ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SF] เรื่องสั้น :: กันริท :: 38

    ลำดับตอนที่ #2 : ลวงรักนายหน้าหวาน 2

    • อัปเดตล่าสุด 31 ต.ค. 55


      ตึก ตึก ตึก (เสียงเท้าก้าวเดิน) 

     

    “โอ้ย!! / โอ้ย!

     

    “ขอโทษนะครับ...เออ...เออ...คุณหน้าหวาน” ตอนนี้ผมเดินชนกับร่างเล็ก หน้าหวาน ผิวขาวสะอาด ขนตาเรียงกันเป็นแพ และที่สำคัญคือ เป้าหมายของผม

     

    “ไม่เป็นไรหรอกครับ  เออ...อีกอย่างไม่ได้ชื่อหน้าหวาน...ผมชื่อริท”

     

    “ครับๆ  คุณเป็นอะไรบ้างรึป่าวครับ ริท

     

    “เออ...ว่าแต่คุณรู้จักชื่อผมแล้ว  แต่ผมยังไม่ได้รู้จักชื่อของคุณเลย”

     

    “อ๋อ...ผมลืมแนะนำไป...ผมชื่อกันครับ”  เข้าแผนถามชื่อผมด้วย

     

    “นั้นผมขอตัวไปทำธุระก่อนนะครับ...คุณกัน...”

     

    “ครับๆ  ไว้ถ้ามีโอกาส  หวังว่าเราจะได้เจอกันอีกนะครับ”

     

    “ครับ”

     

    ณ ร้านอาหารประจำของกัน

     

    “เออ...ไอ้กันวันนี้เรื่องนั้นอ่ะคืบหน้าไปบ้างมั้ย..”

     

    “ก็จะว่าคืบหน้ามันก็คืบนะเฮียโน่...แต่ว่าเด็กเก่าไอ้พ๊อตเนี่ยน่ารักใช่เล่นนะ”

     

    “เออ...น่ารัก  แต่อย่าไปตกหลุมรักเค้าเข้าล่ะ  ไม่นั้นแกนั่นแหละที่จะต้องเสียใจ”

     

    “โห้ว !!อย่างกันเนี่ยนะจะไปชอบผู้ชายอย่างนั้น ไม่มีทาง..”

     

    “ให้มันจริงเถอะไอ้น้องชาย”

     

    “แน่นอนอยู่แล้วครับเฮีย...ว่าแต่แผนต่อไปคืออะไรหรออาเฮีย”

     

    “แผนต่อไปก็คือ...”

     

     

      มหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึงในกรุงเทพฯ

     

    ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ

    “อ้าว! คุณอีกแล้วหรอ โลกกลมดีจังเนาะ” 555+กลมเพราะผมตางหาก

     

    “อ๋อ ! คุณกันนี่เอง  แล้วคุณกันมาทำอะไรที่มหาลัยหรอครับ  เพราะดูจากการแต่งตัวแล้ว ไม่น่าที่จะมาเรียนนะครับ”

     

    “เออ..เออ(จะแถยังไงดีว่ะเนี่ยไอ้กัน)..อ๋อ ผมมารับน้องชายน่ะครับ  แต่มันบอกมันจะไปกับเพื่อน ผมเลยกำลังจะเดินกลับไปที่รถ ว่าจะไปหาอะไรทานซะหน่อย คุณริทไปด้วยกันมั้ยครับ”

     

    “ก็ดีเหมือนกันครับ...เพราะผมก็ไม่มีเพื่อนไปทานข้าวเหมือนกัน” ไม่มีหรอ  แล้วที่ทิ้งเพื่อนฉันล่ะนายหน้าหวาน !! หึหึ

     

    ณ ร้านอาหาร

     

    “นี่ครับคุณริท  ร้านอาหารประจำของผม”

     

    “จริงหรอครับ  เพราะร้านนี้ก็เป็นร้านประจำของผมเหมือนกันครับ”

     

    “หรอครับ...ใจตรงกันจังเลยเนาะครับคุณริท”

     

    “เออ..คุณกัน..ต่อไปนี้คุณกันไม่ต้องเรียกริท  ว่าคุณริทหรอกนะครับ  เรียกว่า ริท เฉยๆดีกว่า “

     

    “ได้ครับ..ริท..นั้นต่อไปนี้ริทก็ต้องเรียกกัน ว่ากันเฉยๆเหมือนกันนะครับ”

     

    “อืมๆ...ได้เลยกัน”

     

     

    ::  ห้องนอนของกัน  ::

    “เออ...น่ารัก  แต่อย่าไปตกหลุมรักเค้าเข้าล่ะ  ไม่นั้นแกนั่นแหละที่จะต้องเสียใจ”

     

    เฮ้อ !! ห้ามรัก ห้ามรัก ท่องไว้ไอ้กันห้ามรัก...แต่ริทน่ารักว่ะ...เห้ย !! ห้ามรัก

     

     

    ณ บริษัท อินทร์ใจเอื้อ กรุ๊ป

     

    “คุณกันค่ะ วันนี้ไม่มีเอกสารอะไร และก็ไม่มีประชุม  คุณกันไม่จำเป็นต้องอยู่บริษัทก็ได้นะค่ะ”  กวางเลขาของผมบอกตารางงานของผม

     

    “อืมๆ นั้นผมขอตัวกลับบ้าน(มั้ง)เลยนะครับ  ถ้ามีธุระด่วนอะไรก็โทรมาได้เลย”

     

      มหาวิทยาลัยที่ริทเรียนอยู่

     

    “อ้าว !! คุณกันมาทำอะไรที่คณะแพทย์ครับ” รางบางกล่าวทักทายผมก่อน

     

    “อ๋อ !! ผม..ไม่ได้มาทำอะไรหรอกครับ..ผมมารับคุณไปทานข้าวเย็นด้วยกันอ่ะครับ”

     

    “ห้ะ!! ครับๆ...นั้นไปทานกัน วันนี้ไปทานอาหารญี่ปุ่นกันนะครับ  ผมอยากกิน  และตอนนี้ผมยังไม่อยากกลับบ้านด้วย”

     

    “อย่างนั้นพอทานข้าวเสร็จไปดูหนังกันนะครับ”

     

    “ได้เลยครับคุณกัน”

     

      ร้านอาหาหารญี่ปุ่น

     

    “เออ..กัน..กันทำงานอะไรหรอ ?

     

    “เออ...คือผมทำงาน...อ๋อ ผมเป็นพนักงานในบริษัท  อินทร์ใจเอื้อ กรุ๊ปน่ะ”

     

    “อ๋อๆ เอ่อ..กันเราจะไปดูหนังเรื่องอะไรกันดีล่ะ!!

     

    “เรื่องนี้ละกันหนังมาใหม่..XXX..”

     

    “อืม...เรื่องนี้น่าดูนะครับ”

     

    ขณะเดินออกมาจากโรงหนัง

     

    “สนุกมั้ยริท”

     

    “ก็สนุกดีอ่ะ...ถ้ามันไม่ใช่หนังผี”

     

    “ขอโทษคร้าบบบบ !! กันไม่รู้ว่าริทกลัวผี  คราวหน้าเดี๊ยวพามาดู..หนังรัก..”

     

    “ห้ะ !!” ดูหนังรักเนี่ยนะ >//////< 

     

    “ผมคิดว่าริทน่าจะชอบดูหนังรักแน่ๆเลย”

     

    “ครับๆ..ได้ครับไว้คราวหน้า..แต่ว่าตอนนี้ริทต้องกลับก่อนครับ  เดี๊ยวป๊าจะบ่นว่าริทกลับดึก”

     

    “ครับๆ ไว้เจอกันครับ”

    ********************************************************

    จบไปแล้วอีกตอนนึง เดี๊ยวจะรีบปั่นตอนต่อไปนะค้ะ เพราะพรุ่งนี้จะเปิดเทอม  แต่งฉลองเปิดเทอมเป็นเรื่องสั้น กะเอาให้จบวันนี้เลยแต่ไม่รู้ว่าจะมีปัญญาทำรึป่าว 555+

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×