ขอเป็นเพียงอ้อมแขนอันว่างเปล่า

เนื้อเรื่อง

ขอเป็นเพียงละอองความเหน็บหนาว
สร้างปวดร้าวสู่ใจดับไฟฝัน
เป็นเมฆหมอกมืดมิดปิดแสงจันทร์
ยามเมื่อหันมองทางใดให้มืดมน

ขอเป็นเพียงเปลวแดดที่แผดเผา
ร้อนรุมเร้าเจ้าในทุกแห่งหน
แม้ความเย็นจากน้ำกลางสายชล
มิอาจดึงเจ้าพ้นเพลิงสุมใจ

ขอเป็นเพียงอ้อมแขนอันว่างเปล่า
จุความเหงาเศร้าโศกทั้งโลกไว้
รอยามเจ้าทุกข์ระทมตรมฤทัย
จะกอดเจ้าเอาไว้ไม่ปล่อยเลย

ขอเป็นเพียงสิ่งใดใดในโลกหล้า
คอยสร้างทุกข์ อ่อนล้า มินิ่งเฉย
เพื่อให้เจ้าชินชาและคุ้นเคย
ยามเมื่อโลกเฉลยความโหดร้าย ..



                                                                                                                                                              (กัสจัง)