เร้นรักมธุรสลวง - นิยาย เร้นรักมธุรสลวง : Dek-D.com - Writer
×

    เร้นรักมธุรสลวง

    หนึ่งคนถูกความรักทำร้ายจนต้องร้ายกาจ และอีกคน...ถูกคำร้ายบดบังดวงตาจนมองไม่เห็นความรัก

    ผู้เข้าชมรวม

    10,021

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    20

    ผู้เข้าชมรวม


    10.02K

    ความคิดเห็น


    36

    คนติดตาม


    62
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  38 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ก.ค. 62 / 15:34 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    หนึ่งคนถูกความรักทำร้ายจนต้องร้ายกาจ

    และอีกคนถูกคำร้ายบดบังดวงตาจนมองไม่เห็นความรัก

    ...เร้นรักมธุรสลวง...


    คมพัชญ์ บารมีเสียดฟ้า



    ลันลาดา มหาดำรงค์

    ****************************************


    ...โปรยปราย...

      “มองอะไร!”

    คมพัชญ์ตวาดลั่นจนร่างบางสะดุ้งโหยงเมื่อเห็นว่าดวงตากลมหวานที่ควรจะมองเขาเพียงคนเดียวยังชะเง้อคอมองตามร่างอดีตคนงานไม่เลิก แม้รู้ว่าลันลาดาคงไม่คิดอะไรกับไอ้มั่น แต่มันก็เป็นผู้ชาย และเขาก็ไม่ชอบใจเลยสักนิดที่เห็นเมียตัวเองให้ความสนใจผู้ชายคนอื่นทั้งที่ผัวก็ยืนหัวโด่อยู่ข้างๆ

    คือ... เอ่อ... พี่คมคะ ผู้ชายคนนั้นทำผิดร้ายแรงเหรอคะ พี่คมถึงไม่ให้อภัย

    ไม่ใช่เรื่องของเธอคมพัชญ์ตัดบทเพราะไม่อยากได้ยินเสียงเมียให้ความสนใจเรื่องไอ้มั่นให้ระคายหูอีก

    แต่เขาน่าสงสารนะคะ ดูเหมือนจะยังป่วยอยู่ด้วย เรารอให้เขาหายดีแล้วค่อยปล่อยไปไม่ได้เหรอคะ

    เพราะความสงสารจึงทำให้ลันลาดายังไม่เลิกเซ้าซี้ ความพยายามโน้มน้าวของหญิงสาวทำให้ใบหน้าของคมพัชญ์แดงคล้ำด้วยไฟโทสะร้อนระอุ ชักเริ่มไม่แน่ใจว่าตอนนี้โกรธไอ้มั่นเพราะถูกมันหักหลังหรือเดือดร้อนที่มันกำลังช่วงชิงความห่วงใยจากลันลาดาไปจากเขากันแน่ ยืนเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความอึดอัด ชั่วครู่คมพัชญ์จึงตวัดเอวคอดเข้ามาชิดร่างสูง เรียวคางน่ารักถูกปลายนิ้วโป้งหยาบลูบไล้ระหว่างตัดสินใจ ไม่ช้าใบหน้าคมก็ก้มลงชิดใบหูบอบบางพลางเฉลยความจริงที่เก็บงำให้ลันลาดารับรู้

    เห็นแผลที่มือมันไหม นั่นคือผลของการที่มันทรยศ แล้วฉันก็เป็นคนเอาปืนยิงมันเอง รู้แบบนี้แล้วยังอยากให้มันอยู่ในไร่นี้อีกไหมล่ะ ถ้าอยากมีผัวเป็นฆาตกร เธอก็ไปตามมันกลับมา คราวนี้ฉันจะได้ยิงมันให้ไส้แตกไปเลย รำคาญ!”

     จะ...จริงเหรอคะ

    ทำไม ตกใจมากงั้นเหรอหนูน้อย เสียใจด้วยนะที่เธอโชคร้ายได้ผัวจิตใจอำมหิต จำไว้ว่าฉันเกลียดคนทรยศที่สุด ใครที่กล้าหักหลังฉัน...จุดจบของมันไม่เคยสวยงาม จำไว้!”

    เรียวขาที่ถูกค่อนขอดว่าสั้นนักหนาอ่อนแรงจนคมพัชญ์ต้องรีบกอดประคองร่างบางแนบชิดลำตัว ใบหน้าของลันลาดาซีดเซียว ดวงตาเบิกกว้างที่จ้องมองมาด้วยความผิดหวังและหวาดกลัวเหมือนเขาคือปีศาจส่งผลให้อกแกร่งด้านซ้ายของคมพัชญ์ปวดแปลบกะทันหัน ชายหนุ่มแสยะยิ้มสมเพชให้ตัวเอง เมื่อสุดท้ายสิ่งที่เขากลัวที่สุดก็เกิดขึ้นจริง


    *******************************************************************************************

    นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537

    ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงาน การกระทำโดยไม่ได้รับอนุญาต

    ถือเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ จะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย

    .....................................................................................

    หมายเหตุ1 : ชื่อของตัวละครในเรื่องทั้งหมด เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น มิได้ต้องการพาดพิงบุคคลใดๆทั้งสิ้น

    หมายเหตุ2 : รูปภาพของตัวละครจากกูเกิ้ล ใช้เพื่อประกอบจินตนาการเท่านั้น

    *****************************************












     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น