bed boy student นักเรียนสุดร้ายละลายหัวใจยัยสุดจี๊ด - นิยาย bed boy student นักเรียนสุดร้ายละลายหัวใจยัยสุดจี๊ด : Dek-D.com - Writer
×

    bed boy student นักเรียนสุดร้ายละลายหัวใจยัยสุดจี๊ด

    เมื่อเธอต้องไปเป็นครูสอนโรงเรียนชายล้วนแทนการโดนหักคะแนน และต้องสอนให้ฉลาดภายในสองเดือน แต่เมื่อนักเรียนที่เธอไปสอนดันมีแต่นักเรียนเลวๆ เธอจะทำได้หรือไม่

    ผู้เข้าชมรวม

    75

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    75

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ต.ค. 54 / 00:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บทนำ

     ยัยขี้ไคลคางคก !!! >O<//

    กรี๊ดดดด  ยัยขี้ตาแห้ง !! \>O</

    ว๊าย ! ยัย...ยัยข้าวหลามเปียก !!! >O<

    ฮึ ! ยัยตัวกินมด !!! o>O<o

    ยัย..ยัยพลาสติก !!!  \\>O<

    กรี๊ดดดดดดด  ยัยโยเกิร์ต ! วันนี้ฉันฆ่าแกแน่

    เฮ้ย !  เล่นรองเท้าเลยเหรอ OoO อย่าขว้างนะโว๊ยยย

    ฟิ้วววววว

    ขวับ /(  >.<)\

    เย้  ดีนะที่หลบรองเท้าเหม็นๆของยัยซิลลี่ได้  ถ้ามาโดนหน้าสวยๆของฉันละก็ เห็นดีกันแน่ !

    แบร่ :P ขว้างก็ไม่โดน ฮิฮิ ^O^

    แต่มันโดนฉัน !

    เสียงใครฟ่ะ ทำไมมันคุ้นๆ

    (  -_-)> ฉันกับยัยซิลลี่หันไปทางต้นเสียงที่เพิ่งมาใหม่พร้อมกัน

    เฮือก OoO  ปรากฏว่าเป็น...

    อาจารย์ระเบียบรัดตึ๋ง / อาจารย์ระเบียบรัดตึ๋ง OoO !  ยัยซิลลี่พลาสติกพูดขึ้นพร้อมฉัน

    อาจารย์ระเบียบรัดตึ๋งมองมาทางฉันสองคนด้วยสายตาที่แทบจะเปล่งแสงเลเซอร์ออกจากตาได้

    นี่มันรองเท้าของใคร

    อาจารย์ยกรองเท้าผ้าใบสีขาวมีรูปตัวกระต่ายน้อยสีชมพูขึ้นมา  และนั่นก็คือ...รองเท้าของฉัน

    เฮ้ย ! รองเท้าของฉัน OoO

    เมื่อกี้นี้ยัยซิลลี่ขว้างรองเท้าผ้าใบฉันไปเหรอ +O+

               

    ย้อนไปเมื่อ 10 นาทีที่แล้ว

    ตึ้ง !

    โอ๊ย  สะดุดอะไรว่ะเจ็บชะมัด  แถมรองเท้าที่สุดแสนจะหลวมของฉันที่ใส่มาก็กระเด็นกระดอนออกไปไหนข้างหนึ่ง ดีนะที่แถวนี้ไม่ค่อยมีคน เพราะเมื่อกี้กางเกงในลายลูกไม้ฉันแล้บด้วย Y_Y

    ฮ่าๆๆๆๆ

    เสียงหัวเราะใครนะ แล้วเมื่อกี้เห็นกางเกงในรึเปล่า

    ฮ่าๆฮ่าๆ สมน้ำหน้า

    ซิลลี่

    ยัยนี่เป็นเป็นคู่อริตัวฉกาจของฉันเลยแหละนิสัยเสียมากๆๆๆๆๆจนถึงมากที่สุด คิดว่าพ่อตัวเองมีอำนาจมากเลยทำตัวสวยเริ่ดเชิดหยิ่งในโรงเรียนอย่างหน้าไม่อายและยังเลือกคบผู้ชายไม่ซ้ำหน้ามาอวดฉันอีก(อิฉฉาอ่ะ =^=  อยู่แต่โรงเรียนหญิงล้วนไม่มีผู้ชายตกถึงท้องเลยซักคน) ที่หล่อนสวยมากจนผู้ชายตามจีบไม่เว้นแต่ละวันก็เพราะโรงพยาบาลยันที  เป็นโรงพยาบาลศัลยกรรมอันดับหนึ่งของที่นี้เลยล่ะ และที่สำคัญ พ่อของยัยนี่ก็เป็นเจ้าของโรงพยาบาลยันที  หล่อนก็เลยได้ทำพลาสติกทั้งตัวเพราะอยากสวยเหมือนฉัน (?)

    ฮ่าๆ ท่าสดุดของเธอนี่ดูไม่ได้เลยอ่ะ ฮ่าๆ

    หนอย  ท่าสดุดใครบ้างล่ะที่มันสวยเท่าฉันน่ะ

    เธอเป็นคนเอาขามาขว้างให้ฉันหกล้มใช่มั๊ย

    ซุ่มซ่ามเองก็อย่ามาโทษคนอื่นสิ

    ฉันไม่ได้ซุ่มซ่ามนะเมื่อกี้เธอเอาขามาขัดจริงๆแล้วตรงนี้ก็ไม่มีอะไรเลย ฉันจะสดุดอะไรย่ะ

    สดุดอะไรก็เรื่องของเธอ ฉันไม่ได้ทำเธอเห็นรึไง

    ไม่เห็น  แต่ก็รู้ว่าเป็นเธอ เพราะเธอชอบแกล้งฉัน

    เชอะ  ยัยซุ่มซ่าม  มีสิทธิอะไรมาใส่ร้ายฉันย่ะ

    ยัยซิลลี่สะบัดก้นเชิดหน้าไม่สนใจ

    หนอย  ทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิด  อย่างนี้มันต้องด่าให้สาสม

    อ้อ   ฉันก็ลืมไปว่าเธอคงไม่มาแกล้งฉันกลางแจ้งแดดร้อนๆแบบนี้หรอก เพราะถ้าเธอยืนตากแดดนานๆแล้วซิลิโคลนเธอมันคงจะละลายรวมกันร่างกายเธอแล้วสินะ  ฮ่าๆๆๆๆ

    กรี๊ดดดดดดด  ยัยโยเกิร์ตเธอว่าฉันเหรอ

    คุยกับเธอสองคนแล้วจะให้ฉันไปว่าแมงดาที่ไหนล่ะ

    กรี๊ดดดดดดด  ยัย..

    โอ๊ยยย  หยุดกรี๊ดได้แล้วหูฉันจะระเบิด

    ยัยหน้าพยูน!

    ว้าย  กล้าด่าคนสวยว่าหน้าพยูนเร่อะ

    แล้วยัยหน้าแมวไม่รับประทานอย่างเธอสวยนักรึไง

    อ๊ายยยย ยัย....

     

    ตั้งแต่ 10 นาทีที่แล้วฉันก็ทะเลาะกับยัยซิลลี่โดยด่ากันแทบจะเอามีดมาแทงกันได้เลย แต่แถวนั้นไม่มีมีดยัยซิลลี่เลยเอารองเท้าของฉัน (ที่ตอนสดุดแล้วมันหลุดออกจากเท้า) มาขว้างใส่ฉันแต่กลับไม่โดน  ดันไปโดนอาจารย์ระเบียบรัดตึ๋ง เป็นอาจารย์ฝ่ายปกครองที่โหดขั้นเทพ  ใครๆก็ต้องก้มหัวให้กับเธอคนนี้เพราะเธอมีอำนาจดำที่สามารถให้นักเรียนออกจากโรงเรียนนี้โดยไม่มีสิทธิได้กลับเข้ามาอีกเลย

    ฉันถามว่ารองเท้านี่เป็นของใคร !

    แง T_T  อาจารย์โกรธจนควัน ปุด ปุด ออกหูแล้ว

    เอ่อ...

    ของโยเกิร์ตค่ะอาจารย์ ^O^

    อ๊ายยยย  ยัยซิลลี่แกจะบอกทำมายยยย >o<

    แต่หนูไม่ได้เป็นคนขว้างนะค่ะ  คนที่ขว้างก็คือ...

    ตามฉันไปที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้

    หาาาา O_o ห้องปกครอง ! ให้ฉันไปเดินเล่นที่นรกยังดีกว่าอีก

    ฟังหนูอธิบายก่อนได้ไหมค่ะอาจารย์

    ฉันบอกให้ไปห้องปกครองไง

    แต่....

    เดี๋ยวนี้

    ฮิฮิ..^^ ยัยซิลลี่หัวเราะแบบสมน้ำหน้าฉันมาก  ฝากไว้ก่อนเถอะยัยพลาสติก ว่างๆฉันจะเอา M16 ไปถล่มโรงบาลพ่อแกให้เจ้งไปเลย (ทำไมต้องว่างๆ?)

     

      ห้องฝ่ายปกครอง

    ฮือ T_T ตอนนี้ฉันมานั่งเสนอหน้า (แบบไม่เต็มใจ) ในห้องฝ่ายปกครองอย่างเหงาเศร้าสร้อยไม่ต่างอะไรกับนักโทษที่ใกล้เวลาประหารชีวิต  แงๆ แม่จ๋าช่วยหนูด้วย

    ทำไมเธอถึงเอารองเท้าเน่าๆมาขว้างใส่ฉัน อาจารย์ระเบียบรัดตึ๋ง ยิงคำถามมาใส่ฉัน

    แต่รองเท้าฉันไม่เน่านะเพราะฉันซักทุกปี -O-/

    หนูไม่ได้ขว้างนะค่ะคนที่ขว้างคือยัย  อุ๊ย! คือ..ซิลลี่ต่างหาก

    ยัยนั่นคงเส้นใหญ่สินะอาจารย์ถึงไม่พามาฝ่ายด้วย ฮึ่ย ! คิดแล้วแค้น

    แต่มันเป็นรองเท้าของเธอ

    ถ้าฉันเอารองเท้าของพี่เบิร์ดตรงไต   มดกินไต มาขว้างเขาจะหาว่าพี่เบิร์ดเป็นคนขว้างไหมนะ -^-

    ใช่ค่ะ  มันเป็นของหนูแต่..

    ตกลงเธอไม่ยอมรับใช่ไหม  ก็ได้ ฉันจะโทรไปหาผู้ปกครองของเธอให้มาทำทัณฑ์บนแล้วหักคะแนนเธอร้อยคะแนน ทีนี้แหละไม่จบ ม.6 แน่

    หาาาาา OoO !!! หักคะแนนกับทำทัณฑ์บน ม้ายยยยน้าาาาาา TOT นรกชัดๆ

    อย่านะค่ะ ! หนูขอร้อง

    งั้นเธอก็สารภาพมาสิ โทษหนักจะได้เป็นเบา

    โห  ทำอย่างกับตำรวจสอบปากคำคนร้าย (คนสวย)

    หนูไม่ได้ทำก็ไม่มีอะไรที่จะสารภาพค่ะ

    ยังจะปากแข็งอีก  เธอจะให้ฉันหักคะแนนจริงๆใช่ไหม

    หนูไม่ได้ทำจริงๆอย่าบอกแม่หนูเลยนะค่ะ  ถ้าแม่รู้แม่ต้องเสียใจเพราะหนูแน่ๆ หนูไม่อยากเป็นลูกอกตัญญู กระซิกๆTOT

    เล่นบทนางเอกหนังไทยเรียกน้ำตาขอชีวิตซักวัน -_- ;

    ก็ได้  ฉันจะยังไม่บอกแม่ของเธอแต่...เธอต้องทำอะไรบางอย่างให้ฉัน

    บอกมาเลยค่ะหนูทำได้หมดทุกอย่าง *0*//

    J

    ........ ฉันตั้งใจฟังคำสั่งที่จะออกมาจากปากอาจารย์อย่างใจจดใจจ่อ

    เธอต้องไปเป็นอาจารย์พิเศษ สองเดือน !

    ว่าไงนะค่ะ !  อาจารย์พิเศษ สองเดือน

    ใช่  เธอต้องทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะทำให้นักเรียนที่เธอไปสอนสอบผ่านปลายภาคทุกคน ในระยะเวลาสองเดือน

    OoO!! < อึ้งอยู่

    จะทำมั๊ย

    ใครจะทำให้สอบผ่านทุกคน ในเวลา สองเดือนได้ล่ะค่ะ นี่มันโหดเกินไปรึเปล่า

    ทำทัณฑ์บนกับหักร้อยคะแนนเธอจะเลือกอะไร

    สองเดือนนี่มันจิ๊บจ๊อยมากค่ะ  แหม  หนึ่งเดือนหนูก็ยังไหวเลยนะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น