จักรพรรดิทวนมังกร

จักรพรรดิทวนมังกร
 

  บทนำ

     ฉินเทียน มารมังกรผู้ยิ่งใหญ่ ผู้มีใจแสวงหนทางสู่การเป็นเทพ เขาใช้เวลาถึง 5,000 ปี ในการบำเพ็ญตนและสำเร็จเป็นเซียน ซึ่งการกระทำของเขาล้วนก่อเกิดความไม่พอใจต่อทั้งเทพและมารบางส่วนเป็นอย่างยิ่ง

     ฉินเทียนนั้นมิสนใจในเรื่องนี้ ยังคงมุ่งมั่นฝึกฝนบำเพ็ญตบะเพื่อสำเร็จเป็นเทพต่อไป จนกระทั่งเวลาได้ผ่านไป 10,000 ปี ฉินเทียนจึงได้บำเพ็ญตบะจนสำเร็จเป็นเทพได้สมดังใจปรารถนา

     ฉินเทียนได้เข้ารายงานตนต่อองค์จักรพรรดิมหาเทพ และได้รับนามเเห่งเทพว่า 'อ๋าวเลี่ย' และได้ดำรงตำแหน่งเป็นเทพผู้พิทักษ์แห่งแดนสวรรค์

     ฉินเทียนหรือนามแห่งเทพคือ 'อ๋าวเลี่ย' นั้น ได้อาศัยอยู่ในแดนสวรรค์ และด้วยความแข็งแกร่งของเขา ทำให้มีเทพมากมายที่ไม่พึงใจในตัวเขาเป็นอย่างมาก ด้วยรังเกียจด้วยเรื่องที่ว่าเขานั้นเคยเป็นถึงมารมังกร ราชันของเหล่ามารทั้งมวล 

    หากแต่ก็ยังมีเทพบางส่วนที่มิได้คิดเช่นนั้น ซึ่งนั่นรวมถึง เทพสงคราม 'เทียนหลิว' สหายสนิทของฉินเทียนในปัจจุบัน เทียนหลิวนั้นนับว่าเป็นสหายที่ดีที่สุดของฉินเทียน ซึ่งสามารถตายแทนกันได้

    หลังจากที่ฉินเทียนนั้นดำรงอยู่บนแดนสววรค์ได้เป็นเวลา 3,000 ปี ก็ได้เกิดสงครามระหว่างเทพและมารขึ้น ซึ่งผู้ที่ริเริ่มการก่อสงครามนั้นคือ มารมังกรผู้ซึ่งเป็นราชันองค์ใหม่ของเหล่ามวลมาร

    ฉินเทียนได้เข้าร่วมสงครามในครั้งนี้ และสามารถสังหารเหล่ามารที่เข้าร่วมสงครามไปได้นับเเสนตน สงครามดำเนินต่อไปเรื่อยๆเป็นเวลาเจ็ดวัน ซึ่งในที่สุดก็ได้ผลแพ้ชนะเป็นที่เรียบร้อย ฝ่ายที่ชนะนั้นคือฝ่ายเทพ และนั่นเป็นเพราะเทพผู้พิทักษ์แดนสวรรค์ 'อ๋าวเลี่ย' หรือก็คือฉินเทียนซึ่งได้ใช้ทวนมังกรอาวุธประจำกายของตนสังหารราชันมารมังกร 'เหล่ยเซิ่ง' ทำให้สงครามหยุดชะงักลงในที่สุด

    แม้สงครามจะจบลงและฝ่ายเทพนั้นได้รับชัยชนะ หากแต่นั่นก็ทำให้เกิดการสูญเสียอย่างใหญ่หลวงต่อเเดนสวรรค์

   องค์จักรพรรดิมหาเทพได้สิ้นชีพลง ดวงจิตนั้นแหลกสลาย อันเนื่องมาจากบาดแผลหนักหนาสาหัสซึ่งราชันมารมังกร 'เหล่ยเซิ่ง' เป็นผู้สร้างมันขึ้น สวรรค์เกิดความโกลาหล เทพทั้งหลายต่างแบ่งออกเป็นสองฝ่าย ฝ่ายเเรกคือฝ่ายที่สนับสนุนเทพมังกรทอง 'เทียนหลง' บุตรองค์โตขององค์จักรพรรดิมหาเทพซึ่งได้สิ้นชีพลง
อีกฝ่ายคือฝ่ายที่สนับสนุนเทพสงคราม 'เทียนหลิว' บุตรองค์เล็กขององค์จักรพรรดิมหาเทพ

    แน่นอนว่าฉินเทียนนั้นย่อมเลือกฝ่ายของเทพสงคราม 'เทียนหลิว' อย่างแน่เเท้ ซึ่งหลังจากที่ทั้งสองฝ่ายได้ประลองชิงอำนาจ ผู้ชนะคือ เทพสงคราม 'เทียนหลิว' และได้รับการแต่งตั้งขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิผู้ปกครองสวรรค์ โดยที่มีฉินเทียนหรือเทพผู้พิทักษ์แดนสวรรค์ 'อ๋าวเลี่ย' และเทพอีกสี่องค์ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นสหายสนิททั้งสิ้น ดำรงตำแหน่งองครักษ์ประจำกาย

    เวลาผ่านไป 5,000 ปี เเดนสวรรค์นั้นยังคงสงบสุขดีภายใต้การปกครองของจักรพรรดิองค์ใหม่ 

    ฉินเทียนนั้นทุ่มเทแรงกายและแรงใจในการดำรงตำแหน่งองครักษ์ประจำกายของผู้ปกครองแดนสวรรค์ ไม่ว่าภารกิจใดที่องค์จักรพรรดิสั่งเขาล้วนทำมันอย่างเต็มที่ แม้ว่าจะต้องเสี่ยงอันตรายถึงชีวิตของเขาเองก็ตาม 

    ในทุกๆภารกิจนั้นล้วนแล้วแต่ต้องไปยังสถานที่ที่อันตรายทั้งสิ้น และในทุกๆครั้งที่กลับมาฉินเทียนจะนำของวิเศษต่างๆที่ตนเก็บได้นั้นกลับมาด้วย ไม่ว่าจะเป็นตำราวิชายุทธ์ต่างๆ อาวุธวิเศษ ของวิเศษต่างๆ

    เมื่อนานวันเข้า อำนาจของฉินเทียนนั้นเริ่มมีมากขึ้นเรื่อยๆจนองค์จักรพรรดิซึ่งเป็นสหายสนิทเริ่มระเเวงว่าฉินเทียนนั้นจะโค่นล้มตนและชิงบัลลังค์ไปเป็นของตนเอง จึงได้คิดหาทางกำจัดฉินเทียนเพื่อความสบายใจของตน

    ฉินเทียนถูกสั่งให้ไปทำภารกิจคือการไปนำจิตรวิญญาณแห่งมังกรอมตะจรัสแสงซึ่งจำศีลอยู่ยังเวิ้งอวกาศอันไกลโพ้น

    ฉินเทียนนั้นเมื่อเห็นว่าเป็นคำสั่งของสหายตนจึงยอมทำตามแต่โดยดี แม้ว่าจะรู้ว่ามันเป็นเพียงกลลวงในการกำจัดตนของอีกฝ่าย

    "ในเมื่อเจ้านั้นมิคิดเชื่อใจข้าและทรยศต่อความภักดีของข้าผู้นี้ ข้ากับเจ้าเรามิมีสิ่งใดเกี่ยวข้องกันอีก!!!"

    ฉินเทียนได้ลั่นวาจาต่อหน้าขององค์จักรพรรดิซึ่งเป็นสหายของตนแล้วจึงออกเดินทางไปยังเวิ้งอวกาศที่ซึ่งมังกรอมตะจรัสแสงจำศีลอยู่

    เมื่อไปถึงฉินเทียนได้พบกับมังกรอมตะจรัสแสงซึ่งได้รับรู้ถึงการมาของฉินเทียนแล้วและได้ตื่นจากการจำศีลของตน

    "คารวะ มังกรอมตะจรัสเเสง" ฉินเทียนทำความเคารพมังกรอมตะจรัสแสงอย่างนอบน้อม

    "อืม... เจ้าคงรู้โทษของตนเองดี" มังกรอมตะจรัสแสงเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงทรงพลังน่าเกรงขาม

    "ขอรับ ข้าผู้ต่ำต้อยรู้ดี" ฉินเทียนหลับตาลงอย่างยอมรับชะตากรรมของตน

    "ขอให้เจ้าโชคดี...."

    ร่างของฉินเทียนแตกสลายหายไปในห้วงอวกาศ ส่วนดวงจิตนั้นล่องลอยไปยังโลกใบหนึ่ง

    "ข้าได้ให้ทางเลือกและอิสระแก่เจ้าเเล้ว จงรักษามันให้ดี...." มังกรอมตจรัสแสงพูดจบก็ปิดเปลือกตาของตนลงแล้วเข้าสู่การจำศีลต่อไป

    ณ โลกที่มีชื่อว่า โลกเทวะ

  ภายในตระกูลเล่อ แห่งเมืองหยกมังกร ทวีปชิงหลัว

     ภายในจวนตระกูลเล่อผู้เป็นประมุขของตระกูลเเละฮูหยินต่างโศกเศร้ากับการจากไปของบุตรชายของพวกตน 'เล่อฉินเทียน'

  "ฮึก ฮือ เทียนเอ๋อร์ลูกแม่ ไม่น่าเลย ไม่น่าเลย..."

  "อึก น้องหญิงอย่าร้อง ไม่เช่นนั้นลูกเทียนที่อยู่บนสวรรค์จะไม่สบายใจเอาได้นะ อึก..ฮึก"

    เสียงร่ำไห้ของผู้คนปลุกให้ฉินเทียนรู้สึกตัวในที่สุด เปลือกตาบางเปิดออกเผยให้เห็นดวงตาสีน้ำตาลทองที่กรอกไปมาเพื่อสำรวจภาพรอบๆกาย

    "ที่นี่...ที่ไหน.."

    "โอ้ สวรรค์ ลูกเทียน ลูกเทียนยังไม่ตาย!!!"

    "จริงหรือ น..นี่เป็นความจริงหรือนี่ โอขอบคุณสวรรค์ ขอบคุณสวรรค์..ฮึก อึก"

    "นี่มันดี ดีจริงๆ ฮึก..ฮือ..."

    ฉินเทียนที่จู่ๆก็โดนคนสองคนที่ตนไม่รู้จักพุ่งเข้ามากอดรัดนั้นรู้สึกงงงวยยิ่ง

    "นี่มัน...เกิดอะไรขึ้นกัน..."

  และแล้วสติของฉินเทียนก็ดับลง ทำให้ผู้เป็นพ่อเเละเเม่เเตกตื่นตกใจ กลัวว่าบุตรของตนจะเป็นอะไรไป จวนทั้งจวนจึงวุ่นวายเนื่องจากร้องเรียกหาหมอมารักษานายน้อยของตระกูลกันให้วุ่น

 

+++++++++++++++++++++

ฝากติดตามด้วยนะคร้าบ~
บายยยย

ปล.เรื่องนี้ไม่อิงข้อมูลใดๆทั้งสิ้น มาจากจินตนาการล้วนๆ

ปล 2.อาจลงให้ได้อาทิตย์ละ 1-2 ตอนเท่านั้น
เนื่องจากไรท์ไม่ค่อยมีเวลาว่าง

แถม



ฉินเทียน


+++++++++++++++++++++


บายครับ
หุๆๆ