Mr.Dog หมอหมาหล่อ...บอกต่อด้วย

'พี่หวาน! ระวัง' ฉันเปล่งเสียงสุดเสียงเรียกชื่อพี่สาวของตนเอง ในขณะที่เธอกำลังอุ้มน้องหมาจรจัด ไม่มีที่อยู่ เพื่อจะนำกลับไปเลี้ยงที่บ้าน รถมอเตอร์ไซด์ซึ่งขับมาด้วยความเร็วสูงก็อัดปะทะร่างเล็กที่กำลังโอบอุ้มน้องหมาเข้าจังๆ 

'พี่หวาน!!' ฉันหน้าซีดเผือด เมื่อเห็นเลือดท่วมร่างของพี่สาวตนเองส่วนเจ้าตูบมันก็ยังคงอยู่ในอ้อมกอดพี่สาวฉัน ในสภาพที่ปลอดภัยดี ผิดกับพี่สาวฉันที่ไม่ต่างอะไรกับตายทั้งเป็น

พลันเห็นลูกสุนัขที่กำลังข้ามถนน ฉันก็นึกถึงเรื่องราวในอดีตที่ฝังใจมาตลอด 

"กรี้ดดดดดด..." กว่าจะดึงสติกลับมาได้ จักรยานฉันก็ประชิดตัวมัน ฉันรีบหักหลบจนชนเข้ากับต้นไม้ แล้วตามมาด้วยร่างของฉันและจักรยานที่ล้มลงกระแทกพื้น

หมาเฮงซวย!

ฉันพยายามพยุงร่างตัวเองขึ้น แต่รู้สึกปวดหนึบที่ก้นและขา ทำให้ต้องนั่งจมอยู่ที่เดิมอย่างนั้น เพราะลุกขึ้นไม่ไหวจริงๆ ไม่นานนักผู้ชายตัวสูงโปร่งก็วิ่งเข้ามา 

ฉันฉีกยิ้มกว้าง ยอมรับในความเป็นสุภาพบุรุษของเขาจริงๆ  ฉันรีบยื่นมือให้เขาช่วยพยุงขึ้นทันที ตะ ตะ แต่...! 

"ไม่เป็นอะไรแล้วน้า ไม่ต้องกลัว" ผู้ชายคนนั้นลูบหัวสุนัขป้อยๆ ด้วยความเอ็นดู  ก่อนเขาจะเดินเข้ามาใกล้ๆ ช่วยพยุงร่างฉันขึ้น แต่อีหมาเฮงซวยมันดันขู่ฟอดๆ เมื่อเขาจับมือฉันเพื่อช่วยพยุง

CR.SQW