ข้าคือเซียนน้อยในจวนไท่เว่ย ( จบเล่ม 2 แล้ว )

เซียนน้อยอันอันผู้มีดวงตาสีน้ำตาลทอง

ถือกำเนิดจากดอกบัวทองที่ทรงอำนาจที่สุดแห่งแดนสวรรค์

นางเกิดมาพร้อมพลังอำนาจยิ่งใหญ่

ทว่านางกลับไม่มีสิ่งที่เด็ก ๆ คนอื่นมี นั่นคือพ่อแม่และครอบครัว

"อันอันอยากมีคนอุ้ม อยากมีคนกอด อยากมีคนรักอันอัน"

"อันอันอยากไปเกิดเป็นมนุษย์"

เมื่อทราบดังนั้น มหาเทพจักรพรรดิจึงไม่อาจคัดค้าน จำต้องยอมให้เซียนน้อยลงมาเกิด

แต่มาเกิดได้ไม่นานก็ต้องแยกจากบิดามารดา และถูกส่งไปอยู่กับท่านปู่

แถมท่านปู่ก็ยังไม่รักนางอีก เพราะนางเกิดจากมารดาที่ท่านปู่ไม่ยอมรับ

แต่นอกจากท่านปู่แล้ว ใคร ๆ ต่างก็รักอันอันกันทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่องค์ฮ่องเต้

ก็อันอันน่ารักขนาดนี้ แล้วท่านปู่จะใจแข็งไม่รักอันอันได้นานสักแค่ไหนกันนะ

หรือว่าความจริงแล้ว ท่านปู่ก็แค่ปากไม่ตรงกับใจเท่านั้นเอง

~~~

!! คำเตือน !!

นี่คือนิยายที่เป็นแหล่งรวมคนซึนแห่งศตวรรษ

รวมพลชาวซึนเดเระทุกเพศ ทุกวัย มาไว้ที่นี่ที่เดียว

แถมต้าวอันอันยังพร้อมขโมยหัวใจของทุกคนด้วยความนุ่มฟู

นุ่มนิ่ม และแก้มพอง ๆ ทั้งสองข้างอีกด้วย

เนื้อหาออกแนวเรื่อย ๆ ค่อยเป็นค่อยไป

ไม่หวือหวา สโลว์ไลฟ์ เน้นเรื่องความรักความอบอุ่นในครอบครัว

ใครไม่ชอบแนวสโลว์ไลฟ์ ผ่านได้เลยจ้า

สำหรับเนื้อหา ช่วงที่ฟีลกู๊ด มันก็ฟีลกู๊ดมากกกกกกก ชีวิตหนูมันจะสุขสันไปไหนลูก

แต่ระหว่างทางก็มีดราม่าที่ทำร้ายจิตใจและสะเทือนใจน้องมาก ๆ เช่นกัน

แต่น้องจะสามารถก้าวผ่านไปได้ด้วยความเข้มแข็งและความรักจากคนรอบข้าง

ให้ลองอ่านตัวอย่างสั้นๆ ( สั้นมากกกก )

ประกอบการตัดสินใจว่าจะไปต่อกับ 'ฉีอ้ายซ่าง' หรือ 'น้องอันอัน' ดีไหมละกันค่า

“พี่ชายเหมือนแมว...แมวดำดุ ๆ”

“เจ้าสิเป็นแมว เจ้าแมวอ้วน!”

“แมว” ฉีอ้ายซ่างทวนคำ

“ใช่!”

“อ้วง”

“อ้วนมากด้วย!”

“แมวอ้วง!”

ฉีอ้ายซ่างร้องเสียงใสด้วยความดีใจ พลางปรบมือกระโดดโลดเต้น

“อันอันเปงแมวอ้วง!”

นี่ดีใจที่ตนเป็นแมวอ้วนหรือ?

ใครพร้อมจะกระโดดใส่ความนุ่มฟูของต้าวน้อนตัวอ้วน ก็มาอ่านกันเลยจ้า