Don't Forget อย่าลิมรัก!..ของเรานะ

ฉันชื่อชูการ์ (Sugar) ถึงชื่อฉันจะหวานปานน้ำตาล แต่ตัวฉันไม่ได้หวานแหววอะไรอย่างงั้นหรอกนะ
ฉันชอบศิลปะการต่อสู้ ชอบวาดภาพบ้างแล้วก็ชอบเล่นดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ
แต่ที่ชอบอะ หมายถึงภาพสไตล์พังก์นะ แล้วไอ่ดนตรีที่ว่าชอบเล่นอะ ก็เป็นแนวฮาร์ดคอร์ต่างหาก
แล้วไงเนี่ย ???
ทำไมคุณแม่สุดสวยโสภาของฉันดันส่งฉันเข้าเรียนโรงเรียนศิลปะที่สอนศิลปะจำพวกบัลเลต์และร่ายรำอะไรพวกนี้ด้วย
แถมยังมี class เรียนวาดภาพน่าเบื่อ กับพวกดนตรีคลาสสิกอะไรนั่นอีก ฉันเนี่ยเซ็งจะแย่
แต่ความเซ็งของฉันไม่ได้จบแค่โรงเรียนพิลึกนี่หรอกนะ

ในวันอันแสนสุขสงบของฉัน มีดนตรีร็อคกระชากใจคลอหูอยู่อย่างเพลิดเพลิน
จู่จู่ก็มีโทรศัพท์ปริศนาโทรมาจากโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
พร้อมกับบอกแจ้งแถลงการณ์ว่าฉัน ถูกรถชน!!!

ห๊า O[]O ฉันนี่นะถูกรถชน
ฉันคิดว่าโรงพยาบาลนี่ต้องเพี้ยนไปแล้วแหงๆ
แต่ที่ไหนได้ มีคนถูกรถชนจริงจริงด้วย แต่ไม่ใช่ฉัน ที่แท้เขาก็คืออิตาบ้าที่ล้วงกระเป๋าฉันตอนเช้าน่ะเอง

ความซวยของฉันยังไม่จบลงแค่นั้น...
อิตาโจรห้าร้อยนั่นดันมาความจำเสื่อมซะนี่ แถมมามี๊ของฉันยังใจบุญรับอิตานั่นมาเป็นลูกบุญทำอีก T^T

หมดกัน.... TwT สีสันและชีวิตแห่งความเป็นชาวร็อคของฉัน