คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Ma Boy -6-
My 아가세
-8-
“พี่คนสวย!”
“อ้าวน้องแฝด มาอยู่ที่นี่ได้ไงเนี้ย” เสียงคุ้นหูในตอนนี้มันยิ่งอยากให้แจ็คสันเดินเข้าใกล้มากขึ้นถ้าติดที่ว่า…………….
“นี่คุณที่นี้มันที่พักศิลปินนะครับ กรุณาออกไปด้วยครับ!” เสียงเจ้าหน้าที่คุมความปลอดภัยไล่ตามหลังของร่างหนามา
“เอ่อคือ ผมมาตามหลานของผมน่ะรับ ไอ่ตัวแสบที่ยืนอยู่ตรงนั้นไงครับ อะ อ้าว เฮ้ย!” ชายหนุ่มชี้ให้เจ้าหน้าที่มองตามตรงที่เด็กแฝดยืนอยู่แต่ตอนนี้กลับมีแต่ความว่างเปล่า
“ผมว่าคุณเข้าใจผิดแล้วล่ะครับ กรุณาออกไปด้วยครับ”
“อ่า ครับ” แจ็คสันที่ตอนนี้เริ่มคิดหนักกับเด็กแฝดหายไปจากที่ลับตาตนเองแปปเดียว แล้วยังมีเสียงคุ้นหูที่พูดกับเด็กแฝดทั้งคู่อีก เค้ามั่นใจว่าเด็กแฝดต้องเจอกับคนน่ารักเป็นแน่ เพราะไม่มีใครอีกแล้วที่เป็นผู้ชายแต่ดันโดนไอ่สองแสบเรียกว่าพี่คนสวยจะมีก็แต่…..มายซาทังเค้าหล่ะ
………..ในห้องพัก GOT5……….
“ฮ่าๆ น่ารักจังเด็กสองคนนี้” แบมแบมนั่งหัวเราะร่าโดยที่แฝดพี่เยฮีนั่งตัก ส่วนเยซงแฝดน้องยืนนิ่งยิ้มแป้นให้น้องเล็กของวงถ่ายรูป
“อยากให้นูน่าเห็นจัง ถ่ายรูปดีกว่า” ส่วนนี้ก็มังเน่บ้าโทรศัพท์ที่เอาแต่ถ่ายรูปแฝดตัวน้อย
ภายในห้องพักที่ตอนนี้มีเด็กแฝดสองคนยืนยิ้มแป้นให้กับทุกคนในห้องได้ยิ้มตามกับความน่ารักน่าชังของเด็กวัยกำลังซนทั้งคู่เข้ามาห้องนี้ได้สักพักพร้อมกับที่ยองแจแนะนำให้ทุกคนได้รู้จัก
“นี้ยองแจ เด็กสองคนนี้เป็นใคร” เสียงสุดท้ายที่ดังขึ้นของมาร์คเรียกให้ยองแจต้องตอบ
“เอ่อ คือเด็กสองคนนี้ผมช่วยน้องเค้าเมื่อวานฮะ” มาร์คพยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินไปนั่งโซฟาข้างแฟนตัวเอง
“พี่คนสวย ทำไมต้องแต่งตัวกันขนาดนี้อ่า” เยฮีที่นั่งตักแบมแบมอยู่หันหน้ามาถามร่างบางที่ตอนนี้ตรวจดูความเรียบร้อยที่หน้ากระจกภายในห้อง
“พวกเราเป็นไอดอลครับ ตัวเล็กรู้จักมั้ยครับ” มาร์คเอื้อมมือไปหยิกแก้มอูมของเด็กหญิงด้วยความหมั่นเขี้ยว และมันก็เรียกเสียงหัวเราะให้กับแฟนตัวเล็กของเค้าได้เป็นอย่างดี
“อ่า แล้วนี้ออมม่าไปไหนอ่ะยูคยอม” ยองแจมองไปรอบๆห้องก็ไม่เห็นผู้ที่กำลังพูดถึง
“ห้องน้ำหน่ะพี่ยองแจ” ยูคยอมละจากหน้าจอมือถือตอบกลับโวคอลคนน่ารัก
“ออมม่านี่ใครอ่ะ หมียู”
“ห๊ะ หมียูเรียกใครครับเยซง”
“ก็เยซงคุยกับหมียูอ่ะแหละ” เด็กชายกอดอกบุ้ยปากอย่างน่ารักให้น้องเล็กGOT5
“ฮ่าๆ อ๋อพี่ชื่อหมียูใช่มั้ยครับโอเคก็ได้ครับ”
“หมียู ยิ้มอะไรกับมือถืออ่า” เยซงถามมังเน่ตัวโต
“เอ่อ มีคนน่ารักอยู่ในมือถือไงครับหมียูก็เลยยิ้ม”ยูคยอมทำท่าจะยกมือถือให้เด็กชายดู
“อ๊ายยย แฝดน้อยน่ารักกกก” ยังไม่ทันที่เด็กชายจะได้เห็นคนน่ารักของหมียู เสียงออมม่าของวงก็ดังขึ้นเสียก่อน
“ออมม่า มาพอดีเลยฮะนี่ เยซงกับเยฮีฮะ แฝดที่ผมช่วยไว้เมื่อวาน” ออมม่าของวงทำตาเป็นประกายทันทีที่เห็นเด็กน้อยทั้งคู่หันหน้ามายิ้มให้ แล้วจู่ๆเยฮีที่นั่งตักแบมแบมที่มีมาร์คนั่งเล่นเป็นเพื่อนอยู่ข้างๆก็ดิ้นตัวออกจากตัก วิ่งดุ๊กดิ๊กมายืนอยู่ตรงหน้าของจูเนียร์
“นี้ไงมามี๊เรา ใช่มั้ยเยซง!” เด็กหญิงหันไปขอความมั่นใจกับแฝดน้อง
“ใช่เลยยย มามี๊ ไปหาปาปี๊กันนะฮะ” เยซงที่เล่นกับยูคยอมก็เดินมายืนอยู่ข้างกันกับแฝดพี่ทั้งคู่มองหน้ากันก่อนที่เงยหน้ามอง จูเนียร์ ที่ตอนนี้ทำหน้างงกับคำพูดของทั้งคู่
“มามี๊!!!” เมมเบอร์ทั้งสี่ตะโกนพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
“เอ่อ คือหนูน้อยจ๊ะ เข้าใจผิดหรือเปล่าเอ่ยพี่เป็นผู้ชายนะ เป็นมามี๊หนูไม่ได้หรอกเน้อะ” ร่างเพรียวก้มลงเอื้อมมือลูบหัวทั้งคู่ก่อนจะยิ้มละมุนให้
“ไม่จริงอ่ะ ก็ปาปี๊ชอบมามี๊ ”
“แล้วปาปี๊ก็ต้องคู่กับมามี๊”
คำพูดของเด็กทั้งคู่เรียกความสงสัยให้เมมเบอร์ทุกคนขึ้นไปอีก
“เยซง เยฮีจ๊ะ ใครคือปาปี๊ใครคือมามี๊ค่ะ” ยองแจเอ่ยถามทั้งคู่
“ปาปี๊ คือ อาของพวกเราครับ”
“ใช่ค่ะแต่เราชอบเรียกปาปี๊ว่าปาปี๊”
ทุกคนพยักหน้าเข้าใจ และรอคำตอบต่อไป
“ส่วนมามี๊คือคนที่ปาปี๊ชอบ”
“อย่างงั้นพี่ก็เป็นมามี๊ของเรา” เมื่อพูดจบเด็กน้อยทั้งคู่ก็กอดเข้าที่ขาของจูเนียร์เอาไวคนละข้าง เป็นภาพที่เรียกรอยยิ้มให้กับทุกคนได้อย่างดีรวมทั้งเรียกความเขินให้กับร่างเพรียวคนที่ถูกพาดพิงได้ไม่น้อย
“หมียู เยซงขอดูรูปคนน่ารักของหมียูหน่อย” เด็กชายทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกอะไรออกผละจากขาของจูเนียร์ก่อนจะวิ่งกลับไปหายูคยอม
“อ่า ครับ เอ่อ คือ ทุกคนมองอะไรครับ” มังเน่ตัวโตเอ่ยอยากตะกุกตะกักเพราะตนเองเริ่มเป็นเป้าสายตาของพี่ๆ
“มองคนกำลังอินเลิฟ” //แบมแบมและมาร์ค
“มองคนบ้า”//จูเนียร์
“^^”//ยองแจ
ยูคยอมไม่พูดอะไรต่อ ร่างสูงอุ้มเยซงขึ้นมานั่งบนตักแล้วก็เปิดรูปให้ทั้งคู่เห็นกันแค่สองคนที่ยูคยองเอาคางเกยไว้ที่ผมนุ่มนิ่มของเด็กน้อย
“นี่ไง น่ารักมั้ยครับ”
“หน้าเหมือนน้าเยซงจังเลยครับ” เด็กชายพูดตามภาพที่เห็น เรียกความสนใจให้แก่ยูคยอมได้เป็นอย่างมาก
“น้าเหรอครับ น้าของเยซงกับเยฮีเหรอ” ยูคยอมกระซิบถามเด็กชาย
หงึกๆ แล้วก็ได้คำตอบเป็นการพยักหน้าจากเยซง
“ชั้นว่ามันจะโลกกลมไปมั้ย นี่ถ้าเป็นน้าของแฝดน้อยจริงๆชั้นว่านายได้เปิดตัวกับพวกชั้นเร็วๆนี้แน่” จูเนียร์ที่โผล่มาแอบฟังทั้งคู่คุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้โพล่งขึ้น
“ยูคยอม ถ้าเป็นอย่างงั้นจริงก็อย่าปิดเลย” ยองแจผู้ที่เข้าข้างน้องเล็กมาตลอดพูดตามความเป็นจริงที่คิดว่าน้องเล็กของเราจะหนีความลับที่ปิดไว้ไม่ได้ซะแล้ว
“ชั้นก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะ ถ้าจะคุยกับใคร เฉลยมาได้แล้วคนที่ทำให้แกแทบจะเอาหน้ามุดไปในมือถือทุกครั้งที่จับมันเค้าเป็นใคร” พี่ใหญ่ของวง ลีดเดอร์สุดหล่อที่ทุกคนจะได้ยินประโยคยาวๆออกจากปากสักที่พูดรวดเดียวให้น้องเล็กเข้าใจโดยที่แบมแบมแร็ปเปอร์ตัวน้อยพยักหน้าเห็นด้วย
“ยูคยอมมี่ นายจะปิดออมม่าไปได้อีกไม่นานแล้วนะจ๊ะ หุหุ” จูเนียร์ยิ้มจนตาปิดให้กับน้องเล็กที่ตอนนี้เขินจนจะเอาหน้าแทรกแผ่นดินหนีได้อยู่แล้ว
“ทุกคนไปกันได้แล้ว ” เมเนเจอร์ที่เข้ามาในห้องพร้อมสั่งให้ทุกคนออกไป
“ฮะ/ครับบ”
“อ้าวแล้วนั่นลูกหลานใคร” เมเนเจอร์ได้ยิ้มของทุกคนเป็นคำตอบรวมทั้งเจ้าเด็กแฝดทั้งคู้ด้วย
“ไปกันเถอะ เราจะได้ตามหาปาปี๊หนูทั้งสองคนด้วย” มาร์คทำหน้าที่อุ้มเยซงที่เล่นกับยูคยอมอยู่
“คิดว่าคงเป็นห่วงน่าดูเลย” ส่วนยองแจก็ทำท่าจะอุ้มเยฮีแต่กลับถูกเด็กหญิงห้ามไว้
“พี่คนสวยไม่ต้องเมื่อยอุ้มเยฮีค่ะ เดี๋ยวเยฮีจะจับมือมามี๊ไปเอง” ยองแจหัวเราะกับความน่ารักของแฝดหญิง ส่วนคนที่โดนเรียกว่ามามี๊หน้าเริ่มแดงเห่อขึ้นอีกรอบแต่มือก็เอื้อมมาจับกับเยฮีแล้วเดินออกไปพร้อม ทุกคนเดินออกจากห้องเพื่อไปไซน์กันแล้ว………
…………..ในขณเดียวกันที่ภายในงานไซน์……………
“ไอ่คุณเพื่อน อยู่ส่วนไหนของโลกว่ะ” ร่างหนาทำเสียงหงุดหงิดใส่โทรศัพท์ ที่คิ้วขมวดกันแถบจะเป็นปม
‘อ้าวแกจะเข้ามาในงานเหรอ แล้วหลานชั้นหล่ะ’
“อยู่ที่ไหนสักที่ในนี้แหละชั้นถึงได้ต้องเข้ามาหาแกไง” พูดไปด้วยโดยที่สายตาก็กวาดมองไปรอบๆภายในงาน
‘อ้าวเห่ยย หลานหาย!!!’
“เอ่อ หลานหาย” แจ็คสันดึงมือถือออกจากหูแทบไม่ทันที่ได้ยินเสียงตะโกนของเจบี
‘หายไปอยู่กับบบบบ น้องเนียยยร์!!!!!! โอ้วม่ายยยยยยยยยยยยย’ ร่างหนากำลังจะเตรียมด่าไอ่เพื่อนคนชิคอีกรอบถ้าไม่ติดที่ประโยคของเจบี
“ห๊ะ น้องเนียร์! อะไร”
‘น้องเนียร์GOT5 ไงงง อ๊ากกกก ดีงามมมม!!’
“อะไรของแกว่ะ??”
‘ไอ่หวัง แกอยู่ข้างในแล้วใช่มั้ย’
“อืม อยู่แล้วอยู่แถวหน้าประตูทางเข้า”
‘เอ่อ แล้วแกลองมองขึ้นไปบนเวทีที่GOT5กำลังออกมานะ’ แจ็คสันทำตามที่เจบีบอกสายตาคมเลื่อนมองหาเวทีก่อนจะสะดุดเข้ากับใครบางคน
“ยองแจ” เรียกชื่อออกมาเบาๆก่อนที่จะทิ้งโทรศัพท์ลงข้างลำตัวปล่อยให้คนชิคโวยวายอยู่คนเดียว
‘ห๊ะอะไรยองแจ ไอ่หวัง หวังเว้ย ยังอยู่ม้ายย!! เทสๆ หวัง หวังของบียังอยู่ป่าว’
.......❤❤.......
- มาแล้วววคร้าหายไปนานเลยติดสอบยาวค่า ตอนนี้โอเคแล้วถึงจะหายไปแต่ไรท์มาส่องเม้นท์นะจิบอกให้!
-เม้นท์มาให้กำลังใจกันนะไรท์อ่านทุกเม้นท์จริงๆค่ะแล้วจะมาให้บ่อยขึ้นน้า -3-
สปอยต้องมาา
“ไอ่หวัง แกโดนเข้าแล้วว”
“อะไรชั้นโดนอะไร”
“อาการแบบนี้เค้าเรียก ติ่งเริ่มต้น ฮ่าๆๆๆ”
เลิฟยู ❤❤
ความคิดเห็น