(yaoi) "หน้านิ่ง" The Emotionless Face - นิยาย (yaoi) "หน้านิ่ง" The Emotionless Face : Dek-D.com - Writer
×

    (yaoi) "หน้านิ่ง" The Emotionless Face

    โดย Bearwrite

    "หน้านิ่งนักหรอ เจอหยอดหน่อยก็หายนิ่งแล้วมั้ง" -Aston- "รวยล้นฟ้า แต่ปัญญา เท่ารูเข็มรึเปล่าคุณน่ะ" -Name-

    ผู้เข้าชมรวม

    756

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    756

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    39
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  4 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  26 ม.ค. 59 / 13:36 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    นิยายเรื่องนี้เป็นเนื้อหา ผู้ชาย x ผู้ชาย
    นายเอกท้องได้
    น้ำเน่าพอประมาณ
    เฮฮาบ้างบางตอน

    รับไม่ได้กด [X] มุมขวาจอเลยเจ้าฮะ




    -Name-
    (เนม)


    -Aston-

    (แอสตัน)

    ----------------------------------------------------------------------



    Aston > Name

    คุณเคยเจอใครที่แม่ง “นิ่ง” ได้ทุกสถานการณ์ปะ?

    แบบ หน้าเดียวตลอดเวลา ไม่ว่าจะทำอะไร

    กินข้าวก็หน้านี้  -___-

    เข้าห้องน้ำก็หน้านี้ -___-

     

    คือ.... หน้ามันแทบจะเป็น ไฟล์ .jpg ตลอดเวลา

     

    แม่งทำให้ผม...

    อยากแกล้ง อยากเอาชนะ อยากเปลี่ยน และ อยากได้...

    เพราะอะไรน่ะหรอ...

     

    เพราะผมดันไปเคยเห็นมัน”ยิ้ม” อ่ะดิ

    บัดซบ.... นี่มึงเป็นผู้ชาย หรือ ผู้หญิง

    ยิ้มของมัน ทำให้โลกของผมรู้สึกราวกับว่า “หยุดหมุน”

     

    และให้ตาย ยิ่งผมสนใจ ผมยิ่งตามติด

     

    แต่สุดท้าย...

    เมื่อผมดันทำให้เขายิ้มได้ ผมก็ดันเป็นคนเดียวกันที่ทำให้เขา “ร้องให้”

    และสุดท้าย....

    เขาก็ไปจากผม พร้อมกับ “ลูก”

    คิดว่าผมจะยอมไหม?

    ถ้ายอมก็อย่ามาเรียกผมว่า “แอสตัน” เลย

    นายหนีฉันไม่พ้นหรอก “เนม” นายหน้านิ่งของฉัน



    Name > Aston

      คุณเคยเจอใครที่กวนประสาทตลอดเวลาปะ?

    แบบ วันๆ ขอให้กวนเหอะ ไม่งั้น ตอนตายคงจุดไฟไม่ติด

    คนอะไร แก่ แล้ว แต่โคตรเอาแต่ใจ

    รวย ล้น ฟ้า แต่ ปัญญาเหมือน รูเข็ม

    โอเคอาจจะแรงเกินไป

    เขาฉลาด เขาเก่ง ผมยอมรับแค่เรื่องการทำงานเท่านั้นแหละ

    แต่ทำไม...

    เวลาอยู่กับผม “ไอ้บ้า”นั่นต้องทำตัวปัญญาอ่อนตลอดด้วย

     

    ประสาทแดก...

    ใครๆก็ว่าผมหน้าตาไร้ความรู้สึก...

    ก็จริง..

    แต่จำเป็นด้วยหรอที่ผมต้องยิ้มร่าเริงตลอดเวลาอ่ะผมไม่ใช่คนบ้านะ

     

    เขา มาวุ่นวาย เปลี่ยนแปลง ชีวิตผม สารพัด

    เขาดันมาทำให้ผม ยิ้ม ซึ่งปกติผมจะยิ้มตอนไปเล่นกับเด็ก กำพร้า ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าเท่านั้น

     

    แต่ใครจะรู้...

    เขาดันเป็นคนเดียวกัน

    ที่ทำให้ผม “ใจสลาย”...

    แต่ก็ต้องขอบคุณเขาที่ให้หัวใจ “อีกดวง” นั่นก็คือลูกน้อยที่อยู่ร่างกายของผมตอนนี้

     

    ผมว่าผมคงมีอีกคนให้ยิ้มด้วยแล้วล่ะ...

     

    ลูก ...

     

    ผมจะยิ้มให้เขา จากใจ และจะดูแลเขาด้วยความรัก ทั้งหมดที่ มนุษย์คนนึงจะทำได้

    และลาก่อน...

    ความรัก ของผม...


         ปล. เราเป็นนักแต่งหน้าใหม่น้าาา เพิ่งแต่งเป็นครั้งแรก ติชมกันได้ ถูกใจก็Favorite ไว้ได้ ยังไม่มีแฮชแท็ก อะไรหรอกแคอยากให้มาลองอ่านๆกัน แต่งสนองNeed ตัวเองเพราะยังไม่เคยอ่านแนวแบบนี้ ฝากไว้ด้วยนะเจ้าฮะ

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น