Silly girl~ รู้ซะบ้าง! ..ว่าเขาเป็นของฉัน (SHINee&T-ARA)

ลำดับตอนที่ #2 : Silly girl~ ( 1 ) โลกกลม? หรือเพราะ พรมลิขิต?

  
▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒

แสงแดดยามเช้า อากาศที่สดใส อะไรๆมันก็เหมือนดีไปหมดว่ามั้ย ? > [] <
วันนี้เป็นวันแรกในการเปิดภาคเรียนใหม่ หลังจากได้หยุดไปนานมากกกกกกกกกกก!
อยากเจอเพื่อนๆจะแย่แล้วล่ะ! .. ฉันรีบสวมชุดนักเรียน และล้างหน้าแปลงฟัน แต่ฉันคงอาบน้ำไม่ทันแล้วละ ไม่งั้นคงไปสายพอดี! ไม่เป็นไร! ฉีดน้ำหอมไปแทนแล้วกัน เมื่อคืนก็อาบไปแล้วคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง? (ไรเตอร์: 'ยัยจี้ซกมก' )

ฉันรีบก้าวเท้าออกมาจากห้องด้วยความว่องไว!

' จียอน! ไม่กินข้าวก่อนเหรอลูก ' คุณแม่ตะโกน
' ไม่ทันแล้วล่ะแม่ไม่งั้นคงไปสายพอดี วันแรกด้วยไม่อยากไปสาย - /- งั้นหนูขอขนมปังแทนแล้วกัน ' พอพูดเสร็จแม่ก็รีบยื่นขนมปังให้ฉันทันที

ฉันรีบวิ่งด้วยความเร็ว และควบคู่กับการกินขนมปังไปด้วย!

" ..ฮึก ฮึก เฮือก! O.O  ' เห้ยซวยแล้วตู! ขนมปังติดคอออออออออ!
' น้ำ น้ำอยู่ไหน!!! ' ฉันกระวนกระวาย และโวยวายด้วยความที่กลัวตาย (เวอร์) - /- 

' อ๊ะ! น้ำ! ' เสียงปริศนา?? ใครซักคนพูดพลางส่งน้ำมาให้ฉันจากทางด้านหลัง - ., -
ฉันรีบดื่มโดยทันที! และดื่มได้แบบทุเรศที่สุดที่เคยทำมา ก็มันติดคอจะตายแล้วนี่หว่า!

' อะ อะ อืมมม! ขอบคุณนะ ' ฉันพูดพลางหันไปขอบคุณ และโค้งตัว 90 องศา

' เห้ยย! พี่คีย์! 0.0 ' พอเงยหน้าขึ้นมา โอ๊ยแทบช็อค! หนุ่มหล่อมาดแมนและฮอตยิ่งกว่าใคร แถมยังเป็นดาวโรงเรียนกำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉันและส่งยิ้มหวานให้ ฉันฝันไปรึเปล่าเนี่ยยยย!
' สวัสดีจ้า! น้อง? จียอนใช่มั้ย? ' แห๊ะ! รู้ชื่อเราด้วย > [] <
' พี่รู้จักหนูด้วยเหรอค่ะ? ' เรียบร้อยทันตาเห็น
' โอ๊ยย! น้องดังจะตาย ตัวจริงน่ารักกว่าที่เขาพูดกันอีกนะเนี่ย '  ดัง? ฉันดังตรงไหนฟ้ะ? 
' ^   __ ^ อ่อค่ะ นั้นหนูไปก่อนนะ' ฉันส่งยิ้มให้เขาและรีบเดินจากมา!

ตอนนี้ฉันรีบตรงดิ่งไปที่โรงเรียนทันที เนื่องจากชักช้ากับเรื่องที่เกิดขึ้นไปเมื้อกี้จึงทำให้ฉันมาโรงเรียนสาย! แต่ก็ชั่งมันเหอะก็คุ้มอ่ะนะที่ได้เจอพี่คีย์ตัวเป็นๆ และแบบใกล้ชิดขนาดนี้!

' เนื่องจากวันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก และครูคิดว่าทุกคนคงจะไม่มาสายกัน แต่มันก็ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คาดไว้! 'ปาร์ค จียอน' ออกมา! ' ครูใหญ่กำลังประกาศ และและและเรียกชื่อฉัน? เห้ยบ้าไปแล้ว แค่มาสายวันเปิดเรียนต้องให้ไปยืนข้างหน้าเพื่อนๆเลยเหรอ??? 

ฉันรีบเดินออกไปอย่างอายๆ เนื่องจากมีฉันคนเดียวที่มาสาย - /-

' เดี๋ยวก่อนครับครู! ' เสียงไอแว่นประธานนักเรียน
' อะไรอีกห๊ะ ? ' 
' มีคนมาสายอีกคนครับ ชื่อ คิม คิบอม '
' อืม! คิม คิบอมจ๊ะ! ออกมาข้างนอกด้วยนะจ๊ะ! ' 
เห้ยยยยยยยยยยยยยยย! โลกกลมหรือเพราะพรมลิขิต? ฉันกับพี่คีย์จะได้ใกล้ชิดกันอีกแล้วว! > [] <

ตอนนี้พี่คีย์กำลังเดินออกมา ท่าทางเขาไม่อายเลยซักนิด แต่กับเดินอย่างสง่างามอีกด้วย ผู้หญิงรอบข้าง หรือแม้แต่ยัยครูบ้าฮวานิมก็ยืนกริ๊ดพี่คีย์กันยกใหญ่ แถมยังพูดจาดีกับพี่คีย์มากกว่าที่พูดกับฉันอีก!

' คิมคีย์ กับ จียอน จะถูกลงโทษนะจ๊ะ! ครูจะให้พวกเธอวิ่งรอบสนามคนละ 10 รอบ แต่คิมคีย์ของครูคงจะเหนื่อยใช่มั้ยล่ะ? นั้นเธอวิ่งแค่ 5 รอบก็พอจะ! ' ยัยครูฮวานิมพูดจาอ่อนโยนเชียว!
' แล้วหนูล่ะค่ะ? ' ฉันรีบถามเผื่อจะลดลงมา 5 รอบบ้าง - ., - 
' เธอ 10 รอบน่ะดีแล้วย่ะ! ' กริ๊ดดด! ลำเอียงชัดๆ
' ฉันเป็นผู้หญิงนะครูต้องวิ่งน้อยกว่าผู้ชายดิ! ' ฉันตะโกนออกไปหลังจากที่ยัยครูบ้ากำลังเดินจากไป - ., - จนทำให้พี่คีย์ขำและยิ้มหัวเราะออกมา! คนอะไรน่ารักชะมัด!

' ขำอะไรอ่ะพี่? - -* ' ฉันถาม
' อ่อเปล่าๆ เห็นเธอตลกดีอะ เลยเผลอหัวเราะออกมา โทษทีๆ ^ ^ ;; ' ฉันตลกตรงไหน? ที่พูดมาฉันพูดจริงนะเนี่ย - /-
' อ่อๆ นั้นหนูไปวิ่งละ เดี๋ยวเข้าเรียนสาย! ' พอพูดเสร็จฉันก็รีบวิ่งทันที โดยมีพี่เขาวิ่งตามหลังมาติดๆ

' จียอน! วิ่งช้าๆหน่อยสิ! ' พี่คีย์ตะโกนเรียกฉันที่กำลังวิ่งนำเขาอยู่
' หื้ม? ทำไมเหรอ? ' ฉันรีบลดความเร็วลงมานิดหนึ่ง จนพวกเราวิ่งไปพร้อมๆกัน
' พี่มีอะไรจะถามน่ะ! ' พี่คีย์พูดอย่างอ่อนโยน
' อะไรเหรอค่ะ? 0.0 ' ฉันตอบกลับไปพลางทำหน้าอยากรู้ไปด้วย

' คือว่า..น้องชอบพี่บ้างหรือเปล่า? ' หื้มมม?? - -' เล่นถามกันซะดื้อๆแบบนี้เลยเหรอเนี่ย แต่ก็นะทั้งหัวใจฉันยกให้พี่ไปหมดแล้วล่ะ ตั้งแต่ตอนเปิดภาคเรียนที่ฉันอยู่ปี 1 ฉันก็หลงรักพี่มาตั้งนาน แต่ก็รู้ตัวดีว่าคงไม่มีทางที่ฉันจะเข้าใกล้หรือสนิทสนมกับพี่ได้เลย แต่ ณ ตอนนี้ฉันกับพี่เราอยู่ใกล้กันแค่เอื้อมแล้วสินะ! ฉันจะไม่ยอมเสียโอกาสนี้ไปแน่! ต้องถือคตินี้เอาไว้สินะ! ด้านได้อายอด!
' ว่าไงจียอน! ' พี่คีย์ถามซ้ำอีกครั้งเนื่องจากฉันอิ้งไปซะนาน
' ก่อนอื่นพี่เรียกหนูว่า จี้ เถอะค่ะ แล้วเรื่องนั้นที่พี่ถามน่ะ! คือว่า .. เวลาที่ผ่านมาตั้งแต่ฉันเข้าเรียนที่นี่ฉันสนใจพี่มาตลอดเลยล่ะ พี่คงรู้สึกได้ว่าใครแอบมองพี่ตลอดเลยใช่มั้ยล่ะ? คนคนนั้นคือฉันเองละ ^ ^;;  ฉันชอบพี่คีย์มากเลยรู้มั้ย? นี่คือคำตอบของฉัน! '

ฉันพูดไป วิ่งไป แต่รู้สึกเหมือนน้ำตากำลังคลออยู่ในดวงตาของฉัน! มันเป็นเรื่องที่ไม่น่าร้องไห้ แต่ฉันก็เสียน้ำตาไปจนได้สินะ!
' ฮ่าๆ! ยัยบ๊อง! เธอจะร้องไห้เพื่อ? - -' ' พี่คีย์หัวเราะและหยุดวิ่งฉันก็เลยหยุดวิ่งตามไปด้วย 

พี่คีย์ใช้มือนุ่มๆของเขาทั้งสองข้างปาดน้ำตาที่ไหลรินของฉัน 
' เป็นแฟนกับพี่นะ!!! '  เป็นแฟนกับพี่นะ  เป็นแฟนกับพี่นะ  เป็นแฟนกับพี่นะ เรื่องจริงหรือความฝัน พี่คีย์พูดกับฉันจริงๆ หรือเนี่ย?
' จะดีเหรอค่ะ? ' แอ๊บพูดไปงั้น! ใจจริงอยากเป็นแฟนกับพี่จะตายแล้ว แต่ก็ต้องรักษาภาพพจน์กุลสตรีไว้บ้าง!
' ดีสิ! พี่ก็ชอบเธอนะ! ' คำว่า เป็นแฟน ว่าหนักแล้ว แต่คำว่า พี่ก็ชอบเธอนะ เนี่ยกะจะฆ่ากันทางอ้อมใช่มั้ยเนี่ย??? > [ ] <
' นั้นเราเป็นแฟนกันแล้วนะ! พี่ไปก่อนล่ะเดี๋ยวเข้าเรียนสาย บ๊ายบาย! ' พี่คีย์พูดเองเออเอง แล้วก็เดินจากไปอย่างหน้าตาเฉย ปล่อยให้ฉันที่กำลังยืนอยู่สติหลุดลอยไปไกลแล้ว

อืม.. ยังไงก็เดี๋ยวค่อยขึ้นห้องแล้วกันขอเวลาเพ้อซัก 10 นาทีก่อนแล้วค่อยขึ้น >///<

▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒▒

ไรเตอร์มาอัพต่อให้แล้วนะค่ะ ดีไม่ดียังไงก็อถัยให้ด้วย
สัญญาว่าจะทำให้ดีกว่านี้ค่ะ ถ้าตรงไหนทำให้งงๆ ก็บอกได้นะค่ะ :DD
เดี๋ยวอีกไม่กี่วันมาอัพตอนที่สองให้นะค่ะ!  


 

 

: คำคม :
บางความรู้สึก มันอาจยากเกินไปที่จะบอก แต่ยากกว่านั้นคือการเก็บมันไว้ไม่แสดงออก ทั้งทั้งที่อยากบอกให้เค้ารู้ใจจะขาด.  #perfunn

( อ่านแล้วเม้น คือสมบัติของผู้ดี  )