แอปที่จะทำให้คุณสามารถอ่านนิยายได้ทุกที่ ทุกเวลา พร้อมฟังก์ชันการใช้งานหลากหลาย รับรองสนุกไม่มีเบื่อ! ดาวน์โหลดฟรีได้แล้ว บน Android, iOS และ HUAWEI
[FIC B1A4] Fardayo คืนนั้นพระจันทร์เคยบอกว่า...
ผมเกลียดพระจันทร์... ผมไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาติ และผมไม่เชื่อในความรัก กระต่ายน่ะเป็นสัตว์ที่น่ารักจริงมั้ยครับ ^^ แต่ไม่ใช่สำหรับผมแน่นอน! แล้วนายจะรู้แน่กงชานว่าความรักน่ะ...มันโหดร้ายยังไง!!
ยอดวิวรวม
1,174
ยอดวิวเดือนนี้
1
ยอดวิวรวม
Fardayo
คืนนั้นพระจันทร์เคยบอกว่า…
Charactor of story
Jinyoung
ชื่อ : จอง จินยอง
สถานภาพ : เพิ่งเลิกรากับคนรัก
สภาพแวดล้อม : หล่อ รวย
ผมว่าผมเป็นคนที่เพอร์เฟคต์เลยแหละ ไม่งั้นสาวๆจะกรี๊ดผมกันขนาดนี้เหรอ
ยังไม่นับพวกบริษัทคู่แข่งขี้อิจฉาอีก ‘เคย’เป็นคนดีนะครับ แต่ตอนนี้เบื่อแล้ว :)
สิ่งที่ชอบ : แกล้งกระต่ายที่ไม่มีทางสู้ครับ ยิ่งกระต่ายซื่อบื้อๆที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อความรัก...ผมยิ่งชอบ :)
สิ่งที่เกลียด : กระต่ายไง อ้อ…อีกอย่างนึงเกือบลืมไป ผมเกลียดพระจันทร์กับความรักที่สุด
ชื่อ : กง ชานชิค
สถานภาพ : เทพตัวน้อยแสนซนบนดวงจันทร์ที่กำลังมีความรัก
^0^
สภาพแวดล้อม : พลัดหลงจากภูมิลำเนาและพี่ชายเพราะลงมาช่วยมนุษย์บางคนที่กำลังจะฆ่าตัวตาย
T^T ตอนนี้ข้าเลยเป็นเหมือนแค่คนธรรมดาบนโลกที่ยอมตกเป็นเบื้องล่างของคนที่ข้ารัก แต่ไม่เป็นไร...หน้าที่ข้าก็คือการที่ทำให้เขามีความสุข เท่านี้ข้าก็ดีใจแล้ว
สิ่งที่ชอบ : ขนมสายไหม และแน่นอนที่สุด…จินดาโย -///-
สิ่งที่เกลียด : เวลาที่จินดาโยไม่ยอมซื้อขนมสายไหมมาฝาก
T_T
Baro
ชื่อ : ชา บาโร
สถานภาพ : องครักษ์ประจำตัวนายน้อยกงชาน
สภาพแวดล้อม : ไม่ต่างจากนายน้อยกงชานเท่าไหร่ -_-^
ข้าต้องตกเป็นเบี้ยล่างของเจ้ามนุษย์จินยองนี่ก็เพราะว่านายน้อยของข้ามีจิตนึกเมตตาสงสารมนุษย์โลกที่สิ้นหวัง
แล้วสร้อยคริสตัลของข้ายังต้องมาโดนขโมยเพราะฝีมือเจ้ามนุษย์จอมยุ่งซานดึลอีก!
บอกแล้วว่ามนุษย์น่ะเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไร้จิตสำนึก
สิ่งที่ชอบ : ข้าคิดว่าการที่เราได้ปกป้องใครซักคนที่เรารักเป็นสิ่งที่วิเศษ
สิ่งที่เกลียด : มนุษย์ขี้ขโมยที่เอาสร้อยข้าไปเป็นของตัวเองได้หน้าตาเฉย
-__-*
ชื่อ : อี ซานดึล
สถานภาพ : เพิ่งเลิกรากับคนรักเก่าไป ด้วยเหตุผลที่ไม่อยากให้ใครรู้และเข้าใจ
-^-
สภาพแวดล้อม : คนมีความสามารถรอบตัวอย่างฉันยังไงก็ต้องเอาตัวรอดได้อยู่แล้ว
พกความมั่นใจมาเต็มเปี่ยมซะอย่างทุกคนรอบข้างก็เลยเชียร์ให้ฉันรักกับจินยองไง
แต่จะว่าไปคนอย่างจินยองน่ะ…ต่อให้รักกันมากแค่ไหนก็ไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกที่แท้จริงข้างในของฉันได้เลย
น่าเศร้าเหมือนกันนะ…เกิดมาเป็นคนอย่างฉันเนี่ย
สิ่งที่ชอบ : การร้องเพลง
สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมน่ารักๆ สิ่งสวยงาม
สิ่งที่เกลียด : ผู้ชายขวางโลกหัวโบราณอย่าง…อีตาที่อยู่ข้างบนนั่น -*-
Cnu
ชื่อ : ชิน ดงอู
สถานภาพ : องค์รัชทายาทดินแดนลูนาเซียที่เพิ่งทำน้องกับองครักษ์คนสนิทหายตัวไปในงานเลี้ยงอภิเษกสมรส
=_=;
สภาพแวดล้อม : ลูนาเซียของเราเป็นเมืองที่สงบสุขมาโดยตลอด
แต่จู่ๆน้องข้ากับองครักษ์ประจำกายนั้นก็กลับหายไปเสียเฉยๆ ข้าใจคอไม่ดีเลย…กงชานน้องข้าเป็นเด็กน้อยที่ใสซื่อบริสุทธิ์ยิ่งนัก
ถึงจะมีบาโรคอยปกป้องอยู่ด้วยก็เถอะ…อย่างไรเสีย ข้าก็ต้องเร่งมือหาน้องข้าให้เจอต่อให้ต้องพลิกแผ่นดินหาก็ตาม!
สิ่งที่ชอบ : ความเฉื่อยชาของตัวเอง
สิ่งที่เกลียด : ความเฉื่อยชาของตัวเอง T_T
เรื่องนี้เป็นฟิคของ B1A4 เรื่องที่สามแล้วค่ะที่ตัดสินใจเขียน ^^ เรื่องแรกที่ยังไม่เสร็จก็ยังแต่งอยู่ค่ะไม่ต้องกลัวว่าจะดอง 55555 แค่ฟังเพลง One step two step ที่พี่จินยองแต่งแล้วมีแรงบันดาลใจนึกพลอตออกก็เลยรีบลงไว้ก่อนกันลืม แต่ก็ไม่เข้าใจ ไหงออกมาเป็นแนวนี้ซะได้ ฟิคเรื่องนี้ไม่ดาร์คนะคะถึงจะเห็นธีมอย่างนี้ก็เถอะ TwT เราจะยังคงรักษาความสดใสสไตล์บีวันเอาไว้ ยังไงก็ฝากติชมไว้อีกเรื่องด้วยนะคะ ออกแนวแหวกจากสองเรื่องก่อนไปหน่อยแต่ก็ถือว่าท้าทายดี เม้นติชมให้กำลังใจกันได้ค่ะเราไม่กัดและเป็นมิตรมากถึงมากที่สุด ^0^ หรือถ้าไม่เม้นในนี้เราใช้แท็กนี้ค่ะ>> #จินดาโย ติดในทวิตก็ได้เดี๋ยวเราเข้าไปส่องเอง 555
สารบัญ 11 ตอน อัปเดตล่าสุด 6 ก.พ. 60 / 12:2711 ตอน
ผลงานอื่นๆ ของ choco_collon
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ยังไม่มีบทวิจารณ์ของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
เอ็นดูในความรักที่บริสุทของเขาทั้งสอง
ชานชิคน่ารรัก
ไรท์เขียนดีมากเลยค่ะ ชอบสำนวน ชอบภาษา เปรีบยเปรย อธิบายสิ่งแวดล้อมไรทเขียนได้ดีมากเลยค่ะ
เราคงไม่มีความรักบริสุดเหมือนชานยอมใจเขานะคะ
ตอนจบยุทีมจินนะคะ เราต้องอยุทีมเมนสิ
ขอบคุณนะคะไรทที่เขียนฟิคดี ๆ ออกมาด้วยความตั้งใจเรารับรู้ได้
เปนกลจให้ไรท์นะคะ
น้ำตาจะไหลต้องกลั้นมันไว้
สงสารกงชาน
อิจิ้นโว้ยเกลียดเมนตัวเองงง
แล้วเขาจะรักกันได้ไหม
ทำไมต้องทำกระต่ายเศร้าทุกตอนด้วยสงสารใจกงชานด้วย
เจ็บแทนบาโร
ชานดึลรักถึงขนาดนั้นเลยเหรอ
ทำใจก่อนอ่านบทต่อไป
เปนกลจให้ไรท์นะค
อ่านตอนไหนก็หน่วง
น้ำจะไหลลล
กงชานชิคน่ารัก
พี่จิ้นโคร
ภาษาดีมาก
ชอบสำนวนของไรท์
ต้องทำใจก่อนอ่านบทต่อไป
เปนกลจให้ไรท์นะคะ
เป็นกำลังใจให้เรื่องต่อไปน้าาา นานแค่ไหนก็ยังคาดหวังและจะรอเหมือนรอบีวันมาไทย5555
ตอนนี้เฉลยหมดเลยจริงๆอ่ะ อ่านไปฟินไป พี่จินดาโยทำไมถึงรักกระต่ายน้อยขนาดน้านนนนน
เฮ้อออ ตอนแรกแอบหวั่นใจว่าจะได้เจอกันอีกจริงๆหรอ แต่ก็อย่างว่า คนมันจะคู่กันยังไงก็คู่กันอ่ะ
มันคือโชคชะตาอย่างที่พ่อดึลลี่กล่าวจริมๆ มารักบีวันก็ถือว่าเป็นโชคชะตาที่ดีมากๆ เห็นมั้ย ออกนอกทะเลอีกแล้ว55555
จะบอกว่ามาตอนนี้ไม่รู้จะเม้นอะไรเลย ทุกอย่างมันอิ่มมันเต็มมันฟินไปหมด แล้วปริศนาต่างๆก็ถูกเคลียหมดแล้ว
มาถึงตอนนี้อยากบอกไรท์แค่ว่า ขอบคุณที่แต่งฟิคเรื่องออกมานี้ให้อ่านนะคะ
ไรท์ไม่ทิ้งรี้ดและร้ดก็ไม่ทิ้งไรท์ ต่อให้ไรท์ยุ่งไรท์ก็หาเวลามาแต่งให้อ่านทุกตอน
มันดีมาก ทั้งการเขียนการใช้สำนวนต่างๆในการเขียนและการให้เหตุผลของตัวละครซึ่งสามารถเอามาเป็นข้อคิดในการใช้ชีวิตได้
อ่านฟิคแล้วอิ่มมันคือที่สุดจริงๆนะ ทำให้เรารู้สึกว่าคาแรกเตอร์นี้มันดูเรียลและเราก็รักเค้ามากๆ
พออ่านแล้วมันมีความสุขและยิ้มละมุนมากๆนะ ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด รักมากกกก
จะรอฟิคเรื่องต่อไปนะคะ สู้ๆๆๆๆๆๆเน้ออออ
คำโกหกยังไงมันก็เป็นเรื่องที่ไม่ดีอยู่แล้ว ยิ่งมีเรื่องความรู้สึกเข้ามาเกี่ยวข้อง มันยิ่งทำให้เจ็บปวดเจียนตาย
ตอนนี้มันหน่วงแบบจุกและเจ็บมากเลย มันเป็นแะไรที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงสิ่งที่ยะเกิดขึ้นได้
อีกคนกำลังจะเปลี่ยนโชคชะตา แต่อีกคนกลับเอาความเสียสละเข้าแลก สุดท้ายก็ทำอะไรไม่ได้
ตอนนี้มันเจ็บหมดทุกฝ่าย บาที่ยอมเสียสละเพื่อดึล แต่ใจจริงก็ไม่ได้ต้องการแบบนี้ อามรมณ์คล้ายๆพี่จินยอง
ดึลกับน้องกงก็อารมณ์เหมือนกัน ไม่อยากจากกับคนที่ตัวเองรัก แต่ทั้งสองก็เจ็บปวดจากคนที่ตัวเองรักเช่นกัน
ตอนนี้จะว่าเข้าใจพี่จินยองก็ย่อมได้อ่ะ แบบนางคืดที่จะไม่รั้งกงชานมาตั้งแต่ที่รู้เรื่องคำทำนายแล้วอ่ะ
พี่จินยองแค่ยึดมั่นในคำสัตย์ของตัวเอง ถ้าพี่แกแค่หลุดคำว่ารักออกมาแค่ครั้งเดียว เรื่องก็จะไม่ลงเอยแบบนี้หรอก
ถ้าเป็นแบบนั้นเรื่องก็จะไม่ดราม่า แบบนี้ถือว่าเศร้าและเจ็บปวดใจจริงๆ มันเศร้าจนบรรยายความรู้สึกออกมาไม่ได้
ทุกอย่างดูเศร้าหมองและเหมือนจะอึมครึมลากยาวไปเรื่อยๆ ปมคำพูดที่พี่จินยองพูดออกมาถึงกงชานก็จะรับรู้และเข้าใจแล้ว แต่ก็ดูไร้ค่าเช่นกัน ฮืออออออ ตอนนี้บอกเลยว่ามันเจ็บจนน้ำตาตกใน มันยิ่งกว่าน้ำตาไหลออกมาอ่ะจริงๆ
พี่จินยองยอมลงไปหาสร้อยให้กงชานถึงใต้ท้องทะเล ไม่มีใครรักกงชานได้เท่าพี่จินยองแล้ว
อีกอย่างคือฉากที่พี่จินยองจูบกับนางคนนั้นแล้วกงชานเข้ามากอดจากด้านหลังแล้วพูดว่า พอได้แล้ว คือแบบ...
ไม่นะกงชานนนนน ฮืออออออ เศร้าจับใจเลยอ่ะ เศร้าแบบฟีลดาวน์มากกกกกกก คือมองพี่จินยองแย่ไปเลย รับไม่ได้ ฮือออ
ตอนนี้กงชานก็กลับไปแล้ว ต่อจากนี้ไรท์บอกว่าจะหวานๆแล้ว ก็ต้องมารอดูต่อปายยยย
ปูดราม่าหนามาค่ะลูกกกกก แม่จะเป็นลมให้ได้ ท้ายที่สุดจะเป็นยังไงก็คงแล้วแต่โชคชะตาจริงๆ
อ่านถึงตอนนี้ปุ๊บ เพลงนึงก็ดังเข้ามาในหัว
และแล้วก็ถึงเวงา และแล้วเทอก็ต้องไป ฉันเข้าใจที่เทอเลือกเดินนนนนน...
A lie จริงค่ะพี่จินยองค่าาาาาา
ไม่มีอะไรมาก จะบอกหนูว่า สู้ๆๆๆนะคะ
เหลืออีกตอนเดียวแล้ว พี่จะอยู่เคียงข้างหนูและร้องไห้ไปพร้อมๆกัน
เป็นกำลังใจให้นะคะ รอตอนจบที่แฮปปี้แอนด์ดิ้งนะคะ จุ้ฟๆๆๆๆๆ
สำหรับตอนนี้ขอบมอบประโยคสุดจุกให้ประโยคนี้เลย "เจ้ามีความสุขกับที่ทำลงไปไหม แต่ข้าไม่มีความสุขกับที่ทำลงไปเลย" ประโยคเดียวจากบาโรในตอนนี้ที่ทำเอาหน้าชาทั้งจินยอง บาโร และ คนอ่านนี่แหละ อ่านละบิ้วมาเรื่อยๆจนตอนนี้คือจุกมาก ไม่มีความสุขไม่มีใครมีความสุขเเล้วพวกเอ็งทำกันทำไมอะ บาโรกับซานดึลก็เหมือนกันถึงตอนนี้จะบทน้อย แต่ความหน่วงก็ครึกรุ่นนะ ความหน้าที่และหัวใจต้องแยกให้ออก โอยยย ความองครักษ์ความหัวโบราณ คำทำนายอะไรมันไม่จริงหรอกอย่าไปเชื่อให้มันมากทั้งบาโรทั้งจินยองแหละ รู้ไว้เลยว่าคำทำนายนั่นแหละทำให้พวกเอ็งแย่ลง ไม่มีความสุขไง เลิกเชื่อแล้วมาทำตามใจตัวเองเหอะนะ
มาชมโฮวอนบ้างนางออกหลายตอนแล้วไม่ค่อยได้ชมอะไรนางเลย5555 ตอนนี้อยากจะกราบถ้าไม่ได้โฮวอนก็ไม่รู้คุณหนูกงชานจะรู้จักความรักเมื่อไหร่ ที่สำคัญชอบเวลานางเรียกบาว่าคูลกาย 555 ไม่รู้ทำไมแต่นึกภาพลุงแบบโบราณๆหน่อย กับคำนี้แล้วมันโคตรไม่เข้ากัน แต่ฮาไง ชอบ555
กลับมาชื่นชมไรท์ขนาดไม่ชอบยังแต่งออกมาได้ดีขนาดนี้ ต้องรัวมือให้แล้ว (แต่จะดีกว่าอย่าดรามาบ่อยนะ เค้าเสียใจตาม TT) 5555 ฟิคก็จะจบเเล้ว ไม่อยากให้จบเลย สนุกมาก สู้ๆนะไรท์ตอนต่อไปมาช่วยคนพวกนี้ให้มีควาาสุขสมหวังสักที แอบคิดถึงพี่หมีนางหายไปนานเเล้ว 5555
ไร้ซึ้งคำพูดใดๆ...ความรัก การจากลา มันก็เป็นซะอย่างนี้สินะ
ฮือออออออออออออออออออ ไม่ได้เตรียมทิชชูไว้ ปอกหมอนเลยต้องรับหน้าที่นั้นแทน ฮืออๆๆๆ
มันหน่วงมันเศร้ามันดราม่า อ่านจบแล้วก็ไม่มีกะจิตกะจิตอ่านช่วงทอล์คของไรท์เลยค่ะ
น้ำตาไหลแต่มันก็ยังจุกอยู่ในอกอ่ะ มันรู้สึกเจ็บปวดไปหมดเลย คิดว่าตัวเองเป็นนายเอก วรั้ยๆๆ5555555
เฮ้ออออออ ตอนแรกๆยังหวานๆมุ้งมิ้งตะมุตะมิ ดูเต่าวางไข่ ไปดำน้ำดูปะการัง ไหวตอนท้ายถึงดราม่าหนักหน่วงขนาดนี้
แต่เรารู้นะเวลาที่สวยที่สุด 8:14คือวันเกิดของกงชานชิคนี่เอง มันเป็นเวลาที่สวยจริงๆนั่นแหละ
ตอนนี้ทำใจก่อนอ่านแล้วนะ แต่ก็ไม่รอดจริงอ่ะ พอมาเริ่มอ่านก็ทำใจไปพร้อมๆกับพี่จินยองเค้า แต่ก็ตายไปพร้อมกับพี่เค้านั้นแหละค่ะ ทุกอย่างมันดูอึมครึ้ม ดูเศร้าและเสียใจทุกครั้งที่บอกว่าอีกวันกระต่ายน้อยจะกลับแล้ว มันเป็นอะไรที่หนักหนาสำหรับพี่จินยองจริงๆนะ ถึงพี่จินยองปากไม่ตรงกับใจ แต่นิสัยพี่จินยองก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว จริงๆก็ไม่ได้ผิด แต่พี่จะมาทำให้กระต่ายน้อยซื่อบื้อร้องไห้ตัดพ้อขนาดนั้นก่อนกลับไม่ได้ ฮืออออ พี่จินยองคิดว่าทำแบบนี้เพื่อที่กระต่ายน้อยจะได้จากไปง่ายขึ้น แต่เรื่องแบบนี้มันก็ยากที่จะทำใจนะพี่ คนที่เจ็บปวดเจียนตายที่สุดก็คือพี่จินยองเอง แต่อย่างว่า ถ้าเป็นเราเอง เราก็คงทำแบบพี่จินยองอ่ะ เห้อมมม
คู่บาดึลก็มาดราม่า เราเข้าใจดึลนะ ถ้าเราเป็นดึลเราก็อยากจะให้ชบากลับไปด้วยอ่ะ
ความรักมักทำให้เรายอมทำอะไรก็ได้ แม้จะต้องยอมฝืนใจตัวเอง บาดึล จินชาน ตอนนี้ต่างเจ็บปวดไม่แพ้กัน
ตอนนี้คือแบบที่สุดจริงๆ แต่เหมือนไรท์บอกว่าตอนหน้าก็หนัก ยังมีหนักกว่านี้อีกหรอคะลูก
แล้วก็ถ้าหนูตัดตอนจบที่ตอนนี้ บอกเลยว่าพี่จะกดรีพอร์ตๆๆๆๆฟิคหนู 55555555555 ติดนิสัยป่าเถื่อนมาจากพี่จินยอง กิกิ
เพลงคัมแบคครั้งนี้ก็ช่างตรงอย่างที่หนูบอกจริงๆ นั้นเพลงที่พี่จินยองแต่งมาจากประสบการณ์ตัวเองนะลูก สงสารพี่เค้าจัง
จริงๆอยากเม้นอีกนะ แต่มีความรู้สึกว่าตัวเองจะเวิ่นเว้อออกทะเลไปเรื่อย แค่นี้ก็คิดว่าออกทะเลไปไกลแล้วแหละ55555
สู้ๆๆๆๆนะ หนูแต่งสำเร็จอย่างที่ตั้งใจแล้วนะ มันดราม่าหนักหน่วงน้ำตาไหลอย่างที่หนูหวังจริงๆค่ะ
มันเริ่มก่อดราม่ามาตั้งแต่ต้นๆเรื่องแล้วแหละ พี่รู้สึกได้ แต่ไม่คิดว่าตอนท้ายหนูจะทำมาม่าชามโตต้อนรับขนาดนี้
ขนาดอ่านสปอล์ยมาแล้วนะ หึหึ ไม่รอดค่ะ มันหน่วงอ่าาา แค่นึกก็จุกแล้วอ่ะ
เค้าจะรอตอนหน้านะ หน่วงอีกใช่มั้ยคะ ขอเตรียมใจตั้งแต่วันนี้เลย ฮึก
บาดึลนี่ก็มาตอนนี้ดรามาเฉย ชอบนะที่ดึลตรงๆ โร่ก็ตรงๆ มันน่าจะง่ายนะ แต่ตอนนี้มันยากแล้ว สงสารไม่แพ้กันกับคู่หลัก หน้าที่กับหัวใจ เลือกอะไรก็ลำบากใจอะ พูดยาก
เวิ่นไรเนี่ยยาวมาก TT
พยายามค่อยๆอ่าน ไม่อยากให้จบตอนไวไว อ่านและเก็บความรู้สึกของตัวละครให้มากที่สุด
ตอนนี้บอกเลยว่าเต็มอิ่ม จุใจมาก เหมือนได้อ่านแบบชุดคอมโบหลังจากที่หนูหายไปเดือนนึงได้
แต่จริงๆตอนนี้มีครบทุกรสชาตเลยอ่ะ ความมุ้งมิ้งของจินชานที่มีให้แก่กัน
คู่บาดึลที่มีเรื่องให้ดราม่า ทะเลาะกัน ดึลที่มารู้ความจริงว่าตัวเองเป็นชาวลูนาเซีย
ไหนจะพี่จินยองที่รู้คำทำนายของกระต่ายจอมซื่อบื้ออีก
คือทุกอย่างในตอนนี้มันพีคอย่างที่หนูบอกจริงๆ อะไรหลายๆอย่างทำให้เรารู้ว่าพี่จินยองรักกงชานมาก
รักขนาดที่ไม่ยอมทำตามใจตัวเองเพื่อที่จะรั้งคนรักเอาไว้ ตอนนี้พี่จินยองเจ็บปวดและน่าสงสารมากจริงๆ
แต่เราเชื่อว่าตอนนี้พี่แกคงจะเจ็บและในตอนที่กงชานต้องกลับไปที่ลูนาเซียจริงๆ คงเป็นตอนที่น่าเจ็บปวดที่สุดของเรื่องนี้
หนูจะให้กงชานผู้รีกจินยองอย่างสุดหัวใจกลับไปจริงๆหรอ ไม่สงสารพี่จินยองเหนือเมนของหนูหรอคะลูก กิกิ
ถ้าพี่เค้ารั้งกงชานไว้ เราว่ากงชานอาจจะอยู้มั้ง(?) ให้บาอ่ะพาดึลกลับไป กงลานอยู่ที่โลกนี่แหละ
สงสารพี่เค้าจริงๆนะ ฮืออออออ อ่านตอนที่พี่จินยองพูดบอกความรู้สึกของตัวเองในใจทีไรน้ำตาไหลทุกที
ทำไมพี่จินดาโยไม่บอกกงชานไปลาะ มัวแต่แกล้งพูดหยอกล้ออะไรก็ไม่รู้ งื้ออออ
จริงๆคนที่เห็นแก่ตัวที่สุดคือรี้ดนี่เองค่ะ ไม่อยากให้กงชานกลับไปที่เมืองตัวเอง กร้ากกกก ><
ทำใจไม่ล่ายจริงๆ ฮือออออออออ ฮืออออออออออออออ
สู้ๆๆๆนะคะ ใกล้จะสอบไฟนอลอีกแล้ว โปรเจคคงเยอะมาก ขอให้ออกมาดีทุกวิชาน้าาา
ไม่มีเวลาก็ไม่เป็นไรค่ะ รอได้เสมอออ ยังไงเรื่องเรียนก็มาก่อนน้าา
แต่ขอดราม่าน้อยๆ เอาแค่แบบน้ำตาคลอพอนะลูก อย่าทำให้ป้าต้องร้องไห้เลยนะ
เป็นกำลังใจให้ทั้งเรื่องเรียนเรื่องแต่งฟิคดีดีแบบนี้น้าาา สู้ๆๆๆๆๆค่าาาาา
บาดึลนี่คืออะไร 5555 ดูทะเลาะกันแรงนะเนี่ย แต่เอาของกินมาล่อก็หายหรอ 5555 ทำไมเอาความจริงมาแต่ง 5555 ตลกกก ลุ้นด้วยว่าตอนต่อไปจะเป็นยังไง แอบรู้สึกว่าบาดึลต้องมีดรามาบ้างๆแน่ๆในอนาคต ดึลเป็นชาวลูนาเซียนี่นา...
รอแอดมาอัพต่อน้าาา รออย่างตั้งใจ5555 ไรท์ว่างเมื่อไหร่ก็มาอัพได้555 :))
แอบชอบซานดึลนิสัยแบบนี้นะ ดูแซ่บ 5555 มีดึลก็ดี ไม่งั้นจินยองคงทึ่มไปอีกนานนนน ไม่รู้จะรู้ใจตัวเองเมื่อไหร่ เอาจริงๆตอนนี้มันดีงาม ไม่รู้จะเม้นไรเลยค่าไรท์ เพราะรี้ดเขิน 5555
ยิ่งอ่านตอนนี้ยิ่งหมั่นไส้อีโร่หนักมากกกก ทำไมเทอคิดแผนการชั่วร้ายแบบนี้ ไม่เหเนมีใครแฮปปี้กับแผนแกเลยนังชบาาาาา
เกลียดนังชบาจริงๆเรื่องนี้ เจ้าแผนการซะเหลือเกิน เรื่องนี้แกเป็นตัวร้ายหรอ ขัดขวางความรักชาวบ้านห้ะนังโร่ 555 นู้นนนหัดดูแลดึลลี่บ้าง ชานนี่เค้ามีความสุขดียะ (อินไปนิดนึง 555)
จินยองก็หึงรึเปล่านะ 555 หรือไม่รู้ตัวหรือยังไง ขี้งอนเหลือเกินนะคะคุณชาย~ โฮวอนมาก็ดีนะ จินยองจะได้เลิกปากแข็งสักที น้องกระต่ายน่ารักขนาดนี้ อย่าเล่นตัวมากจินยองเดี๋ยวโดนคาบไปกิน
หลุดขำออกมาเลยตอนซานดึลกับบาโรร่างกระต่าย
บาโรนางคงอยากหนี 555 แต่หนีไม่ได้ไง
คือจริงๆก็แอบสะใจเบาๆ อีโร่ทำตัวขวางนู้นนี่
พระนางเค้าจะได้สวีทกัน ก็ชอบไปขัดขวาง
มาตอนนี้จินยองยังไม่ค่อยอะไรกะน้องก๊งมาก
แต่ฉันรู้จริงๆเเล้วแกชอบกระต่ายเเล้ว อย่ามาปากแช็ง
(ฉันอ่าน ฉันรู้ ฉันมโนได้ 5555)
แต่ตอนนี้น้องก๊งน่ารักมากลูกกก :)
กระต่ายเป็นเหยื่อจิ้งจอกซินะ นังจิ้งจอกมันร้าย ระวังตัวด้วย
ปล.ชอบภาพประกอบมากค่ะ นึกภาพตามได้เลย
คิดภาพกงชานใสๆเเล้วมันดีมาก
จินยองเองก็ดี ดูเป็นคนเเข็งๆหน่อย ชอบเหมาะสม
กงชานสู้ๆน้าา เธอชนะใจจินยองได้แน่ๆฉันเชื่อแบบนั้น
จะว่าไปนี่อยากเห็นกระต่ายอ้วนบาโรจัง
ถ้าเป็นเรื่องจริงคงน่ารักน่าฟัดสุด 5555
ขอบคุณไรท์ด้วยนะคะ แต่งเก่ง ตอนยาวดี อ่านเพลินเลย
คนหนึ่งเกลียดทะเล แต่อีกคนก็รักทะเล เช่นกัน
แต่พวกเค้าก็ย่อมมีเหตุผลในสิ่งที่ตัวเองเกลียดเสมอ
และเชื่อว่าความเกลียดจะสามารถแปรเปลี่ยนเป็นสิ่งที่รักได้...
ดีจายยยย จบแบบแฮปปี้แอนด์ดิ้ง วี้ดวิ้ววววว รี้ด!!! ตื่นค่ะ!!! เรื่องยังไม่จบ
แต่ตอนนี้ฟินมากๆโรยยยยย อยากให้พี่จินดาโยมาฝากความลับแบบนั้นบ้างจัง กิกิ
ช่วงแรกนี่โครตจะรำคาญชบาเลย มาพูดจี้ใจดำพี่จินดาโยของเค้า
ถ้าไม่มีพี่จินยองนะ ป่านนี้นายน้อยก็นอนอยู่กับลูกเจี๊ยบแล้ว
ไรท์พาชบาไปอยู่ห่างๆคู่จินชานเลยยยย ไปอยู่ติดกับดึลบี่เยอะๆเลยนะ
จินชานจะได้สวีทหวานแว่วเหมือนอย่างท้ายเรื่อง
แต่พอมาอ่านพาร์ทนี้แล้วก็ได้รู้ความรู้สึกจินยองขึ้นมากเลยอ่ะ
เมื่อก่อนคิดแค่ว่าพี่จินยองแกล้งแต่ยัยกระต่ายน้อยทำไม ทำแต่กระต่ายน้องกงชานร้องไห้ตลอด
แต่เอาเข้าจริงคือเป็นพี่จินดาโยมากกว่าที่พยายามจะทำให้กระต่ายน้อยมีความสุข ได้ยิ้ม แต่กงชานคิดว่าตัวเองถูกแกล้งตลอด
เหมือนต่างคนต่างเข้าใจไปคนละทาง จริงๆแล้วกงชานเป็นคนที่น่าอิจฉาที่สุดเลยจริงๆนะ
เป็นคนที่พี่จินยองทุ้มเทให้ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกันอ่ะ
รายละเอียดเล็กน้อยของกงชาน พี่แกก็จำได้นะ บ้านขนมงี้ น่ารักมากๆอ่ะ จริงๆกงชานเองก็เป็นฝ่ายที่ลืมไปแล้วด้วยซ้ำก็ได้มั้งว่าเคยฝันอยากได้ขนมบ้านอะไรแบบนี้ แต่พี่จินยองก็ทำให้อ่ะคิดดู
ไหนจะเรื่องผักบุ้งทะเลอีก ความนัยของพี่จินยองที่พูดถึงกงชานคือเป็นอะไรที่โครตจะหลงกระต่ายน้อยอ่ะ
ถึงจะมีพิษแต่ก็ยังคงชอบ และกงชานมีสรรพคุณเหมือนผักบุ้งทะเลคือมารักษาบาดแผลให้กับพี่จินยอง พจย.ก็ช่างคิดนะ ไรท์เก่งๆ
เอาเข้าจริงๆนะ ทั้งสองคนอยู่ข้างๆกันมาโดยตลอด พี่จินยองหลงรักกงชานมาโดนตลอดนั้นแหละ ตั้งแต่ที่กงชานอยู่บนนั้นอ่ะ
พอได้มาเปิดอกพูดคุยกัน ทุกอย่างมันคือความอบอุ่นที่ทั้งสองคนได้แลกเปลี่ยนกัน
ได้พูดได้ปลอบได้กอดและได้จูบ กิกิ พี่จินดาโยพอบอกให้เค้าเก็บความลับก็ฝากเก็บไปหลายเรื่องเลยนะ อิจฉา
อีกอย่างคือ จะรออ่านความหมายของคำส่า 'ดาโย' นะ มันต้องมีอะไรพิเศษแน่ๆเลย อดใจไว้ค่าาาา อยากโร้วววว
คืนนั้นพระจันทร์เป็นใจ...คือมันได้ฟิลนี้จริงๆนะ กิกิ
ตอนนี้ฟินมากค่ะ อ่านไปยิ้มไปละมุนอยู่ในใจคนเดียว
ขอให้อยู่แบบนี้ไปอีกนานๆ อย่าได้มีดราม่าเลย สาธุ
เที่ยวให้สนุกนะคะ ขอให้ฟินขอให้เริ่ด
จะรออ่านอยู่ทางนี้มิไปไหน สู้ๆๆๆๆๆค่ะ
จะบอกว่าพาร์ทนี้ดีงามพระรามแปดเก้าสิบม๊ากกกกกกกก
ต่อให้ช่วงแรกๆมีดราม่าพอให้น้ำตาไหลน้ำตาซึม
แต่ช่วงหลังคือฟินมากค่าาา จินชานใกล้จะได้ลงเอยกันแล้ว
ขอบคุณดึลลี่ที่มาพูดให้พี่จินยองได้คิดและได้รู้ถึงความรู้สึกตัวเอง
ตอนแรกตกใจคิดว่ากงชานจะกลับไปแล้วจริงๆ
แหม ไปรอดูลูกเจี๊ยบฟักไข่อยู่ น่าตีจริงๆ แต่ก็แลกมาดูอะไรที่ละมุนละไมยิ่งนัก
พี่จินยองรักกงชานตั้งแต่แรกเห็นเหมือนลูกเจี๊ยบใช่มั้ย ว้ายยยย มีความฟินคูณร้อยแปดล้านมากค่ะ
อยากบอกว่า ตอนนี้เริ่มอิจฉากงชานแล้วค่ะ พี่จินยองอบอุ่นมากอ่ะ อบอุ่นเกินไป งื้ออออ อยากดั้ยๆๆๆ
แล้วๆๆ อีกอย่างนึงที่ฟินหนักมาจีจีคือ การถอนมนตราจากกระต่ายให้เป็นคนได้
คือนางคงไม่รู้หรอกใช่มั้ยล่ะตอนแรก แสดงว่านางรักกงชานมาก เอ็นดูเหลือเกิน
พี่จินยองก็เลยลูบหัวจูบหน้าผาก ว้ายยยย แล้วก็แอบทำทู้กวันด้วยนาจาาาา ไม่ธรรมดานาจาาาา รักเค้าขนาดไหน
กงชานหายจากพิษไ้ไม่รู้พี่จินยองจะปฏิบัติยังไงนะ แต่น่าจะคอยดูแลให้ทำให้กระต่ายน้อยมีความสุขอย่างที่บอกแน่ๆ
ปมพี่จินยองต่อไปก็คงจะได้รู้มากขึ้น หากพี่จินยองเริ่มเปิดความกล้าที่จะเล่าให้กระต่ายน้อยซื่อบื้อฟัง
พี่จินดาโยของกระต่ายน้อยไม่ต้องไปทบทวนอะไรแล้วค่าาาา พี่รักกงชาน และกงชานก็รักพี่ ไปค่ะ จัดงานแต่งงานกันเถอะค่ะ
เพิ่มได้มาอ่านแล้วก็เม้นเบยยย ก่อนหน้านี้พี่เหนื่อยม้ากกกก
แต่ตอนนี้แฮปปี้มากที่ได้อ่านพาร์ทนี้ กรี๊ดแตกมากค่ะ
ตั้งใจอ่านหนังสือและขอให้ทำข้อสอบได้ทักข้อ ได้คะแนนดีดีมานอนกอดนะคะ
เดินทางไปโดนสวัสดิภาพ กลับมาแล้วก็อย่าลืมมาอัพตอนใหม่ให้เก๊าน้าาา สู้ๆๆๆๆค่ะ
นุ้งแป้งมารับผิดชอบด้วย โทษฐานแต่ฟิคดราม่า
อ่านได้ครึ่งเรื่องก็น้ำตาแตกพรั่กๆ มายก็อด
โหดร้ายเกินไป เศร้าอ่าาา ร้องจนอ่านถึงบรรทัดสุดท้าย
ทำไมพี่จินยองต้องทำแบบนั้นด้วย ทิ้งกงชานไปทำไม ตอบมาสิ
กงชานก็มองโลกในแง่ดีเกินไปนะ เห็นมั้ยล่ะ โดนเค้าทำร้ายจิตใจ
โดนแบบนี้ก็ไปต่อไม่ถูกเลยสิ ร้องไห้หนักขนาดไหน เค้ายังไม่แคร์เลย
คิดว่าเค้าเป็นคนดี เห็นมั้ยยยยย คนที่ไว้ใจสุดท้ายร้ายที่สุด หึย
เกลียดบาโรด้วย สร้างแผนบ้าบอออกมา เป็นไงล่ะ นายน้อยร้องไห้สะอึกสะอื้นเลย
ตอนนั้นที่อยู่กันที่สวนสัตว์มันก็ดีอยู่แล้ว อะไรกำลังไปได้ดี
พี่จินดาโยกำลังจะเปิดใจ ถึงแม้จะมีแอบค้านก็ตาม
นังชบาหน้ากระรอกจะโทมาทำ...อะไรตอนนั้น เคืองขั้นสุด
พี่จินยองเปียกฝนแบบนั้น ไม่ใช่ว่ากลับไปหากงชานที่สวนสัตว์นะ หรือว่าไม่ได้ไป?
โอ้ยยย พี่จินดาโย น้องกงรักแค่พี่คนเดียวนะ สงสารน้องกว่านี้ก็ไม่ได้
กงชานก็ไม่ทันคิดคิดไง ว่าพี่จินดาโยมาเขียนเบอร์ไว้ ไม่บอกกงชานล่ะะะะะะะ
ดีแค่ไหนแล้วที่โฮวอนมารับกลับเกาะได้ อยากจะเข้าไปปรับความเข้าใจให้เลย
กงชานไม่ต้องร้องนะ เดี๋ยวคนที่เจ็บปวดอีกคนก็คือพี่จินดาโยนั้นแหละ
งานนี้เราต้องไฟท์นะลูก กระต่ายน้อยอย่ายอมแพ้นะคะ แม่เอาใจช่วย
หนูอย่าทำให้แม่ต้องร้องไห้หนักแบบนี้เลย มันทรมานนน แสบตาไปหมดเลี้ยวววว
นุังแป้งสู้ๆๆๆๆๆๆนะคะ ตอนนี้เศร้ากัดกินหัวใจเหลือเกินค่ะ
จะรออ่านตอนต่อไปที่สดใสน้าาาา
ทำไมถึงได้น่ารักกันขนาดนี้ ใจพี่มันเต็มอิ่มเหลือเกิน
แต่ได้รู้ข่าวแว่วๆมาว่าจะมีดราม่าด้วย เตรียมทิชชูได้เลย
ดึลลี่มาที่เกาะเมื่อไหร่ นายน้อยร้องไห้ไม่หยุดแน่ๆเลย งื้อออ
พี่จินดาโยบทจะแสนดีก็ทำได้นอ แล้วมาแกล้งเด็กน้อยกงชานทำไม
แกล้งกันบ่อยๆ ไม่ชอบกันครั้งแรกแบบนี้แหละ เสร็จกันทุกคู่ อิอิ
เบื่อชบา ให้ดึลลี่มาเก็บไปเลยนะ ไม่ต้องมาที่เกาะกันนะ
สู้ๆๆๆนะคะ ทั้งเรื่องเรียนเรื่องแต่งฟิค ยิ่งปีสูงขึ้นยิ่งมีงานเยอะนะ
มารอบีวันคัมด้วยกันน้าาาา