โรงเตี๊ยมที่ไม่ได้ต้องการเงิน[[อ่านฟรี]]ติดเหรียญ22/04/67()
"ที่นี่ไม่ต้องใช้เงิน แต่สิ่งที่ต้องจ่าย คือค่ำคืนน้ำผึ้งที่มีค่าดั่งทองพันชั่ง"
ผู้เข้าชมรวม
1,300
ผู้เข้าชมเดือนนี้
37
ผู้เข้าชมรวม
ทะลุมิติ นิยายจีน แก้แค้น ความรัก จีนโบราณ เกิดใหม่ โรแมนติก คลั่งรัก ดราม่า มิติ แฟนตาซี ย้อนอดีต ย้อนเวลา นิยายรัก ระบบ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
สวัสดีค่ะ มาพบกันกับเรื่องใหม่สไตล์จีนที่พระเอกทะลุมิติมาปัจจุบันกันบ้าง
เรื่องเกิดจากผิงผิงสาวโรงงานวัยยี่สิบแปดโดนแฟนนอกใจ แล้วหนีขึ้นแท็กซี่เพื่อต้องการหาห้องพัก แต่แท็กซี่ที่บังเอิญขึ้นสามครั้งทั้งที่ไม่ได้สังเกต กลับพามาที่โรงเตี๊ยมทั้งที่เธอคิดว่าที่นี่เป็นโรงแรมของคนจีน
+++++++±++++++
ตัวอย่าง
ด้วยยังมึนๆ งงๆ จึงรับเอาแผ่นไม้นั่นมาถือเอาไว้ ล้วงกระเป๋าแล้วถามพนักงานชายหน้าเคาน์เตอร์ "ค่าห้องเท่าไหร่คะ?"
"ที่นี่ไม่ต้องการเงิน"
"แล้วจ่ายด้วยอะไรคะ?" โรงแรมตั้งใหญ่โต แต่กลับบอกว่าไม่ต้องการเงินเนี่ยนะ ไม่ใช่ว่าเธอกำลังถูกผีหลอกให้เข้ามาพัก
แต่เสียงทุ้มราบเรียบกลับอธิบายว่า
"โรงเตี๊ยมหมิงจูบริการเจ้าด้วยการขอพร เรื่องอื่นเป็นสิ่งสมนาคุณลูกค้า"
"..ฉัน ไม่พักแล้ว"
วางแผ่นไม้อันนั้นแล้วหมุนร่างกลับทางเดิม ทั้งที่คิดว่าตัวเองต้องรอดจากสถานการณ์ประหลาด แต่กลับถูกบางอย่างขวางเอาไว้ทั้งที่ตอนเดินเข้ามาก็ไม่เห็นว่ามีประตูเป็นกระจกใส แต่เมื่อเอามือลูบดูกลับยืดหยุ่นประหลาด แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องมาคิด
"ต้องขอพรก่อนจึงจะออกไปได้"
+++++++++
ตัวอย่าง
"..คุณ" ผิงผิงหันรีหันขวาง รู้แม้กระทั่งเธอขึ้นแท็กซี่สามครั้ง โพล่งถามอย่างเหลืออด "คุณเป็นผีเหรอ?"
ชายหนุ่มหงายจอกชาขึ้น จากนั้นเทชาอุ่นลงไปแล้วยกจอกเล็กขึ้นมาจิบ "เป็นเจ้าของโรงเตี๊ยม ไม่ใช่ผี"
"..งั้น"
"แต่ก็ไม่ใช่คนอย่างเจ้า เสี่ยวผิงผิง รีบขอพรเสียที อีกสองชั่วยามก็จะเช้าแล้วนะ"
"แล้วถ้าไม่ขอล่ะ?"
"ตาย"
+++++++++++++++
ตัวอย่าง
"เขาไม่ได้รักเจ้าเสียหน่อย เหตุใดต้องทำเรื่องแบบนั้น"
พูดแทงใจจนรู้สึกว่าองุ่นที่เคี้ยวอยู่เฝื่อนทันที "แล้วถ้าเขาตายอย่างที่แม่ฉันกลัวล่ะ ไม่ใช่ว่าจะทำให้รู้สึกผิดไปจนตายหรือยังไง?"
"ก็แค่เอาความตายมาข่มขู่"
"..ฉัน กลัวว่าจะเกิดเรื่องนี่นา"
น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยว่า "แล้วเจ้าไม่กลัวตนเองเกิดเรื่องหรือยังไง เหตุใดยังคิดพรข้อที่สองไม่ออกอีก แล้วที่ไปเพราะห่วงหรือว่ายังรัก เหลืออีกแค่สองสัปดาห์ก็หมดเวลาแล้ว หรือคิดว่ายอมตายดีกว่าจ่ายให้โรงเตี๊ยม?"
พูดยาวขนาดนี้แสดงว่ากำลังไม่พอใจ เธอยิ้มเจื่อนเอ่ยอย่างดันทุรังว่า
"ขอไปดูหน่อยนะ ถ้าไม่เป็นไรค่อยคิดพรข้อที่สอง"
"ได้ แต่เมื่อกลับแล้วเห็นว่าเขาไม่คิดจะตาย เจ้าต้องตั้งใจคิดพรข้อที่สองภายในหนึ่งวัน ไม่อย่างนั้นเงินที่ได้มาในตอนแรกต้องยกให้ข้าทั้งหมด เอาแบบนี้ไหมเล่า?"
+++++++++++++++++++++++
คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการเท่านั้น บางฉากบางคำพูดเป็นการกระทำไม่เหมาะสมสำหรับทั่วไป โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน
ชอบนิยายไรท์อย่าลืมกดติดตาม จะได้ไม่พลาดนิยายเรื่องใหม่ๆ
นักเขียน
แมวสามสี195
ผลงานอื่นๆ ของ แมวสามสี195 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แมวสามสี195
ความคิดเห็น