ปรมาจารย์มิติย้อนเวลา(มีอีบุ๊ค) - นิยาย ปรมาจารย์มิติย้อนเวลา(มีอีบุ๊ค) : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ปรมาจารย์มิติย้อนเวลา(มีอีบุ๊ค)

    นางรู้ดีว่าอาการเช่นนี้ คือความปรารถนาที่ยังคั่งค้าง พลันเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้น "ทำอีกสิ ท่านยังไม่พอใจไม่ใช่หรือ?"

    ผู้เข้าชมรวม

    2,350

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    111

    ผู้เข้าชมรวม


    2.35K

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    87
    จำนวนตอน :  45 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  10 ส.ค. 67 / 10:45 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    [[อาจารย์สาวVSลูกศิษย์ชั่ว]]

    รื่องเกิดจากเฉินคังตายในสนามรบย้อนเวลาแบบงงๆ ก็มาถูกอาจารย์หญิงลงโทษให้ดูแลสวนสมุนไพร แต่เมื่อฟ้าฝนเป็นใจ เขาก็จะใช้โอกาสนี้ใกล้ชิดอาจารย์หญิงคนงามให้ได้

    [[เรื่องยาว40ตอน]]

    ++++++

    ตัวอย่าง

    "เจ้ามาตั้งแต่เมื่อใด?"

    "ตั้งแต่ที่ท่านถูกหลิวหยู่หานนำตัวตนเข้าไปในกาย น่าเสียดายก็แต่เขาไร้ฝีมือไปหน่อย ทำเพียงแค่จิบชาเดียวก็ไปเสียแล้ว"

    "นี่ หยุดพูดนะ" ชี้ออกไปทางประตู "ออกไปเดี๋ยวนี้!"

    ++++++

    ตัวอย่าง

    "ถ้ายังลังเล ศิษย์ก็ไม่รังเกียจที่จะล่วงรู้ความรู้สึกของท่านผ่านอักขระพวกนั้น รู้ว่าท่านต้องอดทนและทรมานทุกครั้งที่มันกระตุ้น ข้าเองก็มีความสุขไม่น้อย"

    "ทำเช่นนี้กับข้ายังเรียกว่าตนเองเป็นศิษย์ได้หรือ? ชั่วช้านัก"

    "ถ้าอยากให้เรียกฉีเอ๋อร์ก็ย่อมได้ อยู่ที่ท่านยอมหรือไม่?"

    "นี่เจ้ากล้า"

    "จะให้เรียกภรรยาก็ได้ ติดที่ยังปักใจรักผู้อื่นก็เท่านั้น"

    ++++++++++

    คำเตือน : นิยายเขียนขึ้นตามจินตนาการเท่านั้น  มีการกระทำไม่เหมาะสมและมีฉากร่วมเพศ ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

     

    ชอบนิยายไรท์อย่าลืมกดติดตามนะคะ จะได้ไม่พลาดเรื่องใหม่ๆ

     

     

    นักเขียน

    แมวสามสี195

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น