เล่ห์อิทธิพัทธ์ (มีเล่มและ e-book)

*********คุยกันก่อนอ่านนะคะ********

เรื่องนี้จะลงให้อ่านฟรีจนจบแล้วถึงจะติดเหรียญตามหลังค่ะ

เมื่ออัปไปถึง 50% ของเรื่องแล้วจะทยอยปิดตอนช่วงแรกแล้วอัปต่อช่วงหลังจนจบ

เมื่ออัปจบแล้วถึงจะเริ่มติดเหรียญตั้งแต่ตอนที่ 16 จนถึงตอนสุดท้ายค่ะ

ดังนั้นใครที่อยากอ่านฟรีจนจบให้กดเข้าชั้นแล้วอ่านก่อนเลยนะคะ

ใครตามมาอ่านทีหลังไม่ทัน ห้ามงอแงน้า^^

อ่านแล้วชอบใจก็กดหัวใจหรือคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ

อิทธิพัทธ์ บวรเลิศรุจี (เฮียพัทธ์) 36 ปี

เจ้าของบริษัทรับเหมาก่อสร้างรายใหญ่ของประเทศ

มีสัมปทานโรงโม่หิน กิจการผลิตและจำหน่ายวัสดุก่อสร้างครบวงจร

กิจการปูนซีเมนต์ ก่อสร้างตึก / สร้างถนน / อุโมงค์ / สะพาน

มธุรส สิริธนารัตน์ (น้ำหวาน) วัย 21 ปี

นักศึกษานิเทศศาสตร์ ปี 4 

‘มธุรส’ เกือบจะได้เป็นเมียน้อยบิดาของ ‘อิทธิพัทธ์ หรือเฮียพัทธ์’

เพราะหนี้สินหลายสิบล้านที่ป้าเธอไปกู้ไว้เมื่อหลายปีก่อนเพื่อพยุงกิจการครอบครัว

หากเขาไม่ยื่นมือไปช่วยเหลือเอาไว้ราวกับคนมีน้ำใจนักหนา

ทว่า...ความเป็นจริงไม่ได้สวยงามขนาดนั้น

เพราะเขาก็แค่อยากยั่วโมโหท่านโดยใช้เธอเป็นเครื่องมือ

ในตอนนี้หญิงสาวเลยได้เปลี่ยนสถานะจาก ‘ว่าที่เมียน้อย’ ของบิดา

มาเป็น ‘เมียลับ’ บุตรชายของท่านแทน...

++++โปรยปราย++++

"หนู...ทำให้เฮียเดือดร้อนอีกแล้วเหรอคะ"

"ใช่ เธอทำให้ฉันเดือดร้อนแบบสุดๆ เลยล่ะ แล้วตอนนี้คิดว่าควรจะตอบแทนฉันยังไงดีล่ะ หืม..." อิทธิพัทธ์รวบคนตัวบางเข้ามาในวงแขนแล้วมองสบดวงตาคู่หวานที่มองมาอย่างสำนึกผิด

"หนูไม่มีอะไรตอบแทนเฮีย นอกจาก..."

มธุรสยกสองมือขึ้นคล้องลำคอหนา ก่อนจะโน้มใบหน้าคมนั้นลงมารับจูบแสนหวานที่เขาเคยพร่ำสอน แล้วส่งยิ้มเอียงอายมาให้เพราะนี่คือครั้งแรกที่เธอเป็นคนเริ่มก่อน

"จูบนี้...พอจะตอบแทนเฮียได้บ้างมั้ยคะ"

"ก็พอใช้ได้ แต่ฉันคิดว่าเธอน่าจะทำได้มากกว่านี้นะ" 

สายตาของหมาป่าเจ้าเล่ห์ที่มองมา ทำให้เธอยิ่งกระดากอายเข้าไปอีก

"แต่ว่า...นี่ก็ดึกมากแล้ว เฮียเองก็เหนื่อยมาทั้งวันควรจะนอนได้แล้วนะคะ"

"ทำอย่างอื่นก่อนแล้วค่อยนอนทีหลังก็ได้ แรงฉันยังเหลืออีกเยอะน่า ถ้าไม่เชื่อเดี๋ยวจะพิสูจน์ให้ดูตอนนี้เลย"

สิ้นคำนั้นเขาก็ล่อลวงเธอด้วยจูบเร่าร้อนก่อนที่ร่างเล็กจะถูกช้อนอุ้มไปยังเตียงใหญ่อย่างไม่รั้งรอ