Hello my baby ยอมยกหัวใจมาให้ผมแกล้งซะโดยดี

Jayesslee - Payphone

(แอดแฟนพันธุ์แท้ได้ที่รูปด้านบนค่าา ^^ )

ลมหายใจที่สม่ำเสมอกันทำให้ไรโอรู้ว่ายัยตัววุ่นสำหรับเขานั้นหลับสนิทไปแล้ว ตั้งแต่เขาเกิดมายัยนี่คงจะเป็นคนแรกและคนเดียวเลยมั้งที่เข้ามาทำให้เขาปวดหัวได้ขนาดนี้ปรกติเขาจะเป็นคนนิ่งๆ กับคนที่ไม่ค่อยสนิทกันจะทำตัวสบายๆ ก็กับแค่สองแฝดเเอลกับยูแค่นั้น จริงๆ แล้วคนที่จะมาเป็นเลขาให้กับเขาถ้าไม่หวังเกาะเขาดังก็หวังจะให้เขาสนใจนั้นแหละแต่กับเด็กคนนี้มันไม่ใช่ทั้งสองอย่างที่เธอมาเป็นเลขาให้กับเขาก็เพื่อจะทำให้เขาเปลี่ยนนิสัยแย่ๆ ที่มีอยู่ หึ! แล้วมันจะเป็นได้ยังไงกับพ่อของเขายังสั่งหรือห้ามอะไรเขาไม่ได้เลยแล้วยัยเด็กนั่นเป็นใครกันจะมาเปลี่ยนนิสัยของเขา...คงต้องรอซักสิบชาติล่ะมั้งนะ

ยัยนั่นเป็นน้องของเขาแค่ปีเดียวแต่ตัวเล็กยังกับน้องเขาห้าหกปีแน่ะ ยัยนั่นสูงยังไม่ถึงไหล่ของเขาด้วยซ้ำตัวก็เบายังกับนุ่น ตากลมโตแก้มแดงปากจิ้มลิ้ม โอ๊ย! ยัยนั่นเป็นตุ๊กตาบลายธ์หรือไงกันนะอะไรมันจะน่าทะนุถนอมขนาดนั้น

แล้วไหนจะความรู้สึกแปลกๆ ตอนที่ยัยเด็กนั่นประกบริมฝีปากแดงสดเหมือนลูกเชอรี่นั่นลงมาที่ริมฝีปากเขาอีกล่ะ ถึงมันจะโดนแค่เฉียดๆ แต่เขาก็รับรู้ได้ถึงความนุ่มนิ่มและความหวานในปากนั้นได้ชัดเจน เขาเป็นอะไรไปนะทั้งที่ความรู้สึกนี้มันหายไปพร้อมกับผู้หญิงคนนั้นแล้วไม่ใช่หรือไงแล้วทำไมมันถึง...ได้รู้สึกแปลกๆ กับเด็กคนนี้ได้

            เธอเป็นเด็กของไอ้เคโอนะ...และเขากับเคโอก็ไม่ค่อยจะถูกกันเท่าไหร่

            เพราะต้นเหตุมันก็มาจาก...ผู้หญิงคนนั้นคนเดียว

Like To Me





คุยกับ 'ฮันนี่เลม่อน'...

ตอนนี้ปอยเป็นนักเขียนสมัครเล่นค่ะ จริงๆ ก็เริ่มแต่งมานานแล้วนะนิยายเนี่ย แต่ก็แต่งๆ ลบๆ เลยไม่จบซักที

กะว่าปิดเทอมนี้จะเริ่มแต่งใหม่เอาให้จบให้ได้ และเพื่อเป็นคำสัญญาระหว่างนักอ่านว่ายัยนักเขียนคนนี้จะแต่งจบจริงๆ

ปอยเลยจะเอามาลงให้อ่านกัน โดยจะอัพทุกวันจนกว่าจะจบ

แต่คงต้องขอเวลาให้ปอยไปปรับปรุงนิยายเรื่องนี้ก่อนลง จะลงได้จริงๆ

ก็น่าจะวันที่ 19/3/57 ค่ะ ใครรออยู่ก็ขอเสียงเป็นกำลังใจให้หน่อยนะคะ



และก็ขอขอบคุณตัวโตๆ กับเจ้าของรูปทั้งหลายที่ให้ปอยได้นำมาใช้ในครั้งนี้ค่าาา คือแบบว่าปอยจำไม่ได้ว่าเอารูปพวกนี้มาจากไหนยังไงก็ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
 

ฮันนี่เลม่อน
17/3/57
 

:)