(EXO-Yaoi)The Spy Men ภารกิจเสี่ยงตายไล่ล่าหกจอมโจรอัจฉริยะ

อ่านก่อน กฎเกณฑ์สำหรับเรื่องนี้
1.เรื่องนี้เป็นชายรักชาย ใครรับไม่ได้ก็ปิดไปเลยนะ
2.บางคนมีนิสัยดีบ้างไม่ดีบ้าง โปรดอภัย เพื่ออรรถรสในการอ่าน
3.สำหรับผู้แต่ง คอมเมนท์คือกำลังใจที่ดีที่สุด ฉะนั้นเมนท์ได้ไม่เมนท์ก็ได้นะ ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้ เรื่องอื่นก็ได้ไม่ว่ากัน และเพื่อนๆทุกคนก็ยังสามารถวิจารย์ผลงานเขาได้หมดนะจะมีใครใจดีวิจารย์และคอมเมนท์ผลงานเขาบ้าง จัดได้เลยจร้า ไม่ว่ากัน  
4.นิยายมีการเขียนที่แตกต่างกัน อย่ามาลอกกัน ใครพบเห็นบอกได้นะ ปอยปอยจะเข้าไปดู ไม่ว่า อยากรู้ว่าคนๆนั้นคิดยังไงถึงเอาไปแค่นั้นเอง เพราะคนดีๆ เขาจะไม่ทำกัน
5.เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ที่สมมติขึ้นนะ บางตัวละครอาจไปซ้ำกับชื่อนักร้องอย่าโกรธน้าคร่า ปอยปอยแค่อยากจะสะท้อนบางอย่างของมนุษย์เท่านั้น มิได้มีเจตนาทำลายอะไรใครน้า โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะ 

ฝากฟิคของเพื่อนบ้านด้วยนะค่ะรีดเดอร์ทุกคน

เมื่อการเป็นอัจฉริยะทั้งหกด้านรวมตัวกันก่อตั้งเป็นแก๊ง เพื่อปล้นและทำสิ่งผิดกฎหมายอย่างท้าทายร้อนถึงหน่วย SPY MEN หน่วยลับที่มีตำรวจหกหนุ่มที่อัจฉริยะไม่แพ้กันต้องลงมือไล่ล่า แต่ทุกอย่างมันกลับดูไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อแก๊งโจรดังกล่าว มักหนีเอาตัวรอดไปได้ทุกครั้ง และหน่วย SPY ก็ได้รับบาดแผลหรือพลาดการจับกุมอยู่ทุกครั้งไป แล้วหน่วย SPY จะทำอย่างไร เพื่อมาให้แก๊งโจรดังกล่าวสิ้นชื่อลงซะที

24.00 น. วันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ.20xx   ณ ดาดฟ้าตึกสูงแห่งหนึ่งในย่าน โซล

ผู้ชายทั้งหกคนต่างยืนจ้องหน้ากันด้วยความแค้นอย่างไม่ละลาวาศอก โดยที่สามคนต่างกำลังถือปืนเล็งไปที่ฝ่ายตรงข้าม ส่วนฝ่ายที่ถูกปืนเล็งก็มีสีหน้าแน่นิ่งราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นด้วยท่ายืนที่ดูสบายภายใต้หน้ากากสีดำ โดยที่ข้างหลังของฝ่ายที่ถูกปืนเล็งอยู่มีถุงเงินขนาดใหญ่คนละหนึ่งใบเอาไว้

“เจอกันกี่ครั้ง นายก็ยังเหมือนเดิมนะ คริสต์” เสียงชายคนหนึ่งพูดขึ้นก่อนใคร โดยที่มือขวากำลังเล็งปืนไปที่คนตรงหน้าที่ชื่อว่า คริสต์ไว้ บนชั้นดาดฟ้าของ Korea Bank อาคารที่สูงที่สุดและตั้งอยู่ในใจกลางย่านโซล

“นายต่างหากที่ยัง เหมือนเดิม ชานยอล” คริสต์ พูดด้วยใบหน้าที่นิ่งสงบราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่หวั่นเกรงคนตรงหน้าที่กำลังเล็งปืนมาที่เขาเลยแม้แต่น้อย

“เส้นทางระหว่างเราสองคน มันคือน้ำกับน้ำมัน ตอนนี้เป็นโอกาสของนาย ยิงสิ ชานยอล”

“เลิกเถอะนะ คริสต์ การเป็นโจร มันกำลังทำให้คนเดือนร้อน เรื่องทางกฎหมายฉันจะช่วยนายเอง คริสต์”

“ไม่มีวัน ชานยอล นายจำไว้ให้ดีก็แล้วกัน คราวหน้าถ้าพวกเราจะลงมือ กรมตำรวจอย่างนายคงไร้ชื่อแน่ ที่ไม่สามารถจับกุมพวกเราทั้งหกคนได้”พูดจบ คริสต์ก็เอานิ้วโป้งโค้งลงแตะไปที่ฝ่ามือ แล้วสเปรย์ยาสลบก็พุ่งไปยังคนตรงหน้า จนชานยอลถึงกับสลบลงทันที คริสต์จึงช่วยพยุงร่างที่แน่นิ่งลงนอนกับพื้น พลางพูดกับชานยอลทิ้งท้ายไปว่า

“คนที่ทำให้ฉันเป็นแบบนี้ ก็เพราะนาย ชานยอล ถ้านายไม่แย่งทุกอย่างที่เป็นของฉันไป ป่านนี้ฉันคงได้ทำแบบเดียวกับที่นายเป็นอยู่ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ชานยอล” พูดจบ คริสต์ก็เดินออกจากตรงนั้น ทิ้งให้ชานยอลนอนตรงนั้นเพียงลำพัง

 “ครั้งที่แล้ว เจอกัน ไม่เข็ดหรือไง แบคฮยอน” เสียงชายคนหนึ่งที่ถูกปืนเล็งมาถามขึ้นก่อนด้วยแววตาที่แนบนิ่ง

 “เข็ดไม่เคยมีความหมายสำหรับ ฉัน เทา นายต่างหากที่ฉันควรจะเป็นฝ่ายถามว่าครั้งที่แล้ว ลูกเตะของฉัน มันไม่ทำให้ร่างกายของนาย เจ็บเลยล่ะสิ”

“ลูกเตะ ขั้นเด็กอนุบาลแบบนาย ทำไมฉันต้องรู้สึกด้วยไม่ทราบ แบคฮยอน”

“หวงจื้อเทา”เสียงตำรวจคนที่เล็งปืนมาพูดด้วยความโมโห

“ถ้าไม่เจ็บ ก็ไปเจอกับเพื่อนๆในฝันก็แล้วกันนะ แบคฮยอน” พูดจบเทาก็กดปุ่มที่ถุงมือของเขา แล้วร่างของแบคฮยอนก็สลบลง

“ไง จงอิน เราจะไม่คุยกันหน่อยเหรอ” ชายคนที่ถูกจงอินเล็งปืนมา ถามขึ้นก่อน

“ทำไมต้องคุย นายก็รู้นิสัยฉัน ว่าฉันไม่ชอบพูดอะไรเยอะนะ ดีโอ”

“ก็ดี งั้นก็หลับให้สบายนะ พ่อหนุ่มสุดเซ็กซี่”พูดจบ หนุ่มนามว่าดีโอ ก็กดปุ่มไปที่ถุงมือของเขาเช่นเดียวกับคริสต์ แล้วร่างของจงอินก็สลบลงตามชานยอลและแบคฮยอน

“หนุ่มที่มีดีแต่ความเซ็กซี่ แถมชอบแส่หาเรื่องไปทั่วอย่างนาย ไม่น่าเข้ามาทำหน้าที่สืบความลับอย่าง spy เลยนะ เสียศักดิ์ศรีความน่ารักของนายไปหมดเลย ฝันดีนะ จงอิน” ดีโอพูดกับร่างที่นอนสลบลงไปเป็นคนสุดท้ายพร้อมกับเอามือสัมผัสไปที่แก้มของจงอินด้วย

“ไปกันเถอะ ป่านนี้สามคนที่อยู่ร้านเพชรคงเรียบร้อยแล้ว ฉันอยากใช้เงินให้เต็มที่แล้ว” คริสต์พูดขึ้น เมื่อพบว่าทั้งชานยอล แบคฮยอนและจงอินต่างสลบลงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

ในเวลาเดียวกัน ที่ร้านเพชรชื่อดังนามในย่านโซล

“เพชร มักไม่คู่ควรกับผู้ชายอย่างเราเท่าไหร่หรอกนะ ลู่หาน”เสียงชายคนหนึ่งพูดขัดขึ้น ในขณะที่ลู่หานกำลังใช้มือที่สวมถุงมืออยู่กวาดเพชรใส่กระเป๋าอย่างใจเย็น พร้อมกับชูปืนของเขาส่องไปที่หัวของลู่หาน

“แล้วนายคิดว่า ปืนที่นายถืออยู่มันมีค่าคู่ควรกับนายเหรอ เซฮุน”ลู่หานพูดตอบภายใต้หน้ากากสีดำ พร้อมกับเอากระเป๋าที่เต็มไปด้วยเพชรสะพายข้าง แล้วเดินเข้ามาเซฮุนทันที

“น่าเสียดายนะ ฉันมีเวลาจำกัดซะด้วย ไม่งั้นเราคงได้คุยกันนานกว่านี้ แล้วเจอกันนะ เซฮุน spy ที่เก่งในเรื่องแฮกข้อมูลแต่เป็นเบอร์สองรองจากฉันเท่านั้นเอง”ลู่หานพูดจบ ก็กดรีโมทที่ติดไว้ที่ข้อมือ แล้วประตูบานหนึ่งก็พุ่งลงมาที่เซฮุน เพื่อขังเซฮุนไว้ไม่ให้เขาตามมาได้

“ฝากไว้ก่อนเถอะ ลู่หาน คราวหน้า นายเตรียมตัวเข้าห้องขังได้เลย”

“แล้วฉันจะรอนะ เซฮุน” ลู่หานพูดพร้อมกับโบกมือให้เซฮุนไปด้วย

“จะตามโจร แล้วไหง โจรถึงมาอยู่ข้างหลังตำรวจได้เนอะ ซูโฮ” ชายคนหนึ่งพูดขึ้น ในขณะที่ซูโฮกำลังมองไปที่ลู่หานที่กำลังเก็บเครื่องเพชรเช่นเดียวกับเซฮุนที่มองลู่หานอยู่ก่อนหน้าแล้ว

“สมแล้วที่รวมอัจฉริยะเบอร์หนึ่งไว้ในเรื่องต่างๆ มาเป็นแก๊งเลย ฉันลืมนึกไปว่า หนุ่มที่สามารถเดาความคิดคนอื่นได้ทันอย่างนาย น่าจะตามฉันทัน เฉิน”ซูโฮหันมาทางเฉิน ที่กำลังยืนพิงกำแพงอย่างสบายใจ

“แล้วทำไมไม่เข้ามารวมกับพวกฉันเหล่า จะไปเป็นตำรวจทำไม ในเมื่อทำอาชีพนี้ก็รวยกว่าเป็นที่ไหนๆ”

“โทษทีนะ ฉันยอมมีเงินน้อยดีกว่ารวยแบบทุจริต”

“น่าเบื่อที่จะฟังคำเดิมๆจากนายแล้ว งั้นก็หลับฝันดีนะ ซูโฮ” พูดจบเฉินก็เอาสเปรย์ที่ถือไว้ฉีดไปยังหน้าของซูโฮ แล้วร่างของซูโฮก็สลบลง

“มาร้านเพชรโดยไม่ซื้อของเขา แถมยังมาขโมยของเขาอีก น่าตีจังเลยนะ จอมโจรซาลาเปา”เสียงชายคนหนึ่งพูดขึ้น พร้อมกับเอาปืนส่องที่หัวของเขาไว้ทันที

“ฉันไม่ยอมเสียเงิน ชอบที่จะได้อะไรมาฟรีๆมากกว่า เจอกันครั้งนี้นายน่ารักขึ้นนะ เลย์”

“ปากหวานเหมือนเดิมนะ ซิ่วหมิ่น จอมโจรที่มีคารมณ์หวานๆแบบนาย ฉันคนหนึ่งนะที่ไม่หลงกลด้วย”

“งั้นเหรอ ฝันดีนะ พ่อหนุ่มหน้าหวาน” พูดจบ ซิ่วหมิ่นก็กดสเปร์ยที่อยู่ที่ถุงมือของเขา แล้วเลย์ก็สลบลงเป็นคนสุดท้าย

ทั้งสามคนเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจในการขโมยเพชรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็เดินมารวมตัวกันที่หน้าร้านเพชร

“ทางธนาคาร เราไปถอนเงินมาแล้วนะ ไปเถอะ เราไปเอาทั้งเพชรและเงินที่ได้มาไปเสพสุขกันดีกว่า”ลู่หานพูดกับทั้งสองคนที่ต่างกำลังยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

“จัดไป เพื่อนรัก” ซิ่วหมิ่นพูด หลังจากทั้งสามคนก็เดินหายไปในความมืด โดยปราศจากหลักฐานว่าใครคือผู้ก่อเหตุ

ฮันยองจร้าทุกคน แล้วกฌถึงเวลากับเรื่องใหม่แล้วนะค่ะ หลังจากที่หายไปเตรียมตัวทั้งเรื่องเรียนที่ยุ่งๆและแต่งเรื่องนี้ต่อจร้า ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมแขนทุกๆคนด้วยนะค่ะ ใครอยากมาคุยกับปอยปอยก็กดลิงค์ตามนี้เลยนะ
https://www.facebook.com/pages/Poypoy/231607213631745  ทักทายได้นะค่ะ ไม่ว่ากัน แง่มๆ