กมรเตงลิขิต

กมรเตงลิขิต

“ก็แค่ฝันประหลาด…”

เดี๋ยวก็ตื่น นาราบอกตัวเองไม่ต้องประหลาดใจ แค่ความฝัน แต่ที่น่าแปลกนั้นมันสมจริงราวกับเป็นเรื่องจริง และเธอรู้สึกได้จริง ๆ มือที่สัมผัสก้อนอิฐก้อนหนึ่งขึ้นมา เทวาลัยสูงเสียดฟ้าที่อยู่เบื้องหน้าตนแทบไม่เชื่อสายตาว่าเป็นเพียงแค่ความฝัน แล้วความรู้สึกเสียววูบจากของแหลมมีคมที่ยื่นมาจ่อลำคอระหงไม่ทันตั้งตัว และไม่กล้ากระดิกตัวเพราะกลัวมันจะบาดคอเลือดไหลทะลักทำเอาหัวใจนาราเกือบจะหยุดเต้น และนอกเหนือจากสิ่งที่เห็นเหล่านั้นโดยไม่สามารถอธิบายได้ ก็ยังมีชายร่างสูงกำยำเจ้าของสิ่งมีคมปลายแหลมยาวที่ใครเขาเรียกว่า ‘ดาบ’ ก็สมจริง เหมือนคนจริง ๆ

“เจ้าเป็นผู้ใด”

ฉันเป็นคนธรรมดา นาราตอบอีกฝ่ายในใจ แสงแดดที่ส่องตกกระทบเข้าหน่วยตา ดาบมีความยาว คงจะคมกริบ ทำนาราตาพร่ามัว นึกกลัวขึ้นมาจับใจ หากเป็นฝันร้าย ก็ขอได้โปรดรีบตื่นจากฝัน

กมรเตงชคตราเชนทร… เหนือเกล้า

ยืนอยู่เหนือศีรษะของนารา ตัวสูงเหนือคนธรรมดาเช่นเธอ ดั่งมดตัวน้อย ๆ แทบเบื้องพระบาทอันมั่นคง

องค์กมรเตงชคต…ราเชนทร ศรีสุริยะ…อะไร? นาราได้ยินไม่ชัด มีคนล้อมหน้าล้อมหลังเธอมากกว่าหนึ่งคน เสียงเรียกพระนามคนตัวสูง และคมดาบที่ยื่นเข้ามาจอที่คอใกล้กว่าเดิม

“อย่า…”

ได้โปรด เธอหลงอยู่ในความฝัน 

“โปรดเมตตากันด้วยเถิด”

หากเป็นผีก็ขอให้ไปผุดไปเกิด อย่าได้ตามหลอกหลอนในฝัน

แต่หากเป็น ‘เทวดา’ นั้น ลูกจะทำบุญตักบาตร ทำความดีถวาย !

เขียนจากจินตนาการ

มีความหมาย