รักสุดงง? ป่วนหัวใจเธอ!!!

ลำดับตอนที่ #1 : เริ่มต้น

�กีฬาการวิ่งเป็นที่นิยมในหลายๆคน
มีผู้คนมากมายที่นิยมเล่นกีฬาชนิดนี้
และก็มีหลายๆคนชื่อชอบมัน
แต่...

ไม่ใช่กับเธอคนนี้...

"เบริ"เพื่อนสาวแสนน่ารักไม่ใช่ใครที่ไหนเธอคือน้ำพั้นซ์หัวหน้าชมรมวอลเลย์บอลหญิงประจำโรงเรียนเรียกเพื่อนสาวที่ตอนนี้นั่งเหม่ออยู่
"..."ไร้เสียงตอบรับจากเจ้าตัว
"คุณเบริ"เพื่อนสาวพยายามเรียกอีกครั้ง
"..."ไร้การตอบรับเช่นเดิม
"ยัยเบริ!!!!!!!!"เพื่อนสาวตะโกนสุดเสียง
"แกจะตะโกนทำไมฉันก็นั่งอยู่เนี่ยแหละ"เจ้าของชื่อหันมาค้อนใส่เพื่อนสาว
"ก็ฉันเรียกแกตั้งหลายรอบ"เพื่อนสาวค้อนใสมั่ง
"หรอ...เออๆโทษที"ยัยเบริรองประธานชมรมวอลเลย์บอลบอกขอโทษเพื่อนสาวที่ตอนนี้ทำหน้ามุ่ยอยู่
"เออก็ดีแล้วล่ะ"
"แล้วแกมีอะไรอ่ะ"
"ก็ปีนี้ชมรมกีฑาเขาจัดการแข่งขันวิ่งมาราธอนน่ะสิ"น้ำพั้นซ์พูดอย่างร่าเริง
"แล้ว..."
"เขาบอกให้ส่งตัวแทนแต่ละชมรมมา2คน"
"อืม"เบริหยักหน้า
"และฉันในฐานะหัวหน้าชมรมวอเล่ย์บอลจึงขออาสาลงแข่ง"น้ำพั้นซ์พูดอย่างภาคภูมิใจ
"แล้วแกจะมาบอกฉันทำเพื่อ"ยัยเบริพูดอย่างหมดอารมณ์
"ก็แกเป็นรองหัวหน้าฉันเลยอยากให้แกลงแข่งน่ะ"
"มีเหตุุผลอะไรที่ฉันต้องลงแข่ง"
"ก็ไม่ทำไมหรอกก็แกทั้งวิ่งเร็วแข็งแรงนี้แหละคุณสมบัติของนักกีฬา"เพื่อนสาวพยายามอธิบายในเพื่อนที่ทำหน้ามุ่ยอยู่ฟังแต่คำอธิบายของเธอท่าทางจะฟังไม่ขึ้น
"ฉัน-ไม่-ลง-แข่ง"เบริพูดขาดคำและสพายกระเป๋าเดินจากไป
� � ณ หน้าโรงเรียน
� � �น่ารำคาญชะมัดจะให้ลงแข่งวิ่งทำไมไม่รู้คนยิ่งไม่ชอบอยู่การวิ่งอะไรนั้น ฉันเกลียดดดดดดดดด �ณ ตอนนี้ฉันเดินมายังหน้าโรงเรียนแล้ว(เปลี่ยนอารมณ์ไวจริง//สวีท)ตรงข้างหน้าฉันมีผู้ชายกลุ่มหนึ่งที่เป็นพวกเด็กเกเรนั่งอยู่กันเป็นกลุ่ม
�หมับ! ใครๆจับมือฉัน>^< ในขณะที่ฉันกำลังจะหันไปด่าจู่ๆผู้ชายคนนั้นก็พูดขึ้นว่า
"ช้าจังนะ...ไปกันเถอะที่รัก"...ที่รักหรอ?
"เอะ..."
"อย่าพึ่งพูดอะไรนะเดี๋ยวฉันจะอธิบายให้ฟัง"อยู่เขาก็มากระซิบข้างหูฉันและรากฉันออกมาจากที่ตรงนั้น นี่มัน นี่มัน.....อะไรกานนนนนนนนนนนนนนนน

จบไปตอนแรกนะคะอาจจะสั้นไปนิด
แต่ต้องขอบคุณที่ติดตามนะคะ

:) Shalunla