คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : EP7 The plan
Mark's part
วันนี้น่าเบื่อ...
ผมจับโทรศัพท์ของตัวเองที่เงียบมาตั้งแต่เช้าแล้ว...กดเปิดนั่นเปิดนี่เรื่อยเปื่อย แต่สุดท้ายก็กลับมาหน้า home อยู่ดี แล้วทำไมต้องรู้สึกหงุดหงิดด้วยนะ
ผมเก็บโทรศัพท์ของตัวเองลงในกระเป๋ากางเกง ก่อนจะลุกไปห้องชมรมของตัวเอง เห้ออ..ไปพักสายตาสักหน่อยก็คงจะดี..ผมเดินออกจากห้องเรียนไป ถึงแม้อาจารย์จะมองตามผมออกมา แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรที่ผมเดินออกมา อาจจะเป็นเพราะว่าไม่ต้องเรียนผมก็สามารถเข้าใจเนื้อหาของอาจารย์ที่กำลังสอนอยู่..ไม่อยากจะบอกหรอกนะว่าผมฉลาด..แต่ก็ต้องยอมรับในข้อนี้จริงๆ ฮ่ะๆๆ
.
.
.
D&M club
ผมทิ้งตัวลงนอนบนโซฟาที่อยู่มุมห้อง.. ไม่นานนักเสียงเปิดประตูก็ตามเข้ามา
"ไอ้มาร์คคค"
ได้ยินเสียงดังนั้นผมก็ต้องลุกขึ้นมานั่ง..นี่เพิ่งได้ทิ้งตัวนอนเองนะ
"อะไรไอ้บี๋"
"วันครบรอบๆๆๆ กุเครียดครับ!!!" อีกแล้วสินะ แล้วมันไม่ไปถามเนียร์น้อยของมันแล้วหรอ..
"ถามจูเนียร์ดิ"
"กูถามแล้วครับ เนียร์มาดราม่าใส่กูครับ โคตรงงเลย บอกว่าตัวเองไม่ใช่ยองแจ ไม่รู้ว่ายองแจชอบอะไร..กูนี่ตามไม่ทันเลยไอ้พี่มาร์คค"
อ่อ....แล้วใครใช้ให้ไปถามจากคนที่แอบชอบมึงหละครับบ
..ใช่..ผมรู้ว่าไอ้เนียร์รู้สึกยังไงกับไอ้บี ก็ผมเป็นเพื่อนกับพวกมันมาตั้งแต่พวกมันสองคนเข้ามาเรียนโรงเรียนมัธยมปาร์คแล้วครับ ตอนนั้นพวกมันตัวติดกันอย่างกับแฝด ตอนแรกผมก็นึกว่าพวกมันสองคนคบกัน ก็เลยมีแซวไปบ้าง..แต่ผลตอบรับก็แตกต่างไปจากที่ผมคิด
'เห้ยกุกะเนียร์เป็นเพื่อนกัน แซวงี้มีชกได้นะเว้ย'
'อื่อๆ เรากะบี เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว หลายคนก็เข้าใจผิดแบบนี้แหละ 55555555555'
อ่าา..จะว่าไปผมก็ไม่เคยได้ยินเสียงหัวเราะของจูเนียร์แบบนั้นมานานมากแล้วนะ น่าจะประมาณ..2 ปีแล้วได้มั้ง อาจจะเป็นช่วงระยะเวลาที่เจบีกับยองแจคบกัน ไม่สิ ตั้งแต่ไอ้บีบอกว่ามันจะจีบยองแจ จูเนียร์มันก็มีท่าทีแปลกไป ถึงขนาดต้องไปสมัครเข้าสภานักเรียน ทั้งๆที่รู้ว่างานมันยุ่งขนาดไหน...ผมเดาว่า มันคงหาอะไรทำเพื่อไม่ให้คิดมาก ก็บอกแล้วผมฉลาด...ถึงแม้มันจะปิดบังคนอื่นได้แต่ปิดบังผมไม่ได้หรอก
"มึง….กูว่าจะชวนน้องแตงไปทะเลหว่ะ"
"หือ? สรุปคิดได้แล้วหรอ" ผมแปลกใจ เมื่อกี้มันยังเครียดอยู่เลย
"เออ..คิดว่านี่น่าจะดีและ กุไม่รู้หว่ะ พวกมึงไปกับกุนะ"
"เอ้า ครบรอบของพวกมึง....ก็ไปกันสองคนดิ" กุไม่อยากเป็น ก ข ค
"โอ้โหมึง อย่างงั้นน้องก็รู้ดิวะ ว่ากุจะเซอร์ไพรส์ ขืนไปกันสองคนไม่เซอร์ไพรส์พอดี อีกอย่าง หลายหัวดีกว่าหัวเดียวนะเว้ย ช่วยๆกันดิวะ มึงก็รู้ว่ากูไม่เก่งเรื่องเซอร์ไพรส์อะไรนั่น"
"แล้วจะทำไง.."
"กุคิดว่าจะให้ไอ้แจ็คสันกับมึงทำเป็นชวนเพื่อนๆไปเที่ยว พวกมึงก็ชวนพาร์ทเนอร์มึงไปกัน กูก็จะเนียนๆไป ไปเที่ยวกับพวกมึง อ่ออ อย่าลืมชวนเนียร์ด้วยหล่ะ แต่ไม่ต้องบอกเนียร์นะว่ากุจะทำอะไร.."
????...คำถามคำแรกที่ผุดขึ้นมาจากหัวผมคือ ทำไมต้องไม่ให้บอกเนียร์ทั้งๆที่เนียร์สนิทกับมันมากที่สุด.... แต่ก็ไม่ต้องสงสัยนาน คนข้างหน้าผมก็พูดขึ้นมาก่อน
"กุกลัวเนียร์ไม่ไป..หวะ กุอยากให้เนียร์ไปด้วย เผื่อกูทำอะไรไม่ถูกเนียร์ก็เป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับกูหว่ะ"
นี่ถ้าไม่บอกว่ามันจะฉลองครบรอบกับยองแจ ผมคิดว่ามันจะไปฉลองกับไอ้เนียร์แล้วนะนั่น ไม่แปลกใจหรอกที่ไอ้เนียร์มันตัดใจไม่ลง
ครืด ครืด
โทรศัพท์ผมสั่นขึ้นมา จนทำให้ผมต้องล้วงโทรศัพท์ รีบหยิบขึ้นมาดู
Bambam1a : มาร์คฮยองงงงง
Bambam1a : วันนี้เหนื่อยมากเลยอ่ะ อยากคุยด้วย แบมเพิ่งได้จับโทรศัพท์เองเนี่ย T T
Read
15.47
"ไอ้พี่มาร์ค มึงยิ้มไรกับโทรศัพท์วะ"
ผมยิ้มหรอ....? บ้าไปแล้ว ไม่ได้ยิ้มไว้เอาหน้าหล่อๆของมาร์คต้วนเป็นพยาน
"กุไปก่อนนะ" ว่าแล้วผมก็รีบลุกขึ้น แล้วเดินออกจากห้องมา แต่ยังไม่วายมีเสียงของไอ้บีตามมาอีก
"อย่าลืมนะเว้ยย บอกไอ้หวังด้วย!!!"
..
..
..
...
ตอนนี้ใกล้เลิกเรียนแล้ว..ผมรีบเดินไปที่ห้องเพื่อไปหยิบกระเป๋านักเรียนของตัวเองหวังจะกลับบ้านไปนอน แต่ก็ต้องสะดุด เมื่อเห็นร่างเล็กที่คุ้นเคยเดินยกหนังสือกองเบ้อเริ่ม ตรงระเบียงชั้นเรียน... ผมจะเลี่ยงไปทางอื่นก็ไม่ได้สิ....แล้วดูนั่นสิ เชือกรองเท้าหลุดรุ่ยอย่างงั้นเดี๋ยวเหยียบไปก็หน้าขมำพอดี
"อ้ะ!! มาร์คฮยอง" คนตัวเล็กตกใจนิดนึงเมื่อเห็นหน้าผมก่อนจะยิ้มกว้างให้ผม
"ไง.."
เด็กนั่นเดินเข้ามาหาผมเรื่อยๆ ส่วนผมก็มองเท้าหมอนั้นที่ไม่รู้จะเหยียบมันเข้าเมื่อไหร่
"อ้ะ!!"
สุดท้ายก็เหยียบจนได้สินะ แบมแบมสะดุดเชือกรองเท้าตัวเอง แต่ผมก็รีบเข้าไปคว้าเขาไว้ทันก่อนที่จะล้มไป แต่หนังสือที่เด็กนั่นแบกอยู่หล่นกระแทกผมมาตั้งหลายเล่มแหนะ -_-
"อยู่กับนายฉันเจ็บตัวตลอดเลยนะ.." ผมส่ายหน้าเบาๆ
"ฮยอง แบมขอโทษ" เด็กนั่นทำท่าจะวางกองหนังสือที่ถืออยู่ลงแต่ผมก็เอ่ยปากห้ามซะก่อน
"อยู่เฉยๆเลยนายอ่ะ" ผมเก็บหนังสือบางเล่มที่ตกอยู่กับพื้นขึ้นมาวางไว้บนกองที่เด็กนั่นถือไว้อยู่ก่อนแล้ว แล้วค่อยๆย่อตัวลงนั่งคุกเข่า... นอกจากจะซนและยังซุ่มซ่ามอีก...
"ฮยอง..ทำอะไรครับ"
"ฉันบอกให้นายอยู่เฉยๆ" ผมจับปลายเชือกรองเท้าที่หลุดรุ่ยออกมาเผื่อผูกให้มันแน่นกว่าเดิม จะได้ไม่หลุดออกมาอีก ...เมื่อผูกเสร็จ ผมก็ลุกขึ้นยืนอยู่ในระดับเดียวกันเหมือนเดิม
">/////<"
อะไรหน่ะ...นี่เขินหรอ...
เด็กนั่นหันหน้าไปอีกทางเพื่อหลบสายตาผม อะไรกัน ปกติชอบมองหน้าผมจะตายไม่ใช่หรอ มาเขินอะไร นี่ผมหลงตัวเองอีกแล้วใช่ไหมเนี่ย...ฮ่ะๆๆๆ
น่ารักดีแฮะ.....!!!
น่ารักบ้าไรวะ นี่เพี้ยนไปแล้วใช่ไหมไอ้มาร์ค
"เอ่อ..ไปหล่ะ" ผมสะบัดหัวไล่ความคิดบ้าๆนี่ออกไปก่อนจะเดินผ่านเด็กนี่ออกมา ...แต่ก็นึกขึ้นได้ว่าต้องพูดอะไรบางอย่าง เลยหันไปคุยกับไอ้ตัวเล็กนั่นก่อน
"เออ!!! เสาร์นี้นายจะไปทะเลมั้ย"
"ห้ะ!!!!" เด็กนั่นอึ้งไปนิดนึงก่อนจะทิ้งกองหนังสือแล้ววิ่งมาเกาะแขนผมแทน ฮ่ะๆๆ ดีใจอะไร...
"อืมม"
"เดทหรอ???"
โป้ก~
ผมฝากกำปั้นให้เค้าไปทีนึง หมั่นไส้นักพูดไม่คิด...
"ตลกและแบม..พอดีว่า..."ผมหยุดคิดหาเหตุผลอยู่แปปนึง ก่อนจะพูดออกมา "ไอ้แจ็คสันมันให้มาชวนหน่ะ แล้วก็บอกให้เพื่อนๆนายไปกันด้วยนะ"
"แบมก็นึกว่ามาร์คฮยองชวนแบมเดทสักอีก"
"..สรุปจะไปมั้ย"
"ฮยองไปรึเปล่า มาร์คฮยองไปแบมก็ไป ฮี่ๆๆ" แล้วเมื่อไหร่จะปล่อยมือจากแขนผมสักที.....
"อื่อก็ไป..ไปชวนพวกเพื่อนๆนายมาด้วยหล้ะ ฉันไปก่อนนะ"
"ฮะ!!!!! ต้องไป ยังไงแบมก็ต้องไป"
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
"ไอ้แจๆๆๆๆ ไอ้ยูคๆๆๆๆๆ" ผมวิ่งตามมันมาหลังจากที่เอาหนังสือกองมโหฬารไปไว้ห้องอาจารย์เรียบร้อยแล้ว นี่ก็ขยันใช้จัง ใช้น้องแบมทุกวันเลย
"อะไรของมึง" ทั้งคู่หยุดเดินแล้วหันมามองผม
"คือว่าเสาร์ อาทิตย์นี่ว่างกันป้ะ!! ...ว่างกันนะๆๆๆ"
"ไอ้แบม นี่ถามหรือพวกกุต้องว่างวะ ฮ่าๆๆ" ยองแจหัวเราะ
"ว่างเหอะ เมื่อกี้กูไปเจอว่าที่แฟนกูมา เค้าบอกว่าพี่แจ็คสันให้มาชวน"
"อี๋~/ห๋าาา??" พวกมึงสองคนช่วยมีท่าที และอารมณ์ให้มันเหมือนกันหน่อยได้ไหม แล้วดูไอ้ยูค ทำหน้าตารังเกลียดแบบนั่นหมายความว่าไง -_-
"แจ็คสันฮยองอะหรอ??"
"อื่อ สงสัยแจ็คสันฮยองยังไม่ได้บอกมั้ง พอดีกูไปเจอมาร์คฮยองมาเมื่อกี๋ไง"
พูดและยังเขินอยู่เลย ใครใช้ให้ก้มลงไปผูกเชือกรองเท้าให้แบบนั้นเล่า!!! นี่มันออกจะเกินไปหน่อยแล้ว มีสิทธิ์อะไรห้ะฮยอง ถึงทำให้ใจผมแทบจะระเบิดออกมาอยู่แล้ว...
ทำไมช่วงนี้ชอบทำแบบนี้อยู่เรื่อยเลย...-////-
"อ่อ อื้มๆๆ งั้นเดี๋ยวกุไปถามแจ็คสันฮยองเองก็ได้...กูกลับและ บาย"
"เคๆ" ผมโบกมือบ๊ายบายยองแจอยู่อย่างงั้น จนลืมไปว่ามีไอ้ยักษ์ยืนอยู่ข้างๆ
"กุไม่ไป เสาร์ อาทิตย์นี้กูจะนอน" ไอ้ยูคยอมพูดเสียงหนักแน่น เหอะกูก็รู้ว่ามึงรักการนอนขนาดไหน กูแค่ชวนเป็นมารยาทเหอะ
เอาจริงๆกูก็ไม่เดือดร้อนเท่าไหร่นะถ้ามึงไม่ไป -______- จริงๆแล้วทริปนี้ควรจะเป็นทริปของกูกับมาร์คฮยองสองคนถ้วน...คิคิ เขินครับเขินนน
"อ้าวแบมแบม ยูคยอม ยังไม่กลับหรอ" ได้ยินเสียงหวานทักจากด้านหลังทำให้พวกผมกลับไปมอง...
จูเนียร์ฮยองยิ้มทักทายพวกเราสองคน พร้อมกับเจบีฮยองที่เดินหน้ามุ่ยมาข้างๆ.. จะว่าไป จูเนียร์ฮยองยิ้มทีนี่โลกสดใสขึ้นมาเลย แต่อย่าเผลอไปชมให้ไอ้แจได้ยินเชียวหล่ะ เพราะมันมีรังสีแปลกๆระหว่างสองคนนี้อยู่ แหะๆๆๆ
"ฮะ!! ฮยองหล่ะกลับยังไง" ไอ้คนตัวโตรีบพูดออกมาด้วยความเร็วแสง
"อ่อออ" จูเนียร์ฮยองเหลือบไปมองคนหน้ามุ่ยข้างๆ "กลับพร้อมเจบีหน่ะ พอดีบ้านฮยองเป็นทางผ่านหน่ะ ก็เลยได้กลับบ้านด้วยกันหน้ะ:)"
"อ่อ..หรอครับ" ผมพยักหน้าทำเป็นเข้าใจ....
"เอ้อ!!ฮยอง เสาร์นี้ฮยองจะไปทะเลมั้ยฮะ เพราะได้ยินมาว่าแจ็คสันฮยองชวน" ไอ้ยักษ์ คนที่คาบข่าวมาบอกมึงคือกูเว้ยยย ใส่เครดิตกูด้วยครับ
"ห๋า? ทะเลอะไรไม่เห็นรู้เรื่องเลย"
"เนี่ยๆ บีกำลังจะบอกเนียร์อ้ะ แต่เนียร์ก็รีบเดินเอาๆ บีเลยไม่ได้พูดเลย แล้ว...ย๊า!!!! คิมยูคยอม ฉันยืนอยู่ตั้งนานเห็นหัวฉันบ้างมั้ยเนี่ย ฉันเป็นรุ่นพี่นายนะไม่คิดจะทักทายกันหน่อยหรอวะ" คนหน้ามุ่ยได้โอกาสพูด พร้อมกับโวยวาย อย่าว่าแต่ฮยองเลยครับ น้องแบมอยู่ตรงนี้ยังถูกลืมไปแล้วเลย โฮฮฮฮฮฮฮ
"ผมว่าจะไปนะ..แต่คงไม่ไปถ้าฮยองไม่ไปอ้ะ เพราะทุกคนเขาก็มีพาร์ทเนอร์ของตัวเองกันหมด...อ่าา ช่วงนี้ผมก็ไม่ค่อยได้ไปพักผ่อนที่ไหนด้วยสิ อยากไปทะเลจังเลย..." มันก็ยังคงไม่ใส่ใจกับคำพูดของเจบีฮยอง รวมทั้งเพื่อนอย่างผมที่ตอนนี้ก็ได้แต่ฟังเค้าคุยกันอย่างเงียบๆ
แต่เดี๋ยวนะ ……….
เมื่อกี๋มึงไม่ได้มีอารมณ์อยากจะพักผ่อนเลยสักนิด แล้วนี่อารายยยย ใครก็ได้ตอบน้องแบมที น้องแบมงงครับบบ
"ฮ่ะๆๆๆ ก็ได้ๆๆ ฮยองจะไป"
พังๆๆพังหมดแล้ว...ทำไมทุกคนต้องไปด้วยวะครับ นี่มันควรเป็นทริปฮันนิมูนของน้องแบมกับมาร์คฮยองสิครับ เซ็ง บอกคำเดียวว่าเซ็งมากครับ !!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
เจบีมองเพื่อนสนิทของเค้ากำลังโบกมือลาไอ้เด็กตัวโย่งนั่น หลังจากขึ้นรถเมล์มาแล้ว
"เนียร์...สนิทกับยูคยอมหรอ" เขาอดที่จะถามไม่ได้เมื่อเห็นคนตรงหน้ายิ้มกว้างขนาดนั้น ...
"ก็น้องเป็นพาร์ทเนอร์เรานิ"
ข้อนี้ก็รู้อยู่แล้ว...ก็ไม่รู้จะถามทำไม อยากรู้อะไรมากกว่านี้หรอไอ้บี??
"เออเนอะ"
"นี่น้องก็ทักมาคุยกับเราทุกวันเลย น้องเป็นคนคุยสนุกมากเลยนะ ชอบเอาเรื่องตลกๆ มาเล่าให้เราฟัง เราหัวเราะลั่นบ้านเลยเมื่อวานนี้ 5555555555555555"
ไม่เพียงแต่พูดออกมา แต่คนข้างหน้าเขากลับหัวเราะ นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่เห็นคนตรงหน้าหัวเราะมากมายขนาดนี้
...มีความสุขขนาดนั้นเลยหรอ ???
เมื่อมีคำถามนี่หลุดออกมา มันทำให้เขาเกิดความรู้สึกแปลกๆในใจ
การวางแผนไปทะเลครั้งนี้ก็เพื่อที่จะเซอร์ไพรส์ยองแจ..
แต่....
เขาก็ไม่แน่ใจว่าทริปนี้จะทำให้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างรึเปล่า
ยิ่งกับคนตรงหน้าแล้ว
………….ยิ่งกลัว
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มาอัพๆๆแล้ว ตอนนี้ดูไม่ค่อยมีอะไรเลยอ่ะ ซอรี่นะคะ ยังไงก็ขอบคุณทกคอมเม้นมากเลยนะคะ เป็นกำลังใจให้ไรท์ได้ดีเลย ซึ้งจังงง ฮ่าๆๆๆ ยังไงก็ไปพูดคุยกันได้นะคะ ที่ .... #ฟิครกบ
ความคิดเห็น