Gangster school มาเฟียวัยว้าวุ่นบทที่2

Gangster school มาเฟียวัยว้าวุ่น บทที่2

(วันประถมนิเทศนักเรียนไหม่)
รุ่งเช้าของวันประถมนิเทศอากาศสดใสเย็นสบายหน้านอนต่อจังเลยเเต่ว่าเวรทำกับข้าววันนี้คือคิริโต๊ะสินะจะอร่อยไมนาคิริโต๊ะจะทำอะไรให้กินนาไนท์ก็ได้ลุกไปอาบน้ำตามปกติหลังจากนั้นได้เดิมมาในห้องกินข้าวได้เจอกับเจมที่นั่งรอกินข้าวกับคิริโต๊ะกำลังทำกับข้าวเจมได้พูดว่าหอพักที่นี้เทียบเท่ากับคอนโดระดับหรูเลยนะมี3 ห้องนอน3ห้องน้ำอีกทั้งมีห้องรับเเขกห้องกินข้าวเเละครัวที่พอใช้ได้นะคิริโต๊ะได้พูดว่า55ก็ใช่นะไม่เลวที่มาอยู่เเบบนี้ก็เป็นโรงเรียนระดับคนทั่วไปเข้าไม่ได้นินา ไนท์ได้คิริโต๊ะว่าทำไมละ เจมเเละคิริโต๊ะ ต่างก็งงกับสิ่งที่ไนท์บอก เจมจึงถามต่อไปว่านี้นายไม่รู้อะไรจริงๆหรือเเกล้งโง่เนียโรงเรียนเเห่งนี้ไม่ใช้คนที่มีฐานะระดับปานกลางจะเข้าได้นะเพราะค่าเทอมเเต่ละเทอมเป็นล้านคอมบิท(คอมบิทก็คือเงินตราที่ใช้เเทนเงินนะ) ไนท์พูดโอ้เเพงขนาดนี้เลยหรอระหว่างนั้นคิริโต๊ะก็ได้ทำอาหารเสร็จเเล้วอาหารนั้นก็คือเบอร์เกอร์หมูไซล์ยักษ์มีเเฟลนฟายทอดด้วยไนท์เเละเจมได้ลองทานทั้งสองกับพูดว่า อร่อยมาก เจมกับไนท์ทานจนไม่เหลือเเม้เเต่เศษผักเเล้วกล่าวขอบคุณคิริโต๊ะด้วยความจริงใจจากนั้นทั้งสามคนได้เเต่ชุดนักเรียนเเล้วเดินไปสนามกีฬาที่จัดงานพร้อมกันคุยกันสนุกสนานพอถึงก็ได้เข้าเเถว ผ.อ.โรงเรียนได้เดินมากล่าวสวัสดีนักเรียนใหม่ประจำปีค.ส.3002 รุ่นที่10 ทุกคน ผ.อ.
ชื่อฮอนซารุ โทบิคุกินิ อายุ57 ปี ได้กล่าวบอกกับนักเรียนว่า มาเฟียรุ่นน้อยหนทางยังอีกยาวใกลจงเติบโตบสู่หนทางมาเฟียที่เเข็งเเกรงสัก
พอกล่าวคำต่างๆเสร็จทุกคนก็ได้พูดคุยกันอย่างสนุกสนานเเต่ไนท์กับคิดว่าฉันไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับมาเฟียสักนิดเดียวเเม้กระทั่งตระกุลที่ตัวเองใช้เลย ซันคุมิยะ คือมาเฟียเเบบไหนทำอะไรที่ผิดหรือป่าวเเล้วพ่อละคือใครทันใดนั้นได้มีเพื่อนต่างห้องเข้ามาจะหาเรื่องไนท์ ได้บอกชื่อว่าสคอส โทโรมามิเต้ ตระกุลที่มีอันดับ5 ของเเกงค์มาเฟียทั้ง23 เเก๊งถามว่าเเก่นะคือตระกุลซันคุมิยะหรอ55 ตระกุลเเก่นะถูกทำลายเพราะทำผิดกฎสินะน่าสมเพศจริงหัวเราะด้วยความสะใจ ไนท์ได้ตอบกลับได้ว่าหรอฉันไม่รู้หลอกนะว่าตระกุลของฉันไปทำอะไรให้ตระกุลเเก่ ฉันก็เเค่คนธรรมดา สคอสได้เเต่หัวเราะเเล้วเดินจากไป
ในวันนั้นไนท์ได้เดินไปสวนโรงเรียนมีเเต่ดอกไม้สวยหลากสีพันธุ์ดอกนาๆชนิดสงกลิ่งหอมไปทั้งสวนเเต่เจอกับผู้หญิงคนหนึ่งน่าตาน่ารักกำลังนั้งรองให้ไนท์จึงค่อยๆเดินไปถามว่า สวัสดีฉันชื่อไนท์นะเธอเป็นอะไรรึเปล่าวมานั่งคนเดียวเเล้วร้องไห้ผู้หญิงคนนั้นได้พูดว่าออไม่มีอัไรหรอกเเค่คิดถึงบ้านเฉยๆ เอ๋นี้นายอยู่ห้องเดียวกับเรานิหนาคนที่บอกไม่มีพลังนั้นไง55เเปลกคนจังฉันชื่ออลิตนะเเละไนท์กับอลิตก็ยิ้มให้กันอลิตชวนไนท์นั่งด้วยเเล้วคุยว่าเเล้วทำไมนายถึงมาที่นี้คนเดียวละไนท์จึงตอบออเปล่าวเเค่เดินชมสวนเเล้วคิดอะไรเรื่อยไปละ55 อลิตได้ถามอีกว่าเเล้ว
นายมีเพื่อนกี่คนเเล้วละคนเเบบนายน่าจะเพื่อนเยอะนะ ไนท์หัวเราะเบาๆบอกว่ามีสองคนอยู่เลย
ชื่อเจม กับ คิริโต๊ะนะทั้งสองเป็นเพื่อนที่ดีมากเลย อลิตได้เเต่อิจฉาคำพูดนั้นเพราะเธอกลับไม่มีเพื่อนเลยซักคนเดียวเลยน่าสงสารมากไนท์จึงถามอลิตไปว่าเเล้วเพื่อนเธอละมีกี่คนเเล้วอลิตได้เเต่ก้มน่าบอกว่าไม่มีเลยเเล้วเเอบร้องให้เบาๆโดยที่ไม่อยากให้ไนท์รู้ เมื่อไนท์เห็นเเบบนั้นไนท์รู้สึกสงสารจึงใช้มือไปเเตะที่ไหล่เเละบอกว่ามาเป็นเพื่อนกับเราดิ เเละยิ้มให้กับเทอ อลิตได้ยินคำนี้เเล้วได้ตอบอย่างไม่ลังเลว่าได้สิฉันจะเป็นเพื่อนกับเธอ เธอคือเพื่อนคนเเรกของฉัน ไนท์ได้เเต่ยิ้มเเละคิดสงสารเธอจังทั้งสองคนได้คุยเรื่องราวต่างๆมากมายคุยจนสนิทในระดับหนึ่งจนพระอาทิตย์ใกล้ตกเเสงสีที่อบอุ่นในสวนโรงเรียนที่มีเเต่ดอกไม้นาๆชนิดส่งกลิ่นหอมไปทั้งสวนทั้งสองต่างหัวเราะอย่างมีความสุขขณะนั้นเจมกับคิริโต๊ะได้เดิมมาไกลๆเจมได้ตะโกนบอกกับไนท์ว่าเห้ยๆเล่นหายหัวไปเเบบนี้หนี้มาคุยกับสาวนี้เองเเก่นี้ร้ายกาจนักนะไอ่เจ้าไนท์
คิริโต๊ะก็หัวเราะเเละบอกว่าเย็นเเล้วกลับได้เเล้ววันนี้เวรนายทำกับข้าวนะอย่าสายสิเมื่อไนท์ได้ยินจึงกระโกนไปว่าได้สิขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะจากนั้นได้จับมืออลิตเเล้ววิ่งไปหาเจมกับคิริโต้ะเเละบอกว่านี้ละเพื่อนใหม่ของเราทั้ง4คนได้เดินหัวเราะอย่างมีความสุขกับเเสงพระอาทิตที่ใกล้ตกเเสงสีอบอุ่นกับมิตรภาพใหม่ๆ
ในระหว่างที่เรื่องมีเเต่ความสุขกับมีคนได้กระซิบกันในห้องมืดๆบอกว่าเจ้าเด็กนั้นมาเเล้วสินะต่อไปคงจะต้องเจอเรื่องอะไรอีกมากมายเตรียมตัวกันให้พร้อมละ...
(ตอนที่สองเเล้วนะครับเป็นไงกันบ้างอย่าลืมคอมเม้นด้วยนะ..ขอบคุณที่อ่านจบครับ :D)