คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [SF] MinKey ไม่รักดีหรือยังไง 2
“ผมขอตัวเด็กคนนี้ออกนอกโรงเรียนก่อนนะคับ”
“แต่คุณชาย...”
“ไม่ต้องห่วง เปิดประตูได้แล้ว”รุ่นพี่ลากผมออกนอกโรงเรียนก่อนที่จะติดยามหน้าโรงเรียนแต่ก็ดูเหมือนยามจะช่วยอะไรผมไม่ได้สักนิด
“ชั้นจะหักเงินเดือนนาย!!!!!!!”
“เงินเดือนที่ถูกหักเดี๋ยวชั้นจ่ายให้สองเท่าเอง”
“ผมขอโทษคับคุณชาย”ยามหน้าโรงเรียนก้มหัวให้ผมเล็กก่อนหน้าจะเสียเล็กน้อย ยามรีบปิดประตูโรงเรียนทันที รุ่นพี่คนนี้ไม่ธรรมดาเลยนะที่สั่งยามของโรงเรียนนี้ได้ เค้าหันมายักคิ้วให้ผมเล็กน้อยก่อนจะลากผมออกไปร้านคอฟฟี่ช็อปแถวๆโรงเรียน และดูเหมือนในร้านไม่มีคนเลยด้วยละสิ - -
“รุ่นพี่พาตัวผมออกมาทำไม - -”
“น้องคีย์ทำตัวไม่น่ารัก พี่แค่อยากตักเตือน”
“โดยการพาตัวออกมานอกโรงเรียนก่อนเวลาเลิกเรียนเนี่ยนะ??”
“น้องคีย์พูดเหมือนอยู่ในโรงเรียนแล้วน้องคีย์เรียนหนังสืออย่างงั้นละ”
“รุ่นพี่ชเวซีวอน!!”
“น้องคีย์: )”
“แล้วรุ่นพี่มีอะไร?”
“ก่อนอื่นน้องคีย์ต้องเรียกพี่แค่พี่ซีวอนหรืออยากเรียกแค่พี่วอนก็ได้นะ”
“ไอ้พี่หน้าม้า - -”
“น้องคีย์”
“พี่เองก็เลิกเรียกผมว่าน้องคีย์สักที ฟังแล้วขนลุกชอบกล บรื้อ~”
“งั้นแลกกัน คีย์เรียกพี่ว่าพี่ซีวอน พี่เรียกคีย์ว่าคีย์ พอใจแล้วใช่ไหมคับน้องคีย์^^”
“รุ่นพี่ - -”
“โอเคคับๆ เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า”สีหน้าพี่ดูเจ้าเล่ห์แบบบอกไม่ถูก ระหว่างนั้นพี่เค้าก็สั่งน้ำกับเค้กมาและเราสองคนก็เริ่มลงมือกินก่อนที่พี่เค้าจะชวนคุยนู่นคุยนี้ไปเรื่อย จริงๆแล้วผู้ชายคนนี้ก็แค่มีหน้าที่เจ้าเล่ห์ตัวจริงก็ไม่ได้มีพิษมีภัยเหมือนที่เคยคิดไว้เท่าไหร่หรอก
“สรุปแล้วพี่แค่อยากให้ผมเล่นเป็นตัวเอกในละครเวทีในงานครั้งนี้เฉยๆใช่ไหม??”
“ใช่แล้ว คีย์เล่นเป็นนางเอก ส่วนพี่จะเป็นพระเอกให้คีย์เอง”มันก็ไม่แปลกหรอกที่ผมต้องเป็นนางเอกเพราะโรงเรียนผมมันโรงเรียนชายล้วน แต่ทำไมพี่เค้าต้องเป็นพระเอกด้วยนะ “มันเป็นงานที่ทั้งรุ่นปัจจุบันและศิษย์เก่าต้องร่วมมือกันเพราะฉะนั้นเลยเป็นพี่คนนี้ไง”
“พี่คิบอมของผมก็หล่อ ทำไมต้องเป็นพี่หน้าม้าด้วยไม่เข้าใจเลยจริงๆ”ผมบ่นเบาๆ
“พี่ได้ยินนะ - -”
“แล้วมีแค่นี้จริงๆงั้นหรอที่จะคุยกับผมน่ะ?”
“ใช่!”
“คุยกันจนจบ นี่ ยังไม่เลิกเรียนเลยนะพี่”
“งั้นเดี๋ยวพี่เข้าไปส่งเอง”พี่เค้าจ่ายเงินเรียบร้อยแล้วพาผมกลับเข้าโรงเรียน ระหว่างทางกลับก็ไม่ได้รีบร้อนแต่อย่างใดเพราะผมคิดว่าถึงโรงเรียนก็คงใกล้เลิกเรียนแล้วละ “พี่พาไปห้องรวมตัวของพวกพี่ๆที่เข้ามาช่วยงานโรงเรียนดีกว่า”
“แล้วแต่พี่เถอะ”
“เต็มใจจริงๆเลยนะ”
“เห็นผมเป็นแบบนั้นอยู่หรอไงนะ - -”ผมส่ายหน้าเล็กน้อยและเดินตามพี่เค้าไปที่ห้องประชุมสภาของโรงเรียน พอเปิดประตูเข้าไปสายตานับร้อยก็จับจ้องมาที่ผมคนเดียว ผมก็พูดเว่อร์ไปงั้นละ จริงๆก็มีประมาน สามสิมคนได้
“น้องคีย์^o^”เสียงพวกรุ่นพี่จอมกะล่อนเรียก ผมเลือกที่จะไม่ตอบแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่นแทนและทางนั้นดันมีผู้ชายที่ผมรักมาอยู่ซะด้วย รอยยิ้มบนใบหน้าค่อยๆยกยิ้มขึ้น
“พี่ซีวอนฮะ ถ้าเราต้องเล่นคู่กันแล้วใครเป็นผู้กำกับละฮะ??”
“ผู้กำกับน่ะหรอ ไม่ต้องห่วงเลยนะคีย์คนนี้เป็นคนที่คีย์รู้จักดีเลยละ น่าจะทำงานด้วยกันได้ดี”
“ใครฮะ”ผมเดินเข้าไปใกล้ๆพี่ซีวอนก่อนจะยิ้มหวานให้เค้า พี่เค้าชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะจับแขนของผมทั้งสองข้างและหันผมไปข้างหน้า
“นั่นไง ชเวมินโฮ”รอยยิ้มที่เคยปรากฏอยู่หายไปทันตา ก่อนที่จะปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง
“เค้าเป็นประธานนักเรียนผมรู้จัก แต่ไม่ได้สนิทกันเป็นพิเศษ ยังไงก็ฝากตัวด้วยนะฮะ”พวกพี่ๆที่เพิ่งจบไปไม่นานทั้งหลายนั่งอ้าปากค้างเพราะส่วนใหญ่คนพวกนี้รู้จักคู่ของเราสองคนกันดี ทุกคนคงช็อคกับปฏิกิริยาของผมที่ให้มินโฮ
“อืม”
“มินโฮเป็นถึงลูกผู้กำกับชื่อดังเลยนะ งานนี้ต้องออกมาดีแน่ๆ ยังไงก็ไปหาเวลาคุยกันหน่อยละกันจะได้ทำงานด้วยกันได้”
“ผมกลัวจะคุยกันดีๆไม่ได้น่ะฮะ ผมขออยู่ของผมละกัน”ผมหันไปหาที่นั่งที่ไกลจากเค้าที่สุด แล้วดันเจอพี่ชายตัวเองซะได้
“คีย์...”
“มีไรฮะ?”ผมตอบแต่ไม่ได้มองหน้าพี่คิบอม
“พี่ขอโทษ...”
“...”
“คีย์...”
“ผมไม่เคยโกรธพี่ชายตัวเองหรอกนะฮะ พี่คิบอม”
“เพราะคีย์รักพี่ใช่ไหม?”
“ใช่ฮะ”ผมรีบตอบทันที่อย่างไม่ลังเล ผมกับพี่คิบอมอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆ พี่เค้าเป็นคนเลี้ยงผมด้วยตอนผมเพิ่งคลอด เราสนิทกันมากเป็นพี่น้องที่รักกันมาก
“แล้วมินโฮก็คืออีกคนที่คีย์รักเหมือนที่คีย์รักพี่ไม่ใช่หรอ ทำไมคีย์ต้องโกรธเค้าด้วย อย่าทำแบบนี้เลยนะคีย์...”พี่คิบอมพูดขึ้น ผมชะงักไปเล็กน้อยทุกครั้งที่ผมพยายามทำตัวให้เลวที่สุด ต้องมีคนคอยเตือนผมไว้ก่อนทุกครั้ง
“พี่เชื่อผมนะฮะ มินโฮคือคนที่ผมรักมากที่สุดทั้งเมื่อก่อน ตอนนี้และจะเป็นคนเดียวที่ผมรัก เค้าเองก็ต้องรักผมแค่คนเดียวทั้งเมื่อก่อน ถึงตอนนี้เค้าไม่รักผมไม่เป็นไร แต่ผมจะทำให้เค้ากลับมารักผมอย่างเดิมได้แน่นอน”
“ถามตัวเองให้ดีอีกทีนะ...การที่คีย์ทำให้เค้าเจ็บแบบนี้...คีย์ไม่เจ็บกว่าเค้าหรอ??”
“...”
“ไปคิดดูนะ”
...ถามตัวเองให้ดีอีกทีนะ...การที่คีย์ทำให้เค้าเจ็บแบบนี้...คีย์ไม่เจ็บกว่าเค้าหรอ??...
----------------------ต่อ----------------------
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อัพให้เสร็จแล้วนะคะ แต่เม้นไม่เพิ่มเลย TT
น้ำบ้านใครท่วมบ้าง?? ระวังตัวกันด้วยนะคะ:)
ความคิดเห็น