เส้นทางแห่งแสง [ จบ ]

ลำดับตอนที่ #29 : บทที่ 3 เจ้าทำได้อย่างไรกัน !!! ภาค ราชันย์ผยองเดช

"เอาหล่ะเจ้าค่ะ ข้าน้อยเป็นเจ้าของโรงประมูลแห่งนี้ มีนามว่า หวังอี้เฉิง เจ้าค่ะ!! ข้าจะขอเริ่มงานประมูล ณ บัดนี้เลยนะเจ้าค่ะ"

เสียงของหญิงงามผมสีน้ำตาลตาสีม่วงสวมด้วยชุดกี่เพ้ารัดรูปสีเขียวดังขึ้นพร้อมกับผู้คนที่ใจจดใจจ่ออยากจะซื้อของประมูลให้ได้

รอบๆงานมีผู้คนมากหน้าหลายตาและต่างคนก็มาจากตระกูลที่ร่ำรวยมหาศาล

"เอาหล่ะค่ะวันนี้มีของมาประมูล 3 ชิ้น ซึ่งบางคนอาจจะบ่นว่าน้อยแต่ข้าน้อยคิดว่ามันจะคุ้มค่าแน่นอนเจ้าค่ะ!"

หลินเฟยที่นั่งอยู่บนที่นั่ง พิเศษกับลี่เอ๋อกลายเป็นที่จับตามองอย่างมากตั้งแต่เดินเข้ามาในห้องเป็นธรรมดาที่จะมีชายหนุ่มมองลี่เอ๋อที่ปัจจุบันใส่ชุดโชว์เนื้อนังชวนน้ำลายหกเช่นนี้

ตึก ตึก ตึก

ทันใดนั้นก็มีเสียงเท้าดังขึ้นมาจากเวทีประมูลมีชายรูปร่างสมส่วนมีหนสดเคราคล้ายคนมีอายุแต่ร่างกายกลับดูหนุ่มแน่นสวมชุดคล้ายๆกันกับหวังอี้เฉิง

ชายผู้นั้นมากับของสิ่งนึงที่ใส่กล่องแก้วใส่ๆและดูท่าว่าจะเป็นของดีมากๆภายในกล่องมีกล่องเล็กๆอีกใบที่ยังไม่ได้เปิดออกกล่องสีทองตัดแดงทำให้ทรงคุณค่ายิ่งขึ้นและเมื่อหวังอี้เฉิงเปิดกล่องออกมาทำให้ทุกคนในงานประมูลตาค้างไปตามๆกัน

"นี้เป็นโอสถมังกรหากผู้ใดที่ได้กินมันเข้าไปแม้ว่าคนๆนั้นจะอยู่ในลมปราณระดับไหนก็สามารถเลื่อนระดับขึ้นทันที 3 ระดับเจ้าค่ะยานี้เป็นยา ระดับ 6 ซึ่งทำออกมาได้ยากมากข้าน้อยจะขอเริ่มประมูลด้วยราคาขั้นต้นที่ 100000 ทองเจ้าค่ะ!!"

ทันทีที่สิ้นเสียงทุกคนรีบชูป้ายของตนทันที

"110000!!!"

"130000!!!"

"160000!!!"

"180000!!!"

"185000!!!"

หลินเฟยที่นั่งดูราคาอยู่ก็แสยะยิ้มด้วยความสนุกสนาน

"ฮิๆ ลี่เอ๋อ ! ข้าจะเอานั่นให้เจ้า ! เจ้าอยากเลื่อนระดับรึไม่หากเจ้าใช้มันเจ้าจะทะลวงสู่ขั้นพระเจ้าระดับ 4 เลยน้าาา"

"ข...ข้าว่านายท่านใช้เองไม่ดีกว่ารึเจ้าค่ะ ! แค่ให้พลังอันมากมายและทักษะระดับสูงแก่ข้าข้าก็ไม่มีอะไรตอบแทนท่านแล้ว !"

หลินเฟยเอามือขึ้นมาลูบหัวลี่เอ๋ออย่างกระทันหันลี่เอ๋อที่มิได้ตั้งตัวก็หน้าแดงสุดขีด

"หากข้าอยากเลื่อนระดับล่ะก็ ถ้าร่างกายนี้พร้อมข้าสามารถดึงเอาปราณของร่างมังกรของข้าครั้งเดียวก็อาจจะถึงขั้นเซียนเลยก็ได้ เพราะฉะนั้นยาโอสถทั้งหลายไม่จำเป็นต่อข้าเลยแม้แต่น้อย"

"จ...เจ้าค่ะ ///~///"

รพหว่างที่หลินเฟยกับลี่เอ๋อจู๋จี๋กันอยู่นั้นราคาก็ได้พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว

"1300000!!"

"1500000!!"

"1700000!!"

หลินเฟยชูป้ายขึ้นทันที

"5000000!!!"

""""!!!!!!!!!""""

ทุกคนหันมามองหลินเฟยอย่างรวดเร็วและอ้าปากค้างกับจำนวนเงินที่มากมายจนสามารถเปิดสำนักที่ใหญ่โตและหรูหราได้เลยทีเดียว

"5000000 ครั้งที่ 1 !!!"

"5000000 ครั้งที่ 2 !!!"

หลินเฟยยิ้มสบายๆและนั่งลงข้างๆลี่เอ๋อ

"5000000 ครั้งที่ 3 !!! เป็นอันว่า โอสถมังกรขายในราคา 5000000 ทองเจ้าค่ะ !!!"

ทันใดนั้นเองก็มีชายร่างใหญ่ยักษ์เดินมาทางหลินเฟย

"นี้เจ้าหนู. !!! ส่งโอสถนั้นมาให้ข้าซ้ะดีๆ !!"

หลินเฟยทำหน้างงๆก่อนจะตอบแบบกวนๆ

"ท่านลุง ! นี้หรือที่เค้าเรียกกันว่าหน้าด้านน่ะข้าว่าข้าใขเงินของข้าซื้อมาน้าาาา คนที่ดูมีฐานะเช่นท่านกลับเป็นโจรที่คิดจะปล้นสิ่งของ ของเด็กน้อยเช่นข้า!"

ผู้คนรอบข้างก็ต่างพากันเงียบเหมือนไม่กล้าขัดใจชายตัวใหญ่ข้างหน้าหลินเฟย

"เจ้าหนูนั่นน่าสงสารเนาะ"

"ใช่ๆ ยังเด็กแท้ๆ และคุณหนูที่นั่งข้างๆข้าหวังว่าคนไม่โดนจับไปขายหลอกนะ"

"เห้อ เวรกรรมแท้ๆที่เด็กน้อยต้องมาเจอเรื่องแบบนี้"

ชายร่างยักษ์ขมวดคิ้วและเริ่มอวดอ้างตนเอง

"ข้า ! หวังกู่หยวน ! เป็นลูกชายของแม่ทัพแห่งตระกูลหวัง !! ถ้าเจ้ามิอยากเป็นศัตรูกับตระกูลข้าจบงานนี้ก็จงมอบโอสถมังกรมาให้ข้าซ้ะดีๆ!!หากเจ้าไม่ส่งมันมาให้ข้าข้าจะยกทัพตระกูลข้าไปถล่มตระกูลของเจ้าให้ล่มสลายทั้งตระกูลเลยเจ้าหนู !!"

หลินเฟยคิ้วกระตุกนิดๆก่อนจะตอกหน้ากลับไป

"หึ !! ตระกูลเจ้าต่างหากที่ควรจะโขกหัวขอร้องข้ามิให้ทำลายล้างตระกูล!!"

หวังกู่หยวนได้ยินเช่นนั้นก็โกรธเกรี้ยวอย่างมาก

"แกรนหาที่ตายเองนะเจ้าหนู !!!"

หวังกู่หยวนที่กำลังเอื้อมมือมาเพื่อนจะจับคือเสื้อหลินเฟยทันใดนั้นเอง

เพี๊ยะ !!! ตูมมมมม !!!

ลี่เอ๋อที่ทนนั่งฟังอยู่ข้างๆทนไม่ไหวจึงตบเข้าไปที่ใบหน้าของหวังกู่หยวนเบาๆเท่านั้น

หวังกู่หยวนที่กระเด็นไปติดผนังโรงประมูล

"อั่ก !! นี้แกกล้าทำร้ายข้าเราะ !! ไม่รู้รึไงว่าข้ามาจาตระกูลหลักเชียวนะว้อย !!! พวกแกทั้งสองคนจะได้เห็นดีกัน !!!"

หวังกู่หยวนเดินออกไปพร้อมกับคนของตระกูลอย่างทุลักทุเล

จากนั่นหลินเฟยก็ได้อยู่ดูของประมูลต่อแต่ของทั้งสองชิ้นกลับไม่ถูกใจเลยสักนิดจึงพาลี่เอ๋อเดินออกมาเพื่อจะกลับห้องพักทันใดนั้นก็มีกลุ่มชายกลุ่มนึงรออยู่หร้าโรงประมูล

"นั้น !!! ท่านพ่อ มันสองคนนั้นแหละที่มันล้วงเกินข้าง !!!"

กลุ่มคนได้เดินมาทางหลินเฟยทันทีที่เจ้าหวังกู่หยวนชี้มา

"หึ !! พวกแกเองหรอที่บังอาจมาล้วงเกินลูกชายข้า !!"

สายตาที่เหยียดหยามจ้องมาจากชายผมสีขาวร่างกาบที่ดูบึกบึนตรงหน้า

"หึ้ม.. !? ท่านบอกข้าว่าข้าล้วงเกินรึ !? ก็คุณลูกชายของท่านหน้าด้านคิดจะมาแย่งโอสถมังกรที่ข้าประมูลมาได้ แต่ข้ากลับเป็นคนผิด ??? เห้อ ~พวกตระกูลหลักช่างไร้เหตุผลเสียจริงๆ"

ชายร่างบึกบึนกัดฟันแน่นและเริ่มมีเส้นเลือดปูดโปนบนหัว

"นี้เจ้าจะหาว่าลูกข้าผิดงั้นรึ !!!"

"แล้วท่านจะหาว่าข้าผิดงั้นรึ !?"

"หึ !! ไอ้หนู !! แกตามข้ามา.!! ที่นี้มันโจ่งแจ้งเกินไปสำหรับการจัดการเจ้า !!!"

"ย่อมได้ ! ปะลี่เอ๋อ"

"เจ้าค่ะ !"

หลินเฟยเดินตามชายร่างใหญ่ไปสักพักก่อนที่จะมาถึงป่าทีมีแต่หญ้าอันกว้างใหญ่หลายลี้

"ข้าขอแนะนำตัวหน่อย ข้าคือ หวังมู่หลิน แม่ทัพแห่งตระกูลหวัง !! เอาหล่ะ ! ทีนี้ก็ถึงเวลาตายของแกแล้วหล่ะเจ้าหนู !!"

หลินเฟยยิ้มเล็กๆ

"ข้าว่ากลับกันล่ะมั่ง ฮิๆ ! ลี่เอ๋อ !!! จัดการอย่าให้เหลือซากหล่ะ ^^"

"เจ้าค่ะ !!"

ตู้มมมมม !

หวังมู่หลินระเบิดพลังปราณขั้นราชันออกมาทันที

ลี่เอ๋อที่ยืนนิ่งๆกุมมือไว้ข้างหลัง

"นังหนู !! ตายซ้ะ !!"

ตู้มมมม !!!

แรงลมจากการปะทะกันทำให้ตัวของกลุ่มตระกูลหวังถอยไปหลายสิบก้าวแต่หลินเฟยกลับนั่งอยู่บนหินนิ่งๆราวกับเป็นลมอ่อนๆที่พัดมาหาตนเอง

ลี่เอ๋อใช้นิ้วชี้ จิ้มไปยังหมัดของหวังมู่หลินและหมัดก็หยุดลงอย่างไม่น่าเชื่อ

"ป...เป็นไปไม่ได้ !!! ม...ไม่มีทาง !! ทำไมหญิงสาวเช่นเจ้าถึงหยุดหมัดข้าได้อย่างง่ายดายกัน !!"

ลี่เอ๋อยิ้มเล็กๆก่อนจะตอบแบบกวนๆ

"ข้าคงเป็นอิสตรีที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกมั่งน้า ~ หรือว่าไม่กัน "

หวังมู่อินรีบตรวจดูพลังของหญิงสาวตรงหน้าทันที

"ร...ระดับพระเจ้า !! เป็นไปไม่ได้ !! ไม่เคยมีผู้ใดในอาณาจักรนี้เคยไปถึงมาก่อน !! แต่เจ้ากลับไปถึงด้วยวัยเพียงแค่นี้ !! เจ้าทำได้อย่างไรกัน !!"

หวังมู่หลินตกตะลึงอยู่นานก่อนจะพูดต่อ

"นี้ ! นังหนู เจ้าน่ะมาทำงานกับตระกูลหวังเถอะ !! ข้าว่าเจ้าจะต้องยิ่งใหญ่ในอนาคตแน่ๆ !! เจ้าเด็กนั้นมันจ้างเจ้าเท่าไหร่ข้าให้มากกว่ามัน 2 เท่า !!"

ลี่เอ๋อยิ้มอย่างซุกซนก่อนที่จะตอกหน้ากลับไปอย่างไม่ใยดี

"นี้ท่านอยากจะให้ข้าไปทำงานกับตระกูลท่านงั้นรึ ?"

"ใช่แล้วๆ เจ้าคิดดูดีๆนะอยู่กับเด็กน้อยแบบมันพลังของเจ้าก็เสียงของแย่น่ะสิ!!"

"หึ !! นี้เจ้าฝันกลางวันอยู่รึยังไงกัน !! เจ้ารู้มั้ยว่าท่านผู้นี้คือใคร !! ท่านผู้นี้เค้าคือผู้ที่ได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของเอกภพแม้แต่พระเจ้ายังมิอาจเทียบเคียงได้ !! แต่เจ้ากลับบอกว่าท่านผู้นี้คือเด็กน้อยงั้นรึ !! เจ้ามันจะโอหังเกินไปแล้วเป็นแค่เศษดินยังริอาจมาต่อว่านายข้า เจ้าคงมิตายดีแน่ !!"

ตู้มมมมมมม

ลี่เอ๋อระเบิดพลังปราณระดับพระเจ้าออกมาทำให้ใบหน้าของหวังมู่หลินกับหวังกู่หยวนและกลุ่มของพวกมันซีดขาวและหวาดกลัวอย่างมากทันใดนั้นเอง

"ช้าก่อน !!!"

...ติดตามตอนต่อไป