไปเครียดเข้าขั้นอินเกินเป็นซึมเศร้าต้องพักการเรียนไปเลยก็มี เสียทั้งเวลา เสียทั้งเงินในการหาหมอ เข้าโรงพยาบาล เพราะฉะนั้นเรื่องแบบนี้ รู้ตัวให้ไวว่าตัวเองจะต้องเจอกับอะไรในคณะที่จะเข้าไปเรียนจึงเป็นดีที่สุด จะได้วางแผนการเรียนกันได้ หรือในกรณีเลวร้ายคือจะได้วางแผนปลีกตัวออกมาให้ได้อย่างมั่นใจ 

ด้วยความหวังดีจากรุ่นพี่คณะรัฐศาสตร์คนหนึ่ง