MARKBAM ║ แค่ที่เพื่อน - นิยาย MARKBAM ║ แค่ที่เพื่อน : Dek-D.com - Writer
×

    MARKBAM ║ แค่ที่เพื่อน

    โดย Choylada

    "มาร์ค..." "กอดไม่ได้?" "แล้วมีสิทธิ์อะไรมากอด ปล่อย..." "แล้วต้องทำไงถึงมีสิทธิ์ มึงช่วยบอก 'เพื่อน' อย่างกูหน่อยดิ"

    ผู้เข้าชมรวม

    14,270

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    29

    ผู้เข้าชมรวม


    14.27K

    ความคิดเห็น


    253

    คนติดตาม


    1.67K
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 ก.ค. 64 / 14:57 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    #แ ค่ ที่ เ พื่ อ น ม บ

    Out of the seven billion people in this world, there's only you

    Almost a million words that I could say, but none of them will do

    So many years that I have lived, but it feels like I've just begun

    Out of the seven billion people, baby, 

    you're the only one .

     

    “แล้วมาร์คจะมาคาดคั้น จะมาเอาอะไรกับแบมนักหนา คืนนั้นมันก็แค่ความผิดพลาด เราต่างคนต่างเมา ลืมๆ มันไปเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้นได้ไหม”  

    “กูจะลืมทำไมในเมื่อกูตั้งใจ”

    “กูไม่ได้เมา

    “กูตั้งใจ เอามึง

    น้ำเสียงแข็งกระด้างที่เค้นกระซิบเน้นชัดทุกถ้อยคำมันทำให้คนฟังแทบล้มทั้งยืน กายเล็กชาหนึบไปทั่วทั้งร่าง ดวงตากลมโตช้อนมองใบหน้าเรียวคมของคนที่ตนมองว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดมาโดยตลอดด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสับสน ครั้นจะเอ่ยถาม ปากมันก็สั่นเทาเกินกว่าจะหาเสียงตัวเองเจอ สุดท้ายร่างบางเลยได้แต่ยืนนิ่งภายใต้วงแขนแกร่งที่กอดรัดแน่นด้วยความหวงแหนอย่างไม่อาจขัดขืน  

    “กูขอโทษที่กูทำตามที่มึงขอให้ไม่ได้ แต่มึงรู้อะไรไหมแบมแบม 

    ร่างสูงบดเบียดแผ่นอกกว้างเข้าไปหาคนในอ้อมแขนจนได้ยินเสียงกระหน่ำเต้นของหัวใจของกันและกัน จมูกโด่งจงใจพ่นลมหายใจอุ่นร้อนลามเลียผิวแก้มเนียนละเอียดจนมันขึ้นสีระเรื่อ ก่อนที่ริมฝีปากหยักลึกจะเคลื่อนไปกระซิบชิดใบหูเล็ก 

    “มีอยู่อย่างนึงที่กูแม่งอยากลืมมันมาตลอด

    “คำว่า เพื่อนที่มึงยัดเยียดให้กูไง”

    กูโคตรอยากลืมเลยว่าน้ำหน้าอย่างกูเป็นได้แค่เพื่อนมึง” 

    ในที่สุดประโยคที่ฝืนเก็บมันไว้กับตัวเองมาโดยตลอดก็ได้พูดออกไปให้แบมแบมได้รับรู้ ดวงตาเรียวคมจ้องลึกเข้าไปในนัยน์ตาสั่นระริกเพื่อตอกย้ำความรู้สึกทั้งหมดที่เขามี ก่อนจะทิ้งศีรษะลงไปพิงซบไหล่บอบบาง โดยที่แขนทั้งสองข้างยังโอบเกี่ยวเอวคอดไว้ไม่ให้ขัดขืน ริมฝีปากหยักจงใจกดจูบหนัก ๆ บนต้นคอขาวเนียน พร้อมกับพึมพำอย่างตัดพ้อ



    “เพื่อนเหี้ยไร กูไม่เป็น”  


    #แค่ที่เพื่อนมบ

    twitter: @choylada


    T
    B

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น