หทัยบงกช ณ เมืองอวิ๋นเมิ่ง

.

.

"หลาน ซีเฉินยินดีที่ท่านมาร่วมในงานฉลองที่ฟื้นฟูตระกูลเจียงนะขอรับ"

"หามิได้ๆ ข้าก็ขอยินดีกับการฟื้นฟูสำนักกระบี่ตระกูลเจียงด้วยเช่นกัน"

' เจียง หวั่นอิ๋น' เด็กหนุ่มวัยสิบแปดปีที่ต้องขึ้นมาเป็นประมุขตระกูลเจียงแห่งอวิ๋นเมิ่ง ซ้ำยังผ่านเรื่องราวที่แสนเจ็บปวดต่างๆและการสูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่ามามากจนใครๆต่างพากันยกย่องว่าเขาเป็นคนที่มีความอดทนอดกลั้นและเข้มเเข็ง จนบางตระกูลยกย่องและส่งบุตรสาวมาดูตัวอยู่มิขาดสายแต่ก็ไม่เคยมีหญิงงามใดต้องตาต้องใจเลยแม้แต่นางเดียว

"หวั่นอิ๋น.."

"อย่ามาเรียกข้าด้วยชื่อนั้น!!"

ประมุขเจียงที่ใครๆต่างพากันนับถือเรื่องของความอดทนและเข้มแข็ง แท้จริงแล้วภายในอาจมิมีใครรู้ว่าตัวของเขานั้นแตกสลายไปแช้วมากเสียเท่าไหร่

_____??’?Talk??’?_____

สวัสดีค่ะ ไรท์เองค่ะ..//กราบ

ไรท์รู้สึกดีใจมากๆเลยค่ะที่จะไแเปิดประสบการ์ณใหม่ในการแต่งนิยายในDek-Dแถมยังเป็นแบบสตอรี่แบบนี้ด้วยจึงยิ่งตื่นเต้น แชะเหมือนเปิดประสบการ์ณใหม่ด้านการใช้ภาษาและการใช้คำและวาทศิลป์ต่างๆ ถือว่าผลงานนี้คือ'ทดลองฝีมือ'ละกันนะคะ 

หากมีผิดพลาดหรืออยากขงชี้แนะทางนี้ก็ต้องขอความกรุณาด้วยนะคะ //กราบ

และเรื่องนี้อาจจะเน้นซีเฉิงมากหน่อยนะคะพอดีไรท์กำลังมือขึ้นเรื่องชงเข้มอยู่ค่ะ:)

- ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ -