เธอ คือ สายลม

เนื้อเรื่อง

  ความบังเอิญเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 2 ปี ที่แล้วเห็นจะได้....
       ( สมมติว่าคนๆนั้น ชื่อสายลม และ เรา คือ การรอคอย)...  
             เมื่อประมาณเดือนพฤจิกายนปี46 การรอคอย ได้มีโอกาสรู้จักกับ นายสายลม ทางอินเตอร์เนท การรอคอย คุยกะ นายสายลม ประมาณ 2-3 ชั่วโมง หลังจากนั้น ทั้งสองคนก้อแลกเบอร์โทรศัพท์กัน.. การรอคอยกลับมาถึงบ้าน นายสายลมก้อโทรมาคุยด้วย เราคุยกันเรื่อยๆ ประมาณสองชั่วโมง นายสายลมก้อวางหูไป  หลังจากนั้น ทั้งสองคนก้อมีโอกาสได้คุยกันไปเรื่อยๆ จนกระทั่งวันที่ 6 ธันวาคม 2546 (วันเกิดของการรอคอย)... นายสายลมเป็นเพื่อนคนแรกที่ อวยพรวันเกิดหั้ย การรอคอย (หลังจากคำอวยพรวันนั้น การรอคอยก้อเลยแอบชอบนายสายลมแบบรู้ตัวเลยอ่ะ).... แต่ทั้งสองคนยังไม่มีโอกาสได้เจอกันเลย  จนกระทั่งวันที่ 31 ธันวาคม 2546 นายสายลมเดินทางมาจากหัวหิน (แบบไม่หั้ยการรอคอยได้ตั้งเนื้อตั้งตัวเลยอ่ะ)...  แล้วทั้งสองก้อเจอกันในรถ บีเอ็ม สีเขียว ของนายสายลมที่หน้า คอนโดลดาวัลล์
นายสายลม พา การรอคอยไปซื้อของขวัญที่ห้างโรบินสัน (บางรัก) นายสายลมเลือกของขวัญไปจับฉลากที่บ้านเพื่อนของการรอคอย นายสายลมเลือก ตุ๊กตาหมา (น่ารักมาก).. หลังจากนั้นนายสายลมก้อซื้อไอติม1ถ้วย มาทาน (นายสายลมหั้ยการรอคอยทานด้วย... ทานช้อนอันเดียวกันเลย)... การรอคอย พา นายสายลมกลับมาที่บ้านเพื่อนของ การรอคอย และ การรอคอยก้อหั้ยของขวัญปีใหม่นายสายลม (เป็นกระปุกรูปหมาสีน้ำตาล).... หลังจากนั้น ก้อทานข้าวด้วยกัน (สายลมชอบทานไก่ทอดที่บ้านเพื่อนของการรอคอยมากๆเลยล่ะ...)   หลังจากนั้น ก้อมาถึงเวลาจบฉลากสักที การรอคอยจับได้ของแฟนพี่สาวเพื่อน ส่วนพี่สาวเพื่อนจับได้ของสายลม เราสองคนเลยขอเปลี่ยนของขวัญกัน... การรอคอยตั้งชื่อ น้องหมาว่า แฮปปี้ หมายถึงความสุข (เวลาที่นึกถึงสายลมนั้นเอง)....  หลังจากนั้น การรอคอยก้อคุยกะสายลมมาเรื่อยๆ และการรอคอยก้อมีโอกาสได้เจอกะสายลมอีกที่หน้าคอนโดระเบียงจันทร์(ที่หัวหิน).... แต่ครั้งนี้เจอกันแค่แป็บเดียวเอง...  การรอคอย ก้อมีเรือที่พับเองกะมือไปหั้ย นายสายลมด้วย ประมาณ สองพันก่าลำอ่ะ (ไม่รู้ว่านายสายลมยังเก็บไว้หรือเปล่าอ่ะ)...  หลังจากนั้น ก้อได้แต่โทรคุยกันไม่เจอกันอีกเลย จนกระทั่ง เดือนสิงหาคม 47 การรอคอยก้อไม่สามารถติดต่อสายลมได้อีกเลยอ่ะ น่าเศร้านะ เพราะการรอคอยก้อได้แต่รอ..รอ และ รอ ต่อไปเรื่อยๆ... การรอคอยหวังว่าสักวันสายลมจะพัดกลับมาหาการรอคอยอีกสักครั้ง... การรอคอยทำได้เพียงแค่  คิดถึง เป็นห่วง และเขียนจดหมายถึง สายลม (แต่ไม่ได้ส่งเพราะไม่รู้ว่าตอนนี้สายลมอยู่ที่ไหนกันแน่)    ถ้าบังเอิญคุณได้มีโอกาสรู้จักกับ สายลม ช่วยบอกเขาด้วยว่า เพื่อนของเขาที่ชื่อ การรอคอย จะยังยืนรอคอยเขาที่เดิม และรอดูความฝันของเขาอยู่ที่เดิมเช่นกัน..... ยังคิดถึงนายเหมือนเดิมนะ สายลม ถึงแม้จะไม่รุ้เลยว่านายอยู่ที่ไหน แต่ยังงัยเราก้อคิดถึงนายมากเลยนะ  

ถ้าบังเอิญ นาย สายลม ได้อ่าน เรื่องสั้น เรื่องนี้ (แล้วรู้ว่าเป็นนาย)  อย่าลืมคิดถึง การรอคอยบ้างนะ แค่อยากหั้ยนายสายลมรู้ว่า การรอคอย ยัง คิดถึง และ เป็นห่วงนายสายลมเหมือนเดิม และ ยังอยากหั้ยเรากลับมาพบกันอีกครั้งหนึ่ง......

       ถึงแม้สายลมจะไม่เคยพัดหวนกลับมา แต่อยากหั้ยสายลมรู้ไว้เสมอว่า มีคัยคนหนึ่งที่เขายังรอเธอ และ จะรอเธอตลอดไป..... (สัญญา)....  กลับมาได้แล้วนะสายลม .......