เสื้อของขวัญ

เสื้อของขวัญ

สำหรับเธอ “คณิน” คือ “ของขวัญ”  

สำหรับเขา “ขวัญ” คือ “ของคณิน”

…………………………………...….

“ถ้ารับผิดชอบใครไม่ได้ก็อย่ารักใครเลยคณิน!”

คำพูดตอกหน้า กล่าวหาความไม่เป็นสุภาพบุรุษทิ่มแทงหัวใจคนฟัง ทำไมจะไม่รับผิดชอบ เขารับผิดชอบผู้หญิงทุกคน เพียงแต่ทุกคนอยู่ในขอบเขตของตัวเอง ‘พื้นที่’ ของคำว่าเพื่อนนอน คู่นอน ‘คู่ขา’ ไม่คิดจะเอามาเป็น ‘คู่ชีวิต’ เหมือนคนตรงหน้าที่ตอกหน้าเขาแบบไม่ไว้หน้า เกิดมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเหยียดหยามศักดิ์ศรีลูกผู้ชายอย่างเขาได้ถึงขนาดนี้

และแทนที่จะโกรธ กลับน้อยใจ ความรู้สึกดี ๆ ที่มีให้ทำไมไม่เคยรับรู้ ถึงเจ้าชู้แต่ก็รักจริง ‘คนเดียว’ ลองให้โอกาสกันสักครั้ง จะรับผิดชอบตราบจนลมหายใจสุดท้าย

“ขวัญ...”

“อย่าเข้ามาใกล้! เราไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้”

ไม่ชอบ...ผู้ชายเจ้าชู้

นั่นสินะ คณินแค่นยิ้ม เขามันผู้ชายเจ้าชู้ ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากได้เป็นคู่ชีวิต เลยไม่มีสิทธิ์จะคว้ามือน้อย ๆ รั้งร่างบอบบางไม่ให้ก้าวห่างไปไหนไกล ทั้งที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมมือถึง แต่เขา…ไม่มีสิทธิ์สักนิดที่จะได้ ‘ครอบครอง’ ตัวและได้เข้าไปอยู่ใน ‘หัวใจ’ ของอีกฝ่าย

“ฟังเอกอธิบายก่อน”

“อย่ามายุ่งกับเรา บอกแล้วไงว่าเราไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้!”

“ขวัญ”

“ถ้ายังไม่เลิกนิสัยเสีย ๆ แบบนี้ ต่อไปก็ไม่ต้องมาเรียกชื่อ ไม่ต้องมาเป็นเพื่อนกัน”

“ขวัญ!”

“เจ้าชู้ไม่ใช่นิสัย แต่มันเป็นสันดาน…ขวัญขอใช้คำพูดที่แรง อยากให้เอกปรับปรุงตัวเองใหม่ ตรรกะไหนไม่รู้ การเที่ยวนอนกับผู้หญิงคนนั้นคนนี้ไปทั่วเพราะถือว่าตัวเองโสด ยังไม่มีใคร เอกควรเห็นใจผู้หญิงบ้าง ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ให้ผู้ชายนอนเอาโดยไม่รู้สึกอะไร เอกไม่รู้สึกกับเขา เอกถึงเลิกได้ง่าย แต่ผู้หญิงไม่ใช่”

“แล้วผู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยเงินล่ะ”

“นั่นเพราะเอกมักง่าย อย่าโทษ...ผู้หญิง!”

“ขวัญก็พูดแต่ในมุมของของขวัญ เอกเป็นผู้ชายความต้องการมันเป็นเรื่องธรรมชาติ ปลดปล่อยกับผู้หญิงที่ตัวเองรักไม่ได้มันก็ต้องระบายกับผู้หญิงคนอื่น”

“แล้วที่นอนเอากันทุกคืน ไม่ซ้ำหน้า เอกไม่รักใครสักคนเลยหรือไง”

“ขวัญ...” สักครั้ง...อย่างที่ไม่เคยล่วงเกิน วิสาสะกุมข้อมือบาง ถามว่ารักใครไหม ก็เธอที่อยู่ตรงหน้าเขานี่ไง 

“ปล่อย!”

“เอกไม่มีวันปล่อยมือจากขวัญหรอก ตอนนี้อาจจะยังไม่เชื่อ แต่เอกจะพิสูจน์ให้ดู ผู้ชายเจ้าชู้ก็ ‘รักจริง’ เป็นเหมือนกัน”

เขียนจากใจ…มีความหมาย  ^_^//