Maxym Harder กับหัวใจที่หายไป

บทนำ

                ในยามราตรีที่มืดสนิทของเมืองเอเนส นครที่แสนจะสงบสุขตามแบบฉบับของเหล่าปีศาจที่รักสันติ ในบ้านทรงกลมลอยจากพื้นเล็กน้อยใจกลางเมือง ดร.แซ็ก มอร์เตอร์ นักวิศวกรมิติจักรวาล กำลังทำการทดลองอย่างจริงจังในห้องมืดสนิท มีเพียงแสงไฟจากกลุ่มควันที่ด็อกเตอร์สร้างขึ้นลอยอยู่บริเวณที่ด็อกเตอร์กำลังทำงานอยู่

บูมมมมมมมมมมมม!!!

                “แค็กๆ พลาดอีกแล้วสินะ เฮ้อ…”ดร.แซ็ก พูดพลางปัดฝุ่นเคมีที่ติดตามตัวออกและส่ายหัวไปมา แล้วได้ทำการเตรียมของทดลองใหม่อีกครั้ง พร้อมกับใช้นิ้วโป้งและนิ้วกลางข้างซ้ายแตะเข้าหากัน สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดจากการระเบิดนั้นเริ่มกลับสภาพเป็นเหมือนเดิม ของที่ตกอยู่ที่พื้นลอยขึ้นกลับไปอยู่ที่เดิม รอยยิ้มของด็อกเตอร์ที่แลดูมีความสุขขณะที่เห็นของทุกอย่างกลับมาเป็นเหมือนเดิม นับว่าสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้เป็นความภาคภูมิใจของด็อกเตอร์มากเลยทีเดียว ในห้องของดร.แซ็ก มีเพียงโต๊ะ         ทรงปิรามิดลอยอยู่กลางห้อง แบ่งเป็นชั้นๆอยู่ 3ชั้นแต่ละชั้นมีเครื่องมือในการประดิษฐ์สิ่งของต่างๆ อย่างเครื่องเชื่อมวัตถุแบบไม่ใช้ความร้อน แต่เชื่อมโดยการเร่งการสั่นของโมเลกุลวัตถุให้แยกออกจากกันแล้วจับวัตถุเข้ามาใกล้กัน ต่อจากนั้นกดปุ่มปิด โมเลกุลของวัตถุก็จะเชื่อมกันอย่างแยกไม่ออกว่าเป็นวัตถุที่ถูกเชื่อมมาแล้ว  ตามผนังห้องมีแต่สิ่งประดิษฐ์มากมายที่ดร.แซ็ก ได้สร้างขึ้น ลอยอยู่ และที่สำคัญไร้ประตูทางเข้า

ติ้งหน่อง ! ติ้งหน่อง! ติ้งหน่อง !

                เสียงกระดิ่งดังขึ้นในบ้านของดร.แซ็ก

                “จงแสดง..” ดร.แซ็กพูดพร้อมกับสะบัดมือขวาไปข้างหน้า จอภาพที่เกิดจากกลุ่มควันก็แสดงภาพของปีศาจผู้แลดูมีอำนาจทางการทหาร สังเกตจากชุดที่สวมใส่และข้างหลังมีเหล่าทหารตามมาด้วย ดร.แซ็กไม่มีท่าทีเกรงกลัวอันใด แต่มีแววตาที่สงสัยว่าเขามาทำอะไรที่นี่ จึงรีบตอบกลับไป

                “ท่านมีธุระอะไรกับข้ารึ?” ดร.แซ็กถามด้วยแววตาฉงน

                “จงเปิดประตู ข้ามีธุระสำคัญมากมาบอกท่าน” ปีศาจผู้ทรงยศกล่าวอย่างจริงจัง

                “งั้นรอสักครู่ จงยืนนิ่งๆ 3 วิ” หลังจากดร.แซ็กกล่าวจบ จึงเปิดประตูมิติขึ้นที่หน้าบ้านและในบ้าน เมื่อประตูมิติเปิดแล้ว ปีศาจตนสีแดงก็ได้ปรากฏร่างออกมาจากประตูมิตินั่น และประตูก็ถูกปิดลง

                “ท่านมีธุระอะไรกับข้างั้นรึ นายพลคิลเลอร์”ดร.แซ็กถาม

                “ข้ามีเรื่องเกี่ยวกับองค์ราชามาบอกท่าน” นายพลคิลเลอร์ พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและแววตาที่แลดูกังวล

                “มันเป็นข่าวดีใช่ไหม?” ดร.แซ็ก เริ่มมีท่าทีกังวลกับสิ่งที่ได้ยิน

                “ถ้าเป็นเยี่ยงนั้นก็ดีสิ เหอะ!” นายพลคิลเลอร์พูด

 “องค์ราชาทรงมีพลังอำนาจเหนือผู้ใดในเมืองนี้และโลกปีศาจของเราท่านก็รู้ใช่ไหมด็อกเตอร์” ดร.แซ็กพยักหน้า

“เมื่อก่อนพระองค์ทรงเมตตาพวกเรายิ่งนัก แต่ตอนนี้…พระองค์ทรงเปลี่ยน เปลี่ยนไปแล้ว!!!” นายพลตะคอกออกมาระบายเสียงดังพร้อมทุบโต๊ะที่อยู่กลางห้องเสียงดัง  ดร.แซ็ก เริ่มมีความกลัวในจิตใจด้วยท่าทีของนายพลคิลเลอร์ที่กำลังเก็บอาการคุ้มครั่งของตนบวกกับร่างที่ใหญ่โตของนายพล

“แล้วท่านได้พบสิ่งใดมา จึงทำให้ท่านคิดว่าพระองค์ทรงเปลี่ยนไป?” ดร.แซ็กกำลังพยายามใจดีสู้เสือ

“องค์ราชาทรงเป็นนักวิศวกรเช่นท่าน พระองค์ทรงสร้างสิ่งประดิษฐ์ใหม่ขึ้นมา” ดร.แซ็กพยักหน้าด้วยแววตาอยากรู้ “สิ่งประดิษฐ์ชิ้นนี้พระองค์ไม่ได้บอกข้าว่ามันคืออะไรและไว้ใช้อะไร จนกระทั่งพระองค์ประดิษฐ์เสร็จและได้ลองใช้กับตัวพระองค์เอง แววตาของพระองค์เปลี่ยนไปจากเดิม พระองค์มีนัยน์ตาที่แข็งกร้าว แล้วเริ่มปลิดชีวิตทหารของพระองค์ทีละนาย เว้นแต่ทหารนายใดที่ยอมก้มหัวขอชีวิตจากพระองค์ ”

“แล้วทหารที่ยอมต่อพระองค์เป็นยังไงละท่าน?” ดร.แซ็กมีสีหน้าที่เคร่งเครียด

“พระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ไปแตะที่หัวของทหาร แล้วอยู่ๆทหารนายนั้นก็กลายเป็นทาสของพระองค์ที่แข็งเกร่งกว่าเดิม และเริ่มฆ่าทหารที่ขัดต่อพระองค์” นายพลพูดด้วยความเสียใจ

“แล้วสิ่งประดิษฐ์นั้นมีรูปทรงเป็นอย่างไร?” ดร.แซ็กย้อนถามถึงสิ่งประดิษฐ์

“มันเป็นวัตถุส่องแสงสีชาด รูปทรงคล้ายหัวใจ” นายพลพูดพ้องกับยกไม้ยกมืออธิบายประกอบ

“อืม…ข้าคิดว่าสิ่งนี้น่าจะมีฤทธิ์ในการเปลี่ยนจิตใจให้เป็นด้านมืด และสามารถดึงพลังของตัวเองออกมาได้อย่างไม่มีขีดจำกัด…สิ่งประดิษฐ์นี้มีความน่าสนใจยิ่งนัก” ดร.แซ็กจับแว่นตาที่เกิดจากกลุ่มควันได้รวมตัวกันเป็นเลนส์

“แล้วท่านมาที่นี่เพื่อให้ข้าช่วยเหลืออะไรล่ะ?” ดร.แซ็กถาม

“ข้าต้องการให้ท่านช่วยประดิษฐ์อาวุธที่จะสามารถทำลายไอ้วัตถุนั่นออกจากตัวพระองค์ได้” นายพลคิลเลอร์พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน พอนายพลพูดจบ ดร.แซ็กเดินไปรอบๆห้องอยู่หลายรอบ และเงียบอยู่นาน

“ได้สิ! ข้าคิดว่าน่าจะมีอยู่ สิ่งประดิษฐ์พรรณ์นั้น ที่สามารถทำลายวัตถุส่องแสงนั่นได้ แต่คงต้องใช้เวลานานเพื่อหาวัสดุในการสร้างขึ้นมา” ดร.แซ็กพูดอย่างกังวลเล็กน้อย

“ข้าอยากจะบอกว่า เราไม่มีเวลามากนัก เพราะตอนนี้องค์ราชาก็ได้เริ่มรวบรวมกำลังพลแล้ว และขยายวงกวาดล้างกว้างมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าพระองค์จะมาถึงที่นี่เมื่อไหร่! ” นายพลคิลเลอร์พูด

เอื้อออ ! อ้า! อั๊ก !

                “นั่นมันเสียงอะไรน่ะ!?” ดร.แซ็กพูดพร้อมกับ เปิดจอภาพแสดงบริเวณภายนอก ภาพที่แสดงออกมาทำให้ทั้งคู่ถึงกับผวา ภาพนั้นคือ องค์ราชาที่ถือคฑาเหล็กยาวประมาณ 2 เมตร เดินปลิดชีพทหารที่อยู่หน้าบ้านดร.แซ็ก อย่างไร้ปราณี แววตาที่แข็งกร้าว พร้อมกับนัยต์ตาสีแดงสดกำลังมองเข้ามาทางบ้านดร.แซ็ก ข้างหลังพระองค์มีแต่กลุ่มควันไฟสีเขียวจากการเผาเมืองลอยเต็มไปหมด ทหารของพระองค์วิ่งไล่ฆ่าประชาชนที่ขัดต่อพระองค์อย่างเหี้ยมโหด และดูเหมือนจำนวนของทหารจะมากขึ้นเรื่อยๆ สิ่งที่นายพลคิลเลอร์สัมผัสได้จากตัวองค์ราชาคือ ความแข็งแกร่งของพระองค์ทรงมีมากขึ้นจากเดิมอย่างมหาศาล แววตาของพระองค์มีพลังมากขึ้น

                “เราอยู่ในนี้จะปลอดภัย ท่านนายพล” ดร.แซ็กพูดปลอบใจนายพลคิลเลอร์ด้วยการการันตีถึงความแข็งแกร่งของบ้านตน ตัวบ้านถูกสร้างเป็นทรงกลมเพื่อที่จะให้วัตถุหรือพลังงานต่างๆที่เข้ามาสัมผัสตัวบ้าน จะโค้งไปตามรูปทรงของมัน ผนังด้านนอกมีสนามแม่เหล็กที่ป้องกันพลังงานทุกชนิดได้อย่างดี

เกร็ก!… เกร็กๆ !

                เสียงนั้นดังมาจากกำแพงบ้านด้านหน้า มีรอยร้าวค่อยๆขยายวงกว้างขึ้น มีแสงสีชาดสอดเข้ามาในตัวบ้าน ดร.แซ็ก หันไปมองที่จอภาพที่กำลังแสดงอยู่ แต่ไม่มีอะไรเลย ดร.แซ็กจึงใช้คำสั่งแสดงจากกล้องอีกตัว ภาพที่ปรากฏคือ องค์ราชากำลังสาดพลังของตนมาที่ตัวบ้าน พลังงานส่วนใหญ่ถูกปัดออกจากตัวบ้าน แต่ด้วยความแข็งแกร่งของพระองค์ที่มีมากขึ้นทุกวินาที กำลังทำลายสภาพสนามแม่เหล็กของบ้าน จนทำให้ผนังบ้านเริ่มร้าว ทันใดนั้นเองสภาวะสนามแม่เหล็กของบ้านก็ถูกทำลายลง สัญญาณเตือนภายในบ้านเริ่มดังขึ้น ดร.แซ็กวิ่งไปหลังบ้าน เพื่อหาอาวุธมาป้องกันตัว แต่ก็สายไปเสียแล้ว กำแพงบ้านถูกทำลายลง กลุ่มควันฟุ้งกระจายเต็มไปหมด มีเงาของปีศาจตนหนึ่งกำลังเดินเข้ามาในบ้าน และนั่นก็คือองค์ราชา

                “ท่านคิดจะทำอะไร!” นายพลคิลเลอร์ ตะโกนใส่หน้าองค์ราชาด้วยสีหน้าเกรงกลัว

                “ทำไมต้องขึ้นเสียงขนาดนั้นด้วยละ คิลเลอร์ ข้าเป็นองค์ราชาของเจ้านะ” องค์ราชาพูดพลางยิ้มแสยะ

                “แล้วพระองค์ต้องการอันใด ทำไมถึงกระทำต่อประชาชนของท่านเยี่ยงนี้” นายพลถาม

                “ข้าได้เรียนรู้ถึงพลังตัวใหม่ที่ข้าได้สร้างมันขึ้นมา มันวิเศษมาก…เจ้าอยากลองดูไหมละ มันรู้สึกดีมากเลยจะบอกให้” องค์ราชาพูด

                “พระองค์ทรงตอบไม่ตรงคำถามของข้า จงตอบใหม่!” นายพลเริ่มใจร้อนขึ้นกับน้ำเสียงขององค์ราชา

                “เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใครกันคิลเลอร์ เจ้ามันก็แค่ทหารกระจอกๆนายนึงที่ทำคุณงามความดีนิดนึง ข้าเห็นใจกับการทำงานของเจ้าเลย ประทานยศให้แก่เจ้าเท่านั้นเอง ” องค์ราชามองนายพลคิลเลอร์ด้วยสายตาเหยียดชนชั้นอย่างยิ่ง “แล้วข้าเป็นใคร! ห๊ะ! หึหึ. . . ข้าคือ โอนอส ราชาแห่งปีศาจ ผู้ปกครองเมืองเอเนส เมืองที่ใหญ่ที่สุด เจ้าไม่รู้จักรึไง” องค์ราชา ตะโกนใส่หน้านายพลพร้อมกับหัวเราะเยาะ

                “พระองค์เป็นใครตอนนี้ข้าไม่สน ที่ข้ารู้เพียงว่า มีปีศาจที่กำลังฆ่าปีศาจด้วยกันเอง และปีศาจตนนั้นต้องตายด้วยน้ำมือข้า! ” นายพลพูด

ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!

                เสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นและกังวานไปทั่วบ้าน เป็นเสียงหัวเราะที่น่ากลัวที่สุดที่ดร.แซ็กได้ยินมาจึงทำให้ดร.แซ็ก ถอยหลังไปชนเข้ากับผนัง พอด็อกเตอร์หันไปมองก็เจอสิ่งประดิษฐ์ชิ้นหนึ่ง                        ที่ด็อกเตอร์เองก็จนลืมไปแล้วว่าเคยประดิษฐ์มันขึ้นมา ด็อกเตอร์ค่อยๆจับสิ่งนั้นขึ้นมาใส่ที่ข้อมือตน แล้วก็รีบทำตัวเป็นปกติที่สุด

                “เจ้าจะก้มหัวให้ข้าซะดีๆ หรือต้องมาอยู่กับข้าในรูปแบบพลังงานละ คิลเลอร์?” โอนอสเอ่ยข้อเสนอให้กับนายพลคิลเลอร์พร้อมกับยื่นพระหัตถ์มาและส่งยิ้มให้ด้วยความไมตรี

                “ข้าบอกพระองค์แล้วว่าข้าจะฆ่าไอ้ปีศาจที่ฆ่าประชาชนตนนั้นให้ได้” นายพลคิลเลอร์พูดอย่างมุ่งมั่น พร้อมกับชักดาบขึ้นมา ดาบค่อยๆมีเปลวไฟสีเขียวเผาตัวดาบอยู่เรื่อยๆ ดร.แซ็กกอดอกขึ้นและพยายามกดสิ่งประดิษฐ์ชิ้นนั้นอยู่หลังนายพลคิลเลอร์

                “เฮ้อ…สงสัยข้าต้องเสียทหารมือดีไปอีกนายแล้วสินะ” โอนอสกล่าวอย่างน่าเสียดาย พร้อมกับหันคฑาชี้ไปทางนายพลคิลเลอร์ แสงสีชาดค่อยๆถูกรวบรวมไว้ที่ปลายคฑา นายพลคิลเลอร์ตั้งรับอย่างระมัดระวัง ทันใดนั้นเองพลังงานสีชาดถูกปล่อยออกมาจากคฑาโอนอส และพุ่งเข้ามาหาคิลเลอร์อย่างรวดเร็ว คิลเลอร์ใช้ดาบเพลิงปัดพลังงานสีชาดนั้นได้ แต่ต้องพบกับดาบเพลิงที่หักครึ่ง ขณะที่นายพลคิลเลอร์ตกใจอยู่นั้นเอง เขาได้รู้สึกถึงมีอะไรบางอย่างแทงทะลุหน้าอกของตน พอเขาหันไปมองต้องพบกับมีดสั้นแทงอยู่ที่หน้าอกพร้อมกับโอนอสที่อยู่ตรงหน้า โอนอสดึงมีดออกจากอกนายพลคิลเลอร์พร้อมถีบลงไปนอนกับพื้น

                “อันที่จริงเจ้าไม่ต้องมาจบในสภาพแบบนี้เลยจริงๆ คิลเลอร์ น่าสมเพศ” โอนอสพูดพลางส่ายหัวด้วยความเสียดาย

                “งั้นเจ้าก็จงตายไปสะ คิลเลอร์!”     โอนอสตะโกนพร้อมยกมีดเพื่อปลิดชีพคิลเลอร์ลง

                “เดี๋ยว !” ดร.แซ็กตะโกนพร้อมกับหายตัวเข้าไปจับตัวนายพลคิลเลอร์ พร้อมกับใช้นิ้วโป้งและนิ้วกลางแตะกัน แล้วก็หายตัวไปจากบ้านทันที โอนอสแทงมีดลงไปแต่ต้องเจอกับพื้นที่ว่างเปล่า และสภาพบ้านที่กลับมาเป็นเหมือนเดิม สภาพภายในบ้านมีสนามแม่เหล็กที่เข้มข้นกว่าภายนอกถึงร้อยเท่า ตามผนังมีคุณสมบัติสะท้อนพลังงานทั้งนั้น โอนอสจึงไม่สามารถออกจากบ้านได้

คิลเลอร์!!!!!!!!!!!!!!!!!!