เ มื่อวานนี้ ไปดูหนังเรื่อง "สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก" มาล่ะ
บอกตรงๆเลยว่า พอดูไปเรื่อยๆ ในใจเรามันก็คิดว่า
คนเขียนบทเอาเรื่องเรามาแต่งรึเปล่าวะ ?
เอิ๊กกกกกกกก แบบว่าโดนนนนเหลือเกิน !!!
ดูแล้วก็นึกถึงอยู่แต่คนเดียว ^^"

*ฉากที่นํ้าเดินจากห้องเรียน แล้ววิ่งไปห้องพี่โชน
เพื่อจะเดินผ่าน ประมาณว่าขอแค่เห็นหน้าสักนิด...
นี่ก็ตรงจริงๆ จำได้ว่าทำบ่อย ฮา...
*ฉากที่นํ้าเอาพลาสเตอร์ยาไปให้พี่โชน แล้วพี่โชนจำชื่อได้
เอิ๊กกก นึกถึงตัวเราเองจริงๆแฮะ
จำได้ว่า ไปดูโฟลคซองบ่อยมากกกกกก
แล้วก็คุยเอ็มกับพี่เค้า จนพี่เค้าจำได้อ่ะ ฮา...
พอรู้ว่าพี่เค้าจำได้ ก็กรี๊ดกร๊าดใหญ่เลย ><
*เวลาเจอกันทีไร ก็เขิน
ไม่ค่อยกล้าพูดด้วย
*มีพี่เค้าเป็นแรงบันดาลใจ ^_________^
*พยายามสืบเรื่องเกี่ยวกับพี่เค้าตลอด
ดูแล้วคิดถึงพี่ ซ. มากจริงๆน้า
นึกถึงวันที่เจอกัน วันที่ได้คุยกัน ช่วงเวลาที่สนิทกัน
ช่วงเวลาที่คุยเอ็มกัน วันที่เจอกันบ่อยๆ
วันที่ไปตามถ่ายรูป แอบเดินตาม แอบไปส่อง
วันวาเลนไทน์ วันปัจฉิม วันที่ไปขอถ่ายรูปด้วย
วันที่ไปดูหนังด้วยกัน และอีกมากมายยยยยยยย
สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก สมกับเป็นสิ่งเล็กๆ จริงๆ
อาจจะเป็นสิ่งเล็กๆ แต่คำว่ารัก มันก็ยิ่งใหญ่มากนะ ว่ามั้ย ?
*หนังเรื่องนี้ บทส่งมาริโอ้มากๆๆๆๆๆๆๆ
ดูแล้วเคลิ้มเลยล่ะ ฮา...
บางที คนเราก็มีช่วงเวลาหนึ่ง
ที่เก็บเอาไว้ในส่วนลึกของหัวใจ
เก็บเอาไว้ เพื่อให้ได้คิดถึง...
ความคิดเห็น
อ่านไดคุณแล้วยิ้ม ^^
เราเองก็ประทับใจหนังเรื่องนี้ เพิ่งเขียนไดไปวันนี้ด้วย ตะกี๊เลย 5555555
เห็นด้วยว่าบทส่งมาริโอ้มากกก อย่างแรง
เล่นแล้วขึ้น เนาะๆ
ความทรงจำนี่ดีจริงๆเลยแฮะ :')
ขวาน.
ยังไม่ได้ไปดูเลย อยากดูมาก แต่ไม่ว่างเลย แงๆ จะได้ดูมั้ยเนี่ย