แด่เธอ...ผู้เดินทางกลับสู่ดวงดาว
เพราะเธอถูกส่งมาเพื่อทำภารกิจบ้างอย่าง เมื่อภารกิจเสร็จแล้ว เธอก็แค่กลับสวรรค์ไป.............เพื่อรฤกถึง มูนีเราะฮ์ (2000-2024)
ผู้เข้าชมรวม
18
ผู้เข้าชมเดือนนี้
18
ผู้เข้าชมรวม
18
หมวด : นิทาน / วรรณกรรมเยาวชน
อัปเดตล่าสุด : 2 พ.ค. 67 / 10:48 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เบิัวนาฟ้าประายาว เสียท่านเลาเทวา ประาศึ้อไปทั่วหอประุมเทพเทวี สิ้นเสียอท่านเลาเทวา นายเทววาร ประำประู้าน้าย ไ้เินนำหน้านาฟ้าประายาวเ้าสู่หอประุม
หอประุมนี้ เป็นห้อโถสูให่ แ่ประับประา้วยอไม้นานาพันธุ์ เบื้อหน้ามีบัลลั์อท่านมหาเทพเทวา และท่านมหาอัปสรา รอบ้ารายล้อมไป้วยเทพบุร เทพธิา ที่นั่พับเพียบเรียบร้อยอยู่บนแท่นนั่อน
นาฟ้าประายาว รู้สึื่นเ้นที่ไ้เ้ามาในหอประุมแห่นี้ เพราะะไ้มาพบท่านมหาเทพเทวา และท่านมหาอัปสรา เพื่อรับมอบภาริสำั
"เ้ารู้แล้วว่าที่้าเรียเ้ามาในวันนี้ เพราะมีภาริที่อยาะมอบหมายให้ับเ้า" ท่านมหาเทพเทวา เอ่ยทันที หลัาที่นาฟ้าประายาวทำวามเารพ และนั่ลเบื้อหน้าเรียบร้อย
"เมื่อ 20 ว่าปี่อน ้าและมหาอัปสรา ไ้ส่ลูน้อนสนิทอเราไปเิเป็นมนุษย์ 2 น เพื่อใ้รรมในอีาิ เพื่อที่ะไ้สามารถเลื่อนั้นเป็นเทวาและเทวีระับำนาารไ้" ท่ามหาเทพเทวาล่าว่อ
"แ่เนื่อาะมีวิบารรมมาัวาารใ้รรมนี้ ันั้น เพื่อให้ทั้สอสามารถใ้รรมไ้สำเร็ เ้าะ้อลไป่วยพวเา" ท่านมหาเทพเทวามอบหมายภาริให้ประายาว
"นแร เ้าะเออนอายุ 15" ท่านมหาอัปสราเอ่ย "ส่วนอีนเ้าะยัไม่พบ นว่าเ้าะอายุ 22 ปี เมื่อถึวันนั้นเ้าะรู้เอว่าสอนนั้นเป็นใร" ท่ามหาอัปสราให้้อมูลเพิ่มเิม
"เ้าไปไ้แล้ว ำไว้เ้าไปในนามอพวเรา ันั้นีวิอเ้าะสมบูร์พูนสุ ไม่มีวามยาลำบา หรือวามทุ์เ็มาล้ำราย พวเราอให้เ้าั้มั่นับภารินี้เท่านั้น" ท่านมหาเทพเทวา ล่าวส่ท้าย
นาฟ้าประายาวรับปา และล่าวลาท่านมหาเทพเทวา และท่านมหาอัปสรา ่อนเินออาหอประุมแห่นั้น
------------------------------------------------
"แม่มะลิ ลูสาวแม่นี่่าน่าเลีย น่าัเสียนี่ระไร ผิวาวเป็นหยวล้วย ปานิ มูหน่อย เห็นแล้วมันน่าฟันั" ป้าลำวล ทัทายเมื่อเห็นมะลิอุ้มลูสาวัวน้อยวัยเ็เือนมานั่เล่นหน้าบ้าน
"ื่อประายาวใ่ไหม เป็นื่อที่เหมาะมาเลยนะ" ป้าลำวลพู่อ "แบบนี้พ่อเทพ้อเริ่มไว้หนวแล้วแหละ" ป้าลำวลล่าว และหัวเราะออมาพร้อมๆ ับมะลิ
นาฟ้าประายาว เิมาเป็นเ็หิประายาว ลูอนามะลิ และนายเทพ ที่มีป้าลำวล หิวัยลานิใีเป็นเพื่อนบ้าน
เ็หิประายาว ำไม่ไ้ว่านเยเป็นนาฟ้าประายาวมา่อน รวมถึเรื่อราว่าๆ ในอีาิ มีเพียอย่าเียวที่ำไ้ ือภาริที่ไ้รับมอบหมายาท่านมหาเทพเทวา และท่านมหาอัปสรา ึ่วามทรำนั้นอยู่ในรูปอวามรู้สึว่าเธอำลัเฝ้ารอใรสัน
อย่าที่ท่านมหาเทพเทวาล่าวไว้ ีวิอเ็หิประายาวนั้นราบเรียบไร้ึ่อุปสรร ะทำอะไร็ประสบวามสำเร็อย่า่ายาย เรียน็เ่ ีฬา็ี ทำิรรมใๆ ็เลิศเลอเพอร์เฟ เป็นที่รัใร่เอ็นูอทุๆ น นำที่ว่า "นรัเท่าผืนหนั นัเท่าผืนเสื่อ" เอามาใ้ไม่ไ้ับเ็หิประายาว เพราะร้อยทั้ร้อยมีแ่นรัเ็หิประายาว
เ็หิประายาว เิบโนมานอายุรบ 15 ปี เป็นนาสาวประายาวโยสมบูร์ วามรู้สึถึารเฝ้ารอใรสันมันยิ่ัเนมาึ้น
นระทั่วันหนึ่ นาสาวประายาว็ไ้เอภาริแรที่เฝ้ารอ
อาารย์รัมภา อาารย์ประำั้นมัธยมศึษาปีที่ 3/4 อายุ 35 ปี สถานะโสสนิทแบบไม่ไ้อบใรและ็ไม่ไ้มีนุย
อาารย์รัมภาเป็นอาารย์ประำั้นอนาสาวประายาว
รั้แรที่นาสาวประายาว ไ้เออาารย์รัมภา มันเหมือนเธอไ้ปลล็อวามรู้สึอึอั ที่้ออทนในารเฝ้ารอใรสันมานานนับสิบปี
อาารย์รัมภาและนาสาวประายาว สนิทสนมันอย่ารวเร็ว
แ่แล้ววิบารรม ที่ะัวาารใ้รรมออาารย์รัมภา็มาถึ ในรูปแบบอหนี้้อนโที่ัวเอไม่ไ้่อ แ่เป็นหนี้นอระะบบหลัล้าน ที่อาารย์รัมภาไป่วย้ำประันให้ับเพื่อนสนิท เพราะเพื่อนะ้อนำเินไปรัษาพ่อ แ่เมื่อพ่อเพื่อนหายป่วย เพื่อนสนิท็หายไปาีวิออาารย์รัมภา โทรไม่รับ ไลน์ไม่อบ ไปหาที่บ้าน็ไม่เอ ึทำให้อาารย์รัมภา้อเป็นฝ่ายใ้หนี้ให้แทน
แ่หนี้หลัล้าน อเบี้ยแพหูี่ มันเินำลั้าราารรูแบบอาารย์รัมภา นมันถึุที่อาารย์รัมภาไม่สามารถใ้หนี้ไ้ เ้าหนี้็ามทวถามอยู่ทุวัน อาารย์รัมภา็หมปัา ะหันหน้าไปอวาม่วยเหลือาใร็ไม่ล้า เพราะเรว่าะไปทำให้นอื่นเือร้อน ึไ้แ่เ็บวามลุ้มใไว้เพียนเียว
นาสาวประายาว ็สัเเห็นว่าอาารย์รัมภาน่าะมีวามไม่สบายใบาอย่า แ่พอไ่ถาม อาารย์รัมภา็ปิเสธว่าไม่ไ้เป็นอะไร
เย็นวันหนึ่ นาสาวประายาวรู้สึร้อนรุ่มในใแบบไม่มีสาเหุ มันเป็นวามรู้สึ้อารไปที่บ้านออาารย์รัมภาใะา นแม่มะลิสัเเห็น นอเอ่ยปาถามลูสาวไม่ไ้ว่า "เป็นอะไรทำไมูระสับระส่ายแบบนี้"
นาสาวประายาว อบไปว่า "หนูรู้สึเป็นห่วอาารย์รัมภามาๆ เลย่ะแม่"
"ถ้าเป็นห่ว็ไปูสัหน่อยเถอะ ะไ้สบายใ" แม่มะลิล่าวับลูสาว เพราะัวแม่มะลิ็พอะรู้ัอาารย์รัมภา และบ้านออาารย์รัมภา็อยู่ใล้บ้าน เินไปสั 10 นาที็ถึแล้ว
เมื่อแม่มะลิอนุา นาสาวประายาว็พุ่รไปบ้านอาารย์รัมภาทันที
เมื่อไปถึบ้านอาารย์รัมภา นาสาวประายาว็ส่เสียเรียอาารย์รัมภา แ่็ไม่มีเสียอบ แ่แล้วนาสาวประายาว็ไ้ยินเสียั "โรม!!!" มาาทาหลับ้าน
เร็วว่าวามิ นาสาวประายาว ับลูบิประูบ้าน แล้วหมุนเพื่อเปิประู เะบุประูบ้านไม่ไ้ล็อ นาสาวประายาววิ่ไปห้อนอนออาารย์รัมภาที่อยู่้านหลับ้านทันที
ภาพที่นาสาวประายาวเห็น ือร่าออาารย์รัมภาห้อยอยู่ลาห้อ นาสาวประายาวรีบเ้าไป้อนัวอาารย์รัมภาให้ยัวสูึ้น ปา็ะโนให้น่วย
เสียเอะอะโวยวายทำให้นแถวนั้นรีบเ้ามา่วยอาารย์รัมภา
อาารย์รัมภาฟื้นืนสิในเ้าวันรุ่ึ้นในโรพยาบาล โยมีนาสาวประายาวนอนเฝ้าอาารย์รัมภาอยู่ทั้ืน
เมื่ออาารย์รัมภาหายีและออาโรพยาบาลแล้ว อาารย์ให่็เ้าไปสอบถามสาเหุ อาารย์รัมภาึเล่าให้ฟัหมทุอย่า
เป็นเรื่อที่โีที่อาารย์ให่เป็นเพื่อนอพ่ออเ้าหนี้เินู้ และเป็นนที่เ้าหนี้เินู้ให้วามเารพเหมือนพ่ออีน เมื่ออาารย์ให่ไป่วยุยให้ ทาเ้าหนี้ึให้อาารย์รัมภา่ายืนเพาะเิน้น และไม่ิอเบี้ยอาารย์รัมภา
นอานี้บรราผู้ปรอ็่วยันเรี่ยไรเิน เพื่อ่วยอาารย์รัมภา ถึะยัไม่สามารถปิหนี้ไ้ทั้หม แ่็่วยผ่อนภาระให้อาารย์รัมภาไ้อยู่บ้า แ่อาารย์รัมภา็บอับนาสาวประายาวว่า "็ิเสียว่าอาารย์ำลัใ้รรมอยู่"
เป็นอันว่าภาริแรอนาฟ้าประายาว ็สำเร็ลุล่ว
------------------------------------------------
นาฟ้าประายาว ที่อนนี้เป็นนาสาวประายาว ไ้ย้ายไปเรียนมัธยมศึษาอนปลายที่โรเรียนประำัหวันบมัธยมศึษาปีที่ 6 และ็สามารถสอบเ้าเรียนายภาพบำบั อะสหเวศาสร์ อมหาวิทยาลัยแห่หนึ่
ารเรียน 4 ปี ในรั้วมหาวิทยาลัย นาสาวประายาว็ทำไ้ี เป็นัวแทนอสาาในารล่าวปราศรัยในวันรับเสื้อาวน์อนปี 2 เป็นนัศึษาที่มีผลารเรียนในระับเียรินิยม มีวามเป็นผู้นำสู ลาหลัแหลม ล้าิ ล้าพู ล้าทำ แ่ะเียวัน็เป็นนอ่อนน้อมถ่อมน ึทำให้นาสาวประายาวเป็นที่รัใร่ออาารย์และเพื่อนๆ ลอนผู้ที่ไ้พบเอ และทุนที่ไ้ร่วมาน้วย
หลัาเรียนบ นาสาวประายาวะ้อสอบเพื่อให้ไ้ใบประอบวิาีพายภาพบำบั เพื่อะไ้เป็นนัายภาพบำบัามที่นเอเรียนมา ึ่แน่นอนว่านาสาวประายาว็สามารถสอบผ่านไ้ใบประอบวิาีพมารอบรอ
นาสาวประายาวเริ่มานเป็นนัายภาพบำบัในโรพยาบาลประำอำเภอ ึ่วันเริ่มานวันแร ็ือวันเิรบรอบ 22 ปีอเธอ
หลัาวันนั้น อาารที่รู้สึว่าเธอำลัเฝ้ารอใรสัน็ลับมาอีรั้ แ่รั้นี้มันเป็นวามรู้สึหนัๆ หน่วๆ อึอัใ และอาารเหล่านี้มัน็รู้สึรุนแรึ้นทุๆ วัน
ผ่านไปเือบ 6 เือนนับาวันแรที่เริ่มาน พี่หัวหน้า็เรียนาสาวประายาวไปพบ และมอบหมายผู้ป่วยิเียที่้อไปเยี่ยมบ้านให้ 1 ราย เป็นผู้าย ื่อุอมร อายุ 45 ปี มีอาารแนา้านวาอ่อนแร เนื่อาโรหลอเลือในสมอีบ อนนี้อาศัยอยู่ับน้อสาวและน้อเย
เมื่อไ้รับมอบหมายานาพี่หัวหน้า สายๆวันนั้นนาสาวประายาวว้ามอเอร์ไ์ู่ใ ับริ่ไปยับ้านุอมร ที่อยู่ห่าออไปาโรพยาบาลอำเภอเือบ 20 ิโลเมร
เ่นเียวับอนที่เออาารย์รัมภา พอนาสาวประายาวไ้เอุอมร วามรู้สึอึอั วามหนัๆ หน่วๆ ในใมันหายเป็นปลิทิ้
ารูแลุอมร่อน้ายา เนื่อาุอมรไม่่อยให้วามร่วมมือ และสภาพบ้าน็ไม่ไ้เหมาะสมับผู้ป่วยอ่อนแรแบบนี้ เ่น ห้อน้ำที่บ้านเป็นลัษะส้วมึม ึ่้อนั่ยอๆ ึ่ไม่เหมาะับุอมร เพราะุอมรนั่ยอๆ ไม่ไ้
ันั้น นอาูแลุอมรแล้ว นาสาวประายาว็่วยปรับสภาพแวล้อมในบ้านให้เหมาะสมับุอมร เ่น เปลี่ยนส้วมึมเป็นโถัโร และิั้ราวเหล็ไว้ใล้ๆ โถัโร เพื่อใหุ้อมรไว้ับพยุัวเอเวลาะลุะนั่
้วยวามูแลเอาใใส่อนาสาวประายาว ทำใหุ้อมรเริ่มเปิใรับารรัษา ทำให้อาารอุอมรีึ้น และูแลัวเอไ้มาึ้น
เย็นวันหนึ่ ่อนหยุยาว่วสราน์ นาสาวประายาว็เ้าไปูแล และทำายภาพบำบัใหุ้อมรามปิ
ระหว่าที่ฝึเิน ุอมรไ้พูออมาว่า "ถ้าไม่ไ้หนู ันายไปั้แ่ 6 เือนที่แล้ว ้ออบุหนูมาเลยนะที่่วยีวิัน"
"แหม ุอา็มหนูมาเินไป อาารุอาไม่ไ้แย่นถึั้นเสียีวินะะ ยัีึ้นไ้อี่ะ" นาสาวประายาวอบ
ุอมรถอนใ พร้อมล่าวว่า "่วแร่อนเอหนู ันิะ่าัวายมาลอ เพราะพอันเป็นแบบนี้ ันรู้สึเหมือนนไร้่าและเป็นภาระ แ่พอเอหนูทีู่แลันเป็นอย่าี ไม่เยท้อที่ะระุ้นให้ันทำายภาพ แม้ว่าันะไม่่อยให้วามร่วมมือ พอเห็นวามั้ใอหนู มันทำให้ันเปลี่ยนวามิ และอยาพยายามลับมา่วยเหลือและูแลนเอให้ไ้มาที่สุ"
"อนนี้ัน็ิเสียว่า ารเ็บป่วยนี้ เป็นารใ้รรมอันเอ อย่าไร็าม ันอยาอบุหนูริๆ นะ" ุอมรเอ่ยปิท้าย
นาสาวประายาว ึอบไปว่า "หนู็ีใที่เห็นุอาีึ้น่ะ"
------------------------------------------------
"ถึเวลา ที่ะ้อพานาฟ้าประายาวลับมาแล้วสินะ เพราะภาริที่สอ็สำเร็สิ้นแล้ว" มหาอัปสราเอ่ย
"ใ่ ้าเห็น้วย" ท่านมหาเทพเทวาอบ
" ท่านเลา ไปำเนินารพานาฟ้าประายาวลับมา้วยนะ" ท่ามหาเทพเทวาหันไปล่าวับท่านเลาเทวา
-------------------------------------------------
"แม่ะ หนูออไปื้ออนะะ" นาสาวประายาวบอับแม่มะลิ
"ับรถีๆ มันมืแล้ว" แม่มะลิหันมาบอลูสาว่อนหันลับไปทำอาหาร่อ
"่ะแม่" นาสาวประายาวอบ แล้ว็ับมอเอร์ไ์ออาบ้านไป
"ไฟถนนมันเสียนี้เอ ถนนถึไ้มืแบบนี้" นาสาวประายาวพึมพำับัวเอเบาๆ พลันสายา็เห็นแมววิ่ัหน้ารถ นาสาวประายาวรีบเบรรถทันที แ่รถันเสียหลั ทำให้ประายาวลิ้ไถลไปับพื้นถนน
"ประายาว ้ามารับเ้า" เสียหวานใสัอยู่้าๆ หู นาสาวประายาว หันมอไปามเสีย เห็นหิสาวแ่ัวสวยยืนมออยู่
"เ้าทำภาริเสร็สิ้นแล้ว ท่านมหาเทพเทวา และท่ามหาอัปสรา ให้มารับัวเ้าลับสรวสวรร์" หิสาวล่าว " และเมื่อเ้าผ่านประูสวรร์เ้า็ะำไ้เอว่าเ้าเป็นใร" หิสาวล่าวบ พร้อมเ้ามาับมือพานาสาวประายาว ลับไปเป็นนาฟ้าประายาวบนสวรร์
------------------------------------------------
ผลงานอื่นๆ ของ Baby Brave Bear ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Baby Brave Bear
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น