[จบ] ข้ามพิภพ (Rewrite)

***คำเตือน***

นิยายเรื่องนี้มีสำนวนการเขียนเก่า (เข้าขั้นโบราณ ฮ่า ๆ) โดยได้รับอิทธิพลลักษณะการบรรยายบางส่วน มาจากหนังสือสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน), ราชาธิราช, ผู้ชนะสิบทิศ เป็นต้น หากนักอ่านไม่สันทัดหรือเคยผ่านตาผลงานดังกล่าวมาบ้าง ก็จะเป็นการยากสำหรับการอ่านนิยาย "ข้ามพิภพ" 

ดังนั้นผู้เขียนจึงขอแนะนำให้นักอ่านค่อย ๆ อ่านอย่างใจเย็น หากเหลือที่จะทนอ่านต่อไปได้แล้วย่อมเลิกอ่านได้เสมอ

ขอขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะครับ :)

‘นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน มิได้มีเจตนาพาดพิง

อ้างอิงถึงบุคคล สถานที่ เหตุการณ์ หรือวรรณกรรมใดทั้งสิ้น

ทุกสิ่งล้วนสมมติประกอบขึ้นเพื่ออรรถรสในการอ่านเท่านั้น’

****************

ลมพายุพัดผ่านก้านกิ่งไม้

หนึ่งยอดใบร่วงหล่นพ้นพฤกษา

ปลิวละล่องท่องไปในนภา

นองน้ำตาจำจากร้างกาลไกล

ต้นครวญคร่ำร่ำหาด้วยเจ็บช้ำ

ทุกข์เวรกรรมดลบันดาลแต่หนไหน

ซัดกระหน่ำโหนลำต้นโค่นทันใด

สิ้นดวงใจดวงแดนแสนทรมาน

ซากไม้ต้นเกลือกกลิ้งทิ้งสู่น้ำ

กระแทกซ้ำดิ้นดับสุดขับขาน

มัจจุราชไหลหลากพรากดวงมาน

กระแสธาร ฤๅ ความตายสุดปลายทาง

ใบไม้น้อยคล้อยเคลื่อนเลื่อนลงพื้น

เฝ้ากล้ำกลืนฝืนทนจนฟ้าสาง

หวังเพียงได้แลเห็นกิ่งก้านกาง

แม้นเลือนรางริบหรี่เพียรดีใจ

นับรอวันผันผ่านกาลผันเปลี่ยน

ใจวนเวียนคะนึงฝันวันสดใส

เพียงเราคู่ใบและต้นบนถิ่นใด

ณ หทัยทวิดวงจะควงครอง

ใบไม้หนึ่งพึงโดดเดี่ยวเดียวดายแท้

ประจักษ์แน่แนบในใจทั้งสอง

รอสายน้ำไหลลามตามครรลอง

พัด ‘ใบ’ น้อยลอยกองสู่โคลนดิน

พชระตะ, ใบไม้เพียงใบเดียว

แด่ทุกความเจ็บปวดในค่ำคืนแห่งความโหดร้ายเกินพรรณนา

************************

พูดคุยกันก่อน

สำหรับการรีไรท์ 'ข้ามพิภพ' ในครั้งนี้ ผมมีความปรารถนาที่จะปรับถ้อยคำสำนวน รวมถึงการแก้ไขคำผิดต่าง ๆ ซึ่งในการลงครั้งแรกและฉบับตีพิมพ์ครั้งที่ ๑ และ e-book ครั้งที่ ๒ หลงหูหลงตาไปบ้าง รวมถึงตั้งใจจะเพิ่มช่องทางการอ่าน "ข้ามพิภพ" ในหลาย ๆ ช่องทางด้วย ทั้งนี้ผมจะลงให้อ่านจนจบเรื่อง หากทว่าผู้อ่านต้องการติดตามเรื่องราวทั้งหมดโดยเร็ว สามารถซื้อรูปเล่ม #ข้ามพิภพ ได้ที่ >>> https://bit.ly/3yBANkO หรือกดซื้อ e-book ในลิ้งนี้ครับ https://bit.ly/3yZiExN

เธียรศกร