เจ้าสาวร้อยชั่ง Magic Bride
เดิมพันครั้งนี้ช่างใหญ่หลวงนัก...เมื่อยิปซีสาวต้องหาสามีให้ได้ภายใน 90 วัน ไม่เช่นนั้นจะต้องเป็นโสดไปตลอดชีวิตตามอาถรรพ์คานทอง!
ผู้เข้าชมรวม
31,544
ผู้เข้าชมเดือนนี้
50
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“พี่เตยขอร้องให้พี่บีรับตุ่นเข้าทำงานที่นี่ใช่ไหมคะ”
“ก็ประมาณนั้น”
“งั้นตุ่นไม่รบกวนพี่บีดีกว่าค่ะ ตุ่นไม่อยากทำให้ใครอึดอัดใจ”
“ถ้าตุ่นหมายถึงพี่ พี่ไม่มีปัญหา แค่รับน้องสาวเข้าทำงานในบริษัทของตัวเองจะเป็นไรไป เราเป็นครอบครัวเดียวกันไม่ใช่เหรอ”
วาจาของเขาราวกับใบมีดที่กรีดเชือดเฉือนก้อนเนื้อในอกของตุลยาจนแหว่งวิ่น
ใช่สิ...เขาเป็นคนรักของพี่เตย แถมยังเป็นพี่ชายตามกฎหมายของหล่อนอีกด้วย
มันคือความจริงอันแสนเจ็บปวด เมื่อบิดาของหล่อนแต่งงานใหม่กับมารดาของเขา แทนที่ครอบครัวจะสุขสันต์ กลับกลายเป็นสร้างความอึดอัดใจให้ เพราะเมื่อมีหล่อนอยู่ร่วมชายคา อชิระจึงต้องหนีไปอยู่อเมริกาและไม่เคยหวนกลับมาอีกเลย
“ถึงพี่บีจะไม่มีปัญหา แต่พนักงานคนอื่นคงมองตุ่นไม่ดีนักที่ใช้เส้นสายเข้ามาแบบนี้ เพื่อความสบายใจของทุกฝ่าย ถือซะว่าตุ่นไม่ได้มาที่นี่ก็แล้วกันค่ะ” ยิปซีสาวตัดบท เพราะรู้ว่าตัวเองไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่คิด ทว่าขณะจะผละหนี อชิระกลับคว้าต้นแขนของหล่อนไว้
“จะหนีอีกแล้วใช่ไหม กลัวนักหรือไงที่จะต้องทำงานกับพี่ เจอหน้าพี่ทุกวัน”
“ตุ่น...” ตุลยาพูดไม่ออก ยิ่งเห็นดวงตาเฉยชาคู่นั้นวาววับขึ้นมาแวบหนึ่งก็ยิ่งสับสน
“ตุ่นก็ยังเป็นเหมือนเมื่อสิบปีก่อนไม่มีผิด” อชิระเปรยเหมือนจะหยันตัวเองมากกว่า แล้วจึงปล่อยต้นแขนเพรียวให้เป็นอิสระ ทว่าทั้งคำพูดและการกระทำของเขากลับทำให้คนฟังไม่พอใจขึ้นมา
“ค่ะ ตุ่นยังคงเป็นตุ่นคนเดิม ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน และโปรดรับรู้ไว้ด้วยว่า ตุ่นไม่เคยกลัวพี่บี ไม่แม้แต่นิดเดียว”
“ถ้าไม่กลัวก็ทำงานที่นี่สิ พิสูจน์ตัวเองให้ได้อย่างที่ปากบอก”
“ตุ่นไม่จำเป็นจะต้องพิสูจน์ให้ใครเห็น ในเมื่อตุ่นรู้ดีว่าตัวเองเป็นยังไง”
“ขี้ขลาด”
“พี่บี!” ตุลยาแทบไม่เชื่อหูว่าจะได้ยินคำต่อว่าจากปากเขา มันเกิดอะไรขึ้น พี่บีที่แสนอ่อนโยนคนเก่าหายไปไหน
นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งในนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน
การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมาย ตาม พ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
ผู้กระทำความผิดต้องรับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้ และจ่ายค่าเสียหายตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
(สำนักลิขสิทธิ์ กรมทรัพย์สินทางปัญญา กระทรวงพาณิชย์ สมาคมนักเขียน)
ผลงานอื่นๆ ของ ดวงมาลย์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ดวงมาลย์
ความคิดเห็น