รักนี้ต้องพิสูจน์

เนื้อเรื่อง

"โยเยยยยยยยย"
"อารายยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"ตื่นยังงง ว้อยยยย"
"ตื่นแล้ววววววว มีอารายยยยยยยยยยยยยยย" (เอ่อ!! อ่านให้เป็นตะโกนด้วยนะ)
ฉันตะโกนตอบพี่ฉันพางเดินลงมาข้างล่าง ด้วยชุดเอ่อ ชุดนอนลายมิกกี้เมาส์
อ้อ โยเยก้อชื่อฉันเองแหละค่ะ ส่วนพี่ชายฉันหนะชื่อ ยิม ค่ะ เข้าเรื่องต่อเรยนะค่ะ
"พอดีวันนี้เพื่อนชั้นจะมาบ้านอะ แกช่วยทำกับข้าวให้หน่อยสิ"
"จะบ้าหรอ เพื่อนพี่ พี่ก้อทำเองสิ"
"นี่แกช่วยชั้นแค่นี้ไม่ได้หรอ ยัยเยไปเยมา"
"นี่จะขอช่วยให้คนอื่นช่วยก้อพูดดีดีเส่"
"ก้อได้ๆ น้องโยเยสุดสวยคร้าบบบบบบบบช่วยพี่ชายคนนี้ทำอาหารหน่อยเถอะนะคร้าบบบบบบบบ นะคร้าบบบบบบบบ"
"ว้าว ^0^ น่าร้ากจังพี่ช้านนนนน
"นี่ไม่ต้องมานอกเรื่องเรย เสียฟอร์มหมดเลยชั้น ไปๆๆไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วมาช่วยชั้นซะที ไป"
"รู้แร้วหน่า ไปละๆ"
"เออๆ"
 
แล้วฉันก้อเดินขึ้นชั้นบนไปอาบน้ำประมาณ 20 นาทีเองม้าง อ้อที่พี่ฉันกับฉันต้องช่วยกันทำกับข้าวหนะ ก้อเพราะพ่อแม่ของเราไม่ค่อยอยู่บ้านหลอกค่ะ ชอบไปดูงานที่ต่างประเทศบ่อยๆๆๆๆๆ บ่อยเจงๆนะ แบบเดือนเปน 4ครั้งอ่า ครั้งละอาทิตย์สรุปก้อไม่ได้อยู่บ้านเรยแหละ  ต่อค่ะต่อ

จากนั้นฉันก้อเดินลงมาข้างล่างแล้วก้อมาช่วยพี่ยิมจัดโต๊ะ แล้วก้อหั่นผักทำอาหาร
พอเสร็จฉันก็ยกมาวางไว้บนโต๊ะ แล้วก้อไปนั่งดูทีวีไปเรื่อยๆ สักแปบก้อ

"ติ้งหน่องงงง ติ้งหน่องงงง"
"พี่ยิมเดียวโยไปเปิดให้"ฉันตะโกนบอกพี่ไป
"เออๆ" แล้วฉันก็วิ่งไปเปิดประตู
 
"เพื่อนพี่ยิมหรอ??"
"ไม่ใช่มั้ง"
"อืม งั้นปิดประตูละนะ"
"เฮ้ย!! ฉันประชดเข้าใจม้ายยย"
"อ่าวหรอ อ้ออืมๆๆเข้ามาสิ"

"เฮ้ยไอ้ยิม"
"อ่าวเป็นกลาง"
"ทักทายกันอย่างกับไม่ได้เจอกันมาเป็นชาติงั้นแหละ ชิ"
"น้องแกนี่กวนสุดยอดเลยหวะ"
"แล้วนายมายุ่งไรกับชั้นเล่า"
"เฮ้ยๆ พอๆๆ มาๆๆกินข้าวๆๆ"
"อืม/อืม"
"นี่นายพูดพร้อมชั้นทำไม/นี่เธอพูดพร้อมชั้นทำไม"
"หยู้ดดดเดียวนี้จะกินมั้ยข้าวอ่า"
"กินค๊า/กินค๊าบบ"
แล้วฉันก้อนั่งกินข้าวตรงข้ามกับนายเป็นกลางมั้งเหนพี่ชั้นเรียกว่างี้อ่า ส่วนพี่ยิมก้อนั่งหัวโต๊ะ

อะ!!พี่ยิมตักข้างให้นายนั่นด้วยอะ แต่ไม่เป็นไรหลอกมั้ง เฮ้ยๆ นายนั่นก็ตักให้พี่ยิม แต่ถ้าตักให้ในฐานะเพื่อนทำไมต้อง ต้องทำหน้าแบบนั้นด้วยละ อย่างกับว่า เป็นมากกว่าเพื่อนอย่างงั้นแหละ โอ๊ยๆๆ ไม่คิดๆๆๆๆ เลิกๆๆๆ พี่ฉันต้องไม่เป็นแบบนั้นเซ่
>.<**
"พี่ยิมเดียวโยเยขึ้นห้องก่อนนะ จะไปทำงานที่ครูสั่งต่อ"
"อิ่มแร้วหรอ"
"อืม"
"เอ่อๆ ขึ้นไปสิ"
ฉันก้อเดินขึ้นห้องไป
แล้วฉันก็มานอนคิดว่าสองคนนี้เป็นเกย์จิงป่าวจนชั้นปวดหัวววววแล้วก้อเลิกคิดเรื่องนี้   ฉันนอนไปนอนมาจนหลับบไป แล้วตื่นมาอีกทีก้อประมาณบ่าย 3
พอฉันไปหาหนังสือในชั้นหนังสือก้อมีหนังสือหล่นลงมาเล่มนึง ฉันหยิบขึ้นมาดูมันก็ปรากฏว่า  "วิธีพิสูจน์เกย์" แล้วความคิดอันบรรเจิดก็แล่นเข้ามาในสมอง
ฉันลองเปิดอ่านดูเรื่อยๆ แล้วฉันก้อเดินลงบันไดมา เห็นสองคนนั่งคุยกันอยู่ ชั้นเลยกะว่าจะพิสูจน์โดยการไปนั่งกลางระหว่างพี่ยิมกับอี่ตานั่น จนทั้งสองทำหน้างงราวกับว่าฉันมานั่งนี่ทำไมม 1.ใช้น้ำหอม ฉันลองดมๆๆๆๆ ก็พบว่าใส่น้ำหอมทั้งคู่ อืมๆๆ
2.มีเครื่องสำอางติดตัวอย่างน้อย 1 ชิ้น งืมๆงำๆ
"นี่พี่ยิม มีลิปมันให้ยืมปะ"
"ไม่มีอะ"
"แล้วนายหละ เป็นกลาง"
"อ๋อ มีสิ กลิ่นสตอเบอร์รี่นะ"
"นะ นะ นาย อ๋อๆ อืมๆ"
"นี่อย่ามาคิดว่าฉันเป็นเกย์นะ ที่ฉันพกหนะเวลาฉันจะ kiss กับสาวๆปากชั้นจะได้หวานๆไงเล่า" อ๋อแบบนี้นี่เอง
"เจ้าชู้เป็นบ้า"
"เจ้าชู้ยังไงก้อรักเธอหนะ"
"แหวะ/แหวะ"ฉันกับพี่ยิมแหวะออกมาพร้อมกัน คิคิ แล้วก้อเล่นกันไปสักพักฉันก้อพิสูจน์ข้อที่ 3.
++++++++++++
+++++++++++
++++++++++
+++++++++
++++++++
+++++++
++++++
+++++
++++
+++
++
+
ค้างไว้ก่อนน้า