เทอกับฉันต่างกันมากมาย

เนื้อเรื่อง

ฉันกับเธอต่างกันมากมายนัก                เธอเหมือนดาวที่ลอยอยู่บนฟ้า
อยากจะรักรู้ตัวดีไม่มีหวัง                      ฉันเหมือนหญ้าที่ช่างไร้ความหมาย
ได้แค่เพียงนั่งเพ้อตามลำพัง                  เรานั้นห่างไกลกันซะมากมาย
คอยยับยั้งหัวใจไม่ให้รักเธอ                  แล้วเมื่อไหร่ฉันจะได้อยู่ใกล้เธอ

รัก รัก รัก ยิ่งรักก้อยิ่งเครียด                   อย่าร้องไห้กับคนที่ใจร้าย       
เกลียด เกลียด เกลียด หัวใจที่ยังเผลอ      อดกลั้นไว้อย่าร้องไห้ให้ใครเห็น
รู้ทั้งรู้ว่าไม่อาจอยู่ใกล้เธอ                       ลืมเรื่องเก่าลืมเรื่องราวที่ยากเย็น
เพียงแค่ฝันละเมอไปวันวัน                    ฉันจะเป็นคนที่คอยปลอบใจเธอ

เหนื่อยบ้างไหมที่ต้องทนอยู๋กับเขา          จบเสียทีนิยายแสนน้ำเน่า
เหนื่อยบ้างไหมเป็นแค่เงาเขาไม่เห็น       ที่รักเขาข้างเดียวอยู่เสมอ
เหนื่อยบ้างไหมอยู่กับคนรักไม่เป็น         ต่อจากนี้ไม่มีเราและก้อเธอ
คนที่ไม่เคยเห็นความสำคัญ                  คงต้องฝันละเมอเพียงผู้เดียว

    
           ความรักสอนให้ได้เรียนรู้ในหลายๆสิ่ง ซึ่งทำให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ เป็นบทเรียนดีๆที่ไม่อาจเข้าใจได้ถ่องแท้ ถ้าไม่ได้สัมผัสด้วยตนเอง และก้อไม่ควรพูดคำว่ารักออกไป ถ้าเราไม่ได้ใส่ใจกับความหมายนั้น ควรคิดหั้ยดีก่อนที่จะตัดสินจัยพูดอะไรออกไป เพราะในคำว่ารักจะต้องมีคนที่เจ็บปวด ไม่ใช่เขาก้อคือเรา