[[+Fic HP+]]Fascinated Heart (DM/Hre)

เนื้อเรื่อง

ณ โรงเรียนฮอกวอตส์

คุกใต้ดิน..

"พวกเธอเคยคิดอะไรบ้างมั้ย ตั้งแต่พวกเธอเริ่มเรียนคาถา.."สเนปเทศนามหาสนุก(รึเปล่า)ให้ทรีโอแห่ง

กริฟฟินดอร์ฟัง

"หรือพวกเธอโง่ขนาดไม่เข้าใจสิ่งง่ายๆ.. รึพวกเธอคิดว่าพวกเธอเก่งกว่าชั้น ยังงี้มันก็ไม่จำเป็นที่เธอจะมาเรียน..

สิ่งที่ชั้นพูดมันถูกต้องมั้ย!!"

ทั้งสามยืนก้มหน้าฟังสิ่งที่สเนปพูด  รอนถึงขนาดยืนหลับไปเลย

"ฮืม.."เฮอร์ไมโอนี่ เด็กสาวไฮเปอร์แห่งกริฟฟินดอร์เหลือบไปเห็นลูกกวาดสีสดใสอยู่บนโต๊ะของสเนป

เธอจึง.. "อัม!!"

"ฉอดๆๆๆๆ  ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ  ๆๆๆๆ  ๆๆๆๆ  ๆๆๆ"สเนปบ่นจังหวะแร๊ป

"ตอบชั้นมา.. ถ้าชั้นพูดถูก"สเนปเห็นเฮอร์ไมโอนี่ยืนแก้มป่อง

"มิสเกรนเจอร์.. เธอฟังสิ่งที่ชั้นพูดอยู่รึเปล่า"

"ฟังค่ะ"เฮอร์ไมโอนี่ตอบเสียงอู้อี้

................

"เขาพูดมากจริงๆ.. ชั้นต้องรีบไปห้องโถงซะและ"เฮอร์ไมโอนี่เดินหอบหนังสือกองโตมา โดยที่แฮร์รี่และรอนไม่อยู่

"น่ารำคาญจริงๆ.."เธอต้องหยุดเดินเมื่อเธอเดินถึงหน้าต่าง..

"อะไรเนี่ย.."เฮอร์ไมโอนี่มองดูเงาของตัวเองที่หน้าต่าง"อะไรอยู่บนหัว.. หัวใจหรอ.."

เธอพยายามจะจับมันลงมา แต่หัวใจดวงน้อยก็ลอยเคว้งคว้างอยู่..

"อะไรติงต๊องๆอยู่บนหัวของเธอน่ะ"เสียงยานคานดังขึ้น  มัลฟอยพร้อมกับลูกสมุนงี่เง่า 2 ตัว(?)ยืนอยู่

"ไม่ใช่ธุระของนาย.. มัลฟอย"เฮอร์ไมโอนี่รีบเดินหนี"ชั้นแค่เจอมันเมื่อตะกี้เอง"

"งั้นชั้นจะริบมันไปก็แล้วกัน"มัลฟอยคว้าหัวใจบนหัวของเฮอร์ไมโอนี่"เราจะทำอะไรกับไอ้นี่ดี"

"Mha ha ha ha ha... 555555+"มัลฟอย แครบและกอยล์หัวเราะเสียงดังลั่น

เฮอร์ไมโอนี่ยืนอึ้งกิมกี่.. แต่เธอรู้สึกแปลกๆในอก...

.................

"รับ!!"

"นี่!!"

"ไป!!"

"ระเบิดมูลสัตว์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"เฟร็ดกับจอร์จกำลังทดสอบของเล่นชิ้นใหม่อยู่ โดยการปาใส่พวกปี 1

"กรี๊ด!!!!!!!!!!!!! ว้าย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ว้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"พวกนายเงียบๆกันหน่อยได้ม้ายยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนตะคอกใส่สองคนนั้น

แฮร์รี่ก็ยืนยิ้มอยู่ข้างๆรอน  ทั้งสองเริ่มหันไปหาเฮอร์ไมโอนี่ เพราะ ปกติเธอจะโวยวายนี่นา..

"เฮิร์ม.. เฮอร์ไมโอนี่.."ทั้งสองเรียกเฮอร์ไมโอนี่ที่เหม่อมองท้องฟ้าไกล...

................

ตอนกลางคืน ณ ระเบียงทางเดิน

เดรโก มัลฟอย คุณชายแห่งสลิธีรินเดินออกมาพร้อมกับกระดาษแผ่นหนึ่ง

"ชิ ยัยเลือดสีโคลนมานัดเราอะไรเอาดึกดึนป่านนี้ฟ่ะ"มัลฟอยสบถพร้อมกับอ่านข้อความในกระดาษแผ่นนั้นอีกครั้ง

ชั้นจะรอนายอยู่ที่หน้าบันไดใหญ่ นายจะต้องเสียใจที่ขโมยหัวใจชั้นไป

ปล. ถ้าไม่มา ชั้นจะแฉความลับของนายให้หมดเลย

..เฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์..

"แล้วชั้นมีความลับอะไรฟ่ะ?"มัลฟอยยังสงสัยที่เฮอร์ไมโอนี่เขียน

มัลฟอยเดินไปเจอถึงจุดนัดหมายและ.. เขาก็ได้พบกับ..

เฮอร์ไมโอนี่หันมาหามัลฟอยและเดินลงมาจากบันได.. วันนี้เธอใส่ชุดสายเดี่ยวสีชมพูอ่อนมีระบายและคลุมผ้าคลุมไหล่..

มัลฟอยอ้าปากค้างตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น!!

เฮอร์ไมโอนี่เดินลงมาหามัลฟอยจนถึงขั้นสุดท้าย.. เธอค่อยๆทิ้งตัวลงมาหาชายหนุ่มเบื้องหน้า...

"ใครอยู่ตรงนั้น!!!!!!!!!!!!!!!!"ร่างของเซเวอรัส สเนปปรากฏขึ้นพร้อมกับตะเกียงในมือ

"ไม่มีนิ.."สเนปคิดในใจและเดินจากไป  เขาเดินผ่านเฮอร์ไมโอนี่และมัลฟอยที่คลุมผ้าคลุมล่องหนไป..

"ดีนะเนี่ยที่ชั้นยืมผ้าคลุมล่องหนจากแฮร์รี่มา.."เฮอร์ไมโอนี่พูด"เราปลอดภัยแล้วยัง.."

"ยัง.."มัลฟอยตอบ เมื่อเขาหันมามองร่างบาง เขาก็ต้องรีบเบือนหน้าหนีทันที เพราะ สายเดี่ยวของเฮอร์ไมโอนี่

นั้นตกลงมาข้างนึง

และ.. มันก็เริ่มตกลงมาอีกข้างนึงด้วยเช่นกัน

เฮอร์ไมโอนี่รู้ตัวจึงรีบดึงมันขึ้นมา

"อ่ะ เอ่อ.. ชั้นคิดว่าพวกเราปลอดภัยแล้วล่ะ"มัลฟอยหันหน้าหนีเพื่อบดบังใบหน้าแดงก่ำของตนเอง

"ไม่หรอก.. สเนปยังไม่กลับห้องเลย.."เฮอร์ไมโอนี่พูด"เขาจะต้องผ่านมาตรงนี้ก่อน.."

"ชั้นทนไม่ไหวแย้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"มัลฟอยลุกพรวด

ขึ้นมา ทำให้ผ้าคลุมล่องหนนั้นเลื่อนหลุดออกไป

"เงียบๆ!!!!"เฮอร์ไมโอนี่ดึงมัลฟอยลงกลับ

ชะอุ๊ย!! หน้าของเฮอร์ไมโอนี่กับมัลฟอยอยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนต์ (พวกแฟนฟิค เดร/เฮอร์ คงดีใจกันตัวลอยเลยซิท่า..)

1 นาที..

2 นาที.. มัลฟอยรีบเบือนหน้าหนี เฮอร์ไมโอนี่ก้มหน้าลงและ.. หยิกแก้มของเขา

"ชั้นอยากอยู่อย่างนี้นานๆ..."เฮอร์ไมโอนี่ส่งสายตายั่วยวนให้มัลฟอย

เหมือนสายฟ้าฟาดเปรี้ยงใส่มัลฟอย..

โอ.. พระเจ้า.. ผมทำกรรมอะไรไปเยอะฮะ.. ผมแค่สั่งไล่พวกที่ผมไม่พอใจออกจากฮอกวอตส์

แค่ให้ฆ่าคน.. แค่ปิดปากไปไม่กี่คนเอง.. แค่ 20 คนเองน้า..

มัลฟอยหน้าแดงและอ้าปากค้างกับสิ่งที่ได้ยิน!!!

"พรึ่บ!!!"ผ้าคลุมล่องหนถูกเปิดออก โดยรอน ส่วนแฮร์รี่ก็นั่งยองๆอยู่ข้างๆ

"พวกเธอทั้งสองทำอะไรอยู่อ่ะ.. ตอนกลางคืนเนี่ยนะ.."

"มะ มะ ไม่ใช่ที่พวกนายเห็นนะ!!"มัลฟอยรีบส่ายหัวอย่างแรง

"เด๋ว.. รอน.. ชั้นเป็นคนเรียกมัลฟอยออกมาเอง"เฮอร์ไมโอนี่รีบห้ามรอน"ชั้น.."

"นั่นแหละ.. บอกพวกเขาไปเลย!!!"มัลฟอยพูดอย่างดีใจ

"ชั้นสูญเสียหัวใจของชั้นให้มัลฟอยจ้ะ"

"เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"มัลฟอยสะดุ้งโหยง

"อะ อะไรน้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนร้องลั่น แต่ในขณะที่แฮร์รี่จ้องตาลุกวาว

"นายขโมยหัวใจของเธอไปหรอ!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนแว้กใส่มัลฟอย

"ปะ เปล่านะ!! เธอหมายถึงหัวใจนี่ตังหาก!!"มัลฟอยรีบควักหัวใจของเฮอร์ไมโอนี่ที่ขโมยมา

ตอนกลางวันให้รอนดู

"นายทำอะไรกับ เฮอร์ไมโอนี่ของชั้น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"รอนตะโกนใส่หน้ามัลฟอย เฮอร์ไมโอนี่รีบซบหลังมัลฟอย

"อย่าทำตัวสนิทสนมเดะ!!!!!!!!!!!!!!"รอนชี้นิ้วใส่หน้ามัลฟอย

"เฮ้!!รอน! เมื่อกี้นายพูดว่า 'ของชั้น' งั้นหรอ!!!!"แฮร์รี่ทำตาโตลุกวาวตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้ยิน

"ว้าว!!นายกล้าจางงงงงงงงง!!!!!!!!!!!!"

"ทำอะไรซักอย่างซิ!!!!!"มัลฟอยหันมาตะโกนใส่หน้าเฮอร์ไมโอนี่

"อะไรเล่า!! นายเห็นหน้าอกชั้นแล้วนี่!!"เฮอร์ไมโอนี่พูดอย่างมีน้ำโห(ตอนที่สายเดี่ยวของเฮิร์มร่วงไง)

"น่ะ หน้าอก?"แฮร์รี่และรอนหยุดพูดและหันไปหามัลฟอยทันที

"ชั้นไม่รู้อะไรแล้ว!!"เฮอร์ไมโอนี่ตะโกนต่อไป

"พวกเธอรู้ชะตากรรมคืนนี้ของพวกเธอมั้ย...."สเนปโผล่มาจากข้างหลังทั้งหมด

ทำให้มัลฟอยสะดุ้งและปล่อยหัวใจที่กำอยู่ในมือทันที

"นี่มัน.."สเนปคว้าหัวใจที่หล่นมาดู.."ฮืม.."

เฮอร์ไมโอนี่เกาะขาของสเนปทันที

"มิสเกรนเจอร์"

"ค่า...."เฮอร์ไมโอนี่เงยหน้าขึ้นมองสเนป

"ชั้นเดาว่าเธอกินลูกอมที่อยู่บนโต๊ะไปใช่มั้ย"

"ใช่ค่า...."เฮอร์ไมโอนี่พูดเสียงหวาน

.....................

"ยาเสน่ห์!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"สามหนุ่มตะโกนขึ้นพร้อมกัน

^o^ หน้าของแฮร์รี่

OoO หน้าของรอน

O////O  หน้าของมัลฟอย

"ใจเย็นๆ.. ดูนี่ซะก่อน.."สเนปวางหัวใจลงบนหัวของเฮอร์ไมโอนี่ที่กำลังเกาะสเนปหนึบหนับ

"อี๋!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"เฮอร์ไมโอนี่รีบผละออกจากสเนปและเช็ดมือของตัวเองด้วยกระโปรงทันที

"เห็นมะ"สเนปพูดอย่างอารมณ์เสีย"เวทมนตร์จะเสื่อมลง ถ้าเธอทิ้งหัวใจของเธอไปแล้วรอบนึง"

"เอาล่ะ.. ถ้ามีเหตุการณ์เกิดขึ้นอีก.. ชั้นจะหักคะแนนพวกเธอ.."รังสีอำมหิตแผ่ออกาจากตัวของสเนป

"เอ้า!!!!!!!!!!! ถ้าพวกเธอเข้าใจแล้วก็รีบกลับหอไปซ้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"สเนปเห่า เอ๊ย! อาละวาดใส่ทุกคน

ทั้งให้เด็กนักเรียนทั้ง 4 รีบวิ่งแจ้นทันที

"หึ.. งี่เง่าสิ้นดี.."มัลฟอยคิดและวิ่งไปพร้อมๆกับทรีโอแห่งกริฟฟินดอร์ เมื่อเขาและเฮอร์ไมโอนี่สบตากันอีกครั้ง

เธอก็รีบเบือนหน้าและวิ่งหนีไปอีกทาง

มันทำให้มัลฟอยใจเต้นอย่างแปลกประหลาด...

"จ๊ากกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"มัลฟอยร้องลั่น  เมื่อแฮร์รี่และรอนเหยียบเท้ากันคนละข้าง

^u^ หน้าของแฮร์รี่

*u* หน้าของรอน(ยิ้มสะใจเล็กๆ)

"แล้วนี่มันอะไรเนี่ย.."มัลฟอยกระโดดเหย็งๆกุมเท้าตัวเอง

จบจ้ะ..

เรื่องนี้แฮร์รี่หน้าซื่อทั้งเรื่องเรย..

http://www.aku-tenshi.com/doujin/potter/download.php?site=1&id=%7EImpending%20Doujinshi%7E&file=%5Baku-tenshi%5DHP-Garden_of_Secrets_-_01.zip

นี่คือ ต้นฉบับที่แปลเป็นอังกฤษแล้ว