My love story with family

เนื้อเรื่อง

 หยุดเถอะนะ...

อย่าใช้คำพูดทำลายหัวใจของกันและกันอีกเลย

ความรักที่ได้มาง่ายๆ  ความรักที่ให้มาโดยไม่หวังผลตอบแทน  สิ่งนี้เขาเรียกว่า “รักแท้” ไม่ใช่เหรอ ?

มันเป็นสิ่งที่ผู้คนมากมายค้นหาอยู่ไม่ใช่เหรอ ?

ความรักที่บริสุทธิ์นี้มันมีค่ายิ่งกว่าสิ่งอื่นใดบนโลก  แล้วทำไมเราถึงค่อย ๆทำลายมันลง ?

ทำไมเราถึงใช้คำพูดบาดหัวใจของผู้มอบความรักให้เรา

ทำไมเราถึงไม่รักษาความรักนี้ไว้ให้อยู่ในหัวใจ  ให้มีเพียงภาพแห่งความสุขเท่านั้นที่ประทับอยู่ในใจ  ทำไม ?

ทำไมตลอดเวลาที่เขาให้ความรัก เราถึงปฏิเสธความรักที่บริสุทธิ์นี้แล้วไปอ้อนวอนขอความรักจากใครก็ไม่รู้ ?

สร้างภาพที่สวยงามไว้ในใจของกันและกันดีกว่าไหม ?

ตลอดช่วงระยะเวลาไม่กี่สิบปี  ตลอดช่วงเวลาหนึ่งอายุคน 

ชีวิตคนเรามันเป็นสิ่งที่ไม่แน่นอนที่สุดแล้ว...วันพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้น  ใครเล่าจะล่วงรู้

ถนอมหัวใจกันและกัน  ดูแลกันและกันให้เหมือนวันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะได้เจอกัน

คุณไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตได้  แต่คุณสามารถทำอดีตของอนาคตให้สวยงามได้

โอกาสอยู่ตรงหน้าคุณแล้วนะ..

วางทิฐิลงก่อนนะ.......ค่อยๆคิดไป....นั่นแหละ !

คุณอยากทำอะไรดีๆให้กับผู้ที่มอบความรักให้คุณไหม? 

คุณอยากขอโทษเขาไหม?

อยากให้คำว่า “เดี๋ยว” มาทำลายโอกาสของคุณนะ! 

ทำวันนี้ให้เหมือนวันสุดท้ายที่เราจะเจอกัน  ทุกวันของคุณจะเปี่ยมด้วยความสุข 

อดีตของคุณจะมีแต่ความสวยงาม...

หยุดทำร้าย หยุดเชือดเฉือนหัวใจของพ่อและแม่คุณเถอะนะ  พวกเขารักคุณมาก...

“ความสุขที่สุดในชีวิต คือ การแน่ใจว่าเราเป็นที่รัก”

“หากชีวิตของคุณมีเพียงหนึ่งคนให้กอด นั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับการดำเนินชีวิต”