"อยากมีเรื่องหรอไอ้ม่วง!""วันนี้ชั้นมาดี"
"อย่างแกเนี่ยนะ"
"หุบปากไปไอ้กระต่าย"
ฮันเตอร์เสียเพื่อนๆวัยเด็กไปในวันเกิด พวกเค้าถูกวินเซนต์ ยามชุดสีม่วงฆ่าตาย แต่ที่ประหลาดคือ เธอเป็นเด็กคนแรกที่วินเซนต์ไว้ชีวิต เป็นเพราะอะไรไม่มีใครทราบ เธอเกี่ยวอะไรกับยามสารเลวคนนี้กัน?
เมื่อเติบใหญ่ เธอมาสมัครเป็นยามร้านเดียวกับที่เธอรอดชีวิตในตอนเด็ก โดยมีพวกรุ่นพี่อย่าง ไมค์ ฟริทซ์ เจเรมี่ เควิน(ที่เคยเจอกันตอนเด็กเพราะเป็นน้องชายเพื่อน)เป็นผู้แนะนำ คืนแรกมาเธอเจอบอนนี่ คิดว่าจะไม่รอด แต่พอดูหน้าดีๆ
"เฮ้ย!ไบรอัน!!?"
ใช่แล้ว เพื่อนๆเธอไม่ได้ไปไหน แต่อยู่ที่นี่ ในฐานะใหม่
...อนิมาโทรนิค...
เวลาผ่านไปไม่นาน เธอกลับมาสนิทกับเพื่อนๆได้อีกครั้ง ความสุขกลับคืนมา เธออยากอยู่ต่อ จึงขอเป็นยามถาวร
แต่ทว่า ความสุขมักผ่านไปเร็วเกินเสมอ
วินเซนต์กลับมาพร้อมความลับบางอย่าง
เธอกับพวกบอนนี่พยายามหลีกเลี่ยงและต่อต้านเค้า
แต่เหมือนวินเซนต์จะไม่ได้อยากทำร้ายพวกเค้าอีกแล้ว
แถมบอกความจริงที่เป็นสาเหตุที่เค้าปล่อนฮันเตอร์ตอนเด็ก
ความลับนั้นคื่ออะไรกันนะ?
"นี่แก...ล้อชั้นเล่นหรอ...ไม่เชื่อหรอก!อย่างแกเนี่ยนะ!!!"
"แกแน่ใจนะวินเซนต์?"
โฟนกายถามเพอเพิลกาย เจ้าตัวเอาบุหรี่ออกจากปาก สีหน้ากระวนกระวาย
"แน่ดิสกอต!!ไม่แน่ไปเรียกสปริงแทรปมากระทืบกูเลย!!!"
เจ้าตัวโวยลั่น แบบไม่สนพวกหุ่นที่นอนอยู่
"แต่เด็กมันรู้รึเปล่า"
โฟนสงสัย เพอเพิลส่ายหน้า
"น่าจะไม่นะ แต่ก็ดีแล้ว"
หมายความว่าไง
"ทำไมล่ะ"
"..."
เพอเพิลนิ่ง ก่อนจะตอบ
"ชั้นไม่อยากให้เด็กนั่น ต้องเสียใจไปมากกว่านี้ ที่รู้ว่า..."
ชั้นเป็นพ่อของเธอ...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น