Silly girl~ รู้ซะบ้าง! ..ว่าเขาเป็นของฉัน (SHINee&T-ARA)

ลำดับตอนที่ #8 : Silly girl~ ( 7 ) นี่มันวันอะไรกันเนี่ย!!! ( ´ o ` )ﾉ

:)  Shalunla

JIYEON CUT

" นาย!!!!!! " ฉันพูดไปด้วยความแปลกใจ
 

" มานั่งร้องไห้เป็นเด็กอะไรอยู่ตรงนี้ล่ะยัยโง่!! " นายแทมินเดินตรงมาที่ฉันที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่คนเดียว

" แล้วนายมายุ่งอะไรด้วยเล่า!! " ฉันตะคอกกลับไป

" ก็ไม่ได้อยากจะยุ่งหรอกนะ แค่ไม่อยากเห็นเด็กผู้หญิงขี้แยมานั่งร้องไห้ให้เห็นน่ะ! " หมอนั่นพูดพลางเดินมานั่งข้างๆฉัน

" แล้วนายจะมาตามหาฉันทำไม? ฉันก็ไม่อยากให้ใครเห็นยัยโง่อย่างฉันมานั่งร้องไห้เหมือนกันนั่นแหละ!! " ฉันตวาดกลับไปอีกรอบ คนอยากอยู่คนเดียว ก็มายุ่งตลอดให้ตายสิ!! 

" ฉันไม่ได้จะมาตามหาเธอซะหน่อย! ..กะ กะ ก็แค่เดินผ่านมาเฉยๆ แล้วบังเอิญได้ยินเสียงร้องไห้ ฉันก็เลยนึกว่าเป็นผีต่างหาก ( = [] = ) " หมอนั่นพูดตะกุกตะกักนิดหน่อย แต่ข้ออ้างใช้ไม่ได้เลยไอบ้าเอยย!

" อ่อเหรอ? " ฉันพูดกับหมอนั่นแต่หน้าฉันมองไปทางอื่น พลางใช้มือปาดน้ำตาไปด้วย

" หยุดร้องไห้ได้มั้ยยัยเอ๋อ!! เห็นเธอเศร้าแบบนี้มันดูเหมือนไม่ใช่เธอเลยนะเว้ย! " หมอนั่นพูดพลางส่งยิ้มหวานๆที่ฉันเห็นแล้วต้องใจสั่นทุกที ..แต่ครั้งนี้คงไม่ใช่เพราะฉันคงไม่มีอารมณ์ไปหวั่นไหวกับอะไรบ้าๆบ้อๆอีกแน่!~

" แล้วจะให้ฉันทำยังไงล่ะ? นายก็เห็นหมดทุกอย่างแล้วนิ! อย่านึกว่าฉันไม่รู้นะ .. " ฉันพูดไป จนทำให้หมอนั่นหน้าเหวอไปนิดๆ

" รู้อะไร ฉันไม่ได้รู้อะไรเลยนะ? .. เอ่อ อือ .. เออๆ!! ฉันรู้ก็ได้ ฉันรู้หมดแหละ! ก็ฉันแอบวิ่งตามเธอไปด้วยนี่นา กะ ก็..อยากรู้ว่ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นบ้างก็เท่านั้นเอง!~ " เจ้าบ้าแทมินพูดพลางเอามือเขี่ยพื้นเล่นแก้เขิน? #เหรอ

" ฉันก็เห็นอยู่แล้วแหละ เหมือนมีหมาบ้าตัวหนึ่งวิ่งตามมา!~ เอาจริงๆนะ ถ้านายจะแอบตามฉันจริงๆ ก็ทำให้เนียนหน่อยได้มั้ยห๊ะ??? " ฉันพูดพลางยิ้มไปด้วย ไม่ไหวกับท่าทางเวลาหมอนั่นเขินน่ะ มันตลกจริงๆ 55555

" ก็เดี๋ยวตามไปดูไม่ทันว่าพวกเธอคุยกันเรื่องอะไรอ่าา! ตกลงนี่อารมณ์ดีแล้วใช่มั้ยเนี่ย? " หมอนั่นพอเห็นฉันแอบยิ้ม มันก็ยิ้มแป้นทันที!

" ไม่รู้ดิ เหมือนจะมีความสุข แต่ลึกๆมันก็ยังรู้สึกเสียใจอยู่อ่า! ( - _ - ) " ฉันรู้สึกแบบนี้จริงๆนะ ไม่รู้ว่ามันคือความรู้สึกอะไรกันแน่ ฉันยังไม่อยากเครียดกับเรื่องนี้ ฉันคิดว่าพี่คีย์คงจะเรียนหนัก เลยเครียดแล้วก็มาลงที่ฉันมากกว่า แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก ยังไงฉันก็ยังเป็นที่ระบายให้เขาได้ (:

" ก็ดีแล้วล่ะ ไม่ต้องเครียดนะ ฉันว่าพี่เขาคงไม่ตั้งใจพูดแบบนั้นหรอก ( ^ ____. ^ ) " หมอนั่นพูดพลางขยี้ผมฉัน

" แล้วนี่จะมาขยี้ผมฉันเพื่อ? ..ผมฉันเละไปหมดแล้วนะไอบ้าแทมิน!!!!! " ฉันตะโกนใส่หมอนั่น แต่เหมือนยิ่งจะทำให้หมอนั่นได้ใจมากกว่า ( = = )

" โอ๋ๆ ยัยเด็กขี้แย ฉันตั้งฉายาใหม่ให้เธอได้แล้วนะ จียอนอา~ จียอนเด็กน้อย " หมอนั่นทำท่าทางมีความสุข พลางหยิกแก้มฉันเบาๆ

" โอ๊ย! ไอบ้าฉันเพื่อนเล่นแกหรือไงห๊าาาาา!! " ฉันวิ่งไปเตะสกายคิกใส่หมอนั่น!!

" ยัยบ้า! ขี้แยยังไม่พอยังบ้าพลังอีกเหรอ? ยัยเอ๋อจี้ขี้แยแถมยังบ้าพลังอีกกก! " หมอนั่นวิ่งหนีฉันพลางตะโกนออกมาดังๆ


วันนี้ถึงจะเครียดกับเรื่องพี่คีย์ ซึ่งฉันไม่รู้ว่าพี่เขาเป็นอะไร แต่ก็ต้องขอบใจนายนะแทมิน! ที่ทำให้ฉันหายเครียดจากเรื่องพี่คีย์ได้ ขอบคุณจริงๆ พรุ่งนี้หวังว่าอะไรๆมันจะดีขึ้นกว่านี้นะ (:

TAEMIN CUT

" แทมตื่นได้แล้วลูก!!!! " เสียงแม่ของผมรอดมาทางประตูห้อง(?)

" อะไรครับม๊า!! " ผมหันไปดูนาฬิกา ( O _ O ) ฮืมม? เฮ้ย! นี่เพิ่งจะ 6 โมงเช้าเองนะ! วันนี้ก็วันหยุดมาปลุกผมทำไมแต่เช้าตรู่!

( ผมเปิดประตูออกไป )

"  วันนี้เราจะไปเที่ยวห้างกันนะ!! รีบอาบน้ำแต่งตัวเร็วๆ! " แม่พูดอย่างรีบเร่ง

" ม๊าอ่า!! ผมง่วงนะ! ( = ., = )zzZZ " ผมทำท่าทางงอแงใส่แม่ของผม

" ไม่ต้องเลย! รีบๆเข้าล่ะ! " แม่พูดเสร็จก็เดินจากไป .. อะไรกันฟ้ะเนี่ย! ได้นอนก็นอนน้อย แถมจะไปห้างอะไรตอน 6 โมงกว่าๆ!!!!!!! 

ถึงผมจะบ่น แต่ผมก็รีบอาบน้ำ แปรงฟัน แต่งตัวทันที~

" ม๊า! ผมเสร็จแล้ว! " ผมรีบก้าวลงบันไดทันทีที่แต่งตัวเสร็จ

" ฮะ ฮะ เฮ้ยยยย!! โครม~ " สุดท้ายก็เจ็บตัวจนได้

" เด็กบ้าอะไร ซุ่มซ่ามจริงๆเลยนี่! จะมีใครรู้บ้างมั้ย? ว่าเวลาแกอยู่โรงเรียน กับ อยู่บ้าน มันต่างกันขนาดไหน?? โธ่ๆ! " อ๊ากก! แม่ไม่ช่วย แถมยังจะซ้ำเติมจิตใจผมอีก ( ; _ ; ) #นูน่าคนไหนใจดีมาช่วยหนูแทมทำแผลทีนะคะ..

" รีบๆลุกแล้วก็ไปนั่งรอในรถได้แล้วเด็กบ้า! " ถึงคุณพ่อจะตะคอก แต่ก็ช่วยเดินมาพยุงขึ้นรถ

ผมขึ้นมานั่งรอบนรถ

" ม๊า! แล้วเราจะไม่ไปกินข้าวกันก่อนเหรอฮ้ะ? ผมหิวจะตายแล้วอ่าา ( ; __ ; ) " ผมบ่นพึมพำให้แม่ฟัง

" ไปกินที่ห้างก็ได้ค่ะคุณลูกข๋าาา!!! " คุณแม่พูดแบบกวนๆกลับมานิดๆ

พวกเราขึ้นรถมาได้สักพัก จวนจะถึงห้างดังในโซลอยู่แล้ว ~

ผมเดินลงมาจากรถ รีบเดินตรงไปยังศูนย์อาหารทันที โดยไมไ่ด้รอพ่อกับแม่เลย!~ ก็มันหิวนี่นา ( ; _ ; )
ผมรีบเดินไปสั่งอาหาร ..แต่ ..เอ๊ะ ..ทำไมสองคนนั้นมันคุ้นๆว่ะ? เอิ่มมๆ เอิ่มๆ ผมพยายามจ้องดีๆ

" เฮ้ย! " ผมอุทานออกมาด้วยความตกใจ ทำไมสองคนนี้มาเที่ยวด้วยกันฟ้ะเนี่ย?

ผมรีบเดินไปหยิบอาหารที่สั่งไว้ แล้วก็เดินตรงไหนยังสองคนนั้นทันที

" พี่คีย์ ยัยตัล! " ผมตะโกนชื่อสองคนนั้นออกมา จนทำให้สองคนนั้นสะดุ้ง

" อะอ้าว แทม!~ " ยัยตัลทักผมกลับมา แต่พี่คีย์เมินเฉยแล้วก็หันไปทางอื่น

" แล้วยัยจี้อ่ะไมไ่ด้มาด้วยเหรอ? " ผมถาม พลางชะโงกหน้าไปหายัยจี้ดู

" มะมะ ไม่ได้มาหรอก .."~ ยัยตัลตอบตะกุกตะกัำก แต่ก็ไม่น่าสงสัยเท่าสองคนนี้มาเที่ยวด้วยกัน โดยไม่มียัยจี้ ..

" อ้าวแล้วนี่มาเที่ยวกันสองคนเหรอ? " ผมถามไปอีกรอบ

" อืม! ใช่! " คราวนี้พี่คีย์หันมาตอบผมแทน

" แทม!! มานี่ได้แล้วลูก!! " เสียงแม่ดันมาขัดจังหวะการคุยกันของผมและสองคนนี้ซะเฉยๆ

" อ่อครับ! ผมขอตัวไปก่อนนะ บายครับ เที่ยวให้สนุกนะ! (: " ผมพูด แล้วก็เดินไปหาแม่ทันที

พวกเรานั่งทานข้าวในศูนย์อาหารกันซักพักใหญ่ๆ แล้วก็เดินออกมาซื้อของเหมือนแทบจะปล้นห้างกันเลยทีเดียว

" พ่อจ๋าดูอันนั้นสิจ๊ะ แม่จ๋าพ่ออยากได้อันนั้น! " ในหูผมมีแต่เสียงพ่อกับแม่คุยกัน ส่วนผมก็เดินเลือกของไปเรื่อยเปื่อย

" เออ ม๊า! ผมขอเดินไปตรงนั้นแปปนะ ว่าจะไปดูเสื้อผ้าใหม่ๆใส่หน่อย!~ " ผมพูดเร็จก็เดินจากมา

อ้าว! นี่มันโลกกลมจริงๆนะเนี่ย มาเจอสองคนนี้อีกแล้ว .. แต่ทำไม ท่าทางสองคนนี้แปลกๆแฮ๊ะ จับมือถือแขนคุยเล่นกันดูสนิทสนมเชียว! สองคนนี้มันไปสนิทกันตั้งแต่เมื่อไหร่ฟ้ะ? หรือว่า???........

" ไอแทม!! " ผมหันขวับทันทีที่ได้ยินเสียงใสใสตะโกนเรียก

" อ้าว! ยัยจี้! " ผมยิ้มแบบฝืนๆไปให้ยัยนั่น นี่มันเป็นวันอะไรเนี่ย? เจอแต่คนในวงจรชีวิต? 555555.

" มาเที่ยวกับใครล่ะเนี่ย? " ยัยนั่นถามผม

" อ่อมากับครอบครัวน่ะ เธอล้ะ? " 

" มาคนเดียว!~ นี่จะมาซื้อเสื้อผ้าเหรอ? ฉันซื้อให้เอาม่ะ? " ยัยนั่นลากผมไปดูเสื้อผ้า

" เฮ้ย! ร้านนี้แหละ เอาร้านนี้เลย เสื้อผ้าสวยมาก!! " ยัยนั่นพูดพลสงชี้ไปในร้าน!! ร้าน!! ร้ายที่ยัยคริสตัลกับพี่คีย์ยืนเลือกเสื้อผ้ากันอยู่ เฮ้ย! จะบ้าตาย วันบ้าวันบ้ออะไรกันว่ะเนี่ย! ฮ่วยยยย!~

" ยัยจี้ไปร้านอื่นเถอะ ร้านนี้เสื้อผ้าไม่เห็นจะสวยเลย! " ผมคะยั้นคะยอให้ไปร้านอื่น แต่เธอก็ไม่ยอมไป

" กริ๊ง!~ " (เสียงกระดิ่งตอนประตูเปิด) ..


 

ไรเตอร์มาอัพแล้วนะเคิ๊บบ!~ หลังจากห่างหายไปนานสักระยะ พอดีเรียนหนัก งานเยอะ (ไม่รู้ครูจะให้มาทำไม)
ตอนนี้ตามงานแทบจะไม่ทันแบ้ววว #เหมือนจะมาระบายชีวิตประจำวันยังไงยังงั้น .. ยังไงไรเตอร์ก็จะสละเวลามาอัพ
ให้อ่านกันเรื่อยๆนะคะ ขอบคุณที่ติดตามกันอยู่เสมอ ขอบพระคุณค่ะ *โค้ง*



เขาไม่รักเรา ก็ควรจะจำบ้าง เลิกคิดถึงเขาได้แล้ว :( #tipssad


( อ่านแล้วเม้นด้วยนะคะ!! )