โรงเตี๊ยมที่ไม่ได้ต้องการเงิน[[อ่านฟรี]]ติดเหรียญ22/04/67() - นิยาย โรงเตี๊ยมที่ไม่ได้ต้องการเงิน[[อ่านฟรี]]ติดเหรียญ22/04/67() : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    โรงเตี๊ยมที่ไม่ได้ต้องการเงิน[[อ่านฟรี]]ติดเหรียญ22/04/67()

    "ที่นี่ไม่ต้องใช้เงิน แต่สิ่งที่ต้องจ่าย คือค่ำคืนน้ำผึ้งที่มีค่าดั่งทองพันชั่ง"

    ผู้เข้าชมรวม

    1,300

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    37

    ผู้เข้าชมรวม


    1.3K

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    34
    จำนวนตอน :  34 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  28 เม.ย. 67 / 19:36 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    วัสดีค่ะ มาพบกันกับเรื่องใหม่สไตล์จีนที่พระเอกทะลุมิติมาปัจจุบันกันบ้าง

    รื่องเกิดจากผิงผิงสาวโรงงานวัยยี่สิบแปดโดนแฟนนอกใจ แล้วหนีขึ้นแท็กซี่เพื่อต้องการหาห้องพัก แต่แท็กซี่ที่บังเอิญขึ้นสามครั้งทั้งที่ไม่ได้สังเกต กลับพามาที่โรงเตี๊ยมทั้งที่เธอคิดว่าที่นี่เป็นโรงแรมของคนจีน

    +++++++±++++++

    ตัวอย่าง

    ด้วยยังมึนๆ งงๆ จึงรับเอาแผ่นไม้นั่นมาถือเอาไว้ ล้วงกระเป๋าแล้วถามพนักงานชายหน้าเคาน์เตอร์ "ค่าห้องเท่าไหร่คะ?"

    "ที่นี่ไม่ต้องการเงิน"

    "แล้วจ่ายด้วยอะไรคะ?" โรงแรมตั้งใหญ่โต แต่กลับบอกว่าไม่ต้องการเงินเนี่ยนะ ไม่ใช่ว่าเธอกำลังถูกผีหลอกให้เข้ามาพัก

    แต่เสียงทุ้มราบเรียบกลับอธิบายว่า

    "โรงเตี๊ยมหมิงจูบริการเจ้าด้วยการขอพร เรื่องอื่นเป็นสิ่งสมนาคุณลูกค้า"

    "..ฉัน ไม่พักแล้ว"

    วางแผ่นไม้อันนั้นแล้วหมุนร่างกลับทางเดิม ทั้งที่คิดว่าตัวเองต้องรอดจากสถานการณ์ประหลาด แต่กลับถูกบางอย่างขวางเอาไว้ทั้งที่ตอนเดินเข้ามาก็ไม่เห็นว่ามีประตูเป็นกระจกใส แต่เมื่อเอามือลูบดูกลับยืดหยุ่นประหลาด แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาคิด

    "ต้องขอพรก่อนจึงจะออกไปได้"

    +++++++++

    ตัวอย่าง

    "..คุณ" ผิงผิงหันรีหันขวาง รู้แม้กระทั่งเธอขึ้นแท็กซี่สามครั้ง โพล่งถามอย่างเหลืออด "คุณเป็นผีเหรอ?"

    ชายหนุ่มหงายจอกชาขึ้น จากนั้นเทชาอุ่นลงไปแล้วยกจอกเล็กขึ้นมาจิบ "เป็นเจ้าของโรงเตี๊ยม ไม่ใช่ผี"

    "..งั้น"

    "แต่ก็ไม่ใช่คนอย่างเจ้า เสี่ยวผิงผิง รีบขอพรเสียที อีกสองชั่วยามก็จะเช้าแล้วนะ"

    "แล้วถ้าไม่ขอล่ะ?"

    "ตาย"

    +++++++++++++++

    ตัวอย่าง

    "เขาไม่ได้รักเจ้าเสียหน่อย เหตุใดต้องทำเรื่องแบบนั้น"

    พูดแทงใจจนรู้สึกว่าองุ่นที่เคี้ยวอยู่เฝื่อนทันที "แล้วถ้าเขาตายอย่างที่แม่ฉันกลัวล่ะ ไม่ใช่ว่าจะทำให้รู้สึกผิดไปจนตายหรือยังไง?"

    "ก็แค่เอาความตายมาข่มขู่"

    "..ฉัน กลัวว่าจะเกิดเรื่องนี่นา"

    น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยว่า "แล้วเจ้าไม่กลัวตนเองเกิดเรื่องหรือยังไง เหตุใดยังคิดพรข้อที่สองไม่ออกอีก แล้วที่ไปเพราะห่วงหรือว่ายังรัก เหลืออีกแค่สองสัปดาห์ก็หมดเวลาแล้ว หรือคิดว่ายอมตายดีกว่าจ่ายให้โรงเตี๊ยม?"

    พูดยาวขนาดนี้แสดงว่ากำลังไม่พอใจ เธอยิ้มเจื่อนเอ่ยอย่างดันทุรังว่า

    "ขอไปดูหน่อยนะ ถ้าไม่เป็นไรค่อยคิดพรข้อที่สอง"

    "ได้ แต่เมื่อกลับแล้วเห็นว่าเขาไม่คิดจะตาย เจ้าต้องตั้งใจคิดพรข้อที่สองภายในหนึ่งวัน ไม่อย่างนั้นเงินที่ได้มาในตอนแรกต้องยกให้ข้าทั้งหมด เอาแบบนี้ไหมเล่า?"

    +++++++++++++++++++++++

    คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น บางฉากบางคำพูดเป็นการกระทำไม่เหมาะสมสำหรับทั่วไป โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน

    ชอบนิยายไรท์อย่าลืมกดติดตาม จะได้ไม่พลาดนิยายเรื่องใหม่ๆ

     

    นักเขียน

    แมวสามสี195

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น