นิยาย exo chanbaekความลับที่ต้องปกปิด

ข้อมูลเบื้องต้น

                   
               นิยาย [EXO] CHANBAEK. "ความลับที่ต้องปกปิด"



                                    อันยอง~ ฟิคเรื่องนี้เป็นตอนเดียวจบนะง้าบบ เป็นชายxชาย
                                                                      ก็
                                                                     ไม่
                                                                      มี
                                                                      อะ
                                                                      ไร
                                                                      มาก
                                                                      จะ
                                                                      บอก
                                                                      ว่า
                                ขอบคุณแฟนฟิคทุกคนที่สละเวลา มาอ่านฟิคของผมนะครับ ถ้ามันไม่ดี
                                ยังไงก็ตำหนิติชมได้เเลยยย^^ ขอบคุณมากจริงๆคร้าบบบบ



นิยายเรื่องนี้ดัดแปลงมาจากโดจินเล็กน้อยคับ บางคนอ่านแล้วอาจจะคุ้นๆ 

@SQWEEZ

เนื้อเรื่อง

"ชานยอล..ปลาที่นายทำน้ำร้อนหกใส่จนตายนะ.. ตอนนั้นยังอยู่ประถมอยู่เลยใช่ไหม?"




"ไม่ใช่น้ำร้อน น้ำชาต่างหาก.."




"ชาหรอ? ทำไมล่ะ"





"เป็นอะไรที่ไม่น่าจะลืมได้เลยนะ.. ฉันเอาปลาใส่ไว้ในถ้วยชาของพ่อน่ะ แต่ดันเผลอจนได้..."





"หืม... ก็เลยลืมไม่ได้งั้นหรอ?"





ฉันคงจะเป็นเหมือนปลาของนายในตอนนั้น





"ชานยอล! กลับกันเถอะ!"





ยัยนั้น มาอีกแล้ว...





"อื้อ"




"กลับก่อนนะ แบคฮยอน ไว้เจอกันพรุ้งนี้"




"อื้อ"




แล้วยัยนั้นก็ลากชานยอลไป พร้อมกับหันกลับมาแสยะยิ้มให้...





"เฮอะ... ไปตายเหอะไป!!!"





---- ที่บ้าน ----




"นี่.. ทำไมผมถึงไม่เป็นเด็กผู้หญิงละ?"




"หา? เป็นเด็กผู้ชายมันดีจะตายไม่ใช่หรอ? ผู้หญิงน่ะ ขี้บ่น ง็องแง๊ง แถวยังอ้วนง่ายอีก"




"ใช่ ใช่ จะได้ไม่ต้องมาทนอยู่กับตาแก่หัวล้านทั้งชีวิตนี้ยังไงละ!"




"เมื้อกี้ว่ายังไงนะ ยายอ้วน!!"




"หุบปากไปเลย! ไอ้เหม่ง!"




แต่ว่านะชานยอล... จะเป็นฉันไม่ได้หรอ?




ทั้งๆที่ฉันรักนายมาก่อนยัยนั้นสะอีก..






----ห้องนอนแบคฮยอน----








"ปวดใจจัง วันนี้นอนเร็วหน่อยดีกว่า"




ทำไมฉันต้องมาร้องไห้ง่ายๆกับเรื่องแบบนี้ด้วยนะ..




ได้เจอเขาครั้งแรกตอนเรียนมัธยมต้น 




เขาเป็นคนที่เรียนเก่งมาก ได้ยินมาว่าที่สอบเข้าไม่ได้ก็เพราะวันสอบดันเป็นไข้




ชานยอลเป็นคนเดียวที่ยอมไปไหนมาไหนกับฉัน...




ตอนสอบมัธยมปลาย เขาก็ดันเป็นไข้อีก




สุดท้ายเขาก็เลยได้มาเรียนโรงเรียนระดับต่ำที่เดียวกับฉัน




ทุกคนเอาแต่พูดว่า เป็นเพราะความโชคร้ายถึงได้ป่วยในวันสอบแบบนั้น




แต่สำหรับฉันแล้ว.. "ฉันดีใจมากเลยนะ"  กลับพูดแบบนั้นกับชานยอลไป




"ฮ่า ฮ่า งั้นหรอ ขอบใจนะ" 




เขาพูดแบบนั้น แล้วก็ยิ้มให้




ตอนนั้นนะ ถึงได้รู้ว่าแอบหลงรักเขาสะแล้ว...




"แบคฮยอน!!"




"คับ! แม่"





"โทรสัพท์น่ะ ชานยอลโทรมา"




ผมรีบคว้าโทรสัพจากแม่มาทันที




"ฮะ ฮัลโหล ทำไมถึงโทรเข้าที่บ้านละ??"




"ก็โทรเข้ามือถือ นายไม่ติดนิ"




"อ้อ งั้นหรอ สงสัยแบตหมด"



"แล้วนอนหลับไปแล้วหรือยัง?"





"ยังหรอก"




"จะโทรมาขอโทษน่ะ ที่ทิ้งนายไว้ที่โรงเรียน"





"ไม่เป็นไรแล้วล่ะ"





"งั้นหรอ ก็ดีแล้วละนะ แค่นี้แหละ"





"อะ ชานยอล" 




อย่าพึ่งวางสิ ฉันอยาก...ฟังเสียงนาย




"อะไร?"




"อะ..เอ่อ.. อ้อ จริงสิ ฉันอยากรู้ว่านายชอบใครมากที่สุดนะ!"




บ๊าเอ่ย!! ถามไปจนได้




"..."



"เอ่อ...ช่างเถอะ...ฉันก็แค่..."




"นายไง.."




"..."



นี้มัน...



"ฮัลโหล? แบคฮยอน"




"อา..ขอบใจนะ"




รู้สึกอ่อนปวกเปียกไปหมด...




"ราตรีสวัสดิ์แบคฮยอน"



ติ๊ด




----บ้านชานยอล-----





"เขาคือคนที่เธอชอบมากที่สุดใช่ไหมละ?"





"...."




"ใช่ไหมละ? ชานยอล?"




"..."





"ฉันรู้อยู่แล้วละ.. วันสอบเข้าน่ะ เธอมาสอบสายใช่ไหมล่ะ?"





"ฉันเห็นเธอเดินโต๋เต๋อยู่ในร้านสะดวกซื้อ..."




"... แล้วไง?"




"แล้วเธอก็รู้...ว่าฉันรู้เรื่องนี้ใช่ไหม? ชานยอล?"




"เพราะอย่างงั้น.. เธอก็เลยต้องยอมมีอะไรกับฉัน.. เป็นค่าปิดปาก"




----แบคฮยอน-------





ไม่สำคัญหรอก..ว่าเขาจะหมายความว่าอะไร  แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว 




เพราะอย่างนั้น...อย่าไปคิดมากสิ





ถ้าหากวันหนึ่ง เขาต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น.. เราก็คงทำอะไรไม่ได้..




แต่ว่า...  แค่อยากจะบอกว่า...





...คนที่ร้องไห้เวลาคิดถึงนายมากที่สุด....  




         ก็คือ"ฉัน"   




end.








@SQWEEZ