[9SPirits] BRANDY & MOODY #ซ่อนกลิ่น

[อัพตอน || 50% [6/4/2561]

"Human beings are born with imperfections"

' Feel the joy in life until you forget to live happily.

The world is not perfect. That is the only thing she thinks.

A guy who has no interest in turning himself into an optimist.

It's amazing, but it's boring that he used to hate it again.

She changed me from everything. '

"มนุษย์คือสิ่งมีชีวิตที่เกิดมาพร้อมกับความไม่สมบูรณ์แบบ"

หากสบตานางเพียงครู่เดียวก็ราวกับต้องมนสะกดอย่างมิอาจหลีกหนี

ชั่วขณะนัตน์ตาสีดำทมิฬแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียนมรกตแวววับ

... รายล้อมไปด้วยแสงสีดั่งต้องเวทมนต์ ...

ริมฝีปากบางที่กล่าววาจาชวนฟัง เมื่อได้ยินเข้าก็ไม่สามารถละเลยไปได้

เสียงหวานปางจะกลืนกินราวกับว่ากำลังดูดดื่มบุรุษเพศให้ตกเป็นทาสจำเลย

...

Intro

.

"ดอกไม้ช่อนั้นฉันขอฟรีได้ไหม" ริมฝีปากบางที่ถูกแต่งแต้มด้วยสีลิปสติกสีชมพูอ่อนเอ่ยเสียงหวานฉ่ำ มือเล็กเชยคางอีกฝ่ายอย่างถือวิสาสะให้สบตากับตน ทันใดนั้นนัตน์ตาสีทำทมิฬกลับแปรเปลี่ยนเป็นสีเขียวมรกตแวววับราวกับอัญมณีเม็ดงาม ประกายแสงหลากสีรายล้อมรอบกายร่างเล็กราวกับคล้ายดินแดนแสนวิเศษหมายให้ชายหนุ่มตกอยู่ในวังวงแห่งความหลงไหล อีกฝ่ายชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะถอยห่างจากหญิงสาวพลางเกลียผมที่ปกใบหน้าอย่างประหม่า ยกยิ้มบางก่อนจะหัวเราะในลำคอ

"คุณลูกค้าน่ารักดีนะครับ ใจกล้าจริง ๆ"คนตัวเล็กเบิกตากว้างอย่างตกใจ นัตน์สีเขียวมรกตกับแปรผันเป็นสีดำเช่นเดิมอีกครั้ง คิ้วสวยขมวดเข้ากันอย่างไม่เข้าใจ ห้วงความคิดขาวโพลงไปหมดได้แต่มองหน้าชายหนุ่มอย่างมิกล้ากระพริบตาไปไหน ทำไมกัน..มันจะเป็นไปได้ยังไง..พลังเสือมอย่างนั้นหรือ ?

ไม่มีทาง..เป็นไปไม่ได้ !

"แต่ผมคงให้ฟรีไม่ได้"

"หมายความว่ายังไง ?"

"ครับ ?"อีกฝ่ายหันกลับมามองหน้าหวานของหญิงสาวอีกครั้งอย่างนึกสงสัย เขากับมากุมมือตัวเองอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าความประหม่าได้จางหายไปบ้างแล้ว หรือบางทีคุณลูกค้าคนนี้กำลังจะนึกโกรธเขาอยู่หรือเปล่า ใบหน้าสวยของอีกฝ่ายช่างคล้ายกับโจรที่กำลังคิดจะปล้นดอกไม้ของเขาไม่มีผิด นั่นทำให้ชายหนุ่มนึกกลัวไม่น้อยเลย

"นายไม่รู้สึกอะไรเลยหรอ ?"ร่างบางกำมือแน่นใบหน้าขาวเริ่มขึ้นสีอย่างนึกโกรธ ร่างสูงเริ่มก้าวเท้าถอยห่างอีกครั้งพลางกำช่อดอกไม้เพื่อคลายความกังวัล เหลือบตามองไปรอบ ๆ ผู้คนเริ่มหันเหความสนใจมาที่เราทั้งสองมากขึ้นเรื่อย ๆ  ชายหนุ่มกลืนก้อนน้ำลายเหนียวลงคออย่างยากลำบาก

"อ่ะ..เอ่อ ไม่นะครับ มีอะไรรึเปล่า"

"เปล่า..."ลูกค้าคนสวยเอ่ยอย่างเงียบนิ่งพลางก้มหน้าหยิบเงินในกระเป๋าขึ้นมานับก่อนจะยื่นส่งให้อีกฝ่ายอย่างประชดประชัน กระนั่นก็ไม่ลืมที่จะหยิบดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ที่ร่างสูงกำไว้แน่นเสียจนแทบแหลกสลายก่อนจะก้าวเท้าออกจากตำแหน่งร้าน ประตูไม้วินเทจสีน้ำตาลอ่อนถูกเปิด เสียงกระดิ่งหน้าร้านส่งเสียงใสเป็นที่เห็นกันว่าหญิงสาวคนนั้นได้ออกจากร้านเขาไปเรียบร้อยแล้ว 

ชายหนุ่มเหลือบมองอีกฝ่ายจนลายลับตาเขาถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างเหนื่อยหน่าย แขนแกร่งปาดเหงือเม็ดเล็กที่ไหลหลั่งออกจากเส้นผมบาง ลูกค้าแบบนี้ขออย่างให้เจออีกเลยเสียดีกว่าแม้เขาจะเป็นผู้ชายแต่ก็แอบตื่นกลัวไม่ได้เลยแฮะ

...

=====.JAY.=====

====.VIVIAN.====

.

"ดอกไม้งามย่อมคู่กับหญิงสาว กลีบใบสีขาวบริสุทธิ์ราวกับไร้ซึ่งพิษสง

หากแต่มิใช่กับสตรีเสมอไป ...."

มิใช่ดอกไม้...แต่เป็นสุรารสเลิศ

? cactus