คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Grow Up : 9
9
#When You Grow up
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
“ปิ่น! ไปเล่นน้ำกัน!”ทั้งเคาะทั้งตะโกนขนาดนี้ทำไมมันยังไม่มาปิดประตูสักทีวะ
ไม่ใช่ว่าตายคาห้องไปแล้วหรอ
“ปิ่นโว๊ย!”เป็นแม็กกี้ที่ตะโกนเรียกบ้าง
นี่พวกฉันพลัดกันเรียกมาจะห้านาทีแล้ว
“ไม่ใช่ว่ามันดับคาห้องไปแล้วนะมึง”
“ปากมึงนะหอย!”
แกร๊ก!
“เคาะอะไรนักหนากูขี้อยู่!”ทันทีที่ประตูเปิดออกปิ่นมันก็โวยวายใส่พวกเราทันที
แล้วก็พอเหตุผลที่มาเปิดประตูช้าอย่างชัดจัน
“โทษทีๆ จะชวนไปเล่นน้ำไปไหม”ฉันบอก
“ไปๆรอแปปนึงนะ”
รอปิ่นอีกไม่ถึงห้านาทีพวกเราสามคนก็ลงมาข้างล่าง
ส่วนคนอื่นน่ะลงมาตั้งนานแล้ว พวกยัยวิวเล่นน้ำกันอยู่ ส่วนพวกอากับพวกเพื่อนฉันเล่นเตะบอลชายหาดกันอยู่ไม่ไกล
“ลงน้ำเลยไหมมึง”กี้ถามความเห็น
ฉันกับปิ่นก็พยักหน้าแล้วเดินลงน้ำ ค่อยๆให้น้ำเปียกทีละส่วนของร่างกาย
เดินลงไปลึกขึ้นเรื่อยจนระดับน้ำอยู่ประมาณต้นขา
ปึก!
ตู้ม!
ว่าจะเดินลงไปให้เปียกอย่างสวยๆแต่มีอะไรก็ไม่รู้มันอยมากระแทกหลังจนเสียการทรงตัวก็เลยล้มตัวลงกับน้ำทะเลอย่างอนาถ
“เฮ้ย! มึงเป็นไงบ้างวะเนลล์”
“เจ็บดิวะ
แล้วนี่มึงเตะบอลภาษาห่าอะไรให้โดนชาวบ้านวะ!”ฉันโวยวายใส่ปืนกลทันทีที่เห็นว่ามันถือลูกบอลอยู่ในมือ
“กูขอโทษ มันหลุดตีนไปหน่อย”
หลุดตีนพ่อง!
“เป็นไงบ้างเนลล์”
“ไม่เป็นไรค่ะอาเอิร์ธ
พวกอาไปเล่นต่อเถอะเนลล์จะไปเล่นกับเพื่อนเหมือนกัน”
“ไม่ล่ะ
อาจะเล่นกับเราด้วย”หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อทุกคนเห็นว่าอาเอิร์ธไม่เล่นก็ลงมาเล่นน้ำแทน
แต่ก็ยังมีบอลเป็นอุปกรณ์อยู่ และพวกเราเลือกเล่นลิงชิงบอลกัน
สมาชิกก็มีทุกคนที่มาทริปส่วนคนที่เป็นลิงอยู่ตอนนี้ก็...
“อาเก็ทอย่าโยนสูงสิเนลล์เอื้อมไม่ถึง!”
เออฉันเองแหละ
“เอ้า โยนต่ำเราก็รับได้สิตัวแสบ”
“มาเปลี่ยนกับอาก็ได้มา”อาเอิร์ธบอกแล้วโยนบอลมาให้ฉันเพื่อเปลี่ยนตัวลิงแทน
ส่วนฉันก็ไม่ขัดศรัทธาเพราะเหนื่อยกับการเป็นลิงมาก
“เนลล์ไม่อ่อนให้อาเอิร์ธหรอกนะบอกเลย”
“ตามสบายครับ”
จากนั้นฉันก็โยนบอลไปให้เซนที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
จากนั้นเซนมันก็ส่งให้วิว แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อยัยวิวเกิดรับบอกพลาดแล้วถลาตัวเข้าหาอาเอิร์ธที่รอจะแย่งบอลอยู่
และด้วยความที่เป็นผู้ชายอาเอิร์ธก็เลยต้องรับยัยวิวไว้ไม่ให้หน้าจุ่มลงทะเล
แต่จะเป็นต้องกอดกันแน่นขนาดนั้นไหมล่ะ!
“อะแฮ่มๆ
จะกอดกันจนสเนลล์มันมีผัวเลยไหมคะ”และด้วยความปากไวของปิ่นก็ทำให้สองคนนั้นผลักออกจากกันอย่ารวดเร็ว
ไม่สิ ต้องบอกว่าอาเอิร์ธเป็นคนผลักออกมากกว่า
ส่วนยัยวิวก็ยังยืนเขินหน้าดำหน้าแดงอยู่ ไม่รู้ว่าเขินอาเอิร์ธหรือว่าดกรธที่ปิ่นมันขัดจังหวะสวีทของนาง
“เล่นต่อไหมค่ะทุกคน”ญาดาถามความเห็นก่อนที่ทุกคนจะเริ่มเล่นกันต่อ
พอเล่นได้พักใหญ่ก็หยุด บางคนก็ขึ้นไปนั่งพัก บางคนก็ยังเล่นน้ำอยู่เหมือนฉันกับปิ่น
กี้ แล้วก็อาเอิร์ธ ไม่สิยังไม่หมด ยังมียัยวิวกับญาดาอีก
“พี่เอิร์ธคะเล่นด้วยกันไหมคะ”วิวเกาะแขนอาเอิร์ธแล้วพูดเสียงหวาน
เชิญชวนให้อาเอิร์ธไปเล่นน้ำด้วย
“ไม่ดีกว่า”
“ทำไมล่ะคะ”ยู่หน้าอย่าน่ารัก? หึ คิดว่าน่ารักมากมั้ง
“พี่จะขึ้นแล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นวิวขึ้นด้วยดีกว่า”หมดคำที่จะใช้บรรยายกับยัยนี่จริงๆ
นี่ถ้าลากอาเอิร์ธขึ้นเตียงได้คงลากไปแล้งมั้งนั่น
“สเนลล์เดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงขึ้นไปอาบน้ำเข้าใจไหม”อาเอิร์ธถามพลางเอามือขึ้นมาลูบแก้มฉันเบาๆ
พอฉันพยักหน้ารับอาเอิร์ธก็เดินไปหาอาเก็ทอาชินที่นั่งอยู่ริมหาด
โดยมีสัมภเวสีผีสองตัวเดินตามไม่ห่าง
“ตามติดซะกูนึกว่าเป็นเจ้ากรรมนายเวร”กี้พูดออกมาอย่างหัวเสีย
เพราะมันก็โดนยัยวิวกับญาดาแอบกัดอยู่บ่อยๆตอนเล่นบอลอ่ะนะ
“กูเห็นด้วยกับมึง
ตั้งแต่ล้มตอนเล่นลิงชิงบอลแล้ว อย่าคิดว่ากูดูไม่ออกนะว่าตั้งใจอ่ะ”
“เอาน่า
ช่างมันเถอะ”ฉันบอกก่อนที่เพื่อนทั้งสองคนจะได้หัวร้อนมากไปกว่านี้
เราเล่นกันต่อสักพักก่อนจะขึ้นจากน้ำไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
ก่อนที่จะลงมารวมกับทุกคนที่ชายหาดอีกครั้ง เราจัดเป็นงานปาร์ตี้เล็กๆริมชายหาด ของกินเพียบแอลกอฮอล์ก็เพียบเหมือนกัน
“เนลล์เอาเหล้าไหม”
“ชงมาเลยตั้น”ฉันบอกก่อนจะจัดการย่างนู่นนี่นั่นต่อก่อนจะกลับมาที่โต๊ะ
พร้อมของกินในมือ ลำดับการนั่งก็แบ่งกันฝั่งละห้าคน เริ่มจากฝั่งฉัน มีอาเอิรธ ฉัน
ปิ่น กี้ เซน อีกฝั่งเป็นอาเก็ท วิว ญาดา เนตั้นและปืนกล
ส่วนอาชินนั่งหัวโต๊ะใกล้ๆกับอาเก็ทอาเอิร์ธ
“กุ้งอาให้คนแกะไว้หมดแล้วนะหยิบกินได้เลย”
“ขอบคุณค่ะ”
พวกเราพากันกินไปคุยไปเรื่อยเปื่อย
มีบ้างที่ฉันจะกัดกับวิว เพราะส่วนใหญ่คนที่ออกปากออกเสียงแทนฉันคือปิ่นกับกี้
ส่วนญาดาก็ไม่น้อยหน้าพอเห็นเพื่อนโดนรุมก็เลยเอาคืนบ้าง
แต่ว่านะกลุ่มนี้มันมีกันสามคนไม่ใช่หรือไง อีกหนึ่งคนที่ชื่อนารินหายไปไหน
ทั้งที่น่าจะมาด้วยกันไม่ใช่หรอ?
“พี่เอิร์ธลองชิมปลาหมึกดูสิคะอร่อยนะ”วิวตักปลาหมึกลงในจานของอาเอิร์ธพอเห็นนั้นฉันก็เลยตักปลากหมึกที่จานอาเอิร์ธเข้าปากทันที
“อือ...อร่อยจริง”
“ทำไมเธอเสียมารยาทอย่างนี้ล่ะสเนลล์เราตักให้พี่เอิร์ธนะ”
“ก็ไม่เห็นเป็นไรนี่
ยังไงอาเอิร์ธก็ไม่กินอยู่แล้วแหละน่า”ฉันตอบอย่างไม่ทุกร้อน
แต่ก็แรกสายตากรุ่นโกรธของวิวได้ไม่น้อย
“สงสัยไม่มีใครเคยสอนมารยาท”ญาดาเอ่ยขึ้นลอยๆ
หมยถึงลอยมากระแทกหน้าฉันน่ะนะ
“กินไหมอาเอิร์ธ”ฉันตักปลาหมึกไปจ่อที่ปากอาเอิร์ธ
แล้วมองหน้ายัยวิวไปด้วย
“ไม่เอาไม่ชอบ”นี่แหละคือเหตุผล
อาเอิร์ธไม่ชอบกินปลาหมึกและไม่กินเลย ถึงจะไม่ได้แพ้แต่เขาไม่กินฉันก็ไม่เข้าใจ
“พี่เอิร์ธแพ้หรอคะ”
“เปล่า
แค่ไม่ชอบเลยไม่กิน”วิวเหวอไปนิดหน่อยก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
ปึ่ก!
“โอ๊ย!”ฉันร้องออกมาก่อนเอื้อมมือไปลูบขาตัวเอง
พอมองขึ้นมาบนโต๊ะอีกครั้งก็เห็นมุมปากยัยวิวยกขึ้นอยู่เล็กน้อย ยัยนี่มันเตะขาฉัน
“เป็นอะไร”
“เปล่าค่ะ สงสัยเห็บทะเลยมันกัด!”ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าเห็บทะเลยมันเป็นยังไงคิดอะไรออกก็แค่พูดออกมาแบบนี้
เดี๋ยวก่อนเถอะ ครบสามเดือนเมื่อไหร่แม่จัดให้ชุดใหญ่เลย
“เลอะเทอะ”
“นี่มาเล่นเกมส์กันไหมเด็กๆ”เวลาล่วงเลยมาจนถึงสองทุ่มกว่า
อาเก็ทก็เปิดประเด็นทันที ว่าแต่อาเก็ทจะหาเกมส์อะไรมาให้เล่นอีกนะ
“เกมส์ไรอ่ะพี่”เนตั้นถาขึ้นหลังจากที่อาเก็ทพูดจบ
“ก็ตอบคำถามธรรมดานี่แหละ”
คำว่าธรรมดาของอาเก็ทไม่มีจริง
เพราะกติกาที่เขาตั้งขึ้นก็คือ ให้ใครก็ได้หมุนขวกเหล้าที่วางอยู่กลางวง
ถ้าปลายขวดไปตกอยู่ที่ใครคนหมุดจะได้สิทธิ์ถามอีกฝ่าย
ถ้าคนโดนถามไม่อยมตอบก็จะโดนลงโทษนั่นก็คือการดื่มเหล้าเพียวๆหนึ่งช็อต
และเพื่อไม่ให้เกิดการโกหกขึ้นเอาเก็ทเลยเอาเครื่องจับเท็จมาใช้ด้วย
ถ้าโกหกจะเพิ่มจากหนึ่งช็อตเป็นสองช็อต และคนต่อไปที่จะหมุดขวดก็คือคนที่โดนถาม...
“เอาล่ะนะกูจะเริ่มหมุนก่อนคนแรก”อาเก็ทบอกหลังจากที่เราจัดโต๊ะใหม่เพื่อให้นั่งล้อมกันเป้นวงได้
อาเก็ทก็เริ่มเกมส์ทันที และขวดมันก็ไปหยุดที่ไอ้เซน
“กูแดกเลยได้ไหม
เดี๋ยวพี่มันถามห่าอะไรห่ามๆอีก”ฮ่าๆ สงสารอ่ะ
ก็อย่างว่าแหละคำถามอาเก็ทแต่ล่ะคำถามมันไม่น่าจะใสเท่าไหร่
“เอาน่ามึง”ปืนตบบ่าเซนเบาๆ
“กูจะถามว่ามึงได้กับแฟนมึงเมื่อไหร่”
พรวด!!
ฉันที่กำลังดื่มน้ำอยู่ถึงกับพ่นออกมาเบาๆ
คืออาคะในโต๊ะมีสตรีตาดำๆอยู่นะคะจะถามอะไรก็เกรงใจกันนิดนึงได้ไหมคะ
“เป็นไงบ้าง”
“ไม่เป็นไรค่ะ”ฉันตอบอาเอิร์ธที่และหันไปมองเซนที่นั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่
มันจะตอบหรือมันจะกินเหล้าวะ?
“ว่าไงมึง”อาเก็ทเร่ง
“ม.หก”พูดจบก็หันหน้าหนี
แต่ว่านะหน้ามันหูมันนี่แดงไปหมดเลยถ้าแฟนมันมาเห็นคงจะได้เขินมากกว่านี้แน่อ่ะ
เราเล่นกันไปจนพักใหญ่แต่ก็ยังไม่ตกมาที่ฉันอยู่ดี
ส่วนตอนนี้ขวดอยู่ในมือไอ้ปิ่น และมันก็หมุดไปโดนอาชิน
และมันก็ไม่รู้จะถามอะไรเพราะมันเพิ่งจะรู้จักกับพวกอาของฉัน
และคำถามของมันก็คือถามว่าอาชินทำงานอะไร แค่นั้นแหละ
และอาชินก็เริ่มหมุนขวดอีกครั้ง
“ไอ้เอิร์ธ”ใช่ปลายขวดมันไปหยุดที่อาเอิร์ธ
“จะถามอะไรของมึง”
“ตอนนี้มึงกับสเนลล์เป็นอะไรกัน”ถามอาเอิร์ธแล้วทำไมมันมาเกี่ยวกับฉันล่ะ
ดละดูเหมือนทั้งโต๊ะจะสนใจในคำตอบของอาเอิร์ธมาก โดยเฉพาะวิว
“ตอนนี้...ก็อาหลาน”ทำไมฉันถึงรู้สึกแปลกๆกับคำว่าอาหลานที่หลุดออกมาจากปากของอาเอิร์ธวะ มันรู้สึกเหมือนใครเอาอะไรมาถ่วงใจฉันก็ไม่รู้
...แค่อาหลานหรอวะ?
ฉันมองไปรอบๆก่อนจะสบตากับวิวที่มองมาอย่างผู้ชนะ
แต่เดี๋ยวนะเธอกับอาเอิร์ธก็ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อยมีสิทธิ์อะไรมามองฉันแบบนั้นวะ
“แล้วในอนาคตล่ะ”
“รอบนี้ไอ้ชินเป็นคนถาม
มึงไม่มีสิทธ์ไอ้เก็ท”
“เหอะ! รอบต่อไปใครได้ถามไอ้เอิร์ธอีกถามเผื่อกูด้วยนะกูรู้ว่าพวกมึงก็รอเสือกอยู่”
“พี่เอิร์ธหมุนต่อเลยค่ะ”วิวพูดขึ้นมาหังจากที่อาเก็ทพูดเสร็จ
จากนั้นอาเอิร์ธก็หมุนขวดอีกครั้ง และมันก็ไปหยุดที่วิว
“เธอไปตัดรองเท้าสเนลล์ทำไม?”
อาเอิร์ธรู้ได้ยังไง
“พูดอะไรคะวิวไม่เห็นรู้เรื่องเลย...โอ๊ย!!”ทันทีที่พูดจบเครื่องจับเท็จก็ปล่อยกระแสไฟให้ช็อตมือของวิวที่จับอย่ทันที
ตอนแรกคิดว่ามันจะพังซะอีกเห็นใครจับก็ไม่เป็นอะไรสักคน
“โกหกนะครับน้อง เพราะฉะนั้นสองช็อต”
อาเก็ทเลื่อนแก้วเหล้าไปตรงหน้าวิวก่อนที่ทุกคนจะส่งสายตาไปกดดัน
นั่นจึงทำให้วิวกระดกเหล้าเข้าปากอย่างรวดเร็วทันที และก็ถึงตาที่วิวจะต้องหมุนแล้วปลายขวดมันดันมาหยุดที่ฉันพอดี
ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องมาหยุดที่ฉันด้วย บังเอิญเกินไปไหม
“ผู้ชายที่เธอเดินด้วยเมื่อวันก่อนเป็นใครหรอ?”
“พี่ที่คณะ”พอฉันตอบนางก็ยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย
แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรต่อถามแค่นี้เนี่ยนะ
เป็นบ้างอะไรอยู่ๆก็มาถามเรื่องที่ตัวเองรู้อยู่แล้ววะ
เป็นบ้าหรอ?
“พี่เอิร์ธจะไปไหนคะ”ฉันหันไปมองอาเอิร์ธที่ลุกขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่ร็
แต่พอเห็นสีหน้าอาเอิร์ธแล้วจึงพอจะเดาออกว่านี้อาเอิร์ธกำลังไม่พอใจอยู่
“ห้องน้ำ”ว่าจบก็เดินออกไปทันที
รู้สึกถึงลางไม่ดียังไงก็ไม่รู้
“เอาไงเล่นต่อไหม”เนตั้นถามขึ้นมา
และเราได้ของสรุปว่าจะเลิกเล่นกัน
แล้วทุกคนก็นั่งกินนั่งดื่มกันต่อ
เสียงพูดคุยก็ยังมีมาเรื่อยๆแต่นั่นไม่ได้ทำให้ฉันสนใจสักเท่าไหร่เพราะอาเอิร์ธยังไม่กลับมาจากห้องน้ำเลยหายไปครึ่งชั่วโมงแล้ว
ไหนจะยัยวิวที่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำเมื่อสิบนาทีก่อนอีก...แม่ง
“ลุกไปตามสิ”
“อาชิน”
“ถ้ามันยังไม่มาก็ไปตาม”
“ค่ะ”ฉันรับคำก่อนจะขอตัวลุกขึ้นไปตามอาเอิร์ธที่หายไปนาน
พอเดินมาได้ครึ่งทางฉันก็เจอกับอาเอิร์ธและวิวที่กำลังจะเดินกลับไปที่โต๊ะพอดี
“มาตามเราสองคนหรอสเนลล์?”เรา...อย่างนั้นหรอ เหอะ!
“ฉัน...”
Rrrrr
และก่อนที่จะได้ตอบอะไรออกไปโทรศัพท์ฉันมันก็ดังขึ้นก่อนพอดี
ใครมันโทรมาเอาป่านนี้วะ ห้าทุ่มแล้วยังไม่รู้จักหลับจักนอน!
-พี่ธาดา-
“ค่ะพี่ธาดา”ฉันรับสายทันทีที่เห็นว่าใครโทรมา
แต่ตาก็มองไปที่อาเอิร์ธที่มองฉันอยู่เหมือนกันและไม่นานเขาก็เดินกลับโต๊ะไป
โดยมีวิวตามไปด้วยติดๆ นี่เกิดอะไรขึ้นวะฉันงงไปหมดแล้ว
หลังจากที่คุยโทรศัพท์เรียบร้อยฉันก็กลับมาที่โต๊ะและที่นั่งของฉันมันโดนยัยววิวยึดไปแล้ว
แถมยังนั่งเอานมเบียดแขนอาเอิร์ธอยู่อีกต่างหาก
แต่ก่อนที่ฉันจะได้หัวร้อนไปมากกว่านี้อาชินก็สงสายตาให้ฉันไปนั่งข้างอาเก็ทแทน
ปึ่ก!
เหล้าจำนวณมากถูกส่งเข้าร่างกายฉันอย่างไม่ขาดสาย
และมีแววว่าฉันก็ยังไม่หยุดเท่านี้แน่ นึกแล้วก็หงุดหงิด ตั้งแต่กลับมาที่โต๊ะวิวมันยังไม่หยุดออเซาะอาเอิร์ธเลยเถอะ
แล้วก็เอิร์ธก็ยังนั่งเฉยให้มันออเซาะไปอีก เออดี!
“พอแล้วมั้งมึงจะแดกให้อิ่มเลยหรอไงวะเนลล์”
“ไม่เสือกสิปืน”ตอนนี้ใครมันเข้ามายุ่ง
ฉันจะวีนให้หมดเลยคอยดูสิ
“เออ เมื่อกี้พี่ธาดาทักมาบอกว่าติดต่อมึงไปไม่ได้ว่ะ”ฉันหยิบโทรศัพท์ของตัวเองออกมาดูก็พบว่าแบตมันหมดแล้ว
“แบตหมดวะ
แล้วพี่ธาดามีอะไรเมื่อกี้ก็โทรมา”ฉันถามปิ่นกลับ
เรื่องนั้นก็น่าจะคุยกันรู้เรื่องแล้วไม่ใช่หรอกวะ
“พี่มันบอกคิดถึง”
“ประสาท”ฉันได้แต่ส่ายหัวเบาๆ คนอย่างพี่มันเนี่ยนะจะมาคิดถึงฉัน
บ้า!
“กูขึ้นห้องก่อนนะ”อาเอิร์ธบอกกับอาเก็ทอาชินแล้วก็สะบัดวิวออกจนแทบจะตกเก้าอี้
ไปหัวร้อนอะไรมาอีกวะ
“ไม่ตามไปดูหน่อยหรอแสบ”
“ไปตอนนี้ได้ตีกันตายอ่ะอาเก็ท”ทั้งฉันทั้งอาเอิร์ธตอนนี้อยู่ในอารมณ์ที่พร้อมบวกกันเต็มที่
ไปคุยตอนนี้คงได้ทะเลาะกันอีกแน่
“เดียววิวไปดูพี่เอิร์ธนะคะ”
“สาระแนไม่เข้าเรื่อง!”
“นี่เธอ!”
“เอาล่ะๆ
วันนี้ก็แยกย้ายกันไปพักเลยแล้วกัน ไปๆแยกๆ”อาเก็ทที่เห็นท่าไม่ดีระหว่าฉันกับวิวก็จัดการแยกแล้วไล่ทุกคนไปพักทันที
ติ๊ง!
เมื่อลิฟต์ถูดเปิดขึ้นในชั้นที่เราพักทุกคนก็ต่างแยกย้ายเข้าห้องตัวเองทันที
เหลือแต่ฉันที่ยังยืนคิดอยู่ว่าจะไปนอนกับปิ่นดีหรือจะนอนที่ห้องอาเอิร์ธเหมือนเดิมดี
“เข้าห้อง”แต่ก่อนที่ฉันจะได้ตัดสินใจอาเอิร์ธก็เปิดประตูออกมาพร้อมกับลากฉันเข้าไปในห้องทันที
และแน่นอนว่าอย่างแรกที่ฉันทำเลยคือการไปอาบน้ำ ไม่อาบไม่ได้หรอกโดนลมทะเลแล้วโคตรเหนียวตัวเลย
และพออกมาจากห้องน้ำก็เจอกับอาเอิร์ธที่นั่งประสานมืออยู่ที่ปลายเตียงพร้อมกับมองมาทางฉันเขม็ง
ฉันว่าวันนี้ควรไปนอนกับไอ้ปิ่นวะ
“เนลล์จะไปนอนกับปิ่น”
“ไม่ต้องไป”ไม่ว่าเปล่า
อาเอิร์ธยังเดินมาดึงฉันให้กลังไปที่เตียงนอนด้วย
แล้วฉันก็ไม่อยากทะเลาะอะไรกับเขาเลยทำได้แค่สอดตัวเข้าไปนอนในผ้าห่มผืนหนาเท่านั้น
ส่วนอาเอิร์ธก็ยืนดูฉันอยู่พักใหญ่ก่อนที่จะเดินเข้าไปอาบน้ำ
แล้วกลับมาล้มตัวนอนข้างๆกัน
โคตรอึดอัด
นี่คือความรู้สึกที่ฉันมีในตอนนี้
ฉันไม่รู้ว่าอาเอิร์ธเป็นอะไร เพราะต้องแต่ฉันตอบคำถามเสร็จอาเอิร์ธก็มึนตึงไปทันที
ไหนจะเดินหนีฉันตอนที่พี่ธาดาโทรมาอีก
เฮ้อ...ใครก็ได้พาฉันออกไปจากสถานการณ์นี้ที
“อาเอิร์ธหลับหรือยังคะ”สามนาทีผ่านไปก็ไม่มีเสียงตอบรับอะไรเลยนอกจากเสียงลมหายใจเข้าอยากอย่างสม่ำเสมอเท่านั้น
“ถ้าหลับแล้วก็ฝันดีนะคะ”
หมับ!
ทันทีที่พูดจบประโยคคนข้างกายก็ดึงฉันเข้าไปกอดทันที
ถ้ายังไม่หลับแล้วทำไมไม่ตอบตั้งแต่ตอนแรกวะ จะเว้นช่วงไว้ทำไมตั้งหลายนาที
“ใคร?”อะไรวะนึกจะพูดก็พูดขึ้นมาอย่างนี้น่ะหรอ
ประทานโทษนะคะนี่คนค่ะไม่ใช่เทพที่จะอ่านใจใครได้
“ใครอะไรค่ะ?”
“คนที่วิวถามกับคนที่โทรมาเป็นใคร?”
“รุ่นพี่ที่คณะค่ะ
จริงๆก็เป็นคนเดียวกันนั่นแหละ”
“แล้วมันโทรมาทำไม
แล้วทำไมต้องบอกคิดถึง?!”เรื่องโทรมาทำไมคงบอกไม่ได้
ส่วนเรื่องที่บอกว่าคิดถึงก็ไม่น่าจะจริง
“บอกไม่ได้ค่ะว่าโทรมาทำไม
แต่ที่บอกคิดถึงน่าจะเป็นเรื่องที่โทรมามั้งคะ”มันก็จะงงๆหน่อยอ่ะนะ
พูดเองยังงงเองเลย
“ทำไมบอกไม่ได้!”แล้วทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย
“มันเป็นเรื่องส่วนตัวค่ะ”
“คบกับมันแล้วหรือไง?!”จากตอนแรกแค่นอนกอดแต่ตอนนี้อาเอิร์ธก็คร่อมร่างฉันไว้ ไหนจะแรงกดที่ไหล่อีก
โคตรเจ็บ...
“อาเอิร์ธปล่อยเนลล์!”
“ตอบมาคบกับมันใช่ไหม!!”
“ไม่ได้คบค่ะ!”
“แล้วทำไมไม่ยอมบอกว่ามันโทรมาทำไม!”ก็สัญญากับพี่เขาไว้แล้วนี่ว่าจะไม่บอกใคร
ถึงอาเอิร์ธจะไม่ได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับเรื่องนี้แต่ฉันก็ไม่บอก
ใครมันจะอยากให้เรื่องส่วนตัวของตัวเองรั่วไหลกัน
“เนลล์บอกไม่ได้จะ...อื้อ!”ยังไม่ทันที่จะพูดได้จบประโยคอาเอิร์ธก็ประทับริมฝีปากลงมาอย่างรวดเร็วและทำการบดขยี้ริมฝีปากฉันจบรู้สึกเจ็บปากไปหมด
“อะ อื้อ!”แรงกัดที่ริมฝีปากล่างทำให้ฉันต้องปล่อยปากที่เม้มไว้อยู่อย่างช่วยไม่ได้
และฉันก็รู้สึกถึงกลิ่นคราวเลืดที่คลุ้งอยู่ในปาก ตลบอบอวนจนเวียนหัว
“อ๊ะ!”แรงบีบที่หน้าอกทำให้ฉันเผลอร้องออกมาอย่างช่วยไม่ได้
นี่อาเอิร์ธเป็นบ้าอะไรเนี่ยเมาจนขาดสติไปแล้วหรือไง
กึด!
อาเอิร์ธกัดที่ริมฝีปากร่างของฉันอีกครั้งก่อนจะเลื่อนตัวลงต่ำแล้วไปยุ่มย่ามกับลำคอของฉันแทน
รางขบเม้มรุนแรงที่เกิดขึ้นแถวซอกคอทำให้ฉันมั่นใจว่าพรุ่งนี้ต้องขึ้นเป็นรอยแน่ๆ
“อาเอิร์ธหยุดนะ อ๊ะ!”ทันทีที่เอ่ยปากห้ามจากแรงขบเม้มก็กลายเป็นกัดทันที
ฉันเริ่มจะกลัวแล้วนะ กลัวจริงๆ...
“จะบอกไหม?!”
“ไม่”
แคว่ก!!
“อาเอิร์ธ!!”เสื้อนอนฉันถูกฉีกจนขาดออกจากกัน
นั่นทำให้ตอนนี้ส่วนบนฉันมีแค่บราเซียเท่านั้นที่บอกปิดอยู่ จะยกมือขึ้นมาปิดก็ไม่ได้เพราะอาเอิร์ธดันรู้ทันแล้วรวบมือฉันขึ้นไปไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียว
ส่วนมืออีกข้างกูยังยุ่มย่ามกับร่างกายฉันไม่หยุด
“แล้วอย่ามาบอกให้อาหยุดนะ”
CUT
เจอกันในกรุ๊ปจ้า
ใครไม่รู้ว่าว่ากรุปไหนลองเข้าไปดูในเพจน้า
เราแปะเพจไว้ในตอน CHARACTER นะ
“อาขอโทษ...”
“ไม่ต้องกลัวนะ”
“อาไม่ทำแล้วครับ”
หลังจากที่สเนลล์หลับไปแล้วคนเป็นอาก็พาตัวเองไปจัดการกับอะไรๆที่มันยังไม่สงบ
น้ำตาของคนตัวเล็กี่ไหลออกมาเพราะเขามันทำให้เขาได้สติขึ้นมา
และไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองจะหึงจนหน้ามืดตามัวจนทำอะไรบ้าๆลงไป
ถึงจะยังไม่เต็มขั้นแต่เขาก็ล่วงล้ำเข้าไปแล้ว
ปึ่ก! ปึ่ก! ปึ่ก!
มือแกร่งกระแทกเข้ากับผนังห้องน้ำหลายครั้งจนมือเริ่มแตกและมีเลือดไหลออกมา
แต่ความเจ็บปวดที่มือทันไท่เท่ากับที่ใจของเขา คนที่เขาดูแลมาอย่างดี
เขากลับทำร้ายเธออีกเป็นครั้งที่สอง
“มึงมันเหี้ย!!”
ปึ่ก!
เขาก็คงได้แต่หวังว่าเมื่อตื่นขึ้นมาในตอนเช้าสเนลล์จะไม่กลัวเขา
เพราะถ้าเกิดไม่เป็นเช่นนั้นเขาคงเจ็บปวดกว่าเดิมเป็นอีกเท่าตัว
จุ๊บ!
ทันทีที่ออกมาจากห้องน้ำเอิร์ธก็มุ่งไปที่เตียงนอนหลังใหญ่แล้วจูบหน้าผากคนที่หลับไปแล้วเบาๆอย่าปลอบประโลม
ก่อนจิ้งตัวลงนอนข้างกันแล้วดึงคนตัวเล็กเข้ามากก่อน
และสิ่งที่เขาสัมผัสได้นั่นก็คือ คนตัวเล็กในอ้อมกอดสั่นไม่ต่างจากก่อนหน้านี้
“อย่ากลัวอาเลยนะ”
จุ๊บ!
“อาขอร้อง”
อัพครบ
(คอมเมนต์เป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ)
.............................................................
TALK
ถ้าทุกคนกินไปไกลทุกคนคิดถูกค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ
แต่ก็แค่นิดๆหน่อยน้า ยังไม่จัดเต็มเท่าไหร่
ขอบคุณที่รออ่านกันนะคะ
.............................................................
สรุปแล้วคนที่พูดก็คืออาเอิร์ธเองเนอะ
ว่าแต่พี่ธาดานี่เป็นใครค่ะสเนลล์
เราจะสปอยล์ให้นะ ให้นิดนึง
.
.
.
.
“อ๊ะ!”
ที่เหลือคิดเอาเองเด้ออออออ ฮ่าาาาาาาา
.............................................................
“ตอบมาคบกับมันใช่ไหม!!”
.
.
.
.
ไม่มีอะไรมากเราแค่อยากสปอยล์ในตอนเฉยๆ
ว่าแต่ใครเป็นคนพูดน้อคำนี้
555555555555555
By DEPARTURE
ความคิดเห็น