ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โหดนัก รักซะเลย [yaoi]

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 พี่โหดทำโทษ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 576
      6
      9 ก.พ. 57

    "พี่ ผมคิดถึงพี่นะ"ผมบอกพี่มันพร้อมยิ้มแฉ่งจนปปากจะฉีก ผมกลายเป็นคนหน้าด้านปากเร็วตั้งแต่เมื่อไหรว่ะ 55 จากนั้นไม่นานสายตาทุกคนก็หันขวับมาที่ผมคนเดียว จากที่ผมอ่านสายตาพวกมัน บางคนก็งง ส่วนพวกรุ่นพี่สายตาพวกมันบ่งบอกว่า มึงซวยแล้วน้อง ผมหรือจะสน ณ เวลานี้ผมสนใจคนเดียวคือไอ้พี่ปกครองหน้าหล่อที่กำลังทำหน้าโหดๆแล้วส่งสายตาอาฆาตมาให้ผม เบาๆครับพี่ ผมคิดถึงพี่มันผิดหรอครับ
     
     
     
    "น้องหน้าหล่อเข้าไปนั่งได้ครับ ส่วนมึงไปวิ่งรอบสนาม3รอบ"พี่หน้าหล่อสั่ง อ้าวเห้ย ได้ไงวะ ให้กูไปวิ่งคนเดียวกูไม่ว่า แต่คำนามที่มึงเรียกกูกับไอ้ติมทำไมมันดูลำเอียงๆว่ะครับพี่ เรียกผมมึงเลยหรอครับพี่.. เอ่อ พี่ปกครองหน้าหล่อเจ้าของหัวใจผม(?) มึงชื่อไรวะครับ ทำไมเมื่ิอคืนมึงยังเรียกกูว่าน้องอยู่เลย อ้อ พี่มันอาจจำผมไม่ได้มั๊ง หรือไม่มันคงรักษาภาพลักษณ์พี่ว๊ากไว้ก่อนเฉยๆมั๊งเนอะ
     
     
     
    "เอ่อ พี่ครับ ผมก็มาสาย ให้ผมวิ่งกับไอ้ไนท์ด้วยนะครับ"ไอ้ติมว่า กูโคตรรักมึงเลยเพื่อนรัก
     
     
     
    "อย่าขัดคำสั่งผม"พี่หน้าโหดบอก โห น้ำเสียงพี่มันเรียบๆเย็น น่ากลัวสุดๆเลยครับ เอ้า ว่าแต่มึงจะให้กูวิ่งโทษฐานอะไรวะครับ กูทำไรผิดเนี่ย
     
     
     
    "รีบไปเถอะน้อง อย่าไปขัดคำสั่งไอ้เลย์มัน ถ้าไม่อยากเดือดร้อน"ไอ้พี่ที่ตะคอกใส่พวกผมตอนแรกกระซิบบอก ดูท่าพี่มันก็ดูกลัวๆไอ้พี่เลย์นะ ชะอุ้ย เลย์!! ไอ้พี่หน้าหล่อชื่อเลย์หรอเนี่ย ชื่อน่ารักไม่เหมาะกับหน้าหล่อโหดเลยว่ะพี่
     
     
     
    "ชื่อพี่น่ารักดีนะครับ"ผมกระซิบบอกไอ้พี่เลย์ก่อนที่จะรีบวิ่ง ผมเห็นพี่มันทำตาโตแบบตกใจแวบนึงก่อนจะเข้าโหมดทำหน้าโหดใส่ผม 55 เหนื่อยซะมัด วิ่งรอบสนามฟุตบอลตั้ง3รอบนะครับไอ้พวกพี่โหด เห็นใจกูกันจ๊าง - -
     
     
     
    "เชี่ยไนท์ เป็นไงบ้างวะ"ไอ้ติมวิ่งมาถามพร้อมตบไหล่ผมเบาๆ ถามได้นะมึง ลองมาเป็นกูดูไหมครับ
     
     
     
    "ก็เหนื่อยน่ะสิวะ ถามได้"ผมบอก ก่อนที่สายตาจะไปจ๊ะเอ๋กับใครบางคน
     
     
     
    "พี่เลย์"ผมตะโกนเรียกพี่มันพร้อมโบกมือให้ ทำเหมือนคนสนิทกันเลยแฮะ 555 นั่นสิ ผมจะตีสนิทกับพี่มัน แล้วก็จะจีบมัน ไม่สิ ผมจีบพี่มันเลยดีกว่า ด้านได้อายอดครับ ไม่งั้นจะอด อ้าวๆ พี่มันชะงักนิดหน่อยแล้วมองมาพี่ผมนิดนึง ก่อนจะเบนสายตาหนีแล้วเดินต่อไป หยิ่งจังวะ โด่ว
     
     
     
    "พี่จำผมได้ป่าว เมื่อคืนไง ที่พี่มาทักผม"ผมว่า เอ่อ ที่จริงมันมาเคลียเรื่องให้พื่อนมันน่ะแหละ ช่างเถอะ ยังไงมันก็เหมือนมาทักผมก่อนแหละเนาะ ตอนนี้ผมเดินมาหยุดตรงหน้าพี่มันแล้วครับ ด้านไหมล่ะ คริคริ
     
     
     
    "เออ"พี่มันว่า มันหรี่ตามองผมนิดนึงอีกละ พูดก็ไม่เพราะ ไม่เหมือนเมื่อคืนเลย คนเดียวกันป่าววะ ทำไมเมื่อคืนพูดเพราะกว่านี้ แถมยังเรียกผมว่าน้องอยู่เลย แต่ก็คนนี้แหละที่ทำให้ผมหลงรัก โดยที่ยังไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ แถมยังเคยเจอกันแค่ครั้งเดียว  อีกอย่างในชีวิตนี้ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะชอบผู้ชายด้วยกันได้ลง แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว มันเป็นเพราะอะไรล่ะครับ เพราะรักคำเดียวงั้นหรอ
     
     
     
    "เอ่อ แล้วพี่ๆจะไปไหนกันครับ" ผมปั้นหน้ายิ้มถามพวกพี่มัน
     
     
     
    "ไปกินเหล้า"ไอ้พี่เลย์ตอบ ทำไมไม่มองหน้าผมครับพี่ เสียใจนะเนี่ย
     
     
     
    "ดีเลย ให้ผมไปด้วยสิ นะครับ"ผมบอก พร้อมหว่านเสน่ห์ด้วยการยิ้มตาหยีให้พี่มัน น่ารักเลยล่ะสิ พวกพี่ทุกคนในกลุ่มมองผมแล้วยิ้มชอบใจกันทั้งนั้น ยกเว้น..ไอ้พี่เลย์ จะหยิ่งไปไหนวะ
     
     
     
    "ไม่ได้"ไอ้พี่เลย์ตะคอก อันที่จริงถ้าเป็นคนอื่นผมจะไม่รู้สึกเฟลเลยนะ แต่ทำไมกับพี่มัน ผมถึงรู้สึกหน่วงๆที่ใจแบบนี้วะ ไนท์คนเดิมหายไปไหน ผมอึ้งไปนิดนึง ก่อนจะปั้นหน้ายิ้มอีกครั้ง แล้วถามพี่มันต่อ
     
    "ทำไมล่ะครับ"ผมถาม
     
     
     
    "มึงเป็นใคร ทำไมกูถึงจะให้ไปด้วย ไปไกลๆตีนกูเลยไป"พี่เลย์บอก คิดว่าผมเจ็บไหมครับที่พี่มันพูดแบบนี้ หน้าผมนี่ชาไปหมดแล้ว พูดไม่ออกแล้วครับ น้ำตาก็จะมาไหลอะไรตอนนี้วะ โดนสาวปฏิเสธมาก็เยอะละไม่เห็นเป็นไร แต่พี่มันพูดให้แค่นี้เองทำไมต้องร้องไห้ด้วยวะ
     
     
     
    "เห้ยเลย์ จะไปว่าน้องมันทำไม ให้มันไปด้วยเถอะ ไหนๆก็น้องคณะเรา"ไอ้พี่หน้าหล่ออีกคนพูดขึ้นก่อนจะหันหน้ามาหาผมแล้วส่งยิ้มให้เชิงจะปลอบใจ
     
     
     
    "กูเกลียดขี้หน้ามัน ถ้าพวกมึงจะให้มันไปด้วย กูจะไม่ไป" สะอึกเลยล่ะครับ พี่มันพูดน้ำเสียงเย็นชาไม่พอ หน้ามันยังนิ่ง แถมยังไม่หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำ ผมถึงกับหลุบตาต่ำไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองใครเลยตอนนี้ แม้กระทั่งไอ้ติม ผมไม่อยากให้มันเห็นสีหน้าของผมในตอนนี้ ผมยอมรัยเลยว่าความรู้สึกแบบนี้ผมไม่เคยเป็นมาก่อน อยากรู้นักว่าผมไปทำอะไรให้พี่มันหนักหนา ทำไมถึงได้เกลียดขี้หน้าผมขนาดนี้ เป็นเพราะเรื่องเมื่อคืนหรอ หรือเป็นเพราะเรื่องที่ผมปากหมา ก็ไม่น่าจะทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้หนิ แล้วผมก็ต้องเงยหน้าขึ้นเมื่อมีเสียงพี่หล่ออีกคนเอ่ยขึ้น
     
     
     
    "เชี่ยเลย์ มึงจะไปว่าน้องมันทำไม มันเคยไปแย่งเด็กมึงมาคั่วรึไง มึงไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนนะเว้ย"ไอ้พี่หน้าหล่อพูด ผมหันไปมองหน้าพี่เลย์ พี่มันตวัดสายตาดุใส่พี่หน้าหล่อที่พูดเมื่อกี๊ ก่อนจะหัวขวับมามองผมด้วยสายตาท่าทางขยะแขยง ตอนนี้ผมกลายเป็นคนขี้แงแล้วล่ะครับ อยากจะร้องไห้ออกมาตรงนี้เลย ทำไมถึงไม่เห็นใจผมบ้าง เกลียดกันมากเลยหรือไง อย่างน้อยก็ศึกษานิสัยกันดูก่อนได้ไหมค่อยมาเกลียด ดูผมแค่วันเดียวก็ตัดสินว่าผมเป็นคนน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยรึไง
     
     
     
    "เอ่อ พี่ครับไม่เป็นไรหรอก ผมไม่อยากไปแล้วแหละ แหะๆ ผมขอตัวกลับก่อนนะ !" ผมแสร้งยิ้มบอกพวกพี่มัน ก่อนจะหันหลังกลับไปหาไอ้ติมที่ตอนนี้กำลังตัวสั่นริกๆอยู่ เฮ้อ คนกำลังเศร้าแม่งพอเห็นท่าทางมันก็ทำให้ผมอดขำไม่ได้เลยครับ มันตบไหล่ผมเบาๆเชิงปลอบใจ เฮ้ย ที่มึงปลอบใจกูหนิ อย่าบอกนะว่ามึงรู้ว่ากูชอบไอ้พี่เลย์ ผมเลิกคิ้วทำนองถามว่ามันรู้หรอ มันพยักหน้าหงึกๆตอบ อย่างน้อยก็มีคนนึงแหละที่เข้าใจผม ไอ้เชี่ยนี่มันเป็นเพื่อนแท้ตัวเก็งของผมเลยล่ะ ถึงมันจะปอดแหกไปบ้าง แต่มันก็ช่วยผมแก้ปัญหาต่างๆได้หลายเรื่องเลยแหละ
     
     
     
    "น้องไม่เป็นไรนะ"อยู่ๆก็มีเสียงทุ้มของใครบางคนเอ่ยขึ้น ผมจึงหันกลับไปตำแหน่งที่พวกพี่มันยืนอยู่ แต่ตอนนี้ไม่มีไอ้พี่เลย์ยืนอยู่ด้วย ผมเหลือบเห็นมันเดินไปยืนรอคนอื่นๆที่รถ ก่อนจะหันมาสนใจคนตรงหน้าที่เลิกคิ้วรอฟังคำตอบจากผมอยู่
     
     
     
    "ไม่เป็นไรหรอกครับ แบบนี้ผมโดนมาเยอะจนชินแล้ว 55 ขอบคุณพี่มากๆเลยนะ พี่..."
     
    "กรครับ"พี่มันบอก
     
     
     
    "ครับพี่กร ผมชื่อไนท์นะ" ผมบอกพร้อมยิ้มให้พี่มันไป
     
     
     
    "พี่รู้สึกถูกชะตากับเราว่ะ ไว้วันหลังค่อยคุยกันใหม่นะไอ้น้องชาย"
    พี่มันตบไหล่ผมเบาๆพร้อมกับยิ้มจนตาหยีให้ ทำไมพี่เลย์ไม่พูดดีๆแบบนี้กับผมบ้างวะ เฮ้อ
     
     
     
    "นี่ ไอ้น้อง ที่จริงไอ้เลย์ถึงมันจะโหดแต่มันก็ไม่เคยเป็นคนปากร้ายแบบนี้นะ สงสัยมันจะไม่ชอบหน้าน้องจริงๆว่ะ ฮ่าๆ"ไอ้พี่ที่ตะคอกใส่ผมตอนเช้าพูดขึ้นก่อนจะยิ้มกวนตีนๆให้แล้วหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้ผมยืนอ้าปากเหวอค้างกับคำพูดมัน ... แต่ มึงจะหันกลับมาทำห่าไรครับพี่ จะพูดซ้ำเติมกูอีกหรือไง ไอ้หล่อแต่ไม่สู้กูเอ้ย
     
     
     
    "พี่ชื่อออกัสนะครับน้องไนท์สุดหล่อ ฮ่าๆๆ"ใครอยากรู้วะแม่ง แล้วมึงจะหัวเราะอะไรนักหนาวะ เป็นบ้าป่ะครับ
     
     
     
    "ใครอยากรู้วะครับพี่ แบร่"ผมพูดก่อนจะดึงแขนไอ้ติมที่ยืนเป็นหุ่นประดับอยู่ จ้ำหนีก่อนจะโดนตีนพี่ออกัสมัน
     
     
     
     
    เหอะ !! นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้น คนอย่างไอ้ไนท์น่ะไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆหรอกเว้ย ถ้าอยากได้อะไรก็ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้สิ่งนั้นมาแม้จะต้องเจ็บก็ยอม พี่เตรียมตัวรับมือไอ้เด็กที่พี่เกลียดคนนี้ไว้เถอะ พี่เลย์ พี่ต้องเป็นของผมให้ได้ !? (หรือผมจะเป็นของพี่วะ) พี่ต้องได้เจอผมอีกแน่ !!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×